သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၅၆)

အခန္း(၅၆) "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ေၾကးနီငွက္ေမွ်ာ္စင္တြင္ စားေသာက္ပြဲက်င္းပျခင္း။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ကို တတိယအၾကိမ္စိတ္ဆိုးေစျခင္း။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ေမ့လဲသြားေသာအခါဝယ္ ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္တပ္သည္ တပ္ျပန္ဆုတ္ေလသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကလည္း စစ္တပ္တို႕ကိုဆက္မလိုက္ေစေတာ့ေပ။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ က်င္က်ိဳးျပည္နယ္သို႕ျပန္သြားသည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ ခ်ိဳင္စန္းသို႕ေရာက္ေသာအခါ "က်န္းခ်င္"(Jiang Qin) တို႕သည္လည္း နန္ရႊီသို႕ေရာက္ျပီး "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) အား အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာေလသည္။ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွာ အင္မတန္ေဒါသထြက္ျပီး "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) ကိုေစလႊတ္ကာ က်င္က်ိဳးကိုသိမ္းမည္ျပဳသည္။ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ကလည္း ေနမေကာင္းသည့္ၾကားမွ သူ႕သခင္အား လက္စားေခ်ရန္တိုက္တြန္းသည္။ သို႕ေသာ္ "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) မွ

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ကမ္းပါးနီမွာ ဆုံးရွုံးခဲ့တာကိုမေမ႕ေသးဘူး။ အကယ္၍ ေဒါသေၾကာင့္နဲ႕ စြန္းမိသားစုနဲ႕လ်ဴေဘ့(Liu Bei) သာ စစ္ျဖစ္ၾကရင္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူမယ္ဆိုရင္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္" ဟုေျပာေလသည္။

"ကူယုံ"(Gu Yong) မွလည္း

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ဒီမွာ သူလွ်ိဳေတြရွိမွာအမွန္ပဲ။ သူက စြန္းနဲ႕လ်ဴမိသားစုမသင့္ျမတ္တာကိုၾကားတာနဲ႕ လ်ဴမိသားစုကို သူ႕ဘက္ပါေအာင္ေခၚမွာပဲ။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကလည္း သခင္ၾကီးရဲ့ရန္ေၾကာက္ျပီး သူ႕ဘက္ပါသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို က်င္က်ိဳးနယ္စားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳျပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ပိုျပီးခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္သင့္တယ္။ အဲ့လိုသာဆို ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္ကိုက်ဴးေက်ာ္ရဲမွာမဟုတ္သလို လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကလည္း သခင္ၾကီးအေပၚေက်းဇူးတင္ေနလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) နဲ႕ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) မသင့္ျမတ္ေအာင္လုပ္ဖို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွာသင့္တယ္။ အဲ့လိုဆိုရင္ သခင္ၾကီး ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္" ဟု ေျပာသည္။

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ

"ဒါ အၾကံေကာင္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုလုပ္ႏိုင္မယ့္လူဘယ္မွာသြားရွာမလဲ" ဟုေျပာေလသည္။

"အဲ့လိုလူရွိပါတယ္။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ေလးစားတဲ့လူေပါ့"

"ဟန္ရွင္း(Han Xin) ေပါ့။ သူ႕ကိုလႊတ္ရင္ အသင့္ေတာ္ဆုံးပဲ"

သို႕ႏွင့္ "ဟန္ရွင္း"(Han Xin) ကိုျမိဳ႕ေတာ္ရႊီခ်န္သို႕ေစလႊတ္ေလသည္။ "ဟန္ရွင္း"(Han Xin) ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ေရာက္ေသာအခါဝယ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ ရဲ့ကြၽင္းရွိ ေၾကးနီငွက္ေမွ်ာ္စင္သို႕သြားေၾကာင္းသိေလလွ်င္ ထိုေနရာသို႕လိုက္သြားသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ကမ္းပါးနီတြင္ အၾကီးအက်ယ္စစ္ရွုံးခဲ့သည္ကိုမေမ့ႏိုင္ပဲ လက္စားေခ်လိုသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ၏ရန္သူၾကီးႏွစ္ေယာက္ကို ေၾကာက္ရြံ႕သည့္စိတ္က ရင္ထဲတြင္ကိန္းေအာင္းေနသည္။

တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေျမာက္ေႏြဦးကာလ (ေအဒီ ၂၁၀) တြင္ ေမွ်ာ္စင္ေဆာက္လုပ္မႈျပီးစီးသြားေသာအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ လူအမ်ားတို႕ကိုဖိတ္ေခၚကာ အခမ္းအနားအၾကီးအက်ယ္ျပဳလုပ္သည္။ ထိုပြဲေတာ္ကို က်န္းျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ျပဳလုပ္သည္။ ေၾကးနီငွက္ေမွ်ာ္စင္သည္ အလယ္တြင္ရွိျပီး ေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီတြင္ အိမ္ေဆာင္ႏွစ္ေဆာင္ရွိကာ 'ေက်ာက္စိမ္းနဂါးအေဆာင္' ႏွင့္ 'ေရႊဇာမဏီေဆာင္' ဟုေခၚတြင္ေစသည္။ တစ္ခုစီသည္ တစ္ရာယူနစ္စီျမင့္ျပီး ထိုအေဆာင္ႏွစ္ခုကို တံတားျဖင့္ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။

ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ေရႊေရာင္ေခါင္းေပါင္းကိုေပါင္းကာ ပိုးထည္တို႕ဝတ္ဆင္ျပီးခါးတြင္ ေက်ာက္စိမ္းခါးပတ္ ပတ္ထားသည္။ ဖိနပ္တြင္ ပုလဲပါဝင္သည့္ဖိနပ္ကိုဝတ္ဆင္ထားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ဧည့္ခံသူအေနႏွင့္ေနရာယူထားျပီး အမႈထမ္းတို႕မွာ ေအာက္ဘက္တြင္ ရပ္ေနၾကသည္။

စစ္ဘက္ဆိုင္ရာအမႈထမ္းမ်ားအတြက္ ျမားပစ္ျပိဳင္ပြဲက်င္းပျပီး ရွီးခြၽမ္းပိုးထည္အနီေရာင္ကို ဆုလာဘ္အျဖစ္ေပးေစသည္။ မိုးမခပင္၏အကိုင္းတစ္ခုတြင္ ပစ္မွတ္ထားထားကာ ပစ္မွတ္ႏွင့္လူ ေျခလွမ္းတစ္ရာခန္႕ကြာေဝးသည္။ ျပိဳင္ဆိုင္သည့္လူတို႕ကိုလည္း ႏွစ္ဖြဲ႕ခြဲထားသည္၊ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏မိသားစုတို႕သည္ အနီေရာင္ဝတ္ဆင္ကာ က်န္ေသာလူတို႕ကို အစိမ္းေရာင္ဝတ္ေစသည္။ ပစ္မွတ္ကိုမထိလွ်င္ အျပစ္ဒဏ္အေနႏွင့္ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ရမည္ျဖစ္သည္။

ျမားပစ္ရန္အခ်က္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အနီေရာင္ဝတ္ထားေသာလူငယ္တစ္ဦးသည္ ျမင္းစီးကာအေ႔ရွသို႕ထြက္သြားသည္။ ထိုသူမွာ "ေခ်ာင္႐ိႈ႕"(Cao Xiu) ျဖစ္သည္။ သူသည္ ျမားႏွင့္ၾကိဳးကိုညွိကာ ေလးကိုအဆုံးထိဆြဲတင္ျပီး ပစ္လိုက္ရာ ပစ္မွတ္ကိုတည့္တည့္ထိမွန္သြားသည္။ အကုန္လုံးမွာ အံ့ဩသြားၾကသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ငါ့လူေတြထဲက တိုးတက္ဖို႕အလားအလာရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ပဲ" ဟုေျပာကာ ထိုလူငယ္ကို ဆုလာဘ္တို႕ေပးေစသည္။

ထိုအခါ အစိမ္းေရာင္အဖြဲ႕ဘက္ရွိ လူတစ္ဦးမွ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ပိုးထည္အတြက္ကို တျခားလူစိမ္းေတြကိုလည္း ျပိဳင္ဆိုင္ေစသင့္တယ္။ မိသားစုထဲကလူကပဲ ဆုေတြရတာမျဖစ္သင့္ဘူး" ဟုေျပာေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ ထိုအသံရွင္ကိုၾကည့္လိုက္ရာ "ဝင္ဖင္"(Wen Ping) ျဖစ္ေနသည္။ အျခားေသာအမႈထမ္းတို႕က

"သူ႕ျမားပစ္စြမ္းရည္ဘယ္လိုလည္းဆိုတာၾကည့္ၾကတာေပါ့" ဟုေျပာေလသည္။ "ဝင္ဖင္"(Wen Ping) မွ ျမင္းေပၚမွ ေလးကိုဆြဲတင္ျပီးပစ္လိုက္ရာတြင္ ပစ္မွတ္တည့္တည့္ကိုထိမွန္ျပီး ၾကည့္႐ႈသူတို႕အံ့အားသင့္သြားၾကသည္။ "ဝင္ဖင္"(Wen Ping) မွ

"ပိုးထည္ကို ျမန္ျမန္ယူလာခဲ့" ဟုေျပာေလသည္။

သို႕ေသာ္ အနီေရာင္အဖြဲ႕ဘက္မွ လူတစ္ဦးမွ

"ႏိုင္ျပီးသားဆုလာဘ္ကို ခင္ဗ်ားက ဘာလို႕ထပ္ယူႏိုင္ရမွာလဲ? ခင္ဗ်ားျမားထပ္သာေအာင္က်ဳပ္ပစ္ျပမယ္" ဟု ေဒါသျဖင့္ေျပာေလသည္။

ထိုသူမွ ျမားကိုပစ္လိုက္ရာ ပစ္မွတ္၏ႏွလုံးသားဗဟိုကိုထိမွန္သြားသည္။ ထိုသူမွာ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္လည္း အစိမ္းေရာင္အဖြဲ႕မွ လူတစ္ဦးက

"ခင္ဗ်ား ျမားပစ္စြမ္းရည္က ဘာထူးဆန္းလဲ? က်ဳပ္ပစ္တာၾကည့္" ဟုေျပာေလသည္။ ထိုသူမွာ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ျဖစ္သည္။ ထို႕ေနာက္ ျမင္းကိုအရွိန္ျဖင့္စီးျပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ ျမားကိုေနာက္ျပန္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုျမားသည္ ပစ္မွတ္၏ဗဟိုတည့္တည့္ကိုထိမွန္သည္။ အကုန္လုံးကလည္း ထိုျမားပစ္စြမ္းရည္ကို ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွ

"ဆုလာဘ္က က်ဳပ္ရသင့္တယ္" ဟုေျပာေလသည္။

ထိုသို႕ေျပာေနစဥ္မွာပင္ ေနာက္လူတစ္ဦးမွ

"ခင္ဗ်ား ေနာက္ျပန္ပစ္တာက သိပ္မထူးဆန္းပါဘူး။ က်ဳပ္အစြမ္းကိုၾကည့္" ဟုေျပာေလသည္။ ထိုသူမွာ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) ျဖစ္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) သည္ ျမင္းကိုအရွိန္ျဖင့္စီးျပီး ျမားကိုေနာက္ျပန္ပစ္လိုက္ရာ အေ႔ရွမွလူေလးဦးတို႕ပစ္ထားသည့္ျမားေလးေခ်ာင္းအလယ္သို႕ဝင္သြားေလသည္။ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) က

"က်ဳပ္ပစ္တာ အေ႔ရွကလူေတြထက္မသာေပဘူးလား" ဟုေျပာေလသည္။ ထိုအခါ အစိမ္းဘက္ကလူမွ

"အဲ့ပိုးထည္က က်ဳပ္ ရႊီဟြမ္(Xu Huang) အတြက္ပဲ" ဟုေျပာသည္။

"ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ပစ္တာထက္သာေအာင္ပစ္ႏိုင္လို႕လား"

"ခင္ဗ်ားပစ္တာ ဘာထူးဆန္းလဲ။ က်ဳပ္ ဆုဘယ္လိုရေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတာၾကည့္ပါ"

ထို႕ေနာက္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) သည္ ပိုးထည္ခ်ိတ္ထားေသာ သစ္ပင္၏အကိုင္းကိုခ်ိန္ကာပစ္လိုက္သည္။ ျပဳတ္က်လာေသာပိုးထည္ကိုယူျပီးေနာက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုေက်းဇူးတင္ေလသည္။ ျပီးေနာက္ ျပန္လွည့္ထြက္ရန္လုပ္သည္။ ထိုအခါ အစိမ္းေရာင္အဖြဲ႕မွလူက

"ဘာလို႕ပိုးထည္နဲ႕ ဘယ္သြားမွာလဲ? က်ဳပ္ကိုေပးခဲ့" ဟုေျပာေလသည္။ ထိုေျပာသူမွာ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ျဖစ္သည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ

"ပိုးထည္က က်ဳပ္ဟာျဖစ္သြားျပီ။ ခင္ဗ်ားက အဓမၼလုရဲေသးလား" ဟုေျပာသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) သည္မည္သို႕မွ်မေျပာပဲျမင္းကိုကစုန္ဆိုင္းစီးကာ ပိုးထည္ကိုယူမည္ျပဳသည္။ ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) အနားသို႕ေရာက္လာေသာအခါ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ ေလးျဖင့္လွမ္း႐ိုက္လိုက္သည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) က ေလးကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဖမ္းထားလိုက္ျပီး က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္ဖက္လူကိုျမင္းေပၚမွမ,လိုက္သည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) က ေလးကိုလက္လႊတ္လိုက္ေသာအခါ ႁမင္းေပၚမွျပဳတ္က်သြားေလသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ကလည္း ၿမင္းေပၚမွဆင္းကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးထိုးၾကိတ္ၾကသည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ရန္ျဖစ္ေနသူႏွစ္ဦးကိုလူခြဲလိုက္ေစသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦး၏ရန္ပြဲၾကားတြင္ ပိုးထည္မွာစုတ္ျပဲသြားခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ထိုလူႏွစ္ဦးကိုသူ႕ေရွ႔သို႕ေခၚလာေစေသာအခါ တစ္ဦးက က်န္တစ္ဦးကိုေဒါသျဖင့္ၾကည့္ျပီး ေနာက္တစ္ဦးကလည္း အံၾကိတ္ကာ စိတ္တိုေနသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွျပဳံးကာ

"ပိုးထည္က ကိစၥမရွိပါဘူး။ ငါ မင္းတို႕ရဲ့သတၱိကိုျမင္ရတာ ပိုးထည္ကဘာအေရးၾကီးလဲ" ဟုေျပာေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ၏စစ္သူၾကီးတို႕ကိုတစ္ဦးခ်င္းစီေခၚျပီး ရွီးခြၽမ္းပိုးထည္မ်ားေပးေလ

သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ယူေစကာ အတီးအမႈတ္တို႕ျဖင့္ ဧည့္ခံျပီးစားေသာက္ပြဲတည္ခင္းေလသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"စစ္ဘက္ဆိုင္ရာအရာရွိေတြကေတာ့ သူတို႕အစြမ္းေတြကိုျပျပီးသြားျပီ။ ခင္ဗ်ားတို႕ပညာရွိေတြကလည္း ကဗ်ာ၊စာေတြစပ္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႕သင္ယူခဲ့တာေတြထုတ္ေဖာ္ျပသသင့္တယ္" ဟုေျပာေလသည္။ အကုန္လုံးက အရိုအေသျပဳကာ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အမိန္႕အတိုင္းလုပ္ေဆာင္ပါ့မယ္" ဟုေျပာၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ၊ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) ၊ "ဝမ္ခ်န္း"(Wang Can) ႏွင့္ "ခ်န္လင္"(Chen Lin) ဟူေသာစာေပပညာရွင္ေလးဦးရွိသည္။ တစ္ဦးခ်င္းစီက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စီစပ္ဆိုၾကသည္။ ထိုကဗ်ာတို႕က "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စြမ္းေဆာင္မႈတို႕ကိုခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳထားျပီး ယုံၾကည္ျခင္းအခံရဆုံးလူဟု အမြမ္းတင္ထားသည္။ ထိုကဗ်ာတို႕ကိုဖတ္ျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွရယ္ကာ

"ခင္ဗ်ားတို႕က က်ဳပ္ကိုခ်ီးက်ဴးလြန္းပါျပီ။ ဟိုးအရင္က က်ဳပ္ဟာစာေပေတြကိုေလ့လာျပီးေနခဲ့တာပါ။ အခက္အခဲေတြရွိလာေတာ့ ေခ်ာင္နယ္နားကတဲအိမ္မွာေနျပီး စာေတြဖတ္၊ အမဲလိုက္ရင္းနဲ႕အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ျငိမ္သက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရာထူးတစ္ေနရာယူခဲ့တယ္။

ရာထူးတစ္ခုရျပီးေနာက္မွာေတာ့ က်ဳပ္ကသူပုန္ေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းမယ္ဆိုျပီး ရည္မွန္းခ်က္ေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ က်ဳပ္ေသရင္ က်ဳပ္အုတ္ဂူေပၚမွာ 'အေနာက္ပိုင္းကိုျငိမ္သက္ေအာင္လုပ္ေစႏိုင္ခဲ့ေသာ သခင္ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ဆိုျပီးထြင္းႏိုင္ဖို႕ေပါ့။ အဲ့လိုဆိုရင္ က်ဳပ္ဘဝျပည့္စုံျပီလို႕ထင္ခဲ့တယ္။ အခုျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဳပ္ဟာ တုန္က်ိဳး(Dong Zhuo) ကိုေခ်မႈန္း၊ အဝါေရာင္သူပုန္ေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းခဲ့ျပီး ယြမ္႐ႈ(Yuan Shu) နဲ႕မဟာမိတ္ဖြဲ႕ျပီးေတာ့ လြီပု(Lu Bu) ကိုရွင္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပီးေတာ့ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ကိုေခ်မႈန္းျပီး လ်ဴေျပာင္း(Liu Biao) ေသျပီးေနာက္မွာေတာ့ တစ္တိုင္းျပည္လုံးကိုစုစည္းႏိုင္ခဲ့တယ္။

တိုင္းျပည္ရဲ့ဝန္ၾကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕အၾကီးမားဆုံးေသာစြမ္းေဆာင္မႈကိုလုပ္ႏိုင္ခဲ့ျပီပဲ။ ဒီထက္ဘာမ်ားေမွ်ာ္လင့္ရဦးမလဲ? က်ဳပ္သာမရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘုရင္အျဖစ္တင္ေျမႇာက္မယ့္လူေတြ၊ မင္းသားအျဖစ္ခံယူမယ့္လူေတြတစ္ပုံၾကီးရွိေနမွာ။ တခ်ိဳ႕ေတြက က်ဳပ္အာဏာၾကီးတာျမင္ေတာ့ က်ဳပ္ကိုမဟုတ္မမွန္တဲ့အၾကံရွိတယ္လို႕ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါမဟုတ္ပါဘူး။ က်ိဳးဘုရင္ဝင္(King Wen) ဟာ သစၥာတရားၾကီးမားသူလို႕ ကြန္ျဖဴးရွပ္ကေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ က်ဳပ္က အဲ့စကားကိုအျမဲအမွတ္ရေနတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ တာဝန္ေတြကထြက္ျပီး ဝူဖင္သခင္ဆိုတဲ့ဘြဲ့နဲ႕ပဲေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။ က်ဳပ္သာရွုံးႏွိမ့္သြားရင္ တိုင္းျပည္ၾကီးလည္းျပီးဆုံးသြားျပီပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္က ဒီရာထူးကိုမစြန္႕ႏိုင္ေသးတာ။ ခင္ဗ်ားတို႕ထဲက တခ်ိဳ႕လူေတြက ဒါကိုမသိမွာစိုးလို႕ေျပာျပတာ"ဟု ေျပာေလသည္။

ထိုအခါ လူအကုန္လုံးမွ အရိုအေသျပဳကာ

"ဘယ္သူမွ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႕မယွဥ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က က်ိဳးနယ္စားတို႕၊ ဝန္ၾကီး ယီယင္(Yi Yin) တို႕ထက္သာလြန္ပါတယ္" ဟုေျပာၾကသည္။

ထိုပြဲတြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ အရက္မ်ားစြာေသာက္သျဖင့္ မူးေနခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ကဗ်ာဖြဲ႕ရန္အတြက္ အေစအပါးတို႕အား စုတ္တံႏွင့္မင္ယူလာေစသည္။ ထိုသို႕ကဗ်ာေရးေနစဥ္တြင္

"ဝူနယ္စားက ဟြာရွင္း(Hua Xin) ကိုလႊတ္လိုက္ျပီးေတာ့ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို က်င္က်ိဳးနယ္စားအျဖစ္သတ္မွတ္ဖို႕ေတာင္းဆိုေစပါတယ္။ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) ရဲ့ညီမဟာ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ဇနီးျဖစ္သြားျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ဟန္ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္နယ္ကိုးခုကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္" ဟုသတင္းလာပို႕ေလသည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ လန္႕သြားျပီး လက္ထဲမွစုတ္တံျပဳတ္က်သြားသည္။

"ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) မွ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က တိုက္ပြဲေတြအလွ်ိဳလွ်ိဳ၊ ဓားေတြ၊ လွံေတြၾကားကိုျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တာ ဘာမွမတုန္လႈပ္ခဲ့ဘူး။ အခု လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က နယ္ေျမေလးနည္းနည္းေလးကိုသိမ္းႏိုင္တာနဲ႕ ဘာလို႕လန္႕သြားရတာလဲ" ဟုေမးသည္။

"လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က လူေတြထဲကနဂါးပဲ။ သူ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သူနဲ႕သင့္ေတာ္တာရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ က်င္က်ိဳးကိုရသြားျပီ။ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရတဲ့နဂါးက လြတ္သြားသလိုပဲ။ က်ဳပ္လန္႕မယ္ဆိုလည္း လန္႕ေလာက္ပါတယ္"

"ဟြာရွင္း(Hua Xin) က ဘာလို႕ေရာက္လာလည္းသိလား"

"ဒါေတာ့ မသိဘူး"

"စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုေၾကာက္ေနတာ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုစိုးရိမ္လို႕သာမဟုတ္ရင္ သူ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုတိုက္ျပီးေလာက္ျပီ။ အခု ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ၾကားထဲကဝင္ပါမွာကိုစိုးရိမ္ေတာ့ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ရဲ့သံသယကင္းေအာင္လုပ္ျပီး တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ သခင္ၾကီးနဲ႕လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုရန္တိုက္ေပးတဲ့သေဘာပဲ"

"ဟုတ္တယ္"

"ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုရွင္းႏိုင္မယ့္နည္းရွိတယ္"

"ဘယ္လိုနည္းပါလိမ့္"

"ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္မွာ က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) က အခရာက်တယ္။ အဲ့ေတာ့သူ႕ကို နန္ကြၽင္းျမိဳ႕စားအျဖစ္ခန္႕ျပီး အေဝးကိုေရာက္ေအာင္လုပ္လိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ခ်န္ဖူ(Cheng Pu) ကို က်န္းရွာျမိဳ႕စားအျဖစ္တာဝန္ေပးလိုက္။ ဟြာရွင္း(Hua Xin) ကိုေတာ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ကတဆင့္အေရးၾကီးတဲ့တာဝန္ေပးဖို႕ဆိုျပီး ျမိဳ႕ေတာ္မွာပဲေခၚထားလိုက္ပါ။ အဲ့လိုဆိုရင္ က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုတိုက္မွာေသခ်ာတယ္။ အဲ့လိုသာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ခြင္ထဲဝင္လာလိမ့္မယ္။ ဒီအၾကံမေကာင္းေပဘူးလား"

"သူငယ္ခ်င္း ခ်န္ယြီ(Chen Yu) ၊ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္စိတ္ကိုနားလည္တဲ့လူပဲ"

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သံတမန္ကိုေခၚျပီး လက္ေဆာင္မ်ားေပးေလသည္။ ထိုရက္သည္ ပြဲေတာ္တို႕၏ေနာက္ဆုံးရက္ျဖစ္သည္၊ ျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ျပန္ျပီး "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ႏွင့္ "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) တို႕ကို နန္ကြၽင္းႏွင့္ က်န္းရွာျမိဳ႕စားအျဖစ္အသီးသီးခန္႕အပ္သည္။ "ဟြာရွင္း"(Hua Xin) ကိုမူ ရာထူးတစ္ခုေပးကာ ျမိဳ႕ေတာ္တြင္ေနေစသည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ ထိုရာထူးကိုလက္ခံျပီးေနာက္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) ဆီသို႕စာပို႕ျပီး "လူဆု"(Lu Su) အား က်င္က်ိဳးျပည္နယ္ကိုထပ္မံေတာင္းဆိုေစသည္။ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ "လူဆု"(Lu Su) ကိုေခၚကာ

"ခင္ဗ်ားက လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို က်င္က်ိဳးျပည္နယ္ကိုခဏအပ္မယ္ဆိုတုန္းက သက္ေသအျဖစ္ေနခဲ့တာမလား။ အခုထက္ထိ ျပည္နယ္ကိုျပန္မေပးေသးဘူး။ အဲ့ဒါက်ဳပ္က ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ရမလဲ" ဟုေျပာသည္။

"စာအရကေတာ့ ယီက်ိဳးျပည္နယ္ကိုသိမ္းျပီးေနာက္မွာမွ ျပန္အပ္မယ္လို႕ဆိုတာပဲ"

ထိုအခါ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ ေဒါသျဖင့္

"ေအး၊ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕က အဲ့ျပည္နယ္ကိုတိုက္ဖို႕စစ္သားတစ္ေယာက္ေတာင္မလႊတ္ေသးဘူး၊ က်ဳပ္က အသက္ၾကီးသြားတဲ့အထိေစာင့္ေနရမွာလား" ဟု ေအာ္ေျပာေလသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ သြားျပီးေမးၾကည့္ပါ့မယ္"

သို႕ႏွင့္ "လူဆု"(Lu Su) သည္ က်င္က်ိဳးျပည္နယ္သို႕သြားေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) တို႕သည္ က်င္က်ိဳးတြင္ စစ္သားတို႕ကိုစစ္ေရးေလ့က်င့္ေနသည္။ "လူဆု"(Lu Su) လာသည့္သတင္းကိုၾကားလွ်င္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ သူ႕အၾကံေပး၏ထင္ျမင္ခ်က္ကိုေမး၏။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"အခုေနာက္ပိုင္းမွာ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) က သခင္ၾကီးကို က်င္က်ိဳးနယ္စားအျဖစ္အသိအမွတ္အျပဴခံရဖို႕ၾကိဳးစားေနတယ္။ ဒါက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုေၾကာက္ေအာင္လုပ္တာပဲ။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကလည္း က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) ကို နန္ကြၽင္းျမိဳ႕စားအျဖစ္တာဝန္ေပးျပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕မဟာမိတ္ႏွစ္ဖြဲ႕ကိုစစ္ျဖစ္ေအာင္ ရန္တိုက္ခ်င္တယ္။ အဲ့လိုဆို သူကၾကားကအျမတ္ရမွာမဟုတ္လား။ လူဆု(Lu Su) လာတာဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ဒီကေမာင္းထုတ္ဖို႕အတြက္ပဲ" ဟုေျပာသည္။

"ဒါဆို က်ဳပ္တို႕ဘယ္လိုေျပာၾကမလဲ"

"လူဆု(Lu Su) က အဲ့အေၾကာင္းေျပာဖို႕လုပ္ရင္ သခင္ၾကီးကက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႕ဝမ္းနည္းစြာေျပာပါ။ အဲ့လိုဆို ကြၽန္ေတာ္ဝင္ျပီးေျပာပါ့မယ္"

ထိုသို႕တိုင္ပင္ျပီးေနာက္ "လူဆု"(Lu Su) အားဖိတ္ေခၚေစသည္။

"လူဆု"(Lu Su) ေရာက္လာေသာအခါတြင္ ေနရာယူျပီးေနာက္

"ခင္ဗ်ားက ဝူျပည္နယ္ သမီးကညာရဲ့ခင္ပြန္းျဖစ္ျပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သခင္ျဖစ္တယ္လို႕ေျပာလို႕ရတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မထိုင္ဝံ႕ပါဘူး" ဟုေျပာသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွရယ္ကာ

"ခင္ဗ်ားက မိတ္ေဆြေဟာင္းပဲ။ ဒါေတြမလိုပါဘူး" ဟုေျပာသည္။

ထိုအခါ "လူဆု"(Lu Su) မွထိုင္လိုက္သည္။ လက္ဖက္ရည္ခ်ေပးျပီးေနာက္ "လူဆု"(Lu Su) မွ

"ကြၽန္ေတာ္ ဒီလာတာက ကြၽန္ေတာ့္သခင္ရဲ့အမိန္႕အရ က်င္က်ိဳးျပည္နယ္ကိစၥကိုေျဖရွင္းဖို႕ပါ။ ဦးရီးေတာ္က ဒီျပည္နယ္ကိုသိမ္းခဲ့တာၾကာျပီ။ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႕က ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ထိမ္းျမားတဲ့မဟာမိတ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ၾကားမွာ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးတဲ့ခင္မင္မႈရွိသင့္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီျပည္နယ္ကိုကြၽန္ေတာ့္သခင္ဆီျပန္ေပးသင့္တယ္" ဟုေျပာေလသည္။

ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွာ မ်က္ႏွာကိုအုပ္ကာငိုေလသည္။ ဧည့္သည္ျဖစ္သူမွ

"ဘာျဖစ္လို႕လဲ" ဟုေမးသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Beo) သည္ မည္သို႕မွ်ျပန္မေျဖပဲ က်ယ္ေလာင္စြာငိုသည္။

ထိုအခါ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထြက္လာျပီး

"က်ဳပ္ ခုနကတည္းကနားေထာင္ေနတာ။ က်ဳပ္သခင္ၾကီးဘာလို႕ငိုတာလည္းသိလား" ဟုေမးသည္။

"မသိပါဘူး"

"ဒါ သိသာပါတယ္။ က်ဳပ္သခင္က က်င္က်ိဳးနယ္ကိုခဏတာအုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ။ သူက အေနာက္ဘက္ျမစ္ကနယ္ေျမေတြရရင္ က်င္က်ိဳးကိုဝူျပည္နယ္ဆီျပန္ေပးမယ္လို႕ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ယီက်ိဳးနယ္စား လ်ဴက်န္း(Liu Zhang) ဟာ မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးျဖစ္ျပီး က်ဳပ္သခင္ရဲ့ညီလို႕ေျပာလို႕ရတယ္။ က်ဳပ္သခင္ၾကီးသာ အဲ့နယ္ေျမသိမ္းဖို႕လုပ္ရင္ လူေတြကကဲ့ရဲ့ၾကမွာေပါ့။ ေနာက္ျပီး အဲ့နယ္ေျမမရခင္ က်င္က်ိဳးကို တျခားလူလက္အပ္လိုက္ရင္ က်ဳပ္သခင္က ဘယ္မွာသြားေနမလဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီနယ္ေျမကိုထိန္းထားရင္လည္း ခင္ဗ်ားအတြက္ မေကာင္းေတာ့ သူကဝမ္းနည္းျပီးငိုေနတာေပါ့" ဟုေျပာသည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏စကားကိုၾကားေသာအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ရင္ဘတ္ကိုထုကာ ေျခကိုေဆာင့္ျပီးသည္းထန္စြာငိုေလသည္။

"လူဆု"(Lu Su) မွ

"ဦးရီးေတာ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) မွာ ဘာအၾကံရွိလည္း ေမးတာေပါ့" ဟုေျပာသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားသခင္ဆီျပန္သြားျပီး ဒီအေၾကာင္းေတြအကုန္ေျပာျပျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႕ဒီမွာခဏၾကာၾကာေနလို႕ရေအာင္ ေျပာေပးပါ" ဟုေျပာသည္။

"သူ လက္မခံရင္ေကာ"

"က်ဳပ္သခင္က သူ႕ညီမကိုယူထားတာ၊ လက္မခံပဲေနပါ့မလား။ ခင္ဗ်ားဆီက သတင္းေကာင္းေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္"

"လူဆု"(Lu Su) မွာ ရက္ေရာသေဘာေကာင္းသူျဖစ္ေလရကား "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ငိုသည္ကိုျမင္လွ်င္ ၎ေျပာသည့္အတိုင္းလုပ္ေဆာင္ပါ့မည္ေျပာလိုက္သည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) တို႕ကလည္း ေက်းဇူးတင္စကားေျပာေလသည္။

"လူဆု"(Lu Su) သည္ ျပန္ရာလမ္းတြင္ ခ်ိဳင္စန္းမွ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ႏွင့္ေတြ႕ျပီး အေၾကာင္းစုံေျပာလိုက္သည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ ေဒါသျဖင့္ ေျခကိုေဆာင့္ကာ

"ခင္ဗ်ားအလိမ္ခံလိုက္ရျပန္ျပီ။ ဟိုးအရင္က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ဟာ လ်ဴေျပာင္း(Liu Biao) အရိပ္ေအာက္မွာေနခဲ့ေပမယ့္လည္း လ်ဴေျပာင္း(Liu Biao) ရာထူးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေနခဲ့တာ။ အခု သူ လ်ဴက်န္း(Liu Zhang) ကိုသနားမယ္ထင္လား? အဲ့လိုဆိုရင္ ခင္ဗ်ားပဲ အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္မွာ။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္မွာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) မေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ အၾကံတစ္ခုရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ေနာက္ထပ္ခရီးသြားရလိမ့္မယ္" ဟုေျပာသည္။

"ခင္ဗ်ားရဲ့အၾကံက ဘာပါလိမ့္"

"ခင္ဗ်ား သခင္ၾကီးဆီမသြားပဲ က်င္က်ိဳးကိုျပန္သြားျပီးေတာ့ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို ဒီလိုေျပာပါ။ သူတို႕မိသားစုနဲ႕စြန္းမိသားစုဟာလက္ထပ္ျပီးမဟာမိတ္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ က်ဳပ္တို႕ကသူ႕အစား အေနာက္ဘက္နယ္ကိုတိုက္မယ္လို႕ေျပာပါ။ အဲ့ဒါကိုအေၾကာင္းျပျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႕ကစစ္တပ္အင္အားအလုံးအရင္းနဲ႕ခ်ီတက္လို႕ရျပီ။ အေနာက္ဘက္နယ္ကိုမသြားပဲနဲ႕ က်င္က်ိဳးကိုသြားလိုက္ရင္ သူေမွ်ာ္လင့္ထားမွာမဟုတ္ဘူး။ ျပီးရင္ သူ႕ဆီကစားနပ္ရိကၡာေတြေတာင္း၊ အဲ့လိုဆို သူထြက္လာျပီး ေက်းဇူးတင္လိမ့္မယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုလုပ္ၾကံလိုက္မယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္ရဲ့ဆူးေညွာင့္ရွင္းသြားတာေပါ့"

ထိုအၾကံကို "လူဆု"(Lu Su) ကလက္ခံျပီး က်င္က်ိဳးသို႕ျပန္သြားသည္။

"လူဆု"(Lu Su) ထပ္ေရာက္လာသည့္သတင္းကိုၾကားေသာအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ အၾကံေပးႏွင့္တိုင္ပင္သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"သူ ဝူနယ္စားနဲ႕မေတြ႕ျဖစ္ပဲ ခ်ိဳင္စန္းမွာ က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) နဲ႕ေတြ႕ျပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီးတစ္ခုခုၾကံစည္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူ႕ကိုစကားေပးေျပာပါ၊ သခင္ၾကီးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ျပီး ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ရင္ သူေျပာတာမွန္သမွ်လက္ခံပါ" ဟုေျပာသည္။ ထို႕ေနာက္ "လူဆု"(Lu Su) ကိုဝင္လာေစသည္။ "လူဆု"(Lu Su) မွ

"ဝူနယ္စားၾကီးက ဦးရီးေတာ္ရဲ့သစၥာတရားကိုေလးစားပါတယ္။ သူဟာသူ႕လက္ေအာက္ခံေတြနဲ႕တိုင္ပင္ျပီးေနာက္မွာ အေနာက္ဘက္နယ္ကို ဦးရီးေတာ္ကိုယ္စားသိမ္းေပးဖို႕ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ျပီးရင္ေတာ့ က်င္က်ိဳးကိုကြၽန္ေတာ္တို႕ျပန္ယူတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕တပ္ေတြရဲ့လိုအပ္မယ့္ရိကၡာေတြကို ဦးရီးေတာ္ကေထာက္ပံ့ေပးပါ" ဟုေျပာသည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) က ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိတ္ကာ

"ကြၽန္ေတာ္တို႕ဒီလိုၾကင္နာမႈမ်ိဳးကိုေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တာ" ဟုေျပာသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကလည္း သံတမန္ကိုအရိုအေသျပဳကာ

"ဒါက ခင္ဗ်ားရဲ့ၾကိဳးစားမႈအတြက္ အသိအမွတ္ျပဳတာပါ" ဟုေျပာေလသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"စစ္တပ္ၾကီးေရာက္လာရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ထြက္လာျပီး စစ္သားေတြကိုဧည့္ခံပါ့မယ္" ဟုေျပာေလသည္။

"လူဆု"(Lu Su) သည္ သူ႕အၾကံေအာင္ျပီဟုဝမ္းသာကာ ျပန္ထြက္သြားေလသည္။ ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"သူတို႕က ဘာေတြၾကံေနတာလဲ" ဟုေမးသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ျပဳံးကာ

"က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) ရဲ့နိဂုံးကမေဝးေတာ့ဘူး။ သူ႕အၾကံဉာဏ္က ကေလးကိုေတာင္လွည့္စားလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး" ဟုေျပာသည္။

"ဘာေၾကာင့္လဲ"

"လမ္းကိုငွားျပီးအိမ္ရွင္ကိုဖ်က္စီးတယ္ ဆိုတဲ့ဗ်ဴဟာရွိတယ္။ အေနာက္ဘက္ကိုသိမ္းမယ္ဆိုျပီး သူတို႕ကဒီျပည္နယ္ကိုသိမ္းလိမ့္မယ္။ သခင္ၾကီးက သူတို႕စစ္တပ္ေတြကိုထြက္ၾကိဳတဲ့အခ်ိန္မွာ အလစ္ဖမ္းလိုက္ျပီးျမိဳ႕ထဲကိုဝင္လိမ့္မယ္"

"ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"

"စိတ္မပူပါနဲ႕။ က်ားကိုဖမ္းဖို႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတဲ့ ေလးကိုျပင္ထားဖို႕လိုတယ္။ ပင္လယ္တိရစာၦန္ၾကီးကိုဖမ္းဖို႕ ငါးစာေကာင္းေကာင္းခ်ထားဖို႕လိုတယ္။ က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) လာတဲ့အထိေစာင့္ပါ၊ သူမေသရင္ေတာ့ ေသလုေျမာပါးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ျပီးေတာ့ ေက်ာက္ယြင္(Zhao Yun) ကိုေခၚျပီး တိတ္တဆိတ္လုပ္ရမွာေတြရွိတယ္။ က်န္တာ ကြၽန္ေတာ္စီစဥ္ပါ့မယ္"

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ အင္မတန္ဝမ္းေျမာက္သြားသည္။

"လူဆု"(Lu Su) သည္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ထံျပန္သြားျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာရာ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) မွရယ္ျပီး

"ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတို႕ေတြ က်ဳပ္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲဝင္သြားျပီ" ဟုေျပာေလသည္။

ထို႕ေနာက္ "လူဆု"(Lu Su) ကို နယ္စားထံျပန္လႊတ္ျပီး အေၾကာင္းအရာတို႕ကိုေျပာျပေစသည္။ ျပီးေနာက္ "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) ကိုလည္း စစ္ကူပို႕ရန္ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ျမားဒဏ္ရာမွသက္သာလာျပီျဖစ္သည္။ ျပီးေနာက္ "ကန္းနင္"(Gan Ning) ကို ေ႔ရွေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္၊ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕ကို ပင္မတပ္ကိုဦးေဆာင္ေစျပီး "လင္ထုံ"(Ling Tong) ႏွင့္ "လြီမန္"(Lu Meng) တို႕အား တပ္ဖ်ားပိုင္းကိုဦးေဆာင္ေစသည္။ ထိုစစ္တပ္ၾကီးသည္ တပ္သားငါးေသာင္းႏွင့္ခ်ီတက္ျပီး "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ကမူ ဒုတိယတပ္ကိုဦးေဆာင္သည္။ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ သေဘၤာေပၚတြင္ေနျပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကို အႏိုင္ယူႏိုင္ျပီဟုေတြးကာ ေပ်ာ္ေနသည္။

ရွခိုသို႕ေရာက္ေသာ္

"စစ္တပ္ကို ဘယ္သူလာၾကိဳလဲ" ဟုေမးသည္။

"ဦးရီးေတာ္က မီက်ဴ(Mi Zhu) ကိုၾကိဳခိုင္းပါတယ္"

သို႕ႏွင့္ "မီက်ဴ"(Mi Zhu) ကိုေခၚကာ

"စစ္တပ္အတြက္ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားသလဲ" ဟုေမးသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္သခင္က လိုအပ္တာေတြအကုန္ျပင္ဆင္ထားပါတယ္"

"ဦးရီးေတာ္ကေကာ"

သူက က်င္က်ိဳးျမိဳ႕႐ိုးအျပင္မွာ စစ္သူၾကီးကို အရက္နဲ႕ၾကိဳဆိုဖို႕ေစာင့္ေနတယ္"

"ဒီစစ္ခ်ီတက္တာက ခင္ဗ်ားတို႕အတြက္ပဲ။ ဒီလိုရွည္လ်ားစြာစစ္ခ်ီရတာေၾကာင့္ ဆုလာဘ္ေတြလည္းအမ်ားၾကီးရွိသင့္တယ္"

ထို႕ေနာက္ "မီက်ဴ"(Mi Zhu) သည္လည္း ကိုယ့္ျမိဳ႕သို႕ကိုယ္ျပန္သြားသည္။ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ၏သေဘၤာသည္ ဆိပ္ကမ္းသို႕ဆိုက္ေသာအခါ ျမစ္ဆိပ္တြင္ ေလွတစ္စီးမွမေတြ႕ေပ။ ထို႕ေနာက္ သူလွ်ိဳတို႕ေရာက္လာျပီး ျမိဳ႕႐ိုးတြင္ အျဖဴေရာင္အလံမွာစိုက္ထားေၾကာင္းေျပာသည္။

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မေတြ႕သျဖင့္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ သံသယျဖစ္ကာ သေဘၤာေပၚမွဆင္းျပီး "ကန္းနင္"(Gan Ning) ၊ ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕ကိုေခၚကာ စစ္သားသံုးေထာင္ႏွင့္ က်င္က်ိဳးသို႕သြားသည္။

ျမိဳ႕႐ိုးနားသို႕ေရာက္ေသာအခါတြင္ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွ

"ဘယ္သူလဲ" ဟုလွမ္းေမးသည္။

"စစ္သူၾကီးခ်ဳပ္ က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) ကိုယ္တိုင္လာတာပါ"

ထိုအခါ စစ္သံခ်ပ္ကာတို႕ဝတ္ဆင္ထားေသာ စစ္သားတို႕ရုတ္တရတ္ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႕ေနာက္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ေပၚလာကာ

"စစ္သူၾကီးက ဘာလို႕ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ"

"က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႕ကိုကူျပီး အေနာက္ဘက္နယ္ကိုသိမ္းေပးမလို႕ေလ။ ဒါကိုခင္ဗ်ားမသိဘူးလား"

"ခင္ဗ်ားက လမ္းငွားျပီးအိမ္ရွင္ကိုဖ်က္စီးမယ့္အၾကံသုံးတာကို အၾကံေပးအရာရွိသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကက်ဳပ္ကိုဒီလႊတ္ျပီး လာေစာင့္ၾကပ္ခိုင္းတာ။ ေနာက္ျပီး က်ဳပ္သခင္နဲ႕အေနာက္ဘက္နယ္က နယ္စားက မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ယီက်ိဳးကိုသူမတိုက္လိုပါဘူးတဲ့။ ခင္ဗ်ားတို႕ ေတာင္ပိုင္းနယ္က အတင္းအၾကပ္တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက ေတာေတာင္ထဲသြားျပီး ခိုလႈံရလိမ့္မယ္။ သူက လူေတြရဲ့ယုံၾကည္ကိုးစားမႈအပ်က္မခံခ်င္ဘူး"

ထိုအခါ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ျပန္လွည့္မည္ျပဳသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆက္သားေရာက္လာကာ

"အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကေန စစ္တပ္ေတြခ်ီတက္လာပါတယ္။ အဲ့စစ္တပ္ေတြကို ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ၊ က်န္းေဖး(Zhang Fei) ၊ ဟြမ္က်ဳံး(Huang Zhong) နဲ႕ ေဝရန္(Wei Yan) တို႕ဦးေဆာင္ျပီးလာတာ။ အေရအတြက္ကိုမသိေပမယ့္ သူတို႕ခ်ီတက္လာတဲ့အသံက ေကာင္းကင္ၾကီးတုန္လႈပ္လုမတတ္ က်ယ္ေလာင္ပါတယ္။ သူတို႕က စစ္သူၾကီးကိုဖမ္းခ်င္တယ္လို႕ေျပာၾကတယ္" ဟုေျပာသည္။

ထိုအခါ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ဒဏ္ရာေဟာင္းပြင့္ကာ လဲက်သြားေလသည္။