သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၉၄)

အခန္း(၉၄) ႏွင္းမုန္တိုင္းၾကားဝယ္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုတို႕ကိုအႏိုင္ယူခဲ့ျခင္း။

"စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ကို လ်င္ျမန္စြာဖမ္းဆီးျခင္း။

ရွဴတပ္ၾကီးကိုႏွိမ္ႏွင္းရန္အတြက္ "ေကာဟြိုင္"(Guo Huai) ေျပာသည့္အၾကံမွာ ေအာက္မွာအတိုင္းျဖစ္သည္။

"ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုေတြက ေဝျပည္တည္ေထာင္သူလက္ထက္ကတည္းက ပုံမွန္လက္ေဆာင္ပဏၰာေတြေပးလာခဲ့တာ။ ဖီဧကရာဇ္ကလည္း သူတို႕အေပၚ ေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႕ဆီသံတမန္လႊတ္ျပီး ေကာင္းေကာင္းေျပာဆိုျပီးေတာ့ ရွဴတပ္ေတြကိုတိုက္ခိုင္းရမယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်ဳပ္တို႕က တျခားတဖက္ကေနတိုက္မယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မႈအၾကီးအက်ယ္မရပဲ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ"

ထို႕ေၾကာင့္ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုထံသို႕သံတမန္ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ အေနာက္ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုဘုရင္နာမည္မွာ "ခ်ဲ႕လီက်ိ"(Cheli Ji) ျဖစ္ျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) လက္ထက္မွစျပီး လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ားေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူ႕လက္ေအာက္တြင္ ဝန္ၾကီးႏွစ္ဦးရွိျပီး တစ္ဦးမွာ ျပည္တြင္းေရးျဖစ္ကာ က်န္တစ္ဦးမွာ စစ္မက္ေရးရာကိုတာဝန္ယူသူျဖစ္သည္။ သူတို႕မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "ယာတန္႕"(Ya Dan) ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) တို႕ျဖစ္သည္။

စာႏွင့္အတူ ေရႊႏွင့္ပုလဲတို႕ကိုလက္ေဆာင္အျဖစ္ပို႕သေစခဲ့ျပီး သံတမန္သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "ယာတန္႕"(Ya Dan) ႏွင့္ေတြ႕ဆုံကာ လက္ေဆာင္တို႕ကိုေပးျပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ဘုရင္ႏွင့္ေတြ႕ခြင့္ရျပီး ပါလာေသာစာႏွင့္လက္ေဆာင္တို႕ကိုေပးအပ္ခဲ့သည္။ ဘုရင္မွလက္ခံျပီး သူ႕အတိုင္ပင္ခံတို႕ကိုေခၚကာ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

"ယာတန္႕"(Ya Dan) မွ

"ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြက ေဝျပည္နဲ႕အဆက္အသြယ္ေတြရွိျပီး အခု ေခ်ာင္က်န္း(Cao Zhen) က မဟာမိတ္ဖြဲ႕ဖို႕အကူအညီေတာင္းေတာ့ ဒါကိုလက္ခံသင့္ပါတယ္"

"ခ်ဲ႕လီက်ိ"(Cheli Ji) ကလည္း လက္ခံျပီး သူ၏ေခါင္းေဆာင္ဝန္ၾကီးႏွစ္ဦးတို႕ကို တပ္သားႏွစ္သိန္းခြဲကိုျပင္ဆင္ရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ ထိုေလ့က်င့္ထားေသာတပ္ထဲတြင္ ျမားႏွင့္ဒူးေလးတပ္သားမ်ား၊ လွံ၊ဓားသမား၊ ေဝွ႕ယမ္းေသာက်ိဳင္းကိုင္ေဆာင္သူႏွင့္ ပစ္ေသာတူကိုကိုင္ေဆာင္သူတို႕ပါဝင္ၾကသည္။ ထိုလက္နက္မ်ိဳးစုံအျပင္ မ်ိဳးႏြယ္စုတပ္တြင္ သံျပားတို႕ျဖင့္ကာရံထားေသာ စစ္ရထားတပ္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ စားနပ္ရိကၡာမ်ားစြာႏွင့္ အပိုလက္နက္ပစၥည္းတို႕ပါ ျပင္ဆင္ေစျပီး ၎တို႕ကိုစစ္ရထားမ်ားေပၚတြင္ တင္ထားခဲ့သည္။ ထိုစစ္ရထားတို႕ကို ျမင္းမ်ား၊ ကုလားအုတ္မ်ားက ဆြဲၾကသည္။ ၎တို႕ကို သံခ်ပ္ကာစစ္ရထားဟုေခၚၾကသည္။

ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးတို႕သည္ ဘုရင္အားႏွုတ္ဆက္ကာ ရွီးဖင္ခံတပ္သို႕ေရာက္လာခဲ့သည္။ ခံတပ္ေစာင့္ေသာစစ္သူၾကီး "ဟန္က်န္း"(Han Zhen) သည္ ထိုအေၾကာင္းကို "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) အားအသိေပးခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"ဘယ္သူ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုေတြကိုသြားတိုက္ခ်င္လဲ"

"ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕မွသြားလိုေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္။

"မင္းတို႕ေတြလႊတ္လို႕ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ နယ္ေျမေတြ၊ လူေတြအေၾကာင္းကိုမသိေတာ့ မာတိုက္(Ma Dai) နဲ႕အတူသြားရမယ္"

ျပီးေနာက္ "မာတိုက္"(Ma Dai) အား

"ခင္ဗ်ားက ဒီမွာ အၾကာၾကီးေနဖူးေတာ့ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုေတြအေၾကာင္းသိမွာေပါ့။ ဒီေတာ့ လမ္းျပအေနနဲ႕လိုက္သြားပါ"

လက္ေရြးစင္တပ္သားငါးေထာင္ကိုေရြးခ်ယ္ျပီးေနာက္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာခ်ီတက္ကာ ရန္သူတို႕ရွိရာသို႕ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ျမင္းသည္ေတာ္တစ္ရာႏွင့္အတူအရင္သြားကာ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုေပၚမွ အေျခအေနကိုၾကည့္႐ႈခဲ့သည္။ ခ်န္းတပ္ၾကီးသည္ ခ်ီတက္လာခဲ့ျပီး စစ္ရထားတို႕သည္ ေရွ႕ေနာက္ကပ္လ်က္ရွိေနခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ သူတို႕သည္ ရပ္တန္႕ကာ စခန္းခ်ျပီး လက္နက္တို႕ကို စစ္ရထားရပ္ထားရာတေလွ်ာက္ေထာင္ထားရာ ျမိဳ႕႐ိုးတံတိုင္းပုံစံျဖစ္ေနခဲ့သည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ေသခ်ာေလ့လာခဲ့ျပီးေနာက္ အခ်ိန္အၾကာၾကီးစဥ္းစားခဲ့ေသာ္လည္း ရန္သူတို႕ကိုမည္သို႕အႏိုင္ယူရမည္မသိ ျဖစ္ေနသည္။ သူသည္စခန္းသို႕ျပန္လာျပီး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ႏွစ္ဦးႏွင့္တိုင္ပင္သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) မွ

"မနက္ျဖန္မွာ က်ဳပ္တို႕တပ္ေတြခင္းက်င္းထားရင္ သူတို႕ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး ပိုျပီးနားလည္ေတာ့မွ ထပ္တိုင္ပင္တာေပါ့"

ေနာက္ရက္တြင္ တပ္ကိုသံုးဖြဲ႕ခြဲကာ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ အလယ္၊ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) သည္ လက္ဝဲတပ္ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ လက္ယာတပ္ကို တာဝန္ယူကာ ခ်ီတက္သည္။

ရန္သူတို႕သည္လည္း တိုက္ခိုက္ရန္ျပင္ဆင္ေလသည္။ စစ္ပြဲေခါင္းေဆာင္ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ လက္တြင္ သံက်ိဳင္းကိုကိုင္ထားျပီး ခါးတြင္ သစ္သားျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ေလးကိုခ်ိတ္ထားသည္။ ျပီးေနာက္ ျမင္းကိုခုန္ေစကာ ေရွ႕သို႕ထြက္လာသည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ တပ္သံုးတပ္လုံးကိုေရွ႕ထြက္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ရန္သူတို႕၏အလယ္ဘက္မွ စစ္ရထားတို႕သည္ အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ထြက္လာသည္။ ထို႕အျပင္ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္တို႕က ျမားတို႕ျဖင့္ပစ္ရာ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ မယွဥ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဘယ္၊ ညာတပ္ျဖစ္သည့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕က တပ္ဆုတ္သြားရာ ရန္သူတို႕သည္ အလယ္ကိုဝိုင္းထားခဲ့သည္။

"ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ထြက္ေျပးရန္ၾကိဳးစားေသာ္လည္း စစ္ရထားတို႕က တံတိုင္းကဲ့သို႕ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင့္ မေျပးႏိုင္ခဲ့ေပ။ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ အားကိုးရာမဲ့ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ေတာင္ဘက္သို႕သြားကာ လမ္းရွာခဲ့သည္။ ညေမွာင္လာသည့္အခါတြင္ အနက္ေရာင္အလံျဖင့္ ခ်န္းေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးေပၚလာျပီး သူ၏တပ္တို႕သည္လည္း နက်ယ္ေကာင္မ်ားကဲ့သို႕ ဝန္းရံေနခဲ့သည္။ ထိုေခါင္းေဆာင္မွ

"စစ္သူၾကီးငယ္၊ မေျပးနဲ႕။ က်ဳပ္က ယြဲက်ိ(Yue Ji) ပဲ"

သို႕ေသာ္ "ကြမ္းရွင္း"(guan Xing) သည္ ျမင္းကိုၾကာပြတ္ျဖင့္႐ိုက္ကာ ေရွ႕သို႕ဆက္သြားခဲ့သည္။ အေရွ႕ဘက္တြင္ လွ်ိဳေျမာင္သာရွိေသာေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ျပီး ရန္သူႏွင့္ရင္ဆိုင္ရသည္။ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ အနီးသို႕ကပ္လာျပီး က်ိဳင္းျဖင့္႐ိုက္သည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) မွေရွာင္လိုက္ရာ ျမင္းေရာလူပါ ေရထဲက်သြားခဲ့သည္။

အသံတစ္ခုၾကားလိုက္ရျပီး "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) ႏွင့္သူ႕တပ္သားတို႕သည္ လွ်ိဳေျမာင္ေအာက္သို႕ဆင္းလာကာ စမ္းေခ်ာင္းမွတဆင့္ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ေရထဲမွ ထြက္ေျပးရန္ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ မၾကာမီတြင္ ကမ္းစပ္နားဝယ္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕ေရာက္လာျပီး ခ်န္းတို႕ကိုတိုက္ထုတ္ခဲ့သည္။ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) လက္ခ်က္ျဖင့္ ေအာက္သို႕ျပဳတ္က်သြားသည္။ အေပၚဘက္သို႕ျပန္တက္လာေသာ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ဓားျဖင့္ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) ကိုခုတ္မည္ျပဳေသာ္လည္း "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ ေရထဲမွထျပီး ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။

ထိုအခါ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္  "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) ထားခဲ့ေသာျမင္းကိုဖမ္းကာ ေရစပ္နားသို႕ေခၚလာျပီး စီးရန္အဆင္သင့္ျပဳထားသည္။ ျပီးေနာက္ ဓားကိုခ်ိတ္ကာ ျမင္းေပၚတက္ျပီး သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တို႕ႏွင့္အတူ ရန္သူတို႕ကိုရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။

ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုတို႕ကိုတိုက္ထုတ္ျပီးေနာက္ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ၊ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕သည္ အလ်င္အျမန္ စခန္းသို႕ျပန္လာခဲ့သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) မွ

"ဒီလူေတြကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာ မသိဘူး။ က်ဳပ္ကစခန္းကိုကာကြယ္ေနမယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဆီျပန္ျပီး ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ေမးခဲ့ပါ"

"ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕သည္ ျပန္သြားျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပခဲ့သည္။ ထိုအခါ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ "ေဝရန္"(Wei Yan) တို႕ကို ကင္းပုန္းခ်ထားေစသည္။ သူကိုယ္တိုင္မွာမူ တပ္သံုးေသာင္းႏွင့္အတူခ်ီတက္ျပီး "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ၊ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) ၊ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕ႏွင့္အတူ "မာတိုက္"(Ma Dai) ၏စခန္းကိုေရာက္လာသည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ေျမမ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္ ေရစီးသန္ေသာစမ္းေခ်ာင္းကဲ့သို႕ခ်ီတက္လာေသာ ရန္သူ႕အေျခအေနတို႕ကိုေလ့လာခဲ့ျပီး

"ဒါမခက္ပါဘူး" ဟုေျပာသည္။ ျပီးေနာက္ "မာတိုက္"(Ma Dai) ႏွင့္ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) တို႕ကိုေခၚကာ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။

သူတို႕ထြက္သြားေသာအခါ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) အား

"မိတ္ေဆြၾကီး၊ သူတို႕ကိုဘယ္လိုအႏိုင္ယူရမလည္းသိလား"

"ခ်န္းေတြက သူတို႕သတၱိနဲ႕အင္အားကိုပဲ အသုံးခ်ၾကတယ္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့နည္းဗ်ဴဟာဆိုတာ နားမလည္ဘူး"

"တိမ္ေတြမည္းေနျပီး ေလျပင္းေတြတိုက္ေနတာဟာ ႏွင္းက်မယ့္အရိပ္အေယာင္ဆိုတာ သိလား။ အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္လို႕ရျပီ"

ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕ကိုလည္း ျခဳံခိုတိုက္ရန္လႊတ္လိုက္သည္။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ကိုလႊတ္ကာ ရန္သူတို႕အား ရင္ဆိုင္ေစျပီး သံရထားတို႕ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရပါက ျပန္ဆုတ္ရန္ အမိန္႕ေပးထားခဲ့သည္။ စခန္း၏အေပါက္ဝတြင္ အလံမ်ားစြာေထာင္ထားျပီး အတြင္းတြင္ တပ္သားတစ္ေယာက္မွ်မရွိေပ။

ထိုအခ်ိန္သည္ ဆယ့္ႏွစ္လပိုင္းျဖစ္ျပီး ေဆာင္းရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွင္းတို႕တဖြဲဖြဲက်ခဲ့သည္။ ရွဴတပ္သည္ ရန္သူတို႕ႏွင့္ရင္ဆိုင္ျပီး စစ္ရထားတို႕ထြက္လာေသာအခါ ျပန္ဆုတ္ခြာခဲ့ျပီး ခ်န္းတပ္တို႕ကို စခန္း၏အေပါက္ဝသို႕ေခၚလာခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ အေနာက္ဘက္သို႕သြားခဲ့သည္။ ခ်န္းတို႕ေရာက္လာေသာအခါ ရပ္တန္႕ျပီး ၾကည့္႐ႈခဲ့သည္။ ပုေလြအသံၾကားေသာ္လည္း လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မရွိပဲ အလံတို႕ကိုသာေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) ကိုအေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ ရန္သူတို႕ပရိယာယ္္ျဖစ္မည္ဟုေတြးကာ အထဲသို႕မဝင္ပဲ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "ယာတန္႕"(Ya Dan) ကိုအေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။

"ဒါလွည့္ကြက္ပဲ၊ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့အဓိကဗ်ဴဟာက ဟန္ေဆာင္မႈထဲက ဟန္ေဆာင္မႈျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္သင့္တယ္"

ထိုအခါ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ သူ၏တပ္တို႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ဂိတ္တံခါးသို႕ထပ္မံေရာက္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပုေလြကိုင္ထားေသာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ လွည္းယာဥ္ေပၚသို႕တက္သြားသည္ကိုျမင္လိုက္သည္။ အေစာင့္တပ္သားအနည္းအက်ဥ္းႏွင့္အတူ စခန္းအေနာက္သို႕ဝင္သြားသည္။ မ်ိဳးႏြယ္စုတပ္တို႕သည္ စခန္းထဲသို႕ဝင္ေသာအခါ လွည္းယာဥ္္ကိုထပ္ေတြ႕ျပန္ျပီး မၾကာမီတြင္ သစ္ေတာထဲသို႕ဝင္ျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ "ယာတန္႕"(Ya Dan) မွ

"ရန္သူေတြကင္းပုန္းရွိေကာင္းရွိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး"

ထို႕ေၾကာင့္ အေနာက္မွ ဆက္လိုက္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သူတို႕ေရွ႕တြင္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ၏တပ္သည္ ႏွင္းမ်ားၾကားထဲမွ အလ်င္အျမန္ခ်ီတက္သြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ေဒါသထြက္ျပီး သူ႕တပ္သားတို႕ကိုအလ်င္အျမန္ခ်ီတက္ေစသည္။ ေတာင္ကုန္းရွိလမ္းမ်ားေပၚဝယ္ ႏွင္းတို႕ဖုံးအုပ္ေနေသာေၾကာင့္ အရာရာမွာ ျပင္ညီျဖစ္ေနသေယာင္ရွိခဲ့သည္။

ခ်ီတက္ေနသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ေတာင္ကုန္းအေနာက္ဘက္၌ ရန္သူတို႕ကိုလွမ္းျမင္လိုက္ေၾကာင္းသတင္းပို႕လာသည္။ အခ်ိဳ႕က ကင္းပုန္းရွိသည္ဟုေတြးၾကေသာ္လည္း "ယာတန္႕"(Ya Dan) က စိုးရိမ္စရာမလိုဟုေျပာျပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေစသည္။ မၾကာမီတြင္ပင္ ေတာင္ကုန္းမ်ားျပိဳလဲလုမတတ္၊ ေျမျပင္တို႕လႈပ္ခါလုမတတ္ ညာသံေပးသည္ကိုၾကားလိုက္ရျပီးေနာက္ ခ်န္းတပ္တို႕သည္ ႏွင္းမ်ားဖုံးေနေသာေၾကာင့္ မျမင္ရေသာက်င္းမ်ားထဲသို႕က်သြားခဲ့သည္။ စစ္ရထားတပ္သည္ အေနာက္မွနီးကပ္စြာလိုက္ပါလာေသာေၾကာင့္ အရွိန္မထိန္းႏိုင္ပဲ က်သြားခဲ့ေလသည္။ ဟိုးအေနာက္ဘက္တြင္ရွိေသာတပ္သားတို႕သည္ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) တို႕၏တပ္ေပၚလာသည္။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာျမားတို႕သည္ ေလထုထဲမွထြက္လာျပီး "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ၊ "မာတိုက္"(Ma Dai) ႏွင့္ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) ၏တပ္သံုးတပ္ေပၚလာကာ ခ်န္းတပ္သားတို႕ပိုျပီး ဖရိုဖရဲျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ခ်န္းတပ္ေခါင္းေဆာင္ "ယြဲက်ိ"(Yue Ji) သည္ အေနာက္သို႕ေျပးျပီး ေတာင္ကုန္းဘက္သို႕ထြက္ေျပးမည္ျပဳရာ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ေတြ႕ျပီး အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "ယာတန္႕"(Ya Dan) ကိုဖမ္းမိကာ စခန္းသို႕ေခၚေဆာင္လာသည္။ တပ္သားတို႕သည္ ထြက္ေျပးသြားၾကေလသည္။ ရန္သူ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကိုဖမ္းမိသည္ဟုသိေသာအခါ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ သူ၏ရြက္ဖ်င္တဲတြင္ေနကာ အက်ဥ္းသားကိုေခၚလာေစသည္။ ျပီးေနာက္ ၾကိဳးတို႕ကိုျဖည္ေပးေစျပီး အရက္တို႕တိုက္ေကြၽးကာ ေကာင္းမြန္စြာေျပာဆိုျပီး ႏွစ္သိမ့္ခဲ့သည္။

ထိုအျပဳအမူတို႕အျပင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ေနာက္ေျပာသည့္စကားတို႕ေၾကာင့္ "ယာတန္႕"(Ya Dan) သည္ ပို၍ ေက်းဇူးတင္သြားခဲ့သည္။

"က်ဳပ္ရဲ့သခင္ ဟန္တိုင္းျပည္ရဲ့ဧကရာဇ္ဟာ က်ဳပ္ကိုလႊတ္ျပီး သူပုန္ေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းေစခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႕သူတို႕ေတြကိုကူညီရတာလဲ? ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကိုျပန္လႊတ္ေပးမယ္။ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားသခင္ဆီျပန္ျပီးေနာက္ က်ဳပ္တို႕ေတြက နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ့အိမ္နီးခ်င္းေတြျဖစ္ျပီး ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းမႈယူၾကမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း  ေျပာလိုက္ပါ။ေနာက္ေနာင္သူပုန္ေတြေျပာတာကို နားမေထာင္ပါနဲ႕ေတာ့"

"ယာတန္႕"(Ya Dan) အျပင္ဖမ္းဆီးရရွိသည့္တပ္သားတို႕ကိုလႊတ္လိုက္ျပီး သိမ္းဆည္းထားသည့္ပစၥည္းပိုင္ဆိုင္မႈတို႕ကိုလည္း ျပန္ေပးခဲ့သည္။ ခ်န္းတပ္သည္ သူတို႕တိုင္းျပည္သို႕ျပန္သြားခဲ့သည္။ ခ်န္းတပ္ကိုႏွိမ္ႏွင္းျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ခ်ီစန္းသို႕အလ်င္အျမန္ခ်ီတက္သည္။ ထို႕အျပင္ ျမိဳ႕ေတာ္ခ်န္တူးသို႕ စစ္ေအာင္ႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းပို႕ေစခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) သည္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ သူ႕မဟာမိတ္ထံမွ သတင္းကိုေစာင့္ေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ စခန္းကိုဖ်က္ျပီးေျပးသြားျပီဟူသည့္သတင္းကို ၾကားလိုက္ရသည္။ "ေကာဟြိုင္"(Guo Huai) သည္ ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္

"ဒါ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုေတြတိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္မယ္" ဟုေျပာျပီး ရန္သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္ရန္ျပင္သည္။

သူတို႕၏ေရွ႕တြင္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေသာရွဴတပ္ၾကီးကိုလွမ္းျမင္ေသာအခါ ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္ "ေခ်ာင္ကြၽန္း"(Cao Zun) သည္ ေနာက္မွလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဗုံသံၾကားလိုက္ရျပီး "ေဝရန္"(Wei Yan) ၏တပ္ေပၚလာကာ "ေဝရန္"(Wei Yan) မွ

"သူပုန္ေတြ၊ ရပ္လိုက္စမ္း" ဟုေအာ္သည္။

"ေခ်ာင္ကြၽန္း"(Cao Zun) သည္ မရပ္ပဲ ရန္သူႏွင့္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရာ တတိယအကြက္ခန္႕တြင္ အသတ္ခံလိုက္ရသည္။ သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ "က်ဴက်န္႕"(Zhu Zan) သည္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ေတြ႕ျပီး ေသဆုံးခဲ့ေလသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးကိုဆုံးရွုံးလိုက္ေသာေၾကာင့္ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) ႏွင့္ "ေကာဟြိုင္"(Guo Huai) တို႕သည္ ေရွ႕ဆက္မခ်ီတက္ပဲ တပ္ဆုတ္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ အေနာက္ဘက္မွ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ႏွင့္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ၏တပ္ေပၚလာျပီး ဝိုင္းခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) သည္ "ေကာဟြိုင္"(Guo Huai) တို႕သည္ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာခုခံခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးတြင္ထြက္ေျပးရေလသည္။ ရွဴတပ္သည္ စစ္ရွုံးသြားေသာရန္သူတို႕ကို ေဝျမစ္ကမ္းနားထိလိုက္ျပီး ေဝတို႕၏စခန္းကိုသိမ္းလိုက္သည္။

"ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) သည္ သူ၏ရွုံးနိမ့္မႈေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်ကာ စစ္သူၾကီးတို႕ကိုဆုံးရွုံးခဲ့သျဖင့္ ဝမ္းနည္းခဲ့သည္။ သူ၏ရွုံးနိမ့္မႈကို သူ႕သခင္ထံတင္ျပကာ စစ္ကူေတာင္းခဲ့သည္။ ေဝနန္းတြင္းဝယ္ ဝန္ၾကီးတို႕က "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) ၏ရွုံးနိမ့္မႈကိုဧကရာဇ္ထံတင္ျပကာ မည္သို႕ဆက္လုပ္ရမည္ကို ေမးခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) သည္ စိတ္ပူပန္သြားျပီး မည္သို႕ေသာနည္းျဖင့္ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ထုတ္ရမည္ကိုေမးသည္။ ထိုအခါ "ဟြာရွင္း"(Hua Xin) မွ

"အရွင္မင္းၾကီးကိုယ္ေတာ္တိုင္ စစ္ခ်ီတက္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ သူေကာင္းမ်ိဳးေတြအားလုံးကို ဆင့္ေခၚျပီးေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းစီက တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရပါမယ္။ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ ျမိဳ႕ေတာ္ခ်န္အန္းကိုဆုံးရွုံးရမွာျဖစ္ျပီး တိုင္းျပည္တစ္ခုလုံးဒုကၡေရာက္ပါလိမ့္မယ္"

သို႕ေသာ္ နန္းေတာ္ထိမ္းကြပ္ေရးအရာရွိ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) ကကန္႕ကြက္ခဲ့သည္။

"စစ္ပြဲကိုဦးေဆာင္တဲ့လူဆိုတာ စစ္ပြဲမွာပါဝင္တဲ့လူေတြထက္ ပိုနားလည္မွျဖစ္မွာပါ၊ ဒါမွသာ ေကာင္းေကာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ စစ္ဗ်ဴဟာရွင္ စြန္းက်ီ(ဆြန္ဇု) ကေျပာခဲ့ဖူးတယ္၊ 'ရန္သူအေၾကာင္းသိ၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိမယ္ဆိုရင္ စစ္ပြဲတိုင္းေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။' ေခ်ာင္က်န္း(Cao Zhen) က စစ္ေျမျပင္ရဲ့အေတြ႕အၾကဳံအမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္လည္း က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကိုမယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကိုယွဥ္ႏိုင္မယ့္လူတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ့မိသားစုအသက္ေတြနဲ႕ရင္းျပီး အာမခံရဲတယ္။  ဒါေပမယ့္ အရွင္မင္းၾကီးက လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး"

"ခင္ဗ်ားက အသက္ၾကီးရင့္ျပီး ရာထူးျမင့္တဲ့ဝန္ၾကီးပဲ။ ရွဴတပ္ေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းႏိုင္မယ့္လူကိုသိရင္ အခ်ိန္မလင့္ေစပဲ သူ႕ကိုျမန္ျမန္ေခၚလိုက္ပါ။ ဒါမွက်ဳပ္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာရာရမယ္"

"က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က က်ဴးေက်ာ္ဖို႕ဆုံးျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး စိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ေကာလာဟလေတြျဖန္႕ေစျပီးေတာ့ အရွင္မင္းၾကီးရဲ့စိတ္ထဲမွာ သံသယဝင္ေအာင္လုပ္ျပီး ရာထူးက်ေစခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါလုပ္ျပီးေတာ့မွ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က စစ္ခ်ီလာတာျဖစ္မယ္။ အဲ့လူကိုသာျပန္ေခၚမယ္ဆိုရင္ ရန္သူေတြျပန္ဆုတ္သြားလိမ့္မယ္"

"သူက ဘယ္သူလဲ"

"စစ္ေသနာပတိ စီးမာယီ(Sima Yi) ပဲျဖစ္ပါတယ္"

"က်ဳပ္ရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုေနာင္တရခဲ့တာၾကာျပီ။ အခု အေဆြေတာ္ စီးမာယီ(Sima Yi) ကဘယ္မွာလဲ"

"သူအခု ဝမ္ခ်န္ျမိဳ႕မွာ အလုပ္အကိုင္မဲ့ျဖစ္ေနပါတယ္"

"စီးမာယီ"(Sima Yi) ကို မူလရာထူးအေဆာင္အေယာင္တို႕ျပန္ေပးျပီး ေခၚေစသည့္အမိန္႕စာကိုထုတ္ေစကာ စစ္ေသနာပတိရာထူးအသစ္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ကိုျငိမ္းခ်မ္းေစေသာစစ္သူၾကီးဟူသည့္ဘြဲ့တို႕ကိုေပးခဲ့သည္။ နန္ရန္၏တပ္မ်ားအားလုံးကို အဆင္သင့္ျပင္ထားကာ ထိုတပ္တို႕ကို "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) မွဦးေဆာင္ျပီး ခ်န္အန္းသို႕ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ "စီးမာယီ"(Sima Yi) အား ရက္တစ္ရက္တြင္လာေတြ႕ေစသည္။ ျပီးေနာက္ အမိန္႕ေတာ္တို႕ကို အျမန္ဆက္သားလႊတ္ျပီး ဝမ္ခ်န္ျမိဳ႕သို႕ ပို႕ေစခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ သူ၏ေအာင္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ေနခဲ့သည္။ သူသည္ ခ်ီစန္းတြင္ရွိျပီး တျခားစစ္ပြဲမ်ားအတြက္ အစီအစဥ္ေရးဆြဲေနစဥ္ ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းျခင္းနန္းေတာ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ "လီရန္"(Li Yan) ၏သား "လီဖုန္း"(Li Feng) ေရာက္လာသည္။ ထိုသို႕ေရာက္လာသည္မွာ ဝူတို႕က်ဴးေက်ာ္လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထင္ေနခဲ့ျပီး စိတ္ညစ္သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ "လီဖုန္း"(Li Feng) ကို ရြက္ဖ်င္တဲထဲသို႕လာေစေသာအခါ "လီဖုန္း"(Li Feng) မွ သတင္းေကာင္းပါလာေၾကာင္းေျပာသည္။

"ခင္ဗ်ားရဲ့သတင္းေကာင္းဆိုတာ ဘာလဲ"

"အရင္တုန္းက မုန္႕တာ(Meng Da) ဟာ ေဝျပည္မွာလက္နက္ခ်ခဲ့တာဟာ သူ႕မွာတျခားလမ္းမရွိလို႕ျဖစ္တယ္။ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) က သူ႕အရည္အခ်င္းကိုအထင္ၾကီးတဲ့အျပင္ ရက္ေရာစြာဆက္ဆံခဲ့ျပီး သူ႕ေဘးမွာထားျပီးေတာ့ ျပင္းထန္တဲ့လက္နက္မ်ားထိန္းကြပ္ေသာစစ္သူၾကီး၊ ဖင္ရန္သခင္ စတဲ့ရာထူးေတြေပးးခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရွင္းခ်န္ျမိဳ႕စား၊ ရွန္ယုံနဲ႕က်င္းခ်န္တပ္မွဴးၾကီးစတဲ့ရာထူးေတြေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ေသဆုံးသြားေတာ့ ဒါေတြကေျပာင္းလဲသြားခဲ့ျပီ။ ေခ်ာင္ေရ့(Cao Rui) ရဲ့နန္းတြင္းမွာ မုန္႕တာ(Meng Da) ရဲ့ဩဇာနဲ႕အရွိန္အဝါကို မနာလိုျဖစ္တဲ့လူေတြအမ်ားၾကီးရွိတာေၾကာင့္ သူဟာ မေအးခ်မ္းခဲ့ဘူး။

သူက အရင္က ရွဴေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေပမယ့္ မတတ္သာလို႕ သူတပါးလက္ေအာက္မွာ ခိုလႈံလိုက္ရတယ္လို႕ အရင္ကေျပာဖူးတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႕လူယုံေတြကို ကြၽန္ေတာ့အေဖဆီစာပို႕ခိုင္းျပီးေတာ့ တပ္ငါးတပ္က ရွဴျပည္ကိုတိုက္ခိုက္တုန္းက သူ႕အေျခအေနကို ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ထံေျပာျပေစခဲ့တယ္။ အခု သူက ရွင္းခ်န္မွာရွိျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ေဝကိုတိုက္မယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားေတာ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ခ်န္အန္းကိုတိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူက ရွင္းခ်န္၊ က်င္းခ်န္နဲ႕ရွန္ယုံ နယ္သံုးနယ္ကတပ္ေတြကို ဦးေဆာင္ျပီး ခ်န္အန္းကိုတိုက္မယ္ဆိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ရဲ့စာအျပင္ သံတမန္ကိုပါေခၚလာပါတယ္"

ထိုသတင္းေကာင္းေၾကာင့္ သံတမန္ကိုဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) သည္ ခ်န္အန္းသို႕ခ်ီတက္လာျပီး ရာထူးခ်ခံခဲ့ရေသာ "စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္လည္း မူလရာထူးျပန္ယူခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုသတင္းေၾကာင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွာ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္သြားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "မာဆု"(Ma Su) မွ

"ေခ်ာင္ေရ့(Cao Rui) ကို မႈစရာမလိုဘူး။ သူ ခ်န္အန္းကိုလာရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕အဲ့ကိုခ်ီတက္ျပီး ဖမ္းလိုက္မယ္ဆို သူကိစၥျပတ္သြားလိမ့္မယ္"

"က်ဳပ္က သူ႕ကိုေၾကာက္တယ္ထင္လား။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္စိုးရိမ္တာက စီးမာယီ(Sima Yi) ကိုျပန္ေခၚလိုက္တာပဲ။ ဒီလူေရာက္လာရင္ မုန္႕တာ(Meng Da) ေျပာတဲ့အၾကံက အခ်ည္းႏွီးပဲ။ မုန္႕တာ(Meng Da) က သူ႕ကိုမယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ အဖမ္းခံရလိမ့္မယ္။ အဲ့လိုသာဆိုရင္ အလယ္ပိုင္းေဒသကိုေအာင္ႏိုင္ဖို႕က ပိုခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္"

"ဒါဆို မုန္႕တာ(Meng Da) ကို သတိမေပးသင့္ဘူးလား"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ စာတစ္ေစာင္ေရးျပီး အလ်င္အျမန္ပို႕ေစသည္။

ရွင္းခ်န္တြင္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ သူ၏ဆက္သားထံမွသတင္းကိုေစာင့္ေနခဲ့ရာ တစ္ရက္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကိုယ္တိုင္ေရးထားေသာစာကိုရရွိခဲ့သည္။

'ခင္ဗ်ားရဲ့စာကိုဖတ္ျပီးေနာက္ ခင္ဗ်ားက သစၥာရွိသူဆိုတာ က်ဳပ္ယုံၾကည္ခဲ့ျပီး က်ဳပ္တို႕ရဲ့ခင္မင္မႈေတြကို အမွတ္ရေနေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ့အၾကံသာအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားဟာ ပထမတန္းဂုဏ္ထူးေဆာင္ဝန္ၾကီးျဖစ္လာမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကို လုံးဝေသခ်ာေအာင္လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားဖို႕လိုပါတယ္။ ခင္ဗ်ားယုံၾကည္တယ္ဆိုတဲ့လူေတြကို ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ပါ။ အကုန္လုံးအေပၚသံသယရွိျပီး အကုန္လုံးအေပၚသတိထားေနပါ။ ဒီသတင္းသာ စီးမာယီ(Sima Yi) ဆီေပါက္ၾကားသြားရင္ စီးမာယီ(Sima Yi) က ခင္ဗ်ားဆီအရင္လာလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတိၾကီးၾကီးထားျပီး ဒီကိစၥကို အေရးမပါတဲ့အရာလို႕မမွတ္ပါနဲ႕'

"မုန္႕တာ"(Meng Da) မွ ျပဳံးျပီး

"က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြအတြက္ အဆင္သင့္ ျပင္ထားတယ္လို႕ေျပာၾကတာ အမွန္ပဲ"

ထို႕ေနာက္ အခ်ိန္မလင့္ေစပဲ အေၾကာင္းျပန္စာေရးကာ ယုံၾကည္ရသူတစ္ဦးကိုပို႕ေစသည္။ ထိုစာမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

'ခင္ဗ်ားရဲ့အဖိုးထိုက္တန္တဲ့အၾကံေကာင္းေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ကြၽန္ေတာ္က ေပါ့ေလ်ာ့မယ္ထင္လို႕လား။ ကြၽန္ေတာ့ဘက္အျမင္ကေတာ့ စီးမာယီ(Sima Yi) နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး စိုးရိမ္စရာမရွိဘူး၊ ဝမ္ခ်န္က ေလာ့ရန္ကေန မိုင္သံုးရာကြာျပီးေတာ့ ရွင္းခ်န္နဲ႕ေလာ့ရန္က မိုင္ေလးရာကြာတယ္။ သူတစ္ခုခုၾကားရင္ေတာင္ ျမိဳ႕ေတာ္ကိုအေၾကာင္းၾကားျပီး စာျပန္လာတာေတာင္ တစ္လေလာက္ၾကာလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့တံတိုင္းေတြက ခိုင္ခံ့ျပီးေတာ့ တပ္သားေတြကလည္း အေကာင္းဆုံးအေျခအေနမွာရွိတယ္။ သူလာစမ္းပါေစ၊ ကြၽန္ေတာ္မေၾကာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႕။ ေအာင္ျမင္မႈသတင္းေကာင္းကိုသာေစာင့္ေနပါ"

ထိုစာကိုဖတ္ျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ စိတ္ဆိုးကာ ေျမၾကီးကိုဖေနာင့္ျဖင့္ေဆာင့္ျပီး

"မုန္႕တာ(Meng Da) ေတာ့ စီးမာယီ(Sima Yi) ေၾကာင့္ ေသဆုံးရလိမ့္မယ္"

"မာဆု"(Ma Su) မွ

"ဘာေၾကာင့္ အဲ့လိုေျပာႏိုင္ရတာလဲ"

"စစ္ဗ်ဴဟာက်မ္းမွာ 'ရန္သူအဆင္သင့္မျဖစ္ခင္တိုက္ပါ၊ သူမထင္မွတ္ထားတာလုပ္ပါ' ဆိုျပီးဆိုထားတယ္မဟုတ္လား? နန္းတြင္းကိုစာလႊာပို႕တာ တစ္လၾကာမယ္ဆိုတာကို ယုံေနလို႕ျဖစ္မလား။ ေခ်ာင္ေရ့(Cao Rui) က စီးမာယီ(Sima Yi) ကို သူစိတ္ၾကိဳက္ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားေလာက္ျပီ။ သူ နန္းတြင္းကိုေလွ်ာက္တင္စရာမလိုဘူး။ မုန္႕တာ(Meng Da) တျခားဘက္ေျပာင္းသြားတယ္ဆိုတာၾကားတာနဲ႕ ဆယ္ရက္အတြင္းတိုက္လိမ့္မယ္။ အဲ့မွာ မုန္႕တာ(Meng Da) ဒုကၡေရာက္ျပီ"

အကုန္လုံးက လက္ခံၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ဆက္သားကိုျပန္လႊတ္ကာ ထိုအျခင္းအရာကိုမစတင္ေသးပါက မည္သူကိုမွမေျပာရန္၊ တစ္ေယာက္ေယာက္သိသြားပါက အလဟႆျဖစ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေစခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ဆက္သားသည္ ရွင္းခ်န္သို႕ျပန္သြားသည္။

ဝမ္ခ်န္တြင္ လုပ္စရာမဲ့ေနခဲ့ေသာ "စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ သခင္ျဖစ္သူသည္ ရွဴတပ္ေၾကာင့္စစ္ရွုံးရသည္ဟူေသာသတင္းကိုၾကားေသာအခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး ေခါင္းကိုေမာ့ကာ သက္ျပင္းရွည္ခ်ခဲ့သည္။

"စီးမာယီ"(Sima Yi) တြင္ သားႏွစ္ဦးရွိျပီး သားအၾကီးသည္ "စီးမာရွီး"(Sima Shi) ဟုေခၚကာ အငယ္မွာ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဦးလုံးမွာ ထူးခြၽန္ျပီး ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးသူမ်ားျဖစ္ကာ စစ္ဗ်ဴဟာႏွင့္ပတ္သတ္သည့္စာအုပ္မ်ားကိုစိတ္ဝင္စားသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္ရက္ေသာ္ သူတို႕ဖခင္မွာစိတ္ညစ္ေနပုံေပၚေသာေၾကာင့္ "စီးမာရွီး"(Sima Shi) မွ အေၾကာင္းအရင္းကိုေမးခဲ့သည္။

"မင္းတို႕မသိပါဘူး"

"ေဝဧကရာဇ္က အေဖ့ကို အသုံးမခ်တာကို စိတ္ပ်က္ေနစရာမလိုပါဘူး"

"စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) မွ

"သူတို႕ေတြ မၾကာခင္မွာ ျပန္လာေခၚပါလိမ့္မယ္"

ထိုသို႕ေျပာျပီးမၾကာခင္တြင္ပင္ အမိန္႕ေတာ္ကိုယူေဆာင္လာသူသည္ တံခါးဝတြင္ေရာက္လာကာ နန္းတြင္းမွ အမိန္႕ေတာ္ပါလာေၾကာင္းေၾကညာခဲ့သည္။ ထိုအမိန္႕ေတာ္ကိုလက္ခံျပီးသည္ႏွင့္ "စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ ဝမ္ခ်န္ျမိဳ႕မွတပ္တို႕ကိုအမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ မ်ားမၾကာမီတြင္ က်င္းခ်န္ျမိဳ႕စား "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ထံမွ လွ်ိဳ႕ဝွက္စာလက္ခံရရွိခဲ့သည္။ ဆက္သားကို အတြင္းေဆာင္သို႕ေခၚေစျပီးေနာက္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ ပုန္ကန္ရန္ၾကံေနေၾကာင္းသိခဲ့ေလသည္။ ထိုသတင္းေပါက္ၾကားရသည္မွာ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ၏လက္ေအာက္ခံလူယုံ "လီဖူ"(Li Fu) ႏွင့္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ၏တူျဖစ္သူ "တန္းရွန္"(Deng Xian) တို႕ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ "လီဖူ"(Li Fu) ႏွင့္ "တန္းရွန္"(Deng Xian) တို႕သည္ ထိုသတင္းကို လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကတိႏွင့္လဲလွယ္ခဲ့သည္။ "စီးမာယီ"(Sima Yi) မွ သူ႕နဖူးကိုပုတ္ျပီး

"ဒါ ေကာင္းကင္တမွ်ျမင့္မားလွတဲ့ဧကရာဇ္ရဲ့ကံေကာင္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) တပ္ေတြက ခ်ီစန္းကိုေရာက္ေနျပီး လူေတြအားလုံးရဲ့သတၱိေတြဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနျပီ။ ဧကရာဇ္က ခ်န္အန္းကိုသြားျပီး က်ဳပ္ကိုအသုံးမခ်ဘူးဆိုရင္ မုန္႕တာ(Meng Da) က သူ႕အၾကံကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ျပီးေတာ့ ျမိဳ႕ေတာ္ႏွစ္ခုကိုဆုံးရွုံးရလိမ့္မယ္။ မုန္႕တာ(Meng Da) က က်ဴးကဲလ်န့္(Zhuge Liang) နဲ႕ပူးေပါင္းျပီးလုပ္ေစာင္မွာမို႕ သူဘာမွမလႈပ္ရွားေသးခင္ မုန္႕တာ(Meng Da) ကိုဖမ္းႏိုင္ရင္ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) လည္း စိတ္ဓာတ္က်ျပီး တပ္ဆုတ္သြားလိမ့္မယ္"

သားအၾကီး "စီးမာရွီး"(Sima Shi) မွ

"ဧကရာဇ္ထံ အေၾကာင္းၾကားစာပို႕ရမယ္"

"မလိုဘူး။ အဲ့လိုဆို တစ္လၾကာလိမ့္မယ္။ ေႏွာင့္ေႏွးတာက ရွုံးနိမ့္မႈကိုျဖစ္ေစမယ္"

"စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ အလ်င္အျမန္ခ်ီတက္ကာ ေႏွာင့္ေႏွးသူတို႕ကိုေသဒဏ္ေပးမည္ဟု ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ တဖက္မွသံသယမဝင္ေစရန္ စစ္တပ္အၾကံေပး "လ်န္က်ိ"(Liang Ji) ကိုလႊတ္ကာ "မုန္႕တာ"(Meng Da) အားစစ္ပြဲတြင္ပါဝင္ရန္ အသင့္ျပင္ရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။

"စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ "လ်န္က်ိ"(Liang Ji) ေနာက္မွ အလ်င္အျမန္လိုက္ျပီး ႏွစ္ရက္အၾကာဝယ္ ေတာင္ကုန္းနားတြင္ စစ္သူၾကီး "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ၏တပ္ႏွင့္ေတြ႕သည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ႏွင့္ေတြ႕ကာ

"ဧကရာဇ္က ခ်န္အန္းကိုေရာက္ေနျပီး ရွဴေတြကိုတိုက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္။ ေသနာပတိက ဘယ္ကိုသြားမလို႕လဲ"

"စီးမာယီ"(Sima Yi) က အသံတိုးတိုးျဖင့္

"မုန္႕တာ(Meng Da) က ပုန္ကန္ေတာ့မွာမို႕ သူ႕ကိုသြားဖမ္းမလို႕"

"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ ေရွ႕ေျပးတပ္ကိုဦးေဆာင္ပါရေစ"

ထို႕ေၾကာင့္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) သည္ ေရွ႕ေျပးတပ္ကိုဦးေဆာင္ကာ "စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ အလယ္ကိုထိန္းကြပ္ျပီး သူ႕သားႏွစ္ဦးက အေနာက္တြင္ရွိခဲ့သည္။ ႏွစ္ရက္ခန္႕ၾကာေသာအခါ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ၏လူယုံဆက္သားကိုဖမ္းမိျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏စာကိုရခဲ့သည္။ ထိုစာပို႕သူကို အမွန္အတိုင္းေျပာပါက အသက္ခ်မ္းသာေပးမည္ဟုကတိေပးေသာေၾကာင့္ သူသယ္ယူပို႕ေဆာင္ခဲ့ေသာစာတို႕အေၾကာင္းကိုဖြင့္ေျပာခဲ့သည္။

"စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ စာကိုဖတ္ျပီးေနာက္ မွတ္ခ်က္ခ်သည္။

"အရည္အခ်င္းရွိသူေတြက အၾကံတူၾကတယ္၊ ဧကရာဇ္ရဲ့ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ဒီဆက္သားကို မဖမ္းမိခဲ့ရင္ က်ဳပ္တို႕ရဲ့အၾကံအစည္ေတြက က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ေၾကာင့္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ မုန္႕တာ(Meng Da) အားကိုးရာမဲ့ျဖစ္ေတာ့မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ တပ္ကိုပို၍လ်င္ျမန္စြာခ်ီတက္ေစသည္။

"မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ က်င္းခ်န္ျမိဳ႕စား "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ႏွင့္ ရွန္ယုံျမိဳ႕စား "ရွန္တန္"(Shen Dan) တို႕ႏွင့္အတူ စစ္ခ်ီရန္ျပင္ဆင္ျပီး သူသတ္မွတ္ထားသည့္ရက္ကိုေစာင့္ေနခဲ့သည္။ "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ႏွင့္ "ရွန္တန္"(Shen Dan) တို႕သည္ အမိန္႕ကိုနာခံခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ တပ္တို႕ကိုေလ့က်င့္ေရး၊ စစ္ေရးျပျခင္းတို႕ျပဳေစကာ ေဝတပ္တို႕ေရာက္လာသည္ထိအခ်ိန္ဆြဲေနသည္။ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ကိုမူ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ မစႏိုင္ေသးေၾကာင္း အေၾကာင္းျပခဲ့ရာ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ကလည္း ယုံၾကည္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "လ်န္က်ိ"(Liang Ji) ေရာက္လာကာ သူ႕ကိုေကာင္းမြန္စြာဧည့္ခံျခင္းခံခဲ့ရျပီး "စီးမာယီ"(Sima Yi) ထံမွ အမိန္႕စာကိုထုတ္ခဲ့သည္။

"စစ္ေသနာပတိက ဧကရာဇ္ရဲ့အမိန္႕ေတာ္ကိုလက္ခံရရွိျပီး ဒီေဒသကတပ္ေတြကိုစုစည္းဖို႕ေျပာလိုက္တယ္။ က်ဳပ္ကိုလႊတ္ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕တပ္ေတြကို ခ်ီတက္ဖို႕ အဆင္သင့္ျပင္ထားခိုင္းတယ္"

"ဘယ္ရက္မွာ စစ္ေသနာပတိက ခ်ီတက္သြားတာလဲ?"

'သူအခုခ်ီတက္လာျပီ။ ခ်န္အန္းကိုသြားတဲ့လမ္းေပၚမွာေရာက္ေနတယ္"

"မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ သူ႕အၾကံေအာင္ေတာ့မည္ဟုေတြးျပီး ၾကိတ္ျပဳံးခဲ့သည္။ "လ်န္က်ိ"(Liang Ji) ကို စားေသာက္ပြဲျဖင့္ဧည့္ခံျပီးေနာက္ "လ်န္က်ိ"(Liang Ji) ျပန္သြားခဲ့ေသာအခါ ၾကံေဖာ္ၾကံဖက္ "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ႏွင့္ "ရွန္တန္"(Shen Dan) တို႕ကိုေခၚျပီး ေနာက္ရက္တြင္ ေဝအလံကိုျဖဳတ္ျပီး ရွဴအလံေထာင္ကာ ေလာ့ရန္ကိုတိုက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ အေဝးမွစစ္တပ္ခ်ီတက္လာေၾကာင္း ကင္းေစာင့္တို႕မွ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ အံ့ဩသြားျပီး တံတိုင္းေပၚသို႕ကိုယ္တိုင္တက္ကာ ၾကည့္႐ႈခဲ့ေလသည္။ မၾကာမီတြင္ပင္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ၏အလံကိုျမင္လိုက္ရေသာအခါ ျမိဳ႕႐ိုးေအာက္သို႕ဆင္းျပီး ဆြဲတံတားကို အလ်င္အျမန္ျပန္တင္ေစခဲ့သည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) သည္ ေရာက္လာခဲ့ျပီး က်ဳံး၏အစပ္နားတြင္ရပ္ကာ

"သစၥာေဖာက္ မုန္႕တာ(Meng Da)  ျမန္ျမန္လက္နက္ခ်စမ္း" ဟုဆိုသည္။

"မုန္႕တာ"(Meng Da) ကလည္း ေဒါသထြက္ျပီး ျမားတို႕ျဖင့္ပစ္ေစရာ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ၏နဖူးကိုထိမွန္ခဲ့သည္။ ျမားေပါင္းမ်ားစြာတို႕ၾကားတြင္ စစ္သူၾကီးကိုလုံျခဳံရာသို႕ေခၚသြားခဲ့သည္။ ေဝတပ္တို႕ဆုတ္ခြာေသာအခါဝယ္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) မွ ျမိဳ႕တံခါးကိုဖြင့္ျပီး ေနာက္မွလိုက္တိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ၏တပ္ဖြဲ႕ၾကီးေပၚထြက္လာျပီး အလံတို႕မွာ မ်ားျပားလြန္းေသာေၾကာင့္ ေနကိုပင္ဖုံးကြယ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ကာ

"ဒါ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ၾကိဳျမင္ခဲ့တဲ့အရာပဲ" ဟုေျပာသည္။ ထို႕ေနာက္ ဂိတ္တံခါးတို႕ကိုပိတ္ထားေစသည္။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ဒဏ္ရာရခဲ့ေသာစစ္သူၾကီး "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ကိုစခန္းသို႕ျပန္ေခၚသြားျပီး ျမားကိုႏွုတ္ျပီး သမားေတာ္ပင့္ကာ ကုသေစသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုညတြင္ပင္ သူေသဆုံးသြားခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ သူ႕အသက္မွာ ငါးဆယ့္ကိုးႏွစ္ရွိျပီျဖစ္သည္။ သူ႕အေလာင္းကို ျမႇဳပ္ႏွံရန္အတြက္ ေလာ့ရန္သို႕ျပန္ပို႕ေစခဲ့သည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚတက္ၾကည့္ေသာအခါ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕လုံးကို သံတို႕ျဖင့္ဝန္းရံထားသည္ကိုျမင္ေလလွ်င္ တုန္လႈပ္သြားခဲ့ျပီး မည္သို႕လုပ္ေဆာင္ရမည္မသိျဖစ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တပ္ႏွစ္တပ္ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ကိုျမင္ျပီး ထိုတပ္၏အလံတြင္ သူ၏ၾကံေဖာ္ၾကံဖက္မ်ားျဖစ္သည့္ "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ႏွင့္ "ရွန္တန္"(Shen Dan) တို႕နာမည္ေရးထားသည္။  သူတို႕ႏွစ္ဦးသည္ ကူညီရန္ေရာက္လာသည္မွတ္ကာ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ျမိဳ႕တံခါးကိုဖြင့္ေစသည္။

"သူပုန္၊ ဘယ္ေျပးမလဲ"

ထိုသူႏွစ္ဦးမွာ သူ႕ဘက္ေတာ္သားမဟုတ္မွန္းသိေသာေၾကာင့္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ ျမိဳ႕ထဲသို႕ျပန္ေျပးေလသည္၊ ရန္သူတို႕က အေနာက္မွ ျမားျဖင့္လွမ္းပစ္ခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ သူ႕အေပၚသစၥာေဖာက္သြားခဲ့ေသာ "လီဖူ"(Li Fu) ႏွင့္ "တန္းရွန္"(Deng Xian) တို႕ကလည္း သူ႕ကို ၾကိမ္းေမာင္းကာ

"ကြၽန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕က လက္နက္ခ်ပါမယ္" ဟုေအာ္ဟစ္ခဲ့သည္။ 

"မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ ထြက္ေျပးရျပီး ရန္သူတပ္က အေနာက္မွလိုက္ေလရာ လူေရာျမင္းပါပင္ပန္းေနခဲ့ျပီး မၾကာခင္မွာပင္ ဖမ္းမိကာ အသတ္ခံလိုက္ရသည္။ သူ၏ေခါင္းကိုျပလိုက္ေသာအခါဝယ္ တပ္သားအားလုံးတို႕သည္ လက္နက္ခ်သြားခဲ့ေလသည္။ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ကို ျမိဳ႕တံခါးဖြင့္ကာ ၾကိဳဆိုခဲ့ျပီး လူတို႕ကိုျငိမ္းခ်မ္းေစကာ တပ္သားတို႕ကိုဆုလာဘ္မ်ားေပးျပီး စစ္ေအာင္ႏိုင္မႈသတင္းကို "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) ထံတင္ျပခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) သည္ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ၏ေခါင္းကို ေလာ့ရန္ေစ်းထဲတြင္ျပထားေစခဲ့သည္။ "ရွန္ယီ"(Shen Yi) ႏွင့္ "ရွန္တန္"(Shen Dan) ကိုရာထူးတိုးေပးကာ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ၏တပ္ေတြ ေနရာခ်ေပးခဲ့သည္။ "လီဖူ"(Li Fu) ႏွင့္ "တန္းရွန္"(Deng Xian) ကိုမူ ရွင္းခ်န္ႏွင့္ရွန္ယုံျမိဳ႕ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေစ၏။

"စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ ခ်န္အန္းသို႕ခ်ီတက္ျပီး စခန္းခ်သည္။ ေခါင္းေဆာင္သည္ ျမိဳ႕ထဲသို႕ဝင္ကာ သခင္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံျပီး သခင္မွ တေလးတစားဆက္ဆံခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) မွ

"အရင္က က်ဳပ္ခင္ဗ်ားအေပၚသံသယရွိခဲ့တယ္။ အဲ့တုန္းက က်ဳပ္ဟာ ခင္ဗ်ားအေပၚအယုံအၾကည္မရွိပဲ တျခားလူေတြရဲ့စကားကိုယုံခဲ့မိတယ္။ အဲ့အတြက္ ေနာင္တရခဲ့တယ္။ အခု ဒီသစၥာေဖာက္ကိုခင္ဗ်ားကဖမ္းေပးႏိုင္ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ႏွစ္ခုကိုကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္"

"ရွန္ယီ(Shen Yi) က ပုန္ကန္မႈနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး သတင္းေပးျပီးေတာ့ ဧကရာဇ္ထံတင္ျပမလို႕။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုသာဆိုရင္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားမွာမို႕ ကြၽန္ေတာ္က အမိန္႕ေတာ္ကိုမေစာင့္ေတာ့ပဲ ခ်က္ခ်င္းတိုက္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေႏွာင့္ေႏွးသြားရင္ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) အကြက္ထဲေရာက္သြားလိမ့္မယ္"

"စီးမာယီ"(Sima Yi) မွ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ေရးခဲ့ေသာစာကို ဧကရာဇ္ထံေပးခဲ့သည္။ ဧကရာဇ္သည္ ဖတ္ျပီးေနာက္

"ခင္ဗ်ားက ေရွးတုန္းက နာမည္ေက်ာ္စစ္ဗ်ဴဟာရွင္ ဝူခ်ိ(Wu Qi) နဲ႕ စြန္းက်ီ(Sun Zi) တို႕ထက္ အေျမာ္အျမင္ရွိသူျဖစ္တယ္"

ဧကရာဇ္သည္ စစ္ႏိုင္ေသာေခါင္းေဆာင္ကို ေရႊပုဆိန္ႏွစ္လက္ဆုခ်ကာ အေရးၾကီးကိစၥမ်ားတြင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေစာင့္စရာမလိုပဲ ကိုယ့္သေဘာျဖင့္ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ေပးခဲ့ေလသည္။ ျပီးေနာက္ ရန္သူတပ္တို႕ကိုတိုက္ရန္ အမိန္႕ေပးေသာအခါ "စီးမာယီ"(Sima Yi) မွ သူ၏ေရွ႕ေျပးတပ္ကိုဦးေဆာင္ရန္အတြက္ လက္ဝဲတပ္စစ္သူၾကီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ "ေခ်ာင္ေရ့"(Cao Rui) မွျပဳံးျပီး

"က်ဳပ္လည္း သူ႕ကိုပဲသြားခိုင္းေစခ်င္တာ"

သို႕ႏွင့္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ကို တာဝန္ေပးလိုက္သည္။ "စီးမာယီ"(Sima Yi) သည္ ခ်န္အန္းမွထြက္ခြာျပီး ရွဴတပ္စခန္းဆီသို႕ခ်ီတက္ေလသည္။