သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၅၈)

အခန္း(၅၈) "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ လက္စားေခ်ရန္ စစ္ခ်ီတက္ျခင္း။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ကာထြက္ေျပးရျခင္း။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ စကားေျပာေသာအမႈထမ္းကိုေမးလိုက္သည္။

"အေဆြ ခ်န္ခြၽင္(Chen Qun) ရဲ့အၾကံေကာင္းက ဘာမ်ားပါလိမ့္"

"ခ်န္ခြၽင္"(Chen Qun) မွ

"သခင္ၾကီးရဲ့အဓိကရန္သူႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) နဲ႕ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) တို႕ဟာ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႕သြားလိုရင္းႏွီးတဲ့မဟာမိတ္ေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က အေနာက္ဘက္ျမစ္နားကနယ္ေျမကိုလိုခ်င္တယ္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကသာ အင္အားၾကီးတဲ့စစ္တပ္ေစလႊတ္ျပီး စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) ကိုတိုက္ရင္ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ဆီက အကူအညီေတာင္းမွာပဲ။ အေနာက္ဘက္နယ္ကိုလိုခ်င္တဲ့လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) ကိုကူမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့လိုသာဆို ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လက္ထဲေရာက္လာႏိုင္တယ္။ ျပီးရင္ အေနာက္ပိုင္းကိုသိမ္းျပီးတာနဲ႕ တစ္တိုင္းျပည္လုံးက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လက္ထဲေရာက္သြားျပီေပါ့" ဟုေျပာသည္။

"က်ဳပ္အေတြးေတြကိုဖြင့္ခ်လိုက္သလိုပဲ"

ထို႕ေနာက္ စစ္သားသံုးသိန္းကို ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္သို႕ေစလႊတ္လိုက္သည္။ ဟဲေဖးတြင္ရွိေသာ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) က စားနပ္ရိကၡာတို႕ကိုတာဝန္ယူသည္။

ရန္သူတို႕စစ္ခ်ီလာသည့္သတင္းကိုၾကားေသာ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ အၾကံေပးတို႕ကိုေခၚကာတိုင္ပင္သည္။ "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) မွ

"လူဆု(Lu Su) ကို လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ထံစာပို႕ျပီး အကူအညီေတာင္းေစရမယ္။ သူတို႕ကရင္းႏွီးေတာ့ ကူညီမွာပဲ။ ဒါ့အျပင္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က သခင္ၾကီးရဲ့ေယာက္ဖေတာ္ျဖစ္သြားျပီဆိုေတာ့ ျငင္းစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) အကူအညီရရင္ ရန္သူေတြကိုပူစရာမလိုပါဘူး" ဟုေျပာသည္။

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္လည္း "လူဆု"(Lu Su) ကို "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံမွ အကူအညီေတာင္းသည္။ "လူဆု"(Lu Su) သည္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံစာတစ္ေစာင္ပို႕လိုက္သည္။ ထိုစာကိုဖတ္ျပီးေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ စာပို႕သူကို အနားယူေစျပီးေသာအခါဝယ္ နန္ကြၽင္းမွလာမည့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကိုေစာင့္သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ေရာက္လာေသာအခါ ၎စာကိုျပလိုက္သည္။

အၾကံေပးမွ

"ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္က စစ္တပ္ေတြလႈပ္စရာမလိုသလို ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္းစစ္ကူလႊတ္စရာမလိုပါဘူး။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ဒီအေ႔ရွေတာင္အရပ္ကိုမ်က္ေစာင္းမထိုးရဲေအာင္ လုပ္လို႕ရတယ္" ဟုေျပာသည္။

ထို႕ေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ေအာက္ပါစာကိုေရးေလသည္။

'ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ စိတ္မပူပဲေအးေအးေဆးေဆးသာေနပါ။ ေျမာက္ပိုင္းတပ္ေတြက မၾကာခင္မွာ တပ္ျပန္ဆုတ္သြားလိမ့္မယ္'

ထိုစာကို စာပို႕သူမွတဆင့္ျပန္ထည့္ေပးလိုက္ေလသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"အၾကံေပးအရာရွိက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ရဲ့စစ္သားသံုးသိန္းကို ျပန္လွည့္သြားေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလို႕လဲ" ဟုေမးသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ရဲ့ပူပင္မႈက ရွီးလ်န္ပဲ။ ဟိုတေလာက သူက မာထန္(Ma Teng) နဲ႕ သူ႕သားေတြကိုသတ္လိုက္ေတာ့ ရွီးလ်န္ကလူေတြက စိတ္တိုေနၾကတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ သခင္ၾကီးက မာေခ်ာင္း(Ma Chao) ဆီကိုစာေရးျပီး စစ္ခ်ီတက္ဖို႕တိုက္တြန္းလိုက္ရင္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္ကိုက်ဴးေက်ာ္ဖို႕စိတ္ကူးရဲမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး"

ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ စာတစ္ေစာင္ေရးကာ ယုံၾကည္ရေသာလူကိုလႊတ္ျပီး "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ထံပို႕လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ရွီးလ်န္တြင္ရွိေနသည္။ တစ္ညဝယ္ သူ၏အိပ္မက္ထဲတြင္ ႏွင္းျပင္ၾကီးတြင္ မ်ားစြာေသာက်ားတို႕က သူ႕ကိုကိုက္သည္ဟု အိပ္မက္မက္သည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွာ လန္႕ႏိုးလာျပီး ထိုအိပ္မက္သည္ မည္သည့္နိမိတ္ကိုေဆာင္ေၾကာင္းေတြးေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ၾကံဆမရသည္ႏွင့္ အမႈထမ္းတို႕အား ေမးသည္။ အမႈထမ္းတစ္ဦးမွာ မေကာင္းေသာနိမိတ္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ေျပာသူမွာ စစ္သူၾကီး "ဖန္တဲ"(Pang De) ျဖစ္သည္။

"ခင္ဗ်ားက ဒါကိုဘယ္လိုနိမိတ္ဖတ္မလဲ"

"ႏွင္းျပင္မွာ က်ားကိုျမင္တာက အင္မတန္ဆိုးရြားတဲ့နိမိတ္ပါ။ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ စစ္သူၾကီး ဒုကၡေတြ႕ေနျပီထင္တယ္"

ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ လူတစ္ဦးသည္ အလ်င္စလိုျဖင့္ ငိုယိုကာ ေရာက္လာသည္။

"ဦးေလးနဲ႕ သူ႕သားေတြ ေသသြားျပီ"

ထိုသူမွာ "မာတိုက္"(Ma Dai) ျဖစ္ျပီး "မာထန္"(Ma Teng) ၏တူေတာ္သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) က အေၾကာင္းစုံေျပာျပသည္။

"ဦးေလးနဲ႕ ဟြမ္ေခြ႕(Huang Kui) တို႕က ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုလုပ္ၾကံဖို႕လုပ္ေပမယ့္ သတင္းေပါက္ၾကားသြားခဲ့တယ္။ မာတ်ဲ(Ma Tie) က စစ္ပြဲမွာက်သြားျပီး ဦးေလး မာထန္(Ma Teng) နဲ႕ မာ႐ိႈ႕(Ma Xiu) တို႕ကို ေစ်းထဲမွာ ေသဒဏ္ေပးလိုက္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္က တိတ္တဆိတ္ထြက္ေျပးလာတာ"

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ေျမေပၚသို႕လဲသြားကာ သည္းထန္စြာငိုသည္။ ထို႕ေနာက္ ရန္သူျဖစ္ေသာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အေပၚေဒါသထြက္ျပီး အံကိုၾကိတ္သည္။ ေဘးမွလူတို႕က "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကိုထူေပးၾကသည္။

မၾကာမီတြင္ပင္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံမွစာေရာက္လာသည္။ ထိုစာတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေရးထားေလသည္။

'ဟန္ေခတ္ရဲ့ေနာက္ပိုင္းေန႕ရက္ေတြမွာ သူပုန္ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ဟာ အာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားျပီး ဘုရင္ကို ရန္မူျပီးေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြကို ႏွိပ္စက္တယ္။ က်ဳပ္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) နဲ႕ ခင္ဗ်ားအေဖျဖစ္တဲ့ မာထန္(Ma Teng) တို႕ဟာ အဲ့သူပုန္ကိုႏွိမ္ႏွင္းမယ္ဆိုျပီး စာလႊာမွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားအေဖဟာ အာဏာရွင္ရဲ့လက္ေအာက္က်သြားျပီး အသက္ေပးခဲ့ရျပီ။ ဒီေတာ့ သူ႕အတြက္လက္စားေခ်ရမယ္။ ကိုယ္နဲ႕ကိုယ့္ရန္သူဟာ ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းေအာက္၊ တစ္ေနေရာင္တည္းေအာက္မွာ ေနလို႕မျဖစ္ဘူးလို႕ ေရွးစာထဲမွာဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားသာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုတစ္ဖက္ကတိုက္ရင္ က်ဳပ္ကစစ္တပ္ေတြကိုဦးေဆာင္ျပီး သူ႕ေျပးေပါက္ကိုပိတ္ထားမယ္။ အဲ့လိုသာဆိုရင္ သူ႕ကိုဖမ္းႏိုင္ျပီးရွင္းထုတ္ႏိုင္မယ္။ ခင္ဗ်ားအေဖအတြက္ လက္စားေခ်ရာလည္းက်သလို တိုင္းျပည္ၾကီးကိုလည္း အက်ိဳးျပဳမယ္။ ေနာက္ထပ္ဆက္ေရးခ်င္ေပမယ့္လည္း ဒီမွာပဲရပ္ျပီး ခင္ဗ်ားရဲ့ျပန္စာကိုေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္'

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ မ်က္ရည္တို႕ကိုသုတ္ျပီးေနာက္ ျပန္စာတစ္ေစာင္ေရးကာ ေပးလိုက္သည္။ ရွီးလ်န္စစ္တပ္သည္ စစ္ခ်ီတက္ရန္ ျမင္းႏွင့္ေျခလ်င္တပ္တို႕ကို အဆင္သင့္ျပင္ေလသည္။ စစ္ခ်ီမတက္ခင္ တစ္ရက္အလိုတြင္ ရွီးက်ိဳးနယ္စား "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ေရာက္လာျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံမွစာကို "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) အားျပသည္။ ထိုစာထဲတြင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကိုဖမ္းႏိုင္ပါက ရွီးလ်န္ကိုအပိုင္စားေပးမည္ဟုကတိျပဳထားသည္။ ထိုအခါ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ဒူးေထာက္ကာ

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖမ္းခ်င္ရင္ လွံတစ္စင္းေတာင္ ကိုင္စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီအတိုင္းတုတ္ေႏွာင္ျပီးဖမ္းသြားပါ" ဟုေျပာသည္။ သို႕ေသာ္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) က "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကို ထေစကာ

"မင္းအေဖနဲ႕ငါနဲ႕က ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုေတြေလ၊ ငါကမင္းကိုဒုကၡမေပးပါဘူး။ မင္းစစ္ထြက္တိုက္ရင္ ကူေတာင္ကူေပးဦးမယ္" ဟုေျပာသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကလည္း ေက်းဇူးတင္စကားေျပာသည္။ ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ဆက္သားကို ေခါင္းျဖတ္သတ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္တြင္ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႕သည္ ကိုယ္ပိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကိုဦးေဆာင္ကာ ခ်ီတက္သည္။

"ဟန္ေဆြ"(Han Sui) လက္ေအာက္တြင္ တပ္မၾကီးရွစ္ခုရွိျပီး ထိုတပ္မတို႕ကို စစ္သူၾကီးရွစ္ဦးတို႕ဦးေဆာင္သည္။ ထိုစစ္သူၾကီးတို႕မွာ "ရန္ခ်ိဳ"(Yang Qiu) ၊ "ခ်န္ရင္"(Cheng Yin) ၊ "ဟိုရႊမ္း"(Hou Xuan) ၊ "လ်န္ရွင္း"(Liang Xing) ၊ "ခ်န္ရီ"(Cheng Yi) ၊ "လီခန္"(Li Kan) ၊ "မာဝမ္"(Ma Wan) ႏွင့္ "က်န္းဟန္"(Zhang Han) တို႕ျဖစ္သည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) လက္ေအာက္တြင္မူ "ဖန္တဲ"(Pang De) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) ဟူေသာ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးရွိသည္။ စုစုေပါင္းတပ္ဖြဲ႕အင္အားႏွစ္သိန္းရွိျပီး ထိုတပ္ဖြဲ႕ၾကီးသည္ ခ်န္အန္းသို႕ခ်ီတက္ေလသည္။

ခ်န္အန္းျမိဳ႕စားမွာ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) ျဖစ္သည္။ ၎မွာ ရန္သူတို႕ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ကိုသိသည္ႏွင့္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံအေၾကာင္းၾကားေစကာ ခုခံရန္ျပင္ဆင္သည္။ သူသည္ စစ္တပ္တို႕ကို ေျမျပင့္လြင္ျပင္သို႕ေခၚသြားကာ စစ္ဗ်ဴဟာခင္းက်င္းထားေလသည္။

စစ္သားတစ္ေသာင္းခြဲကိုဦးေဆာင္ေသာ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ေရွးဦးစြာေရာက္လာျပီး "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) ႏွင့္ စီးခ်င္းတိုက္ရန္စိန္ေခၚသည္။ သို႕ေသာ္ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) မွာလက္မခံပဲထြက္ေျပးသည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ေနာက္မွလိုက္သည္။ မၾကာမီတြင္ပင္ ရွီးလ်န္၊ ရွီးက်ိဳးတပ္ဖြဲ႕ၾကီးေရာက္လာျပီး ခ်န္အန္းျမိဳ႕ကိုဝန္းရံထားေလသည္။

ခ်န္အန္းျမိဳ႕သည္ အေနာက္ပိုင္းဟန္၏ျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ျပီး တံတိုင္း၊ ျမိဳ႕႐ိုးတို႕လုံျခဳံစြာရွိသျဖင့္ ျပင္ပတိုက္ခိုက္မႈကို ခုခံႏိုင္သည္။ ျမိဳ႕ကိုဆယ္ရက္ၾကာဝန္းရံထားေသာ္လည္း မသိမ္းႏိုင္ေပ။ ထိုအခါ "ဖန္တဲ"(Pang De) မွ အၾကံအစည္တစ္ခုလုပ္ေဆာင္ရန္ အၾကံျပဳသည္။

"ဒီနားတဝိုက္က ေျမျပင္က ၾကမ္းတမ္းျပီး ေရကလည္းခါးတဲ့အတြက္ လူေတြဟာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က နယ္ေတြနဲ႕အဆက္အသြယ္လုပ္ရမွာပဲ။ ဒါ့အျပင္ သူတို႕မွာ ေလာင္စာလည္းမရွိေလာက္ေတာ့ဘူး။ ျမိဳ႕ကိုဆယ္ရက္ေလာက္ဝန္းရံထားလိုက္ေတာ့ ရိကၡာေတြကုန္ေနေလာက္ျပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ ခဏေလာက္တပ္ဆုတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ လက္တစ္ေခ်ာင္းေတာင္မလႈပ္ရပဲ ျမိဳ႕ကိုသိမ္းႏိုင္လိမ့္မယ္"

"မာေခ်ာင္း" : "ခင္ဗ်ား အၾကံေကာင္းတယ္"

ထို႕ေနာက္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ တပ္ဆုတ္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္ျပီး ဆုတ္ခြာသြားၾကသည္။ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) သည္ ရန္သူတို႕ဆုတ္ခြာသြားသည္ကိုျမင္ေသာ္လည္း လွည့္ကြက္ျဖစ္မည္စိုးရိမ္သျဖင့္ သူလွ်ိဳတို႕ကိုလႊတ္ျပီး စုံစမ္းေစသည္။ သူလွ်ိဳတို႕က ရန္သူ႕တပ္သည္ အေဝးတစ္ေနရာသို႕ေရာက္သြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လာေျပာေလေသာအခါမွ စိတ္ေအးသြားျပီး စစ္သားႏွင့္အရပ္သားတို႕ကို အျပင္သို႕ထြက္ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီး ထင္း၊ ေရ အစရွိသည္တို႕ကို အနီးအနားနယ္ပယ္တို႕မွ ယူေစသည္။ ျမိဳ႕တံခါးကိုလည္း ဖြင့္ထားကာ လူအေပါင္းတို႕ဝင္လိုက္၊ ထြက္လိုက္ႏွင့္ စည္ကားေနသည္။

ဤသို႕ႏွင့္ငါးရက္ၾကာေသာအခါဝယ္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္တပ္ၾကီးျပန္ခ်ီတက္လာျပီဟူေသာသတင္းကိုၾကားေသာအခါ လန္႕သြားၾကသည္။ လူတို႕သည္ ျမိဳ႕အတြင္းသို႕ျပန္ဝင္သြားျပီး ျမိဳ႕တံခါးကိုလည္းပိတ္ထားလိုက္သည္။

အေနာက္တံခါးကိုေစာင့္ေသာစစ္သူၾကီးမွာ "က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) ၏ညီ "က်ဳံးက်င္း"(Zhong Jing) ျဖစ္သည္။ ညသံုးခ်က္တီးအခ်ိန္ခန္႕တြင္ မီးအလင္းေရာင္တစ္ခုသည္ တံခါးအတြင္းလႈပ္ရွားေနသည္ကိုေတြ႕သျဖင့္ "က်ဳံးက်င္း"(Zhong Jing) မွသြားၾကည့္သည္။ ထိုေနရာသို႕အေရာက္တြင္ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး "က်ဳံးက်င္း"(Zhong Jing) ကို ဓားႏွင့္ခုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ ထိုလူမွ

"ဒီမွာ ဖန္တဲ(Pang De) ပဲကြ" ဟုေျပာေလသည္။ "က်ဳံးက်င္း"(Zhong Jing) မွာ ရုတ္တရတ္အတိုက္ခံရသျဖင့္ ျပန္မခုခံႏိုင္ပဲ ေသဆုံးသြားေလသည္။ ျမိဳ႕ေစာင့္ကိုရွင္းထုတ္ျပီးေနာက္ ျမိဳ႕တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေလရာ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕တပ္သည္ ျမိဳ႕အတြင္းသို႕ဝင္ေရာက္လာသည္။

"က်ဳံးေယာင္"(Zhong Yao) မွာ အေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ အေ႔ရွဂိတ္မွထြက္ေျပးျပီး ျမိဳ႕ကိုရန္သူ႕လက္ထဲသို႕ ဝ,ကြက္အပ္လိုက္ရသည္။ ထုံမန္ခံတပ္သို႕ေရာက္ေသာအခါဝယ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံသို႕ ထပ္မံအေၾကာင္းၾကားသည္။

ေတာင္ပိုင္းနယ္သို႕ခ်ီတက္ရန္ျပင္ေနေသာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ခ်န္အန္းျမိဳ႕က်သြားသည့္သတင္းကိုၾကားေသာအခါ စစ္ခ်ီတက္မႈကိုရပ္ဆိုင္းလိုက္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ခ်က္ခ်င္း အမိန္႕ေပးေလသည္။

"ေခ်ာင္ဟုန္(Cao Hong) နဲ႕ ရႊီဟြမ္(Xu Huang) က စစ္သားတစ္ေသာင္းကိုဦးေဆာင္ျပီး ထုံမန္ခံတပ္က က်ဳံးေယာင္(Zhong Yao)ကို စစ္ကူသြားပို႕ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ ခံတပ္ကို ဆယ္ရက္ၾကာေအာင္ ခုခံထားႏိုင္ရမယ္၊ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႕ေခါင္းနဲ႕အျပစ္ေပးဆပ္ရမယ္။ ဆယ္ရက္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕တာဝန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က ပင္မတပ္ကိုဦးေဆာင္ျပီး ေရာက္လာမယ္"

"ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) မွ

"ေခ်ာင္ဟုန္(Cao Hong) က စိတ္ျမန္တဲ့အတြက္ ခံတပ္ကိုထိန္းထားဖို႕မသင့္ေတာ္ဘူး၊ တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္တယ္" ဟုေျပာသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ခင္ဗ်ားသြားျပီး သူတို႕ကိုကူညီလိုက္ပါ" ဟုဆိုသည္။

"ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ႏွင့္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) တို႕သည္ စစ္သားတစ္ေသာင္းႏွင့္ ထုံမန္ခံတပ္သို႕သြားျပီး စစ္ကူေပးသည္။ ထုံမန္ခံတပ္မွတပ္သားတို႕သည္ ခံစစ္အေနျဖင့္သာ ရန္သူႏွင့္တိုက္သည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ေန႕တိုင္းလာျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ေဆြမ်ိဳးသံုးဆက္ေလာက္ကိုဆဲဆိုေသာ္လည္း ခံတပ္အတြင္းရွိလူတို႕မွာ မည္သို႕မွ်မေခ်ပေခ်။ သို႕ေသာ္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) မွာစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ ရန္သူႏွင့္တိုက္မည္ျပဳသည္ကို သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တို႕က တားထားေလသည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ

"မာေခ်ာင္း(Ma Chao) က တမင္သက္သက္ မခံခ်င္ေအာင္လုပ္ျပီးထြက္လာေအာင္လုပ္တာ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္သတိရျပီး မထြက္သြားပါနဲ႕။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္မွာ အၾကံေကာင္းရွိပါတယ္" ဟုေျပာသည္။

သို႕ေသာ္လည္း ထိုအၾကံမွာ လိုက္နာရန္ခက္ခဲသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္သားတို႕သည္ တစ္လွည့္စီမရပ္မနားျဖင့္ ေန႕ေရာညပါဆဲဆိုၾကသျဖင့္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွာ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကို ထိန္းထားရန္ပို၍ခက္ခဲလာသည္။

ကိုးရက္ေျမာက္ေသာေန႕တြင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္သားတို႕သည္ ျမင္းတို႕ကို လႊတ္ျပီးအနားေပးကာလူတို႕သည္လည္း ျမက္ခင္းျပင္ေပၚတြင္အိပ္ကာ အနားယူေနၾကသည္ကို ခံတပ္အတြင္းမွ လူတို႕ျမင္ၾကသည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) က ျမင္းစီးကာ စစ္သားသံုးေထာင္ကိုဦးေဆာင္ျပီး ရန္သူတို႕ကိုရုတ္တရတ္ထြက္တိုက္မည္ျပဳသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္သားတို႕သည္ လက္နက္၊ ျမင္းအစရွိသည္တို႕ကိုထားကာ ထြက္ေျပးေလသည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကလည္း အေနာက္မွလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) သည္ စားနပ္ရိကၡာတို႕ကိုၾကီးၾကပ္ေနသည္၊ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ထြက္သြားမွန္းသိလွ်င္ အေနာက္မွလိုက္ျပီး ျပန္လွည့္လာရန္ေအာ္ေခၚသည္။ ရုတ္တရတ္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) နံေဘးမွ "မာတိုက္"(Ma Dai) ထြက္လာျပီးတိုက္ေလသည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ေရာ၊ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ပါ ျပန္ဆုတ္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ဗုံသံတို႕ႏွင့္အတူ ေတာင္ကုန္းေနာက္ကြယ္မွ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ "ဖန္တဲ"(Pang De) တို႕၏တပ္ဖြဲ႕ထြက္လာသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္တပ္ၾကီးသည္ ခံတပ္သို႕ဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) တို႕တပ္ဖြဲ႕မွာ ခံတပ္ကိုစြန္႕ျပီးေျပးရသည္။

"ဖန္တဲ"(Pang De) သည္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ေနာက္မွလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ေရာက္လာျပီး "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကိုကယ္ျပီးေနာက္ တပ္ဆုတ္သြားသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ "ဖန္တဲ"(Pang De) တို႕သည္ ခံတပ္ကိုသိမ္းလိုက္ႏိုင္သည္။

"ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) သည္ သခင္ျဖစ္သူထံျပန္သြားကာ သတင္းဆိုးကိုေျပာျပသည္။

"မင္းကို ဆယ္ရက္ထိန္းခိုင္းထားတာ ဘာလို႕ကိုးရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ခံတပ္ကထြက္သြားရတာလဲ"

"ရွီးလ်န္တပ္ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို စကားနဲ႕ေစာ္ကားလို႕ပါ။ သူတို႕အဆင္သင့္မျဖစ္ဘူးထင္ျပီးတိုက္မယ္လုပ္တာ သူတို႕ေထာင္ေခ်ာက္ထဲဝင္မိသြားတယ္"

"မင္းက ငယ္ရြယ္ျပီးမိုက္႐ူးရဲဆန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရႊီဟြမ္(Xu Huang) က ဒါကိုသိသင့္တယ္"

ထိုအခါ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ

"ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုအၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေျပာေပမယ့္ သူကနားမေထာင္ဘူး။ အဲ့ေန႕က ကြၽန္ေတာ္ ခံတပ္အျခားတစ္ဖက္မွာ ရိကၡာေတြသိုေလွာင္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္သတင္းၾကားတာနဲ႕ သူ႕ေနာက္လိုက္သြားတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်သြားခဲ့တယ္" ဟုေျပာသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ေဒါသထြက္ကာ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကိုေသဒဏ္ေပးမည္ျပဴသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အျခားအမႈထမ္းတို႕က ဝိုင္းတားသျဖင့္ အျပစ္မေပးေတာ့ေပ။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စစ္တပ္ၾကီးသည္ ထုံမန္ခံတပ္သို႕ ခ်ီတက္ေလသည္။ "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) မွ

"ရန္သူကိုမတိုက္ခင္ ခိုင္မာတဲ့စခန္းတစ္ခုေဆာက္သင့္တယ္" ဟုေျပာသည္။ သို႕ႏွင့္ သစ္ပင္တို႕ကိုခုတ္လွဲကာ စခန္းတည္ေဆာက္သည္။ စခန္းသံုးခုရွိျပီး "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) သည္ ဘယ္ဘက္၊ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) သည္ ညာဘက္တြင္ေနကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကအလယ္တြင္ေနသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စစ္တပ္ၾကီးသည္ ရွီးလ်န္တပ္ႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ စစ္ဗ်ဴဟာခင္းက်င္းျပီး အဆင္သင့္ျပင္ထားေစသည္။ တစ္ဖက္တပ္ဖြဲ႕၏စစ္သားတို႕သည္ အင္မတန္ရဲဝံ႕သူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ေလသည္။ ထို႕အျပင္ ေခါင္းေဆာင္ "မာေခ်ာအင္း"(Ma Chao) မွာ ၾကီးမားေသာလက္ေမာင္း၊ နက္နဲေသာအသံ၊ သန္မာေသာအစြမ္းတို႕ရွိသူျဖစ္သည္။ သူသည္ ေငြေရာင္ခေမာက္ႏွင့္သံခ်ပ္ကာကိုဝတ္ဆင္ထားကာ လွံရွည္ၾကီးကိုကိုင္ထားသည္။ ေဘးတြင္ "ဖန္တဲ"(Pang De) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕ရွိသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏အသြင္အျပင္ကိုျမင္ေသာအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာေလးစားသြားသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကတပ္ေ႔ရွသို႕ထြက္ကာ

"မင္းက ဘာလို႕ မင္းအေဖ၊အဘိုးေတြ သစၥာရွိရွိအမႈထမ္းခဲ့တဲ့ ဟန္တိုင္းျပည္ၾကီးကိုသစၥာေဖာက္ရတာလဲ" ဟုေအာ္ေျပာသည္။ ထိုအခါ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ အံၾကိတ္ကာ

"သူပုန္! ဘုရင္နဲ႕တိုင္းသူျပည္သားေတြကိုသစၥာေဖာက္တဲ့လူ! က်ဳပ္အေဖနဲ႕က်ဳပ္ညီအစ္ကိုေတြကိုသတ္တဲ့လူ! က်ဳပ္ေသရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားအေပၚမုန္းတီးမႈက ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ဳပ္ တစ္မိုးတည္းေအာက္မွာရွိဖို႕မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားကိုသတ္ျပီး က်ဳပ္အာသာကိုေျဖေဖ်ာက္ရမယ္" ဟုေျပာသည္။

ထို႕ေနာက္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ လွံကိုကိုင္ကာထြက္လာျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုတိုက္မည္ျပဳသည္။ သို႕ေသာ္ "ယြီက်င့္"(Yu Jin) မွထြက္လာျပီး တိုက္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးသား တခဏၾကာတိုက္ျပီးေနာက္ "ယြီက်င့္"(Yu Jin) ထြက္ေျပးရသည္။ ထို႕ေနာက္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ထြက္လာျပီး "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္တိုက္ျပန္သည္။ အကြက္ႏွစ္ဆယ္ခန္႕တိုက္ျပီးေနာက္တြင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) လည္းေျပးရေလသည္။ ေနာက္ထြက္လာသူတစ္ဦးမွာ "လီထုံ"(Li Tong) ျဖစ္သည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွာ ခြန္အားၾကီးလြန္းသျဖင့္ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ပင္ "လီထုံ"(Li Tong) မွာျမင္းေပၚမွက်သြားသည္။

ျပီးေနာက္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ သူ၏တပ္သားတို႕ကို ခ်ီတက္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္ရာ စစ္သားတို႕သည္ ဒီေရကဲ့သို႕အေ႔ရွသို႕တိုးကာတိုက္ခိုက္ျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏တပ္ကို အသာစီးရေလသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၊ "ဖန္တဲ"(Pang De) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ေနာက္မွလိုက္ၾကသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏အေနာက္မွလိုက္ေနေသာလူတို႕ထဲမွ တစ္ဦးက

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က အနီေရာင္အက်ႌဝတ္ထားတယ္ေဟ့" ဟုေအာ္ေလသည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ အနီေရာင္အက်ႌကိုခြၽတ္ျပီးပစ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္တစ္ဦးက

"မုတ္ဆိတ္အရွည္ၾကီးနဲ႕တစ္ေယာက္က ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ပဲ" ဟုေျပာျပန္သည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကလည္း ဓားျဖင့္ သူ႕မုတ္ဆိတ္ကိုျဖတ္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္သားတစ္ဦးမွ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာမုတ္ဆိတ္ျဖတ္လိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာရာ မုတ္ဆိတ္တိုေသာလူကိုရွာၾကျပန္သည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ အလံမွအစတစ္စကိုယူကာ ေမးေစ့တြင္ပတ္လိုက္ျပီး ထြက္ေျပးေလသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာခဏၾကာခန္႕ေျပးျပီးေသာ္ စိတ္ေအးသြားသည္။ သို႕ေသာ္ မၾကာမီတြင္ပင္ အသံတို႕ၾကားလိုက္ရျပီး အေနာက္ဘက္မွ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) လိုက္လာသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွ

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မေျပးနဲ႕" ဟုေျပာသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာစိတ္တုန္လႈပ္ျပီး လက္ထဲမွက်ာပြတ္ပင္ျပဳတ္က်သြားသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွာတျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာျပီး လွံႏွင့္ထိုးမည္အျပဳတြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကသစ္ပင္ကိုအကာအကြယ္ယူလိုက္သျဖင့္ လွံမွာသစ္ပင္တြင္စိုက္သြားသည္။ ၎မွာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အတြက္အခြင့္အေရးျဖစ္သြားျပီး ဆက္ေျပးေလသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Mao Chao) ကလည္း လွံကိုႏွုတ္ျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ေနာက္မွဆက္လိုက္သည္။

ေတာင္ကုန္းတစ္ခုနားအေရာက္ဝယ္

"ငါ့သခင္ကိုရန္မျပဳနဲ႕" ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ လူတစ္ဦးထြက္လာသည္။ ထိုသူမွာ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ျဖစ္သည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) သည္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ အကြက္ငါးဆယ္ခန္႕တိုက္ေလသည္။ ထိုသို႕တိုက္ျပီးေနာက္တြင္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) မွာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္သြားျပီး ဆက္မတိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) သည္ ျမင္းသည္ေတာ္သံုးက်ိပ္ကိုဦးေဆာင္ကာေရာက္လာသျဖင့္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွာ ျပန္လွည့္သြားရသည္။

ျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကို "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ၏စခန္းသို႕ေခၚသြားသည္။ စခန္းတို႕မွာ ရန္သူတို႕၏ဖ်က္စီးမႈမခံရေသးေပ။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ရြက္ဖ်င္တဲတြင္ထိုင္ျပီးေနာက္

"ငါသာ ေခ်ာင္ဟုန္(Cao Hong) ကိုသတ္ခဲ့ရင္ ငါလည္းမာေခ်ာင္း(Ma Chao) လက္ခ်က္နဲ႕ေသေနေလာက္ျပီ" ဟုေျပာကာ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကိုဆုခ်ေလသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ တစ္ေနရာဆီျပိဳကြဲသြားေသာ စစ္သားတို႕ကိုျပန္စုေဆာင္းသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ စခန္းသို႕ေန႕တိုင္းလာကာ စိန္ေခၚေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏အမိန္႕ျဖင့္ မည္သူမွ် စိန္ေခၚမႈကိုမတုန္႕ျပန္ေပ။ အမႈထမ္းတို႕က

"ရန္သူေတြက လွံရွည္ေတြသုံးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ျမားေတြ၊ ဒူးေလးေတြသုံးျပီးတိုက္သင့္တယ္" ဟုေျပာသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"သူတို႕က လွံရွည္ေတြသုံးေပမယ့္ စစ္ပြဲျဖစ္ျခင္း၊မျဖစ္ျခင္းဟာ က်ဳပ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။ က်ဳပ္တို႕သာအျပင္မထြက္ရင္ သူတို႕က ဘယ္တိုက္အန္အင္းမလဲ။ သူတို႕ကို သတိမျပဳမိသလိုပဲေန၊ မၾကာခင္မွာ ျပန္လွည့္သြားလိမ့္မယ္" ဟုေျပာသည္။

အမႈထမ္းတို႕မွာ အံ့အားသင့္သြားသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးလည္း ဤသို႕ေျပာၾကသည္။

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ဒီစစ္ပြဲကိုကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ျပီးတိုက္တာ ဘာလို႕ ဆုံးရွုံးမႈကိုအလြယ္တကူနဲ႕လက္ခံရတာပါလိမ့္"

ရက္အနည္းငယ္ခန္႕ၾကာျပီးေနာက္ သူလွ်ိဳတို႕မွ

"နယ္စပ္နားမွာရွိတဲ့ ခ်န္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ့တပ္ဖြဲ႕ႏွစ္ေသာင္းက မာေခ်ာင္း(Ma Chao) ကိုစစ္ကူေပးၾကတယ္" ဟုသတင္းပို႕သည္။ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာဝမ္းသာသြားသည္။ အမႈထမ္းတို႕က အေၾကာင္းအရင္းကိုေမးရာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ရန္သူေတြကိုတိုက္ျပီးသြားရင္ ေျပာျပပါ့မယ္" ဟုဆိုသည္။

သံုးရက္ၾကာျပီးေနာက္တြင္ တစ္ဖက္တပ္ဖြဲ႕ထံသို႕စစ္ကူမ်ားေရာက္လာေၾကာင္း သတင္းေရာက္လာျပန္သည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ ဝမ္းသာရုံမက စားေသာက္ပြဲတည္ခင္းေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏အျပဳအမူကို အမႈထမ္းအခ်ိဳ႕တို႕က တိတ္တဆိတ္ ျပက္ရယ္ျပဳၾကသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"က်ဳပ္ မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကိုမေခ်မႈန္းႏိုင္လို႕ ခင္ဗ်ားတို႕ေတြေလွာင္ေကာင္းေလွာင္ေနမယ္။ ဒါဆို ခင္ဗ်ားတို႕မွာေရာ ဘာအၾကံရွိလဲ" ဟုေမးသည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္မွာ ၾကီးမားတဲ့စစ္တပ္ၾကီးရွိတယ္၊ ရန္သူေတြကလည္း ခံတပ္ကိုအခိုင္အမာယူထားျပီး စစ္ကူေတြလည္းရေနတယ္။ ဒါဆိုရင္ ျမစ္ဝါျမစ္ရဲ့အေနာက္ဘက္အပိုင္းကိုေတာ့ မျပင္ဆင္ထားဘူး။ သခင္ၾကီးသာ စစ္တပ္တစ္တပ္ကို တိတ္တဆိတ္ခ်ီတက္ေစျပီး ျမစ္ကိုျဖတ္ျပီးေတာ့ ေၾကာင္ျမီးကူးတို႕ကိုျဖတ္ႏိုင္ရင္ သူတို႕ရဲ့ ေျပးေပါက္ကိုပိတ္ႏိုင္မယ္။ ေအာက္ဘက္ကိုဆက္ခ်ီတက္ျပီး ေဝျမစ္ကမ္းနားကရန္သူေတြကိုပါတိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ သူတို႕မွာစစ္ကူရဖို႕လမ္းမရွိေတာ့တဲ့အတြက္ ရွုံးႏွိမ့္မွာဧကန္ပဲ" ဟုေျပာသည္။

"ခင္ဗ်ားေျပာတာ က်ဳပ္ၾကံစည္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ"

ထို႕ေနာက္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ကို "က်ဴးလင္"(Zhu Ling) ႏွင့္အတူစစ္သားေလးေထာင္ဦးေဆာင္ေစကာ ျမစ္ဝါျမစ္၏အေနာက္ဘက္သို႕သြားေစျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏တပ္ ျမစ္ဝါျမစ္ကိုမျဖတ္ခင္အထိ ပုန္းေနေစသည္။ သို႕မွသာ တပ္ဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕မွေပါင္းျပီး ရန္သူကိုတိုက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Cao) ကို သေဘၤာ၊ ေလွတို႕ျပင္ဆင္ထားေစျပီး "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ကိုမူ စခန္းကိုေစာင့္ၾကပ္ထားေစသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုယ္တိုင္မွာမူ ျမစ္ဝါျမစ္၏အေ႔ရွဘက္သို႕ခ်ီတက္ျပီး ထိုမွတဆင့္ အေနာက္ဘက္ဆိပ္ကမ္းသို႕သြားမည္ျဖစ္သည္။

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ရန္သူတို႕၏လႈပ္ရွားမႈကိုၾကားလွ်င္

"ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ျပီ။ စခန္းကိုထားခဲ့ျပီး ေလွေတြျပင္ဆင္ေနတယ္။ ဒါဟာ သူအေနာက္ဘက္ဆိပ္ကမ္းကိုကူးျပီး ေျပးေပါက္ပိတ္ခ်င္လို႕ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္သာ ျမစ္ကမ္းအတိုင္းခ်ီတက္သြားျပီး သူ႕ကိုထိန္းထားရင္ အေ႔ရွဘက္ဆိပ္ကမ္း သူ႕ရိကၡာေတြက ရက္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းကုန္မွာပဲ။ အဲ့လိုဆို သူ႕ရဲမက္ေတြက ပုန္ကန္လိမ့္မယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ျမစ္ရဲ့ေတာင္ဘက္ကိုသြားျပီးတိုက္ရုံပဲ" ဟုေျပာသည္။

သို႕ေသာ္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) က ထိုအၾကံကိုသေဘာမတူေပ။

"သူတို႕ေတြျမစ္ကိုျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာတိုက္တာ အသင့္ေတာ္ဆုံးပဲ။ ဒါဆို သူ႕တပ္သားေတြ ေရနစ္ေသလိမ့္မယ္"

"ဦးေလး အၾကံကသင့္ေလ်ာ္ပါတယ္"

ထို႕ေနာက္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ဆိပ္ကမ္းသို႕သြားျပီး ရန္သူတို႕ျမစ္ကိုျဖတ္မည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ျပင္ဆင္မႈမ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ျပီးေနာက္ ေရွးဦးစြာ တပ္ဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕ကိုလႊတ္ျပီးျမစ္ကိုျဖတ္ေစသည္။ ထိုအဖြဲ႕တို႕သည္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႕ေရာက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ အေတြ႔အၾကဳံရင့္က်က္သူတို႕ကိုလႊတ္ျပီး စခန္းေဆာက္ေစသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္အေ႔ရွဘက္ကမ္းမွ ၾကည့္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္

"အျဖဴေရာင္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္" ဟုသတင္းပို႕ၾကသည္။ ထိုသူမွာ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ျဖစ္မည္မွန္းသိသျဖင့္ အကုန္လုံးထိတ္လန္႕ကုန္ကာ ေလွအတြင္းသို႕ဝင္ေျပးၾကသည္။ ရက္မက္တို႕သည္ သူ႕ထက္ငါအလ်င္ ေလွေပၚသို႕တက္ၾကေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ အရွုပ္အေထြးမျဖစ္ေစရန္သာအမိန္႕ေပးျပီး ၾကည့္ျမဲၾကည့္ေနသည္။ လူသံျမင္းသံတို႕သည္ တျဖည္းျဖည္းနီးလာေလသည္။

ထိုအခါ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးမွ

"သူပုန္ေတြ အနားကပ္လာျပီ၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေလွထဲအျမန္ဝင္ေနပါ" ဟုေျပာသည္။ ထိုေျပာသူမွာ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ျဖစ္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"သူပုန္ေတြအနီးကပ္လာေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ" ဟုေျပာသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွာ တျဖည္းျဖည္းအနီးသို႕ေရာက္လာျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံေရာက္ရန္ ေျခလွမ္းတစ္ရာပင္မလိုေတာ့ေပ။ ထိုအခါ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) က "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုေက်ာပိုးကာ ဆိပ္ကမ္းသို႕ေခၚသြားသည္။ ေလွမွာ ဆိပ္ကမ္းမွထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္ျပီး ကမ္းေျခႏွင့္ ဆယ္ယူနစ္အကြာတြင္ေရာက္ေနျပီ။ သို႕ေသာ္ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုထမ္းျပီး ေလွနားသို႕ကူးသြားကာ မၾကာခင္တြင္ပင္ ေလွေပၚသို႕ေရာက္သြားသည္။

ေလွမွာ ေသးငယ္လြန္းသျဖင့္ ေမွာက္လုမတတ္ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခါ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) သည္ ေရထဲမွေလွေပၚသို႕တက္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ စစ္သားတို႕ကိုခုတ္လိုက္သည္။ ေလွမွာ ေရစီးႏွင့္အတူေျမာပါေလရာ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွာအားစိုက္ျပီးေလွာ္ရသည္။ ထိုအခါ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ျမားတို႕ျဖင့္ပစ္ေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ျမားထိမွနမည္စိုးသျဖင့္ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ျမင္းကုန္းႏွီးကိုကိုင္ကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုကြယ္ထားသည္။ ေလွေပၚတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ မ်ားစြာေသာစစ္သားတို႕သည္ ျမားထိမွန္ကုန္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕သည္ ေလွေပၚမွျပဳတ္က်ကုန္ျပီး အခ်ိဳ႕မွာ ေလွထဲတြင္လဲက်ကုန္သည္။ ေလွမွာလည္း ေရစီးႏွင့္အတူ ေျမာပါသြားသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ျမင္းကုန္းႏွီးကိုကိုင္ကာ ကာထားျပီး က်န္တစ္ဖက္ျဖင့္ေလွကိုေလွာ္သည္။

ေဝနန္ျမိဳ႕စား "တင္းေဖး"(Ding Fei) သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အေျခအေနမေကာင္းသည္ကိုျမင္ေသာအခါ သူ၏စခန္းမွ ႏြား၊ ျမင္းတို႕ကိုလႊတ္လိုက္သည္။ ထိုတိရစာၦန္တို႕သည္ ေတာင္ကုန္းအနီးတဝိုက္တြင္ ဟိုဟိုသည္သည္သြားၾကသည္။ ခ်န္မ်ိဳးႏြယ္စုတို႕သည္ ရန္သူေနာက္သို႕မလိုက္ေတာ့ပဲ ထိုႏြား၊ ျမင္းတို႕ကိုလိုက္ဖမ္းေလရာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသည္။ ျမစ္ဝါျမစ္၏အေနာက္ဘက္ကမ္း (ေဝျမစ္၏ေျမာက္ဘက္) သို႕ေရာက္ေသာအခါ ေလွသည္လည္းနစ္ျမဳပ္သြားေလသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ေရထဲတြင္အသက္ေဘးႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရသည္ဟူေသာသတင္းကိုၾကားသျဖင့္ အမႈထမ္းတို႕သည္ စစ္ကူေပးရန္ေရာက္လာၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ အသက္ရန္မွလြတ္လာျပီျဖစ္သည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ၏ႏွစ္ထပ္သံခ်ပ္ကာတြင္ ျမားေပါင္းမ်ားစြာစိုက္ေနသည္။ အမႈထမ္းတို႕က "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကိုစခန္းသို႕ျပန္ေခၚသြားၾကသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွျပဳံးကာ

"သူပုန္ေတြ ငါ့ကိုဒီေန႕ ဖမ္းမိေတာ့မလို႕" ဟုေျပာသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွ

"ႏြားေတြ၊ ျမင္းေတြလိုက္ဖမ္းေနၾကလို႕သာမဟုတ္ရင္ ရန္သူေတြ တစ္ဖက္ကမ္းကိုကူးလာႏိုင္ေလာက္တယ္" ဟုေျပာသည္။

"ဘယ္သူက အဲ့ႏြားေတြ၊ ျမင္းေတြကိုလႊတ္လိုက္တာလဲ"

ထိုအခါ လူတစ္ဦးမွ "တင္းေဖး"(Ding Fei) ၏အေၾကာင္းကိုေျပာျပရာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က "တင္းေဖး"(Ding Fei) ကိုေက်းဇူးတင္ျပီး စစ္သူၾကီးရာထူးေပးေလသည္။

"တင္းေဖး(Ding Fei) မွ

"အခုရန္သူေတြထြက္သြားေပမယ့္ ေနာက္ရက္မွာ ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမွာဆိုေတာ့ ျပင္ဆင္ထားရမယ္" ဟုဆိုသည္။

"အကုန္လုံးျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ စစ္သူၾကီးတို႕ကား ျဖန္႕က်က္ေစကာ ေနရာယူထားေစျပီး စခန္းအတြက္ အကာအကြယ္အျဖစ္ ေတာင္ပို႕မ်ားလုပ္ေစသည္။ ရန္သူတို႕ေရာက္လာပါက စစ္သားတို႕သည္ ေတာင္ပို႕အေနာက္သို႕သြားျပီး အလံတို႕ေထာင္ထားေစသည္။ သို႕မွသာ ရန္သူတို႕က စခန္းတိုင္းတြင္ စစ္တပ္ဖြဲ႕ရွိသည္ဟု ထင္မည္ျဖစ္သည္။ ျမစ္ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ က်င္းတို႕တူးထားေစျပီး ေထာင္ေခ်ာက္မ်ားဆင္ထားေလသည္။

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ျပန္လွည့္ျပီး "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ထံသြားကာ

"ဒီေန႕ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုဖမ္းမိရမွာ၊ ဒါေပမယ့္ အင္မတန္ရဲရင့္တဲ့စစ္သူၾကီးတစ္ဦးက သူ႕ကိုကုန္းပိုးျပီးကယ္သြားတယ္" ဟုေျပာသည္။ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) မွ

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ဆီမွာ တ်န္ေဝ(Dian Wei) နဲ႕ ရႊီခ်ဴ(Xu Chu) ဦးေဆာင္တဲ့ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႕ရွိတယ္လို႕ၾကားဖူးတယ္။ သူတို႕ကိုက်ားကိုယ္ရံေတာ္လို႕ေခၚတယ္။ "တ်န္ေဝ(Dian Wei) က ေသသြားျပီဆိုေတာ့ မင္းေတြ႕တဲ့လူက ရႊီခ်ဴ(Xu Chu) ပဲျဖစ္မယ္" ဟုေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲ့လူနာမည္ၾကားဖူးတယ္"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ငါတို႕တပ္ေနာက္ပိုင္းကိုတိုက္ဖို႕ၾကံေနတယ္။ သူ ခံတပ္စခန္းေတြမေဆာက္ႏိုင္ခင္မွာ သူ႕ကိုတိုက္ရမယ္။ မဟုတ္ရင္ သူ႕ကိုတိုက္ဖို႕မလြယ္ဘူး"

"ကြၽန္ေတာ္ ထင္တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေဝျမစ္ေျမာက္ပိုင္းမွာ စခန္းခ်ျပီးေတာ့ သူတို႕ျမစ္ကိုမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ပဲတားရမယ္"

"ငါ့တူက ဒီမွာပဲေနရစ္ခဲ့ပါ။ ငါကေတာ့ တစ္ဖက္ကမ္းကိုသြားျပီး ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုသြားတိုက္မယ္"

"ဦးေလးက ဖန္တဲ(Pang De) ကိုပါေခၚသြားရင္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ခ်ရမယ္"

သို႕ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ႏွင့္ "ဖန္တဲ"(Pang De) တို႕သည္ တပ္သားငါးေသာင္းျဖင့္ ေဝျမစ္ကိုစုန္ဆင္းသြားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကလည္း ရန္သူတို႕ကိုမွ်ားေခၚရန္ အမိန္႕ေပးထားသည္။ "ဖန္တဲ"(Pang De) သည္ သံခ်ပ္ကာအျပည့္အစုံဝတ္ထားေသာ ျမင္းသည္ေတာ္တို႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ရန္သူတို႕ႏွင့္တိုက္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ျမင္းတပ္တို႕သည္ ရန္သူတို႕အသင့္ျပင္ထားသည့္က်င္းထဲသို႕က်ကုန္သည္။ မၾကာခင္မွာပင္ "ဖန္တဲ"(Pang De) သည္ က်င္းထဲမွျပန္ထြက္လာႏိုင္ျပီး ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ကာ ရန္သူ႕တပ္ဝန္းရံမႈေအာက္မွ ေဖာက္ထြက္ေလသည္။

သို႕ေသာ္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) မွာ က်န္ရစ္ခဲ့သျဖင့္ "ဖန္တဲ"(Pang De) က ျပန္လွည့္ျပီး "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ကိုသြားကူသည္။ လမ္းတြင္ "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ၏လက္ေအာက္တြင္အမႈထမ္းေသာ "ေခ်ာင္ယုံ"(Cao Yong) ႏွင့္ ေတြ႕ကာတိုက္ၾကသည္။ "ဖန္တဲ"(Pang De) က "ေခ်ာင္ယုံ"(Cao Yong) ကိုသတ္လိုက္သည္။ "ဖန္တဲ"(Pang De) သည္ ေသဆုံးသြားေသာစစ္သူၾကီး၏ျမင္းကိုစီးကာ ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ခိုက္ရင္း အေ့ရွေတာင္ဘက္သို႕သြားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စစ္တပ္က အေနာက္မွလိုက္ေလသည္။ မၾကာမီမွာပင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏စစ္တပ္ၾကီးေရာက္လာကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏တပ္ႏွင့္တိုက္သည္။ ညေနေစာင္းသည္အထိတိုက္ျပီးေနာက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးျပန္ဆုတ္သြားၾကသည္။

စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "ခ်န္ရင္"(Cheng Yin) ႏွင့္ "က်န္းဟန္"(Zhang Han) တို႕ေပ်ာက္ေနသည္။ စစ္သားႏွစ္ရာခန္႕ က်င္းထဲသို႕က်ကာ အသတ္ခံရသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ မည္သို႕ျပဳရမည္ကို "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ႏွင့္တိုင္ပင္သည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွ

"ရန္သူေတြကို အခ်ိန္ေပးလိုက္ရင္ အင္အားၾကီးလာလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီညမွာပဲ သူတို႕စခန္းကိုတိုက္သင့္တယ္" ဟုေျပာသည္။

ထိုတိုက္မည့္အဖြဲ႕ကို "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) မွဦးေဆာင္ျပီး "ဖန္တဲ"(Pang De) ၊ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕မွာ ပါဝင္မည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စစ္တပ္သည္ ေဝျမစ္ေျမာက္ဘက္ကမ္းတြင္ရွိေနသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ သူ၏စစ္သူၾကီးတို႕အား

"က်ဳပ္တို႕က စခန္းမေဆာက္ရေသးတဲ့အတြက္ ရန္သူေတြကဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူျပီးလာတိုက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္တခ်ိဳ႕က ကင္းဝပ္ေနျပီး ရန္သူအလာကိုေစာင့္ေနရမယ္။ က်ဳပ္အခ်က္ေပးတာနဲ႕ထြက္ျပီး ရန္သူကိုတိုက္ရမယ္" ဟုေျပာသည္။

ညဘက္တြင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ "ခ်န္ယီ"(Cheng Yi) ေခါင္းေဆာင္ေသာေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ကိုအရင္လႊတ္လိုက္သည္။ "ရန္ယီ"(Cheng Yi) သည္ ရန္သူ႕စခန္းအတြင္းသို႕ေရာက္ေသာအခါ အသံၾကီးတစ္ခုၾကားလိုက္ရျပီးေနာက္ ရန္သူ႕စစ္သားတို႕ထြက္လာျပီးဝိုင္းလိုက္သည္။ "ခ်န္ယီ"(Cheng Yi) သည္ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) ၏ဓားေအာက္တြင္ အသက္ထြက္သြားေလသည္။

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ပင္မတပ္ကိုဦးေဆာင္ကာ ခ်ီတက္လာျပီး "မာတိုက္"(Ma Dai) ႏွင့္ "ဖန္တဲ"(Pang De) တို႕မွာ ရန္သူ႕ကင္းပုန္းတပ္ကိုတိုက္ရန္ျပင္ေနသည္။