သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၈၁)

အခန္း (၈၁) - လက္စားေခ်လိုေစာျဖင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) လုပ္ၾကံခံရျခင္း။ ပထမဧကရာဇ္သည္ လက္စားေခ်ရန္အလို႕ငွာ  စစ္ခ်ီျခင္း။

"ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) သည္ ဝူကိုတိုက္ရန္ကန္႕ကြက္ခဲ့သည္။

"သူပုန္အစစ္အမွန္က စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) မဟုတ္ပဲ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) သာျဖစ္တယ္။ အခု သူ႕သားက ထီးနန္းကိုလုယူျပီး လူေတြ၊နတ္ေတြကို အမ်က္ထြက္ေစခဲ့တယ္။ ဧကရာဇ္သာ ေဝျမစ္မွာစခန္းခ်ျပီး ရန္သူေတြကိုတိုက္ဖို႕ျပင္မယ္ဆိုရင္ အေရွ႕ဘက္က သစၥာရွိတဲ့လူေတြက လာကူမွာျဖစ္တယ္။ ေဝျမစ္ကိုဒီအတိုင္းထားခဲ့ျပီး ဝူကိုတိုက္ရင္ေတာ့ စစ္တပ္အင္အားအလုံးစုံကိုသုံးလိုက္ရမွာျဖစ္ျပီး အေရးၾကဳံလာရင္ သုံးဖို႕တပ္ဖြဲ႕ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္စဥ္းစားသုံးသပ္သင့္ပါတယ္"

ပထမဧကရာဇ္မွ

"စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) က က်ဳပ္ညီကိုသတ္ခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖူရွီရန္(Fu Shiren) ၊ မီဖန္(Mi Fang) ၊ ဖန္က်န္း(Pan Zhang) နဲ႕ မာက်ဳံး(Ma Zhong) တို႕ဟာလည္း အဲ့မွာရွိေနတယ္။ အဲ့လူေတြရဲ့အေသြးအသားကိုျမိဳျပီး သူတို႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကိုပါ သတ္မွ က်ဳပ္ရဲ့အမ်က္ေျပေပ်ာက္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ စစ္သူၾကီးက ဘာလို႕ကန္႕ကြက္ရတာလဲ?"

"ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) နဲ႕ရန္ျငိဳးရွိတာဟာ လူအမ်ားကိစၥအတြက္ျဖစ္ျပီး အရွင္မင္းၾကီးရဲ့ညီအတြက္လက္စားေခ်ဖို႕ဟာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥျဖစ္တယ္။ တိုင္းျပည္အေရးကို အရင္ဆုံးေရွး႐ႈသင့္ပါတယ္။"

"က်ဳပ္ညီအတြက္ေတာင္ လက္စားမေခ်ႏိုင္ရင္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာက်ယ္ဝန္းတဲ့ေဒသကိုပိုင္ဆိုင္ရလည္း ဘာအသုံးက်မွာလဲ"

သို႕ႏွင့္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ၏အၾကံကို လက္မခံခဲ့ပဲ စစ္ခ်ီရန္ျပင္ဆင္သည္။ ဧကရာဇ္သည္ ျမစ္ဝွမ္းငါးသြယ္သို႕လူလႊတ္ကာ တပ္သား ငါးေသာင္းကို ငွားရမ္းေစခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ လန္က်ဳံးသို႕လည္း လူလႊတ္ျပီး "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ကို ျမင္းပ်ံတပ္စစ္သူၾကီးဘြဲ့၊ ရွီရွန္သခင္ရာထူးႏွင့္ လန္က်ဳံးျမိဳ႕စားအျဖစ္ ခန္႕အပ္ေစခဲ့သည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ေသဆုံးျပီးေနာက္တြင္ ေန႕ေရာညပါ ငိုေႂကြးေနခဲ့ျပီး အဝတ္မွာမ်က္ရည္တို႕ေပေနခဲ့သည္။ သူ၏လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕သည္ အရက္တိုက္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ထိုအရက္ကိုပင္ အလြန္အကြၽံေသာက္ခဲ့ျပီး သူ၏အမ်က္ေဒါသကို တျခားလူအေပၚပုံခ်ေနခဲ့ေလသည္။ သူ၏ၾကာပြတ္ျဖင့္႐ိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ လူအခ်ိဳ႕ေသဆုံးခဲ့ေလ၏။ ေန႕တိုင္း ေတာင္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူျပီး ငိုယိုဟစ္ေအာ္ေနခဲ့သည္။

ဧကရာဇ္ထံမွဆက္သားေရာက္လာေသာအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ထိုသူကို ခ်က္ခ်င္းေခၚလိုက္ျပီး စာကိုေဖာက္ဖတ္ၾကည့္ေလသည္။ သူ၏ရာထူးအသစ္ကိုလက္ခံကာ ေျမာက္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူကာ အရိုအေသျပဳခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ဆက္သားအား စားစရာတို႕ျဖင့္ တည္ခင္းခဲ့သည္။

"က်ဳပ္ရဲ့အစ္ကိုအတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ရန္ျငိဳးက ပင္လယ္ၾကီးပမာနက္႐ိႈင္းတယ္။ နန္းတြင္းက အမႈထမ္းေတြက လက္စားေခ်ဖို႕ဘာေၾကာင့္စစ္မခ်ီၾကေသးတာလဲ?"

"အမႈထမ္းအမ်ားစုက ေဝကိုအရင္တိုက္ျပီးမွ ဝူကိုတိုက္ဖို႕လိုလားၾကပါတယ္။"

"က်ဳပ္တို႕ေတြမက္မြန္ပန္းျခံမွာ ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုဖြဲ႕တုန္းက အတူတူေသဆုံးမယ္လို႕ကတိျပဳခဲ့ၾကတယ္။ အခု က်ဳပ္အစ္ကိုဆုံးသြားေတာ့ သူမရွိပဲ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈေတြကို စံစားရမွာလား? က်ဳပ္ ဧကရာဇ္ကိုသြားေတြ႕ျပီး စစ္ခ်ီရင္ က်ဳပ္ကိုေရွ႕တန္းမွာထားဖို႕ ေျပာရမယ္။ ဒါ့အျပင္ ဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ဝတ္စုံကိုဝတ္ျပီး ဝူကိုေခ်မႈန္းျပီး အဲ့ကသူပုန္ေခါင္းေဆာင္ကိုဖမ္းျပီး သတ္ပစ္ရမယ္"

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) က ဆက္သားႏွင့္အတူ ျမိဳ႕ေတာ္ခ်န္တူးသို႕လိုက္လာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဧကရာဇ္သည္ တပ္သားတို႕၏ေလ့က်င့္ေရးစခန္းတို႕ကိုလက္လံၾကည့္႐ႈျပီး စစ္ခ်ီမည့္ရက္ကိုေရြးခ်ယ္ေနသည္။ ဝန္ၾကီးတို႕သည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏ေနအိမ္သို႕သြားကာ စစ္ခ်ီျခင္းကိုကန္႕ကြက္ရန္ ဝိုင္းေျပာၾကသည္။

"ဧကရာဇ္အေနနဲ႕ ကိုယ္တိုင္စစ္ခ်ီထြက္တာကို မလုပ္သင့္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ရာဇပလႅင္ထက္တက္ျပီး မၾကာခင္မွာေပါ့။ ခင္ဗ်ားက အတိုင္ပင္ခံဆိုေတာ့ ဘာလို႕သူ႕ကိုမတားျမစ္ရတာလဲ?"

"က်ဳပ္လည္း တားပါတယ္။ ဒါေပမယ္ ့ဧကရာဇ္ကလက္မခံခဲ့ဘူး။ အခုခင္ဗ်ားတို႕အားလုံးေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့။"

ထို႕ေၾကာင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ေခါင္းေဆာင္ေသာအမႈထမ္းတို႕သည္ ဧကရာဇ္ထံသြားျပီး

"အရွင္မင္းၾကီးက လတ္တေလာမွာမွ ဘိသိက္ခံခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေျမာက္ဘက္ကိုသြားျပီး သူပုန္ေတြကိုေခ်မႈန္းမယ္ဆိုရင္ ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္သြားရင္သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝူကိုတိုက္ရင္ေတာ့ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးဦးကိုသာေစလႊတ္သင့္ပါတယ္။ ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္သြားျပီး ဘာေၾကာင့္ အပင္ပန္းခံမွာလဲ?"

ဧကရာဇ္သည္လည္း ဝန္ၾကီးတို႕၏စကားေၾကာင့္ စိတ္ေပ်ာ့သြားျပီး လက္ခံရန္ျပဳသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ေရာက္လာသျဖင့္ အတြင္းသို႕ဝင္လာေစခဲ့သည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ဧကရာဇ္၏ေျခဖဝါးေအာက္တြင္ ဒူးေထာက္ျပီး ငိုေလ၏။

"ဧကရာဇ္က အခုႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားျပီဆိုေတာ့ မက္မြန္ပန္းျခံက ကတိသစၥာကိုေမ့သြားခဲ့ျပီေပါ့။ က်ဳပ္အစ္ကိုရဲ့ေသဆုံးမႈအတြက္ လက္စားမေခ်ေတာ့ဘူးလား?"

"အမႈထမ္းေတြက အလ်င္စလိုမလုပ္ဖို႕တိုက္တြန္းေနတာေၾကာင့္ ဒါကိုအေလာတၾကီးလုပ္ေဆာင္လို႕မျဖစ္ဘူး"

"တျခားလူေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ကတိကိုဘယ္သိႏိုင္မလဲ? ဧကရာဇ္မသြားဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္သြားျပီး အစ္ကိုလတ္အတြက္ လက္စားေခ်မယ္။ လက္စားမေခ်ႏိုင္ရင္ ဧကရာဇ္ရဲ့မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရပဲ ေသတာပဲေကာင္းပါတယ္"

"ဒါဆို က်ဳပ္လည္း လိုက္ခဲ့မယ္။ လန္က်ဳံးက တပ္ဖြဲ႕ေတြကိုဦးေဆာင္ျပီးလာခဲ့ပါ။ က်ဳပ္လည္း ဝါရင့္တပ္ဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ျပီး က်န္းက်ိဳးမွာေတြ႕ၾကမယ္။ က်ဳပ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လုံး ဝူကိုတိုက္ျပီးရွင္းပစ္မယ္"

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ျပန္ထျပီး ထြက္သြားရန္ျပဳစဥ္ ဧကရာဇ္မွ

"မင္းရဲ့အားနည္းခ်က္က အရက္ဆိုတာ ငါသိတယ္။ အရက္ေသာက္ျပီးရင္ တအားရက္စက္ျပီး ကိုယ္႐ိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့လူေတြကို အနီးမွာထားတယ္။ ဒါက အႏၲရာယ္ရွိလာႏိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အရင္လို အရက္ကိုအလြန္အကြၽံမေသာက္ပါနဲ႕"

ထို႕ေနာက္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) လည္း ထြက္သြားေလသည္။ ဧကရာဇ္သည္ စစ္ခ်ီတက္ရန္ျပဳေနစဥ္ အထက္တန္းဝန္ၾကီး "ခ်င္မီ"(Qin Mi) မွ

"ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္စစ္ခ်ီတယ္ဆိုတာဟာ ဟိုးေရွးကတည္းက လုပ္ေဆာင္တဲ့အရာေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္ျပီး သုံးသပ္သင့္ပါတယ္"

"ကြမ္းယြီ(Guan Yu) နဲ႕ က်ဳပ္နဲ႕က လူတစ္ေယာက္တည္းလိုပဲ သင့္ျမတ္ၾကတာ ခင္ဗ်ားေမ့သြားျပီလား?"

သို႕ေသာ္ "ခ်င္မီ"(Qin Mi) မွ ေျခရင္းတြင္ ဒူးေထာက္ျပီး

"အရွင္မင္းၾကီးက ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာေတြကို နားမေထာင္ရင္ ဒုကၡေရာက္မွာစိုးရိမ္ရပါတယ္"

ဧကရာဇ္သည္ ေဒါသထြက္သြားျပီး

"ခင္ဗ်ားဘာလို႕ဒီလိုမေကာင္းတဲ့စာလုံးေတြသုံးရတာလဲ?"

ထို႕ေနာက္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕ကိုေခၚကာ "ခ်င္မီ"(Qin Mi) ကိုေသဒဏ္ေပးေစ၏။ "ခ်င္မီ"(Qin Mi) မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းအလ်င္းမရွိေပ။ သူသည္ ျပဳံးျပီး

"က်ဳပ္ေသဆုံးရင္လည္း ေနာင္တမရဘူး။ မၾကာေသးခင္ကမွ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့တိုင္းျပည္က ေကာင္းေကာင္းမစတင္ခင္မွာ ပ်က္စီးေတာ့မယ္ဆိုတာကေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာပဲ"

အျခားေသာအမႈထမ္းတို႕မွာ ကန္႕ကြက္သျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေသဒဏ္မွလႊတ္ေပးလိုက္ျပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားေစသည္။

"ခင္ဗ်ားရဲ့အျပစ္ဒဏ္ကို ျပန္လာတဲ့အခါမွ ဆုံးျဖတ္မယ္"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္လည္း "ခ်င္မီ"(Qin Mi) ကိုေထာက္ခံသည့္စာတစ္ေစာင္တင္သြင္းခဲ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ္ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အျခားအမႈထမ္းေတြကိုယ္စား ေရးသားလိုက္ပါတယ္။ အခုလတ္တေလာမွာ ၾကီးမားတဲ့ဆုံးရွုံးမႈေတြျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်င္က်ိဳးနယ္ကိုလက္လႊတ္ရျခင္း၊ စစ္သူၾကီးၾကယ္တစ္ပြင့္ေႂကြသြားျခင္း၊ ေကာင္းကင္ကိုေထာက္ထားတဲ့မ႑ိဳင္လဲက်သြားျခင္း စတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဟန္တိုင္းျပည္ရဲ့ရာဇပလႅင္ကိုလုယူခဲ့တာက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ျဖစ္ျပီး ေတာ္ဝင္လ်ဴမ်ိဳးႏြယ္ေတြကို ေမာင္းထုတ္ခဲ့တာ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) မဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ သိရမွာပါ။ ေဝျပည္ကိုသာတိုက္ႏိုင္ရင္ ဝူျပည္ကလည္း အလိုအေလ်ာက္လက္နက္ခ်လာပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခ်င္မီ(Qin Mi) ေျပာတဲ့စကားေတြကိုႏွလုံးသြင္းေစလိုပါတယ္။ စစ္တပ္လည္း အလဟႆခ်ီတက္စရာမလိုဘူးဆိုရင္ ဒါက တိုင္းျပည္ရဲ့ေကာင္းမြန္ျခင္းျဖစ္ျပီး ျပည္သူေတြရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈပဲျဖစ္ပါတယ္"

သို႕ေသာ္လည္း ထိုစာကိုဖတ္သည္ကို နားေထာင္ျပီးေနာက္ ဧကရာဇ္သည္ စာကိုၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ပစ္ခ်လိုက္ျပီး

"က်ဳပ္ဆုံးျဖတ္ျပီးျပီ။ ေနာက္ထပ္မကန္႕ကြက္ၾကနဲ႕ေတာ့"

ထို႕ေနာက္ သားေတာ္ကိုၾကည့္႐ႈရန္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႕ကိုတာဝန္ယူရန္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုတာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ျမင္းပ်ံတပ္စစ္သူၾကီး "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ "မာတိုက္"(Ma Dai) တို႕ကို ေျမာက္ဘက္ကိုကာကြယ္ေသာစစ္သူၾကီး "ေဝရန္"(Wei Yan) ႏွင့္အတူ ဟန္က်ဳံးတြင္ စခန္းခ်ထားေစျပီး ေဝျပည္၏ရန္ကိုအသင့္ျပင္ထားေစသည္။ က်ားစစ္သူၾကီး "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ကို အရံတပ္အျဖစ္ထားျပီး စားနပ္ရိကၡာတို႕ကိုတာဝန္ယူေစ၏။ "ဟြမ္ခြၽမ္"(Huang Quan) ႏွင့္ "ခ်န္က်င္း"(Cheng Jin) တို႕ကို အတိုင္ပင္ခံ၊ "မာလ်န္႕"(Ma Liang) ႏွင့္ "ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) တို႕ကို အတြင္းေရးမွဴး၊ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ကိုေရွ႕ေျပးတပ္စစ္သူၾကီးအျဖစ္တာဝန္ေပးျပီး စစ္သူၾကီး "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) ႏွင့္ "က်န္းနန္"(Zhang Nan) တို႕မွ ကူညီေစသည္။

"ဖူထုံ"(Fu Tong) ႏွင့္ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) တို႕ကို အလယ္တပ္စစ္သူၾကီး၊ "ေက်ာက္ရုံ"(Zhao Rong) ႏွင့္ "ေလ်ာင္ခြၽန္း"(Liao Chun) တို႕ကို တပ္ဖ်ားစသည္ျဖင့္ တာဝန္ေပးထားသည္။ ရပ္ျခားေဒသမွငွားရမ္းထားေသာတပ္မ်ားအပါအဝင္ စုစုေပါင္း ခုႏွစ္သိန္းငါးေသာင္းရွိျပီး အဆင့္ျမင့္အမႈထမ္းေပါင္းရာေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္သည္။ ျပီးေနာက္ က်န္းဝူပထမႏွစ္ ခုနစ္လပိုင္း "က်ား" ရက္ကို စစ္ခ်ီရန္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ သူ၏စခန္းသို႕ျပန္ေရာက္သြားေသာအခါ သံုးရက္အၾကာတြင္ စစ္ထြက္ရမည္ဟုအမိန္႕ထုတ္ေလသည္။ ထို႕အျပင္ ဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္အေနျဖင့္ အျဖဴေရာင္အဝတ္ကိုသာဝတ္ဆင္ေစသည္။ ထိုအခါ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "ဖန္က်န္း"(Fan Jiang) ႏွင့္ "က်န္းတာ"(Zhang Da) တို႕ေရာက္လာျပီး

"စစ္သူၾကီး ေပးထားတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ အျဖဴေရာင္အလံနဲ႕သံခ်ပ္ကာေတြလုပ္ဖို႕ အခ်ိန္မေလာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကိုအခ်ိန္ပိုေပးပါ"

"က်ဳပ္က က်ဳပ္အစ္ကိုအတြက္ လက္စားေခ်ခ်င္ေနတာ။ ဟိုေခြးေကာင္ရဲ့တိုင္းျပည္ကို မနက္ျဖန္မေရာက္ႏိုင္လို႕ေတာင္ ေနာင္တရေနတာ။ က်ဳပ္အမိန္႕ကို အာခံတာလား?"

ထို႕ေနာက္ ထိုစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးကို သစ္ပင္တြင္ခ်ည္ကာ ၾကိမ္ဒဏ္အခ်က္ငါးဆယ္စီေပးေစ၏။

"ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ မနက္ျဖန္မွာ အဆင္သင့္မလုပ္ႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ဥပမာအေနနဲ႕ ေသဒဏ္ေပးမယ္"

စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ ေဒါသျဖင့္ ျပန္သြားေလသည္။

"က်ဳပ္တို႕ေတြ ဒီေန႕ၾကိမ္ခတ္ခံရတာ။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ေရာ? အဲ့လူက စိတ္ၾကီးတယ္၊ က်ဳပ္တို႕ေတြအဆင္သင့္မျဖစ္ရင္ ေသဒဏ္ေပးခံရႏိုင္တယ္"

"က်န္းတာ"(Zhang Da) မွ

"ဒါဆို က်ဳပ္တို႕ေတြ သူ႕ကိုသတ္လိုက္ရင္ေကာ? အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ သူကက်ဳပ္တို႕ကိုသတ္လိမ့္မယ္"

"ဒါေပမယ့္ သူ႕နားကိုဘယ္လိုခ်ည္းကပ္ႏိုင္မလဲ?"

"က်ဳပ္တို႕ေတြအသက္ရွင္ဖို႕ကံရွိရင္ေတာ့ ဒီညမွာ သူမူးျပီးအိပ္ယာဝင္လိမ့္မယ္။ က်ဳပ္တို႕ေသမယ့္ကံပါလာရင္ေတာ့ ဒီညသူအရက္မူးမွာမဟုတ္ဘူး"

ထို႕ေနာက္ ထိုသူႏွစ္ဦးသည္ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ရန္ ျပင္ဆင္သည္။ ထိုေန႕တြင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူမွ သူ႕အမႈထမ္းတို႕အား

"က်ဳပ္စိတ္လႈပ္ရွားေနျပီး ေက်ာခ်မ္းေနသလိုခံစားရတယ္။ ဒါဘာေၾကာင့္လဲ?"

"စစ္သူၾကီးက အစ္ကိုဆုံးရွုံးလိုက္တဲ့အတြက္ ေနလို႕မေကာင္းျဖစ္ေနတာေနမွာပါ"

ထိုအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ သူ၏အမႈထမ္းတို႕ႏွင့္အတူ အရက္ေသာက္ျပီး ရြက္ဖ်င္တဲ၏ကုတင္ေပၚတြင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ လူသတ္သမားႏွစ္ဦးတို႕သည္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အိပ္ေနမွန္းသိသျဖင့္ ထက္ျမေသာဓားေျမာင္ကို ယူေဆာင္ကာ ဝင္လာသည္။ အေစာင့္တို႕ကို အေရးတၾကီးေဆြးေႏြးရန္ရွိသျဖင့္ စစ္သူၾကီးကိုလာေတြ႕ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပီး ရြက္ဖ်င္တဲထဲသို႕ဝင္သြားသည္။ သူတို႕ႏွစ္ဦးဘာမွမလုပ္ေသးမီတြင္ ကုတင္ေပၚရွိ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ မ်က္လုံးပြင့္ေနသျဖင့္ လန္႕သြားသည္။ သို႕ေသာ္ ေဟာက္သံတို႕ၾကားလိုက္ရေသာအခါ အိပ္ေနမွန္းစိတ္ခ်သြားျပီး ကုတင္နားသို႕ကပ္သြားကာ ႏွစ္ဦးလုံးတျပိဳင္တည္းဓားျဖင့္ ထိုးလိုက္ေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ တစ္ခ်က္ေအာ္ျပီး ျငိမ္သက္သြားခဲ့သည္။ သို႕ႏွင့္ စစ္သူၾကီးသည္ လူသတ္သမားတို႕လက္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္တြင္ ေသဆုံးခဲ့ေလသည္။

"ဖန္က်န္း"(Fan Jiang) ႏွင့္ "က်န္းတာ"(Zhang Da) တို႕သည္ ေသဆုံးသူ၏ေခါင္းကိုျဖတ္ျပီး အခ်ိန္မလင့္ေစပဲ လက္ေအာက္ငယ္သားအခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ဝူျပည္နယ္သို႕ထြက္ေျပးေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုသိၾကေသာအခါဝယ္ တရားခံတို႕မွာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ေလျပီ။

ထိုအေၾကာင္းကို သတင္းပို႕သူမွာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ၏လက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းေသာ "ဟူပန္"(Hu Ban) ဟုေခၚသည့္စစ္သူၾကီးျဖစ္သည္။ "ဟူပန္"(Hu Ban) သည္ က်င္က်ိဳးမွလာသူျဖစ္ျပီး ပထမဧကရာဇ္မွ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) လက္ေအာက္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခိုင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ဧကရာဇ္ထံစာေရးျပီး သားအၾကီးဆုံး "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ကို အေခါင္းျပင္ဆင္ေစကာ သြားေစ၏။ စ်ာပနျပီးေသာအခါ ညီျဖစ္သူ "က်န္းေရွာက္"(Zhang Shao) အား လန္က်ဳံးကိုေစာင့္ၾကပ္ထားေစျပီးေနာက္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) သည္ ပထမဧကရာဇ္ႏွင့္သြားေတြ႕သည္။

ဧကရာဇ္ျမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ခြာေသာရက္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ႏွင့္အျခားေသာမင္းမႈထမ္းတို႕က ျမိဳ႕ျပင္သံုးမိုင္အကြာခန္႕အထိ လိုက္လံပို႕ေဆာင္ေလသည္။ ခ်န္တူးသို႕ျပန္ေရာက္ေသာအခါ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့သျဖင့္ သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တို႕ကိုေျပာသည္။

"ဖာက်န္႕(Fa Zheng) သာ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနမယ္ဆိုရင္ ဒီစစ္ပြဲကိုတားဆီးႏိုင္ခဲ့မွာပဲ"

တစ္ညေသာ္ ပထမဧကရာဇ္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားျပီး တုန္ခါေနသည္ဟုခံစားေနခဲ့သည္။ အိပ္လည္းမအိပ္ေပ်ာ္ေသာေၾကာင့္ ရြက္ဖ်င္တဲအျပင္သို႕ထြက္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ကာ ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္မွ ဥကၠာခဲေႂကြသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရကာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထံလူလႊတ္ျပီး ထိုအျခင္းအရာ၏အဓိပၸာယ္ကိုေမးေစသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ စာျပန္လာသည္။

"ဒါက ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးဆုံးရွုံးသြားတဲ့နိမိတ္ပါပဲ။ မၾကာခင္မွာ သတင္းဆိုးတစ္ခုေရာက္လာလိမ့္မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ စစ္တပ္ၾကီးကိုစစ္မခ်ီေစပဲ ေခတၱရပ္နားခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ "ဟူပန္"(Hu Ban) ထံမွသတင္းေရာက္လာသည္။ ပထမဧကရာဇ္သည္ ေျခကိုေဆာင့္ကာ

"အား! က်ဳပ္ရဲ့ေနာက္ထပ္ညီတစ္ေယာက္လည္း ခြဲသြားျပန္ျပီ"

စာကိုဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ သူထင္သည့္အတိုင္းျဖစ္သည္ကိုသိသျဖင့္ က်ယ္ေလာင္စြာငိုေႂကြးျပီး ေမ့လဲသြားသည္။ သတိျပန္လည္လာေသာအခါ ျမင္းသည္ေတာ္တို႕ေရာက္လာေၾကာင္းသိသျဖင့္ ဧကရာဇ္မွထြက္ျပီးေတြ႕သည္။ ထိုတပ္ဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္လာသူမွာ အျဖဴေရာင္သံခ်ပ္ကာဝတ္ထားေသာ လူငယ္စစ္သူၾကီးျဖစ္ျပီး ဝမ္းနည္းစြာေရာက္လာသည္။ ထိုသူမွာ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ျဖစ္သည္။

"က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) သည္ ဧကရာဇ္ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ကာ ငိုေလ၏။

"ကြၽန္ေတာ့အေဖကို ဖန္က်န္း(Fan Jiang) နဲ႕ က်န္းတာ(Zhang Da) တို႕က သတ္သြားျပီး ဝူကိုထြက္ေျပးသြားတယ္။ သူတို႕က အေဖ့ေခါင္းကိုပါျဖတ္သြားခဲ့တယ္"

ထိုသတင္းကို ၾကားျပီးေနာက္ ဧကရာဇ္သည္ စိတ္ထိခိုက္ျပီး မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုအခါ အမႈထမ္းတို႕က ေဖ်ာင္းဖ်ၾကသည္။

"အရွင္မင္းၾကီးက ညီႏွစ္ဦးလုံးအတြက္ လက္စားေခ်ရမွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိပ္စက္လို႕မျဖစ္ဘူး"

ထိုအခါ အစားအေသာက္တို႕ကိုျပန္စားခဲ့ေလသည္။

"မင္းနဲ႕ ဟူပန္(Hu Ban) တို႕က တပ္ဖြဲ႕ေတြကိုဦးေဆာင္ျပီး ဝူျပည္ကိုတိုက္ျပီးေတာ့ မင္းအေဖအတြက္ လက္စားေခ်ခ်င္လား?"

"တိုင္းျပည္အတြက္နဲ႕ အေဖ့အတြက္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲစေတးပါရေစ၊ ေနာက္မဆုတ္ဘူး"

ျပီးေနာက္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ကို ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ခန္႕အပ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာက္ထပ္ အျဖဴေရာင္အဝတ္ဝတ္ဆင္ထားေသာ ျမင္းသည္ေတာ္တပ္ထပ္ေရာက္လာသည္။ ထိုတပ္ကိုဦးေဆာင္လာသူမွာ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ၏သား "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ျဖစ္သည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္လည္း ေျမျပင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခ်ကာ ငိုေလသည္။ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ကိုျမင္ေသာအခါ ပထမဧကရာဇ္သည္မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ပဲ ငိုေလသည္၊ မည္သို႕ေသာအေၾကာင္းျဖင့္၊ မည္သို႕ေသာေဖ်ာင္းဖ်မႈတို႕ျဖစ္ ထိုမ်က္ရည္တို႕ကို ရပ္တန္႕ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။

"ဟိုးအရင္ ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုဖြဲ႕စဥ္တုန္းက ႐ိုးရွင္းတဲ့ဘဝကိုျပန္သတိရမိတယ္။ အခု က်ဳပ္ဧကရာဇ္ျဖစ္သြားေပမယ့္ သူတို႕မရွိပဲ ပကာသနေတြကိုဘယ္လိုေပ်ာ္ပါးႏိုင္မလဲ? သူတို႕ေတြက အေသဆိုးနဲ႕ေသခဲ့ရေတာ့ ဒီလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ေတာ့ က်ဳပ္ႏွလုံးသားကိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး"

ထိုအခါ အမႈထမ္းတို႕မွ ထိုလူငယ္စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕ကိုထြက္သြားရန္ ေတာင္းဆိုသျဖင့္ ထြက္သြားခဲ့ေလသည္။

"ဧကရာဇ္က အသက္မငယ္ေတာ့ဘူး။ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ တအားဝမ္းနည္းေနဖို႕မသင့္ေတာ္ပါဘူး"

"ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ညီေတြက မရွိေတာ့ဘူး၊ သူတို႕မရွိပဲ က်ဳပ္ကဘယ္လိုအသက္ရွင္ေနမလဲ?"

ဧကရာဇ္သည္ ငိုယိုကာ ေျမျပင္ကိုေခါင္းႏွင့္တိုက္ေနခဲ့သည္။

"ဒါဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ? ဧကရာဇ္စိတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"

"မာလ်န္႕"(Ma liang) မွ

"ရန္သူကိုသြားတိုက္ခါနီးမွာ စစ္တပ္ကိုရပ္နားျပီးငိုေနတာဟာ မသင့္ေတာ္ဘူး"

"ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) မွ

"ခ်န္တူးနားက ေတာင္ျပာတန္းေတြမွာ ေနထိုင္တဲ့ရေသ့ၾကီးတစ္ဦးရွိတယ္၊ သူက အသက္သံုးရာေတာင္ရွိျပီလို႕ေျပာၾကတယ္။ သူ႕နာမည္က လီယင္(Li Yin) ျဖစ္ျပီး လူေတြက သူ႕ကို ေရွ႕ျဖစ္ေဟာသူလို႕ေခၚၾကတယ္။ ဧကရာဇ္ကိုေျပာျပီး အဲ့လူနဲ႕ေတြ႕ခိုင္းမယ္ဆိုရင္ ေရွ႕ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေျပာႏိုင္မွာေပါ့။ ဒါဆို က်ဳပ္တို႕ေတြ ေဖ်ာင္းဖ်တာထက္ အသုံးဝင္မယ္"

ဧကရာဇ္ကိုေျပာေသာအခါ ဧကရာဇ္မွ ထိုေရွ႕ျဖစ္ေဟာသူကိုေခၚရန္သေဘာတူလိုက္ျပီး "ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) ကိုလႊတ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) သည္ နတ္ရြာကဲ့သို႕သ႑ာန္တူသည့္ေတာင္ၾကားနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ကေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး ၾကိဳဆိုသည္။

"ခင္ဗ်ားက ခ်န္က်န္း(Chen Zhen) ထင္တယ္"

ထိုကေလးက နာမည္ကိုသိသျဖင့္ "ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) မွာအံ့အားသင့္သြားျပီ"

"အို၊ ဆန္းၾကယ္တဲ့ေကာင္ေလး၊ ဘာေၾကာင့္က်ဳပ္နာမည္ကိုသိေနတာလဲ?"

"မေန႕ညေနတုန္းက သခင္ၾကီးက ဒီေန႕မွာ မင္းမိန္႕နဲ႕အတူအမႈထမ္းတစ္ေယာက္လာမယ္လို႕ေျပာျပီး ခင္ဗ်ားနာမည္ကိုေျပာခဲ့တယ္"

"သူက တကယ္ကို ပညာဉာဏ္ၾကီးတဲ့လူပဲ၊ သူ႕ရဲ့ေက်ာ္ၾကားမႈက တကယ္ကိုအလကားမဟုတ္ဘူး"

ထို႕ေနာက္အဘိုးအို၏အိမ္သို႕ေခၚေဆာင္သြားျပီး "ခ်န္က်န္း"(Chen Zhen) က သူလာသည့္အေၾကာင္းကိုေျပာရာ အဘိုးအိုမွ အိုမင္းေနျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာသည္။

"ဧကရာဇ္က ခင္ဗ်ားကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့တာ၊ ၾကိဳးစားျပီးလိုက္ခဲ့ပါလား"

အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ "လီယင္"(Li Yin) ကသေဘာတူလိုက္သည္။ ပထမဧကရာဇ္သည္ ေဖာ္ေရြစြာဧည့္ခံျပီး ဧည့္သည္မွာ ဆံျဖဴေနေသာ္လည္း အသားအရည္မွာ ႏုပ်ိဳေနပုံေပါက္သျဖင့္ အင္မတန္အံ့ဩသြားသည္။ "လီယင္"(Li Yin) သည္ အစိမ္းေရာင္မ်က္လုံးရွိျပီး ေလးေထာင့္က်ကာ ေတာက္ပေသာသူငယ္အိမ္တို႕ရွိသည္။ ထို႕အျပင္ ခႏၶာကိုယ္မွာ ထင္းရွဴးပင္ကဲ့သို႕မားမတ္စြာရပ္ေနခဲ့သည္။

'ဒီလူက သာမန္မဟုတ္ဘူး' ဟု ဧကရာဇ္ေတြးမိျပီး ပိုေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံခဲ့သည္။ အဘိုးအိုမွ

"ကြၽန္ေတာ္က လူသူကင္းမဲ့တဲ့အရပ္မွာေနတဲ့ စာေပဗဟုသုတမရွိတဲ့ သာမန္အဘိုးအိုသာျဖစ္တယ္၊ ဧကရာဇ္ကဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ကိုဆင့္ေခၚရတာလဲ?"

"လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္သံုးဆယ္ေလာက္က က်ဳပ္နဲ႕က်ဳပ္ညီတို႕ဟာ ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုဖြဲ႕ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေသဆိုးနဲ႕ေသဆုံးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါကိုလက္စားေခ်ဖို႕ က်ဳပ္က စစ္ခ်ီတက္မလို႕၊ ဒါဘယ္လိုျဖစ္လာမလည္းဆိုတာကို ေျပာျပေပးဖို႕ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ဒါ ကံတရားနဲ႕ဆိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့လိုလူက ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲ"

သို႕ေသာ္ ဧကရာဇ္မွအၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ အဘိုးအိုသည္ စာရြက္ေပၚတြင္ 'ရဲမက္၊ ျမင္း၊ လက္နက္' ဟူေသာစာလုံးသံုးလုံးကို အထပ္ထပ္ေရးေလသည္။ စာရြက္ေပါင္းမ်ားစြာေပၚတြင္ ထိုစာလုံးသံုးလုံးကိုသာေရးျပီးေနာက္ ထိုစာရြက္တို႕ကို ဆြဲျဖဲလိုက္သည္။ ထို႕အျပင္ လူတစ္ေယာက္သည္ အေခါင္းထဲတြင္လွဲေလ်ာင္းေနပုံကိုဆြဲျပီး က်န္တစ္ဦးက အေခါင္းအတြက္က်င္းတူးေနပုံကိုဆြဲသည္။ ထို႕အျပင္ "အျဖဴေရာင္" ဟူေသာစာလုံးကိုထပ္ခါထပ္ခါေရးခဲ့ျပီးေနာက္ အရိုအေသျပဳကာ ထြက္ခြာသြားသည္။ ဧကရာဇ္သည္ အင္မတန္ စိတ္ဆိုးသြားေလ၏။

"ဒါ ဒီအဘိုးၾကီးက ေပါက္ကရလုပ္သြားတာပဲ။ သူေျပာတာေတြက မယုံရဘူး"

ထို႕ေနာက္ ထိုစာရြက္တို႕ကိုမီး႐ိႈ႕ေစျပီး စစ္ခ်ီတက္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ၏သား "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) မွ

"ဟူပန္(Hu Ban) နဲ႕သူ႕တပ္ေတြေရာက္လာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ့ကို ေရွ႕ေျပးတပ္ကိုဦးေဆာင္ဖို႕တာဝန္ေပးပါ"

ဧကရာဇ္သည္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ၏စိတ္ဓာတ္ကိုသေဘာက်ေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္တံဆိပ္တုံးကိုေပးလိုက္သည္။

"က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) မွ ထိုတံဆိပ္တုံးကို ခါးပန္းၾကိဳးတြင္တပ္ရန္ျပဳေနစဥ္ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) မွ

"အဲ့တံဆိပ္ကို ငါ့ကိုေပး"

"က်ဳပ္က ဧကရာဇ္ဆီကအမိန္႕ရျပီးျပီ"

"မင္းက ဘာအရည္အခ်င္းရွိလို႕ ဒီတာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္မွာလဲ"

"က်ဳပ္ငယ္ငယ္တည္းက စစ္ေရးေလ့က်င့္လာခဲ့တာ။ က်ဳပ္ျမားစြမ္းရည္က ဘယ္ေတာ့ပစ္ပစ္၊ ပစ္မလြဲပဲ"

ထို႕ေနာက္ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) သည္ ေျခလွမ္းတစ္ရာအကြာတြင္ အလံေထာင္ထားေစျပီး အလံ၏အလယ္တြင္ အနီေရာင္အမွတ္အသားလုပ္ထားသည္။ ျပီးေနာက္ ျမားသံုးစင္းကိုပစ္လိုက္ရာ ျမားသံုးစင္းလုံးသည္ အနီေရာင္အမွတ္အသားကိုထိုးေဖာက္သြားသည္။ အနီးအနားတြင္ရွိေသာသူတို႕က ဩဘာေပးၾကသည္။

"ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) မွ ေလးကိုလုယူလိုက္ျပီး

"ဒါပစ္ႏိုင္တာ ဘာထူးဆန္းလို႕လဲ"

ထိုအခ်ိန္တြင္ အေပၚဘက္မွ ငန္းတို႕ပ်ံသန္းသြားရာ သူမွ

"က်ဳပ္က အေပၚကပ်ံသြားတဲ့ငွက္ေတြထဲက တတိယေျမာက္အေကာင္ကိုပစ္ျပမယ္"

ျမားကိုပစ္လိုက္ရာ တတိယေျမာက္ငန္းကိုထိမွန္ျပီး ျပဳတ္ၾကလာသည္။

"ေကာင္းလိုက္တာ"

အားလုံးက ဝိုင္းအားေပးၾကသည္။

"က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) မွ ေဒါသထြက္ျပီး သူ႕အေဖ၏ေျမြလွံရွည္ကိုကိုင္ျပီး

"သတၱိရွိရင္ စီးခ်င္းထိုးဝံ႕လား"

"ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္လည္း ထိုစိန္ေခၚမႈကိုလက္ခံျပီး ျမင္းေပၚသို႕တက္ကာ ဓားကိုကိုင္လ်က္ ျမင္းကိုစီးလာခဲ့သည္။

"မင္းက လွံကိုင္တတ္တာ၊ က်ဳပ္က ဓားမကိုင္တတ္ဘူးထင္လို႕လား"

ထိုလူငယ္ႏွစ္ဦးတို႕တိုက္ခိုက္ခါနီးတြင္ ဧကရာဇ္မွလွမ္းဟန္႕လိုက္သည္။

"အတင့္ရဲလိုက္ၾကတာ"

ႏွစ္ဦးလုံးျမင္းေပၚမွဆင္းျပီး ေတာင္းပန္ေလသည္။

"လူငယ္ေလးေတြ၊ က်ဳပ္က ဟိုးအရင္က ဇာတိျဖစ္တဲ့ေက်ာ္ေဒသကထြက္လာျပီး မင္းတို႕ဖခင္ေတြနဲ႕ေသြးေသာက္ညီအစ္ကိုဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ သူတို႕ႏွစ္ဦးက က်ဳပ္ရဲ့အေသြးအသားလိုပဲ။ မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း ညီအစ္ကိုေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းခိုက္ရန္ျဖစ္မဲ့အစား ရန္သူေတြကိုအတူတူတိုက္ခိုက္ရမွာျဖစ္တယ္။ မင္းတို႕အေဖေသဆုံးတာေတာင္မၾကာေသးပဲ ဒီလိုျဖစ္ေနတယ္ဆို ေနာင္မွာဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

ဧကရာဇ္က ေမးခဲ့သည္။

"မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူက အၾကီးလဲ"

"က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) မွ

"ကြၽန္ေတာ္က တစ္ႏွစ္ၾကီးပါတယ္"

ထိုအခါ ဧကရာဇ္မွ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ကို "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) အား အစ္ကိုကဲ့သို႕အရိုအေသျပဳေစသည္။ ျပီးေနာက္ ျမားတံကိုခ်ိဳးျပီး ထိုကတိသစၥာကိုခ်ိဳးေဖာက္ပါက ခ်ိဳးလိုက္ေသာျမားတံကဲ့သို႕ျဖစ္ပါေစဟုတိုင္တည္ေစ၏။ "ဟူပန္"(Hu Ban) ကို ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ခန္႕အပ္ျပီး လူငယ္ႏွစ္ဦးတို႕ကို ဧကရာဇ္အနားတြင္ေစာင့္ၾကပ္ရန္တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ၾကည္း၊ေရႏွစ္သြယ္တို႕ျဖင့္ ဝူျပည္သို႕ခ်ီတက္ေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ဖန္က်န္း"(Fan Jiang) ႏွင့္ "က်န္းတာ"(Zhang Da) တို႕သည္ ဝူသို႕သြားျပီး ဝူနယ္စားႏွင့္ေတြ႕ဆုံသည္။ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ သူ၏အမႈထမ္းတို႕အား

"လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ဧကရာဇ္အျဖစ္နန္းတက္ခဲ့ျပီး စစ္တပ္အင္အား ခုႏွစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႕အတူခ်ီတက္လာျပီ။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲ"

အမႈထမ္းတို႕မွာ ထိတ္လန္႕သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "က်ဴးကဲက်င့္"(Zhuge Jin) မွေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ သခင္ၾကီးလက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းလာတာၾကာခဲ့ေပမယ့္ တာဝန္ၾကီးၾကီးမားမားမလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အသက္စြန္႕ျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ဆီသြားျပီးေတာ့ ဝူနဲ႕မဟာမိတ္ဖြဲ႕ရင္ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ကိုတိုက္ဖို႕ေကာင္းက်ိဳးေတြအမ်ားၾကီးရွိေၾကာင္းေျပာျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးကမ္းလွမ္းပါ့မယ္"

ထိုစကားကို "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သေဘာက်ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးကမ္းလွမ္းရန္အတြက္ "က်ဴးကဲက်င့္"(Zhuge Jin) ကိုေစလႊတ္ခဲ့သည္။