သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၈၈)

အခန္း(၈၈) ကင္းျမီးေကာက္ျမစ္ကိုျဖတ္ကာ မန္ဘုရင္ ဒုတိယအၾကိမ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရျခင္း။

ဒုတိယအၾကိမ္ ဟန္ေဆာင္လက္နက္ခ်ျခင္းကိုအသိအမွတ္ျပဳျပီးေနာက္ မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) သည္ တတိယအၾကိမ္အဖမ္းခံရျခင္း။

အမႈထမ္းတို႕သည္ မန္ဘုရင္ကိုျပန္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး သေဘာမတူခဲ့ေပ။ သူတို႕သည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏ရြက္ဖ်င္တဲသို႕ေရာက္လာကာ

"မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) က မန္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ့အဓိကအေရးပါတဲ့လူပဲ။ သူ႕ကိုဖမ္းဆီးတာက ေတာင္ပိုင္းကိုျငိမ္းခ်မ္းေစဖို႕အတြက္ အဓိကက်တယ္။ အဲ့ဒါကို ဘာလို႕ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္လိုက္ရတာလဲ"

"က်ဳပ္အက်ႌအိတ္ထဲက ပစၥည္းထုတ္သလိုမ်ိဳး သူ႕ကိုျပန္ဖမ္းႏိုင္တယ္။ က်ဳပ္လုပ္ခ်င္တာက သူ႕စိတ္ကိုေအာင္ႏိုင္ဖို႕ပဲ၊ ျပီးရင္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းမႈက သူ႕အလိုလိုေရာက္လာမွာျဖစ္တယ္"

သူတို႕သည္ နားေထာင္ေသာ္လည္း ထိုအစီအစဥ္သည္ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္ဟုမထင္ၾကေပ။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ လုျမစ္သို႕ေရာက္သြားျပီျဖစ္ျပီး စစ္ရွုံးနိမ့္ေသာေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ျပန္ေတြ႕ရာ ထိုသူတို႕က ဘုရင္၏အျဖစ္အပ်က္တို႕ကိုေမးျမန္းၾကသည္။ သူတို႕သည္ အံ့ဩဝမ္းသာသြားၾကျပီး

"ဘုရင္ၾကီးက ဘယ္လိုလုပ္ျပန္လာႏိုင္တာလဲ"

ဘုရင္က လိမ္လည္ကာ

"သူတို႕က က်ဳပ္ကိုရြက္ဖ်င္တဲမွာဖမ္းထားခဲ့တယ္။ က်ဳပ္က ညဘက္မွာ ေဖာက္ထြက္လာခဲ့ျပီး အေစာင့္ဆယ္ေယာက္ေလာက္ကို သတ္ျပီးေျပးလာတာ။ ဒါ့အျပင္ သူတို႕ရဲ့ကင္းေစာင့္တပ္ကလူတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ျပီး သူ႕ကိုသတ္လိုက္တယ္။ အဲ့ကေန ဒီျမင္းကိုရလာခဲ့တာ"

လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕သည္လည္း သူ႕စကားကိုသံသယမရွိၾကပဲ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ျမစ္ကိုျဖတ္ကာ စခန္းခ်ရာေနရာသို႕ေခၚသြားသည္။ လွ်ိဳေျမာင္အသီးသီးမွ နာမည္ၾကီးပုဂၢိဳလ္တို႕ကိုေခၚကာ ေသေဘးမွလြတ္ေျမာက္လာေသာတပ္တို႕ကိုျပန္စုစည္းျပီး တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။

ပထမစစ္ပြဲရွိေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) ႏွင့္ "အာေဟြ႕နန္"(Ahui Nan) တို႕သည္လည္း လွ်ိဳေျမာင္တစ္ခုတြင္ရွိေနျပီး "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) မွ သူတို႕ႏွစ္ဦးကိုလာေရာက္ရန္ေခၚခဲ့သည္။ သူတို႕မွာ မလာခ်င္ေသာ္လည္း အာဏာကိုမဖီဆန္ဝံ႕ေသာေၾကာင့္ တပ္ငယ္ေလးႏွင့္အတူေရာက္လာသည္။

အကုန္လုံးစုစည္းျပီးေသာအခါ ဘုရင္မွ ေၾကညာသည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကို အႏိုင္ယူဖို႕ရာ သူကပရိယာယ္ႂကြယ္လြန္းတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္သိတယ္။ သူ႕ရဲ့ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြရဲ့သားေကာင္ျဖစ္မွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕တပ္သားေတြက အေဝးၾကီးကခ်ီလာတာျဖစ္ျပီး ရာသီဥတုက ပူအိုက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြက က်ဳပ္တို႕ရဲ့အားသာခ်က္ဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ လုျမစ္ကမ္းက က်ဳပ္တို႕ရဲ့ခံတပ္ၾကီးပဲ ေတာင္ဘက္မွာ က်ဳပ္တို႕သေဘၤာေတြ၊ ေဖာင္ေတြရွိတယ္။ ေနာက္ျပီး က်ဳပ္တို႕ေတြရႊံ႕တံတိုင္းေဆာက္မယ္။ အဲ့လိုခုခံမႈေတြျပင္ထားမယ္ဆိုရင္ ရန္သူေတြဘာလုပ္လုပ္မလည္းဆိုတာ ၾကည့္တာေပါ့"

သူ႕စကားကိုေထာက္ခံၾကျပီး ထိုအစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကသည္။ တံတိုင္းသည္ ေတာင္ကုန္းတို႕၏အကာအကြယ္ရွိျပီး ေလး၊ဒူးေလးတို႕ထားထားသည့္ ျပအိုးတို႕ျဖင့္ ကာကြယ္မႈကိုပိုလုံျခဳံေစသည္။ ကာကြယ္မႈတို႕မွာ အၾကာၾကီးတည္တံ့မည့္ပုံေပၚျပီး လွ်ိဳေျမာင္တို႕မွလည္း စားနပ္ရိကၡာမ်ားစြာပို႕ခဲ့သည္။ ၎တို႕ကိုျပင္ဆင္ျပီးေနာက္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ စိတ္သက္သာျပီးလုံျခဳံသြားျပီဟုထင္ခဲ့သည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ခ်ီတက္လာခဲ့ျပီး ေခါင္းေဆာင္တပ္မၾကီးသည္ ျမစ္နားသို႕ေရာက္လာသည္။ သူလွ်ိဳတို႕မွ

"ျမစ္ကိုျဖတ္ဖို႕ သေဘၤာေတြ၊ ေဖာင္ေတြမရွိပါဘူး။ ေရစီးကလည္း အရမ္းသန္ေတာ့ ဒီအတိုင္းျဖတ္ကူးဖို႕မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဟိုးဘက္ကမ္းမွာ အကာအကြယ္ေတြလုပ္ထားျပီး ရႊံ႕တံတိုင္းနဲ႕ျပအိုးေတြရွိတယ္"

ငါးလပိုင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရာသီဥတုမွာ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေလာင္သည္။ တပ္သားတို႕သည္ သံခ်ပ္ကာကိုမဆိုထားႏွင့္၊ သာမန္အဝတ္ကိုဝတ္လွ်င္ပင္ ပူအိုက္ေနခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ျမစ္ကိုစစ္ေဆးၾကည့္ျပီးေနာက္ ရြက္ဖ်င္တဲသို႕ျပန္ကာ အမႈထမ္းတို႕ကိုစုစည္းျပီး ေအာက္ပါအမိန္႕ကိုဖတ္ခဲ့သည္။

"ရန္သူေတြက ေတာင္ဘက္ကမ္းမွာ က်ဳပ္တို႕ကိုဆန္႕က်င္ဖို႕ အကာအကြယ္ေတြနဲ႕အခိုင္အမာေန,ေနတယ္။ သို႕ေပမယ့္ ဒီအထိေရာက္လာျပီးမွေတာ့ လက္ဗလာနဲ႕မျပန္သင့္ဘူး။ လက္ရွိမွာေတာ့ သစ္ေတာေတြမွာ ခိုေနျပီး အနားယူျပီးေတာ့ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြကိုအရင္ေျပေပ်ာက္ပါေစ"

ထို႕ေနာက္ "လုခိုင္"(Lu Kai) အား မိုင္သံုးဆယ္ဝန္းက်င္တြင္ အရိပ္ရသည့္ေနရာတို႕ကိုရွာေစျပီး သစ္လုံးခံတပ္ေလးခုလုပ္ေစသည္။ ထိုခံတပ္တို႕တြင္ တပ္သားတို႕အတြက္ တဲအိမ္မ်ားေဆာက္ကာ ျမင္းတို႕အတြက္ ျမင္းေဇာင္းမ်ားေဆာက္ေစသည္၊ အပူခ်ိန္၏ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ထိုတပ္စခန္းေလးခုကို "ဝမ္ဖင္"(Wang Ping) ၊ "က်န္းနီ"(Zhang Ni) ၊ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) ႏွင့္ "ကြမ္းေဆာ္"(Guan Suo) တို႕အားတာဝန္ေပးထားသည္။

သို႕ေသာ္ ထိုခံတပ္တို႕ကို "က်န္းဝမ္"(Jiang Wan) မွ ၾကည့္႐ႈျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န့္"(Zhuge Liang) ထံသြားကာ

"လုခိုင္(Lu Kai) ေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာေတြက မသင့္ေတာ္ဘူး။ ပထမဧကရာဇ္ ဝူျပည္လက္ေအာက္မွာ စစ္ရွုံးတဲ့အခ်ိန္တုန္းကလည္း ဒီလိုအမွားမ်ိဳးကိုက်ဴးလြန္ခဲ့ျပီးျပီ။ ဒီတပ္စခန္းေတြရဲ့ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုထည့္မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ မန္မ်ိဳးႏြယ္ေတြလာျပီး မီး႐ိႈ႕မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွေျပးလြတ္မွာမဟုတ္ဘူး"

ေသနာပတိမွျပဳံးျပီး

"ျပႆနာျဖစ္မွာ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕။ ၾကဳံလာမယ့္အႏၱရာယ္ေတြအတြက္ စီစဥ္ထားျပီးပါျပီ"

ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက မည္သည့္အစီအစဥ္ရွိသည္ကိုမသိေသာ္လည္း "က်န္းဝမ္"(Jiang Wan) က ဆက္မေျပာေတာ့ေပ။ ထို႕ေနာက္ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ျမစ္ျပည္နယ္မွေရာက္လာျပီး ေႏြရာသီအတြက္ ေဆးဝါးမ်ားႏွင့္စားနပ္ရိကၡာမ်ားယူလာသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ႏွင့္ေတြ႕ျပီးေနာက္ ပါလာေသာရိကၡာတို႕ကိုအမိန္႕အတိုင္း ေဝငွခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ေမးသည္။

"ခင္ဗ်ားမွာ တပ္သားဘယ္ေလာက္ပါလဲ"

"သံုးေထာင္ပါ"

"က်ဳပ္တပ္သားေတြက ပင္ပန္းေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတပ္ကိုသုံးခ်င္တယ္၊ ခင္ဗ်ားမွာ ကန္႕ကြက္ခ်က္ရွိလား"

"မရွိပါဘူး။ သူတို႕ေတြလည္း တိုင္းျပည္ရဲ့တပ္ေတြပဲေလ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဆႏၵရွိမယ္ဆို ေသဖို႕ေတာင္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနမွာပါ"

"မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) က ျမစ္ကမ္းမွာ အခိုင္အမာေနရာယူထားတယ္။ ျမစ္ကိုျဖတ္ဖို႕နည္းမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕စားနပ္ရိကၡာေတြကိုျဖတ္ေတာက္ခ်င္တယ္၊ ဒါမွ သူ႕တပ္ေတြကဆန္႕က်င္ၾကမွာ"

"ဘယ္လိုလုပ္မလို႕လဲ"

"လုျမစ္ရဲ့ေအာက္ပိုင္း မိုင္ငါးဆယ္ေလာက္ ရွားခိုလို႕ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ေရစီးသိပ္မျမန္ဘူး။ အဲ့ကေန ေဖာင္ေတြနဲ႕ျဖတ္ျပီးေတာ့ သူတို႕ရဲ့ရိကၡာလမ္းေၾကာင္းကိုျဖတ္ေတာက္ပါ။ ျပီးရင္ေတာ့ က်ဳပ္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ တုန္းထူန(Dongtu Na) နဲ႕အာေဟြ႕နန္(Ahui Nan) တို႕က အတြင္းလူအေနနဲ႕ ခင္ဗ်ားကိုကူညီလိမ့္မယ္။ အဲ့လိုသာဆို က်ဳပ္တို႕ေတြေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္"

"မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္ တပ္ကိုရွားခိုသို႕ဦးေဆာင္ျပီး ထိုေနရာမွျမစ္ကိုျဖတ္ကူးသည္။ ေရတိမ္ေသာေၾကာင့္ ေဖာင္တို႕လုပ္စရာမလိုပဲ အက်ႌအဝတ္တို႕ကိုမ,တင္ျပီး ထိုအတိုင္းပင္ျဖတ္ကူးသည္။ သို႕ေသာ္ ခရီးတဝက္ေရာက္ေသာအခါ လူတို႕မွာ လဲက်ကုန္ျပီး ထိုသူတို႕ကိုကယ္တင္ျပီးေနာက္ ျမစ္ကမ္းေပၚသို႕ေခၚလာေသာအခါ ပါးစပ္၊ ႏွာေခါင္းတို႕မွေသြးမ်ားထြက္ျပီး ေသဆုံးကုန္ၾကသည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ထိတ္လန္႕သြားျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ဆီအေၾကာင္းၾကားခဲ့ရာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ေဒသခံတို႕ကိုေခၚျပီးေမးျမန္းသည္။

"ဒါ ႏွစ္တိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ပူျပင္းတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို လုျမစ္ကေရေတြက အဆိပ္ေငြ႕ေတြအျဖစ္ေျပာင္းသြားတယ္။ ေရကိုေသာက္မိတဲ့လူတိုင္းက ေသတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရီးသြားေတြက ျမစ္ကိုျဖတ္ဖို႕ညအခ်ိန္ထိေစာင့္ရတယ္။ ညဘက္ဆိုရင္ ေအးတဲ့ေရေတြက အဆိပ္ေငြ႕အျဖစ္မေျပာင္းသြားေတာ့ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ျမစ္ကိုမျဖတ္ခင္ ဗိုက္ကိုအျပည့္ျဖည့္ျပီးမွ ျဖတ္သင့္တယ္"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ လမ္းျပတို႕အား ျမစ္ကိုျဖတ္ရန္အေကာင္းဆုံးေနရာကိုညႊန္ျပေစခဲ့ျပီး "မာတိုက္"(Ma Dai) ထံ ဝါရင့္တပ္သားတို႕ကိုေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ရွားခိုတြင္ သစ္လုံးတို႕ကိုစုစည္းကာ ေဖာင္မ်ားျပဳလုပ္ေစကာ ညဘက္တြင္ ျမစ္ကိုကူးခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ လမ္းျပတို႕က ရွဴတပ္သားသံုးေထာင္ကိုေခၚျပီး မန္မ်ိဳးႏြယ္စုတို႕၏စားနပ္ရိကၡာသယ္ယူဖို႕ေဆာင္သည့္ ေတာင္ၾကားလမ္းကိုျပသခဲ့သည္။ ထိုေနရာကို က်ားစန္းလွ်ိဳေခ်ာက္ဟုေခၚျပီး ထိုလမ္းမွာ က်ဥ္းေျမာင္းကာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ျမင္းတစ္ေကာင္သာသြားႏိုင္သည့္အက်ယ္ရွိသည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ ထိုေနရာတြင္စခန္းခ်ျပီး ရြက္ဖ်င္တဲတို႕၏အျပင္ဘက္တြင္ အကာအကြယ္တို႕ျပဳလုပ္ထားေစသည္။ ဆန္၊စပါးတို႕ကိုသယ္ေဆာင္လာေသာတပ္ဖြဲ႕တို႕ေရာက္လာေသာအခါ ဖမ္းဆီးလိုက္ျပီး လွည္းေပါင္းတစ္ရာခန္႕ကိုသိမ္းယူရရွိသည္။ အေစာင့္တို႕သည္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ၏ခံတပ္သို႕သြားကာ ေျပာျပသည္။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ေႏြရာသီတြင္ လုံျခဳံသည္ဟုမွတ္ယူကာ ေအးေဆးစြာအနားယူေနခဲ့သည္။ အရက္၊ ဂီတတို႕ျဖင့္အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့ျပီး စစ္မက္ေရးရာကိုေခါင္းထဲမထည့္ခဲ့ေပ။ အရက္ေသာက္ျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ပရိယာယ္ႂကြယ္သူျဖစ္သည္ဟုဝန္ခံခဲ့ျပီး ေၾကာက္စရာမလိုေၾကာင္း သူ႕တပ္သားတို႕ကိုေျပာခဲ့သည္။

"က်ဳပ္သာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကိုဆန္႕က်င္ရင္ သူ႕ပရိယာယ္ရဲ့သားေကာင္ျဖစ္မွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ရဲ့ေစာင့္ေနတဲ့အၾကံက လုံျခဳံတဲ့အၾကံပဲျဖစ္တယ္။ က်ဳပ္တို႕ရဲ့ခုခံမႈေတြအျပင္ ျမစ္ရဲ့အကာအကြယ္ပါရွိေတာ့ အပူဒဏ္မခံႏိုင္တဲ့ရွဴတပ္ေတြအတြက္ ဒီထက္ပူလာမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဖို႕ပဲလိုတယ္။ သူတို႕ေတြတပ္ဆုတ္သြားရမွာပဲ။ အဲ့အခ်ိန္မွာမွ က်ဳပ္တို႕က သူတို႕ကိုလိုက္တိုက္ျပီးေတာ့ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကို ဖမ္းဆီးႏိုင္မွာျဖစ္တယ္"

သူ႕အၾကံသူ သေဘာက်ျပီး ေက်ာမွီကာ ရယ္ေမာေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အျခားသူတို႕ထက္ ခ်င့္ခ်ိန္ေျမာ္ျမင္တတ္ေသာေခါင္းေဆာင္မွ

"ရွားခိုမွာ ေရတိမ္တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။ ရွဴတပ္ေတြက ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူျပီးတိတ္တဆိတ္ခ်ီတက္လာရင္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲ့ေနရာမွာ ကင္းေစာင့္ထားသင့္တယ္"

"ခင္ဗ်ားလည္း အဲ့ေနရာအေၾကာင္းသိတာပဲ။ က်ဳပ္က သူတို႕ေတြျဖတ္လာဖို႕ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အဲ့လိုသာဆိုရင္ သူတို႕ေတြ ေရထဲမွာ ေသသြားၾကမွာေလ"

"ဒါေပမယ္ ့ ညဘက္မွာျဖတ္လို႕ရႏိုင္တယ္လို႕ေဒသခံေတြက ေျပာျပရင္ေကာ?"

"စိတ္မပူပါနဲ႕။ က်ဳပ္တို႕လူေတြက ရန္သူေတြကို အဲ့ေလာက္မကူေလာက္ပါဘူး"

ထိုအခ်ိန္တြင္ သတင္းေရာက္လာသည္။

"အေရအတြက္မသိရေသးတဲ့ ရွဴတပ္ေတြက ျမစ္ကိုျဖတ္လာျပီး က်ားစန္းလွ်ိဳေခ်ာက္ကိုထိမ္းထားပါတယ္။ 'ေျမာက္ပိုင္းကိုျငိမ္းခ်မ္းေစေသာ စစ္သူၾကီး မာတိုက္(Ma Dai)' ဆိုျပီး အလံေတြေတြ႕ရပါတယ္"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။

"ဒီလိုလူမ်ိဳးကို စကားထဲထည့္ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး"

ထို႕ေနာက္ စစ္သူၾကီး "မန္ရာခ်န္"(Mangya Chang) ကို တပ္သားသံုးေထာင္ႏွင့္အတူေစလႊတ္ျပီး လွ်ိဳေခ်ာက္ကိုျပန္သိမ္းယူကာ စားနပ္ရိကၡာလမ္းကိုျပန္ပြင့္ေအာင္လုပ္ရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုတပ္တို႕ခ်ီတက္လာသည္ကိုျမင္ေသာအခါ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ တပ္သားႏွစ္ေထာင္ကို ေတာင္ကုန္းေရွ႕တြင္ ေနရာခ်ထားျပီး ခင္းက်င္းထားေစသည္။ ထို႕ေနာက္ "မန္ရာခ်န္"(Mangya Chang) ထြက္လာျပီးတိုက္သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) ၏ပထမတိုက္ကြက္တြင္ပင္ ရန္သူ႕စစ္သူၾကီးက်သြားေသာေၾကာင့္ မန္တပ္သားမ်ား ထြက္ေျပးကုန္သည္။

သူတို႕သည္ ဘုရင္၏စခန္းသို႕ျပန္သြားျပီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကိုျပန္ေျပာရာ ဘုရင္မွ စစ္သူၾကီးတို႕ကိုေခၚျပီး "မာတိုက္"(Ma Dai) မည္သူသြားတိုက္လိုသနည္းဟုေမးခဲ့သည္။ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) မွ

"ကြၽန္ေတာ္သြားမယ္" ဟုေျပာရာသူ႕ကို တပ္သားသံုးေထာင္ေပးလိုက္ေလသည္။ သူထြက္သြားေသာအခါ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ျမစ္ကိုရန္သူမ်ားျဖတ္မလာေစရန္ ရွားခိုသို႕ အေစာင့္အၾကပ္လႊတ္ထားခဲ့သည္။ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) သည္ လွ်ိဳေစာက္နားသို႕ေရာက္လာျပီး စခန္းျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္တြင္ "မာတိုက္"(Ma Dai) ေရာက္လာသည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) ၏တပ္ဖြဲ႕ထဲတြင္ မန္မ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္ကိုမွတ္မိသူမ်ားပါဝင္ရာ ထိုေခါင္းေဆာင္မွာ အဖမ္းခံရျပီး ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းခံရသူျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ထိုအခါ "မာတိုက္"(Ma Dai) မွ ျမင္းကို ကဆုန္စိုင္းစီးျပီး

"ေက်းဇူးကန္းတဲ့လူ၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ေက်းဇူးကိုေမ့သြားျပီလား? ခင္ဗ်ားမွာ အရွက္မရွိဘူးလား" ဟုေအာ္ဟစ္ခဲ့သည္။

"တုန္းထူန"(Dongtu Na) သည္ ရွက္သြားျပီးမ်က္ႏွာနီသြားကာ ျမင္းကိုစီးကာ တိုက္ခိုက္သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ မန္တပ္သားေပါင္းမ်ားစြာကိုသတ္ျဖတ္ခဲ့ျပီးေနာက္တြင္ ႏွစ္ဖက္လုံးတပ္ဆုတ္သြားၾကသည္။ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) သည္ ျပန္လာျပီး "မာတိုက္"(Ma Dai) ကို သူတိုက္ခိုက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ေဒါသထြက္ကာ

"ခင္ဗ်ားက သစၥာေဖာက္ပဲ။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က ခင္ဗ်ားအေပၚေကာင္းခဲ့လို႕ ခင္ဗ်ားမတိုက္တာမဟုတ္လား"

ထို႕ေနာက္ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) ကိုေသဒဏ္ေပးရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ အဓိကရပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ေခါင္းေဆာင္တို႕က ဝိုင္းတားျမစ္ေသာေၾကာင့္ ေလးလံေသာတုတ္ျဖင့္ ၾကိမ္ဒဏ္အခ်က္တစ္ရာ႐ိုက္ေစခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္တို႕သည္ အ႐ိုက္ခံရေသာစစ္သူၾကီးဘက္တြင္ရွိျပီး ဘုရင္၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကိုမၾကိဳက္ၾကေပ။ သူတို႕သည္ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) ၏ရြက္ဖ်င္တဲသို႕သြားျပီး

"က်ဳပ္တို႕က မန္တိုင္းျပည္မွာေနေပမယ့္ နန္းတြင္းအစိုးရကိုဆန္႕က်င္ဖို႕ဆႏၵမရွိသလို အလယ္ပိုင္းကေန က်ဳပ္တို႕နယ္ေျမကိုမက်ဴးေက်ာ္ခဲ့ဖူးဘူး။ မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ရဲ့အင္အားၾကီးတပ္ေတြေၾကာင့္သာ က်ဳပ္တို႕က မလႊဲသာပဲ ဒီပုန္ကန္မႈမွာ ပါဝင္ၾကရတာျဖစ္တယ္။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က တအားထူးခြၽန္လြန္းတယ္။ သူဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ က်ဳပ္တို႕မသိႏိုင္ဘူး။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) တို႕၊ စြန္းခြၽမ္(Sun Quan) တို႕ေတာင္ သူ႕ကိုေၾကာက္ရတာ က်ဳပ္တို႕က ဘာမို႕လို႕လဲ? ဒါ့အျပင္ သူ႕ရဲ့ေက်းဇူးေတြရွိေနေတာ့ အဲ့ေက်းဇူးကို ျပန္ဆပ္သင့္တယ္မဟုတ္လား။ က်ဳပ္တို႕ေတြ အသက္နဲ႕ရင္းျပီး မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ကိုသတ္ျပီးေတာ့ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ဆီမွာ လက္နက္ခ်ရေအာင္။ ဒါဆို လူေတြလည္း စစ္ေဘးဒဏ္မခံရေတာ့ဘူး"

"ခင္ဗ်ားတို႕စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုရွိလည္းမသိဘူး"

သံု႕ပန္းျဖစ္ဖူးသူအားလုံးမွ တစ္သံတည္းေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ဆီသြားမယ္"

ထို႕ေနာက္ "တုန္းထူန"(Dongtu) သည္ ထက္ေသာဓားကိုယူျပီး မေက်နပ္ေသာလူတစ္ရာခန္႕ကိုဦးေဆာင္ကာ စခန္းၾကီးသို႕သြားသည္။ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ပုံမွန္အတိုင္း အရက္မူးေနျပီး ရြက္ဖ်င္တဲထဲတြင္ လဲေလ်ာင္းေနသည္။ တပ္တြင္းပုန္ကန္သူတို႕သည္ အတြင္းသို႕ဝင္လာရာ စစ္သူၾကီးႏွစ္ေယာက္က ေစာင့္ၾကပ္ေနသည္ကိုေတြ႕သည္။ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) မွ

"ခင္ဗ်ားတို႕လည္း က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ဆီက ေက်းဇူးေတြရွိေတာ့ ဒါကိုျပန္ေပးဆပ္သင့္တယ္"

"သူ႕ကိုသတ္စရာမလိုပါဘူး။ က်ဳပ္တို႕ေတြ သူ႕ကိုသံု႕ပန္းအျဖစ္ သယ္ျပီး က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ဆီသြားအပ္ၾကမယ္"

ထို႕ေနာက္ ဘုရင္ကိုခ်ည္ေႏွာင္ျပီး ျမစ္ကိုျဖတ္ကာ ေျမာက္ဘက္ကမ္းသို႕သြားေလသည္။ ျပီးေနာက္ ခဏနားျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထံလူလႊတ္ကာ အေၾကာင္းၾကားသည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ အက်ိဳးအေၾကာင္းသိေသာအခါ တပ္စခန္းအားလုံးတို႕ကိုလက္နက္မ်ားအသင့္ျပင္ထားရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္ျပီးေနာက္ ေခါင္းေဆာင္တို႕ကို သံု႕ပန္းႏွင့္အတူလာေတြ႕ေစျပီး က်န္သူမ်ားကိုမူ စခန္းသို႕ျပန္သြားေစသည္။ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) သည္ ပထမဆုံးဝင္ေတြ႕ရာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ သူ႕ကိုခ်ီးက်ဴးျပီး ဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ အျခားေသာေခါင္းေဆာင္တို႕ႏွင့္အတူျပန္ထြက္သြားေသာအခါ အာဏာပါးကြက္သားတို႕သည္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ကိုေခၚျပီး ဝင္လာသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွျပဳံးျပီး

"ခင္ဗ်ား ေနာက္တစ္ၾကိမ္အဖမ္းခံရရင္ လက္နက္ခ်မယ္လို႕ေျပာခဲ့တယ္။ အခုလက္နက္ခ်ေတာ့မလား"

"ဒီလိုဖမ္းမိတာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ က်ဳပ္ကိုဒုကၡေပးခ်င္တဲ့လက္ေအာက္ငယ္သားေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္နက္မခ်ႏိုင္ဘူး"

"ေနာက္တစ္ၾကိမ္လႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေကာ?"

"က်ဳပ္က မန္လူမ်ိဳးျဖစ္ေပမယ့္ စစ္မက္ေရးရာေတြကိုနည္းနည္းပါးပါးသိပါတယ္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သာ က်ဳပ္ကို လွ်ိဳေျမာင္ဆီျပန္လႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ တပ္ဖြဲ႕ၾကီးျပင္ဆင္ျပီး တိုက္ပြဲၾကီးတိုက္ဖို႕လုပ္မယ္။ အဲ့အခါမွာ ထပ္ဖမ္းမိရင္ေတာ့ က်ဳပ္ရွုံးတယ္လို႕မွတ္ယူျပီး လက္နက္ခ်ပါမယ္။ ဒီကတိကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္မေဖာက္ဖ်က္ဘူး"

"ေနာက္တစ္ခါ ဖမ္းမိလို႕မွ ခင္ဗ်ားလက္နက္မခ်ဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားကိုလႊတ္ေပးခ်င္မွလႊတ္ေပးေတာ့မွာ"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏အမိန္႕ျဖင့္ ၾကိဳးတို႕ကိုျဖည္ေစျပီး အက်ဥ္းသားကို စားေသာက္စရာမ်ားေပးခဲ့သည္။  "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"မွတ္ထားပါ။ က်ဳပ္က တခါမွမရွုံးနိမ့္ဖူးဘူး။ ျမိဳ႕ကိုတိုက္ခိုက္တဲ့အခါ မေအာင္ျမင္တာမရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႕မန္မ်ိဳးႏြယ္ေတြက ဘာလို႕လက္နက္မခ်ရတာလဲ"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ေခါင္းကိုျငိမ့္ျပီး မည္သို႕မွျပန္မေျပာခဲ့ေပ။ စားေသာက္ျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ကိုေခၚျပီး စခန္းတို႕ကိုလိုက္လံျပသခဲ့ရာ တပ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္မ်ားျပားေသာလက္နက္တို႕ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္။ ထိုသို႕ၾကည့္႐ႈျပီးေနာက္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ

"ခင္ဗ်ားလက္နက္မခ်တာက မိုက္မဲတာပဲ။ က်ဳပ္ဆီမွာ ဝါရင့္တပ္သားေတြ၊ အရည္အခ်င္းရွိစစ္သူၾကီးေတြ၊ လက္နက္မ်ိဳးစုံရွိတာ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုအႏိုင္ယူႏိုင္မယ္ထင္လား? ခင္ဗ်ားသာလက္နက္ခ်မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္က ဧကရာဇ္ထံတင္ျပျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဒီဘုရင္ရာထူးကိုဆက္ယူႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး ခင္ဗ်ားရဲ့သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြက မန္ျပည္ရဲ့ကာကြယ္သူေတြအျဖစ္ တာဝန္ဆက္ခံႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ အဲ့လိုဆိုမေကာင္းဘူးလား"

"က်ဳပ္လက္နက္ခ်ရင္ လွ်ိဳေျမာင္ကလူေတြက ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို ေနာက္တစ္ခါလႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ရဲ့လူေတြကို ဒီျငိမ္းခ်မ္းမႈယူတာနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ကန္႕ကြက္မႈေတြမေပၚေအာင္ စည္းရုံးပါ့မယ္"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ဝမ္းေျမာက္သြားျပီး ပင္မစခန္းသို႕ျပန္ကာ ညေနေစာင္းအထိစားေသာက္ျပီးေနာက္တြင္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ျပန္သြားခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ေဝါယာဥ္ျပင္ေစကာ လုျမစ္ကမ္းအထိလိုက္ပို႕ခဲ့သည္။

သို႕ေသာ္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ သူ႕စခန္းသို႕ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ "တုန္းထူန"(Dongtu Na) ႏွင့္ "အေဟြ႕နန္"(Ahui Nan) ၏တပ္စခန္းသို႕လူလႊတ္ကာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထံမွ သံတမန္ကိုလာေတြ႕ရန္ဟုအေၾကာင္းျပျပီးေခၚေစသည္။ စစ္သူၾကီးႏွစ္ေယာက္တို႕ေရာက္လာေသာအခါ လူသတ္သမားတို႕က စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးကိုသတ္ခဲ့ျပီး အေလာင္းတို႕ကို ေခ်ာက္ထဲသို႕ပစ္ေစခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕မိတ္ေဆြတို႕အား စစ္ဗ်ဴဟာေျမာက္ေဒသတို႕ကိုကာကြယ္ထားေစျပီးေနာက္ သူကိုယ္တိုင္သည္ "မာတိုက္"(Ma Dai) ႏွင့္တိုက္ခိုက္ရန္ခ်ီတက္သည္။ လွ်ိဳေခ်ာက္နားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ရန္သူ႕အရိပ္အေယာင္မေတြ႕သျဖင့္ ထိုအနီးအနားရွိသူတို႕ကိုေမးျမန္းရာ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ ျမစ္ကိုျဖတ္ျပီး ေျမာက္ဘက္ကမ္းသို႕ျပန္သြားျပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကသည္။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ သူ႕စခန္းသို႕ျပန္ျပီး ညီျဖစ္သူ "မုန္႕ယို"(Meng You) ႏွင့္ေဆြးေႏြးရာ "မုန္႕ယို"(Meng You) မွ

"ရန္သူ႕စခန္းမွာျမင္ေတြ႕ရတဲ့ဟာေတြကေန ရန္သူေတြရဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္သိတယ္"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ညီျဖစ္သူကို မည္သို႕လုပ္ရမည္ကိုမွာၾကားျပီး လူအေယာက္တစ္ရာႏွင့္အတူ ေရႊ၊ ရတနာ၊ ပုလဲ၊ ဆင္စြယ္ႏွင့္ၾကံ့ခ်ိဳတို႕ကိုေပးျပီး လုျမစ္ကိုျဖတ္သြားေစသည္။ "မုန္႕ယို"(Meng You) သည္ ရွဴတပ္စခန္းနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ဗုံသံတို႕ကိုၾကားလိုက္ျပီး "မာတိုက္"(Ma Dai) ၏တပ္က ပိတ္ထားသည္။ "မုန္႕ယို"(Meng You) သည္ ရန္သူတို႕ကိုျမင္ေတြ႕မည္ဟုမထင္ေသာေၾကာင့္အံ့ဩသြားသည္။ သို႕ေသာ္ "မာတိုက္"(Ma Dai) မွ အဘယ္ေၾကာင့္ေရာက္လာသည္ကိုေမးျမန္းျပီးေနာက္ သံတမန္ကို "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထံေခၚသြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုတို႕ကိုမည္သို႕တိုက္ခိုက္ရမည္ကိုေဆြးေႏြးေနၾကကာ သံတမန္သည္ ေရႊ၊ ပုလဲအစရွိေသာလက္ေဆာင္တို႕ႏွင့္အတူေရာက္လာသည္ဟုၾကားသိရသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕ "(Zhuge Liang) မွ "မာဆု"(Ma Su) ဘက္လွည့္ျပီး

"သူ ဘာေၾကာင့္ေရာက္လာလည္းဆိုတာသိလား"

"ကြၽန္ေတာ္ ဒီအတိုင္းမေျပာခ်င္ဘူး။ စာထဲခ်ေရးပါရေစ"

"ဒါဆို ေရးပါ"

"မာဆု"(Ma Su) မွေရးျပီး စာရြက္ကို ေခါင္းေဆာင္ထံေပးလိုက္ရာ ေခါင္းေဆာင္မွဖတ္ျပီး ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္လက္ခုတ္တီးကာ

"ခင္ဗ်ားေျပာတာက က်ဳပ္စိတ္ကူးနဲ႕တထပ္တည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ကိုဖမ္းဆီးဖို႕အတြက္ က်ဳပ္စီမံျပီးျပီဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိမလားမသိဘူး"

ထို႕ေနာက္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ကိုေခၚျပီး နား,နားသို႕ကပ္ကာ အမိန္႕တစ္ခုတီးတိုးေျပာလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ "ေဝရန္"(Wei Yan) ကိုေခၚကာ လွ်ိဳ႕ဝွက္အမိန္႕ေပးလိုက္ျပီး "ဝမ္ဖင္"(Wang Ping) ၊ "မာက်ဳံး"(Ma Zhong) ႏွင့္ "ကြမ္းေဆာ္"(Guan Suo) တို႕ကိုေခၚကာ အမိန္႕အသီးသီးေပးလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ လက္ေဆာင္လာေပးေသာသူတို႕ကိုဝင္လာေစသည္။ "မုန္႕ယို"(Meng You) သည္ ေရာက္လာျပီး တံခါးဝနားတြင္အရိုအေသျပဳကာ

"ကြၽန္ေတာ့အစ္ကိုၾကီး မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) က သူ႕အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႕ လက္ေဆာင္ေတြေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုလဲအခ်ိဳ႕နဲ႕တျခားပေျပာပေလာက္တဲ့ရတနာအခ်ိဳ႕ကိုစုျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့တပ္သားေတြအတြက္ပို႕ေပးလိုက္ပါတယ္။ ျပီးရင္ေတာ့ ဧကရာဇ္ထံကို လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြဆက္သပါလိမ့္မယ္"

"ခင္ဗ်ားအစ္ကိုက အခုဘယ္မွာတုန္း"

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သူ႕ကိုျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကအခု ေငြက်င္းေတာင္ကုန္းကိုသြားျပီး ရတနာေတြသြားယူေနပါတယ္။ မၾကာခင္မွာျပန္လာပါလိမ့္မယ္"

"ခင္ဗ်ားက တပ္သားဘယ္ေလာက္ေခၚလာလဲ"

"တစ္ရာတည္းပါ။ တပ္သားအမ်ားၾကီးမေခၚလာဝံ႕ပါဘူး။ သူတို႕ေတြက ပစၥည္းသယ္ဖို႕သက္သက္ပါပဲ"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ထိုသူတို႕ကိုစစ္ေဆးၾကည့္႐ႈရန္ အတြင္းသို႕ဝင္လာေစသည္။ ထိုသူတို႕သည္ အျပာေရာင္မ်က္လုံး၊ မည္းေျခာက္ေျခာက္မ်က္ႏွာ၊ နီညိဳေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ အညိဳေရာင္မုတ္ဆိတ္မ်ားရွိျပီး နားေတာင္းမ်ားဝတ္ထားသည္။ ဆံပင္တို႕မွာရွုပ္ပြေနျပီး ေျခဗလာျဖစ္ကာ အရပ္ရွည္ျပီးသန္မာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ထိုသူတို႕ကို ထိုင္ေစျပီး အရက္တို႕တိုက္ကာ ခ်ီးက်ဴးစကားမ်ားဆိုခဲ့သည္။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ညီျဖစ္သူႏွင့္ သူ႕လက္ေဆာင္မ်ားအေပၚမည္သို႕ဆက္ဆံမည္ကိုစိုးရိမ္ေနခဲ့ကာ စခန္းထဲတြင္ထိုင္ျပီး သတင္းကိုေစာင့္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူႏွစ္ဦးဝင္လာရာ ထိုသူတို႕ကိုေသခ်ာေမးျမန္းခဲ့ေလသည္။

"လက္ေဆာင္ေတြကိုလက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ပစၥည္းသယ္တဲ့လူေတြကိုေတာင္အထဲကိုေခၚျပီး အရက္တိုက္ျပီးေတာ့ စားစရာေတြအမ်ားၾကီးေကြၽးပါတယ္။ အို၊ ဘုရင္ၾကီးက ညီျဖစ္သူကို ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္မွာတိုက္ခိုက္ဖို႕အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီလို႕ေျပာလိုက္ပါ။ သူက အတြင္းကေန ကူညီပါလိမ့္မယ္"

ထိုသတင္းေကာင္းေၾကာင့္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ တပ္သားသံုးေသာင္းကိုအဆင္သင့္ျပင္ကာ တပ္စခန္းသို႕ခ်ီတက္သည္။ တပ္မၾကီးသံုးခုခြဲကာ ခ်ီတက္ေလသည္။ ဘုရင္မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ဩဇာရွိသူတို႕ကိုေခၚကာ

"တပ္သားေတြကို မီးေမႊးႏိုင္မယ့္အရာေတြသယ္ခိုင္းျပီး ေရာက္တာနဲ႕ မီးနဲ႕အခ်က္ျပပါ။ က်ဳပ္က ပင္မတပ္စခန္းကိုလာျပီး က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကိုဖမ္းမယ္"

ထိုသို႕မွာၾကားျပီးေနာက္ခ်ီတက္ရာ ေနဝင္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ လုျမစ္ကမ္းကိုျဖတ္ကူးခဲ့သည္။ ဘုရင္သည္ စစ္သူၾကီးအေယာက္တစ္ရာႏွင့္အတူ ရွဴျပည္၏ပင္မစခန္းသို႕ခ်ီတက္သည္။ သူတို႕ကို ခုခံသူမ်ားမရွိပဲ ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း တံခါးေပါက္ၾကီးမွာ ဖြင့္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ အထဲသို႕ဝင္သြားေသာအခါ အတြင္းဘက္တြင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မရွိေပ။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ၾကီးမားေသာရြက္ဖ်င္တဲဆီသို႕သြားကာ ခန္းဆီးခ်ပ္ကိုဆြဲလိုက္သည္။ ထိုအခါ မီးအိမ္တို႕ေတာက္ပစြာထြန္းထားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ျပီး သူ႕ညီႏွင့္အေပါင္းအပါတို႕သည္ အရက္မူးကာ လဲေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ "မုန္႕ယို"(Meng You) ႏွင့္အျခားသူတို႕ကို အရက္၊ ကျပေဖ်ာ္ေျဖမႈတို႕ျဖင့္ဧည့္ခံရန္ "မာဆု"(Ma Su) ႏွင့္ "လုခိုင္"(Lu Kai) တို႕ကိုမွာထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကပြဲတို႕ၾကည့္ေနစဥ္ ေဆးခပ္ထားေသာအရက္တို႕ကို ေသာက္ေစခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူတို႕မွာ ေသာက္ျပီးသည္ႏွင့္ လဲက်သြားၾကသည္။ တစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္ခန္႕မွာ သတိျပန္လည္လာေသာ္လည္း စကားမေျပာႏိုင္ၾကပဲ သူတို႕၏ပါးစပ္ကိုသာညႊန္ျပေနခဲ့သည္။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ထိုအျခင္းအရာကိုျမင္ေသာအခါ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲေရာက္သြားသည္ကို သိလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ညီႏွင့္အျခားသူတို႕ကိုမ,တင္ကာ တပ္စခန္းသို႕ျပန္ခဲ့သည္။

ထိုသို႕ျပန္လွည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ပင္ မီးအေရာင္တို႕ေပၚလာျပီး ဗုံသံမ်ားၾကားလိုက္ရသည္။ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုတို႕မွာ ေၾကာက္လန္႕သြားျပီး ထြက္ေျပးေလသည္။ သို႕ေသာ္ ရန္သူတို႕မွအေနာက္မွလိုက္ျပီး ထိုတပ္ကိုဦးေဆာင္သူမွာ "ဝမ္ဖင္"(Wang Ping) ျဖစ္သည္။ ဘုရင္သည္ ဘယ္ဘက္သို႕ထြက္ေျပးေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ေရွ႕တြင္ "ေဝရန္"(Wei Yan) ဦးေဆာင္ေသာတပ္ဖြဲ႕ေပၚလာသည္။ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ေနာက္တစ္ဖက္သို႕ေျပးရန္ျပဳေသာ္လည္း "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) က သူ႕ကိုပိတ္ထားသည္။ သူ႕မွာ ေျပးေပါက္မရွိေသာေၾကာင့္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းျပီး လုျမစ္ကမ္းဘက္သို႕ထြက္ေျပးေလသည္။

ျမစ္ကမ္းနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ မန္တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏သေဘၤာကိုေတြ႕လိုက္ျပီး လုံျခဳံသြားျပီဟုထင္ခဲ့သည္။ သေဘၤာသည္ ကမ္းနားကိုကပ္လာျပီးေနာက္မၾကာမီတြင္ပင္ သူ႕ကိုဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္လိုက္သည္။ ထိုသေဘၤာမွာ "မာတိုက္"(Ma Dai) ျပင္ဆင္ထားေသာသေဘၤာျဖစ္ျပီး ထိုသို႕ျပဳလုပ္ရန္အစီအစဥ္ထဲတြင္ပါဝင္ခဲ့သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) ၏တပ္သားမ်ားက မန္တပ္ဖြဲ႕အျဖစ္ အေယာင္ေဆာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ၏တပ္မ်ားသည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏လက္နက္ခ်ရန္ေပးေသာအခြင့္အေရးကိုယူျပီး လက္နက္ခ်ခဲ့သည္။ သူတို႕ကိုေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံခဲ့ျပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာမရေစခဲ့ေပ။

မီးေလာင္ကြၽမ္းမႈတို႕ကိုျငိမ္းသတ္ျပီးေနာက္ "မာတိုက္"(Ma Dai) သည္ အက်ဥ္းသားကိုေခၚကာ ေရာက္လာသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) က ညီျဖစ္သူ "မုန္႕ယို"(Meng You) ကိုေခၚလာခဲ့သည္။ "ေဝရန္"(Wei Yan) ၊ "မာဆု"(Ma Su) ၊ "ဝမ္ဖင္"(Wang Ping) ႏွင့္ "ကြမ္းေဆာ္"(Guan Suo) တို႕သည္လည္း ရန္သူ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အက်ဥ္းသားမ်ားအျဖစ္ေခၚေဆာင္ကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏စခန္းသို႕ လာခဲ့သည္။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ဘုရင္ကိုၾကည့္ျပီး ရယ္သည္။

"ခင္ဗ်ားညီကိုလႊတ္ျပီး က်ဳပ္ဆီမွာလက္နက္ခ်မယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားရဲ့ေသးသိမ္တဲ့အၾကံအစည္ပဲ။ ဒါကိုက်ဳပ္ထိုးေဖာက္မျမင္ႏိုင္ဘူးလို႕ ခင္ဗ်ားကထင္ေနတာလား? ဒါေပမယ့္အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားေနာက္တစ္ၾကိမ္အဖမ္းခံရျပန္ျပီ။ အခုလက္နက္ခ်မလား?"

"က်ဳပ္အဖမ္းခံရတာဟာ က်ဳပ္ညီရဲ့အစားၾကဴးမႈနဲ႕ခင္ဗ်ားရဲ့အဆိပ္ေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ က်ဳပ္သာ သူ႕ေနရာမွာရွိေနခဲ့ျပီး က်ဳပ္ကိုအေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္မယ့္တပ္သားေတြရွိရင္ က်ဳပ္ေအာင္ျမင္ခဲ့မွာ။ က်ဳပ္ရွုံးနိမ့္ရတာက ကံဆိုးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး က်ဳပ္အရည္အခ်င္းမရွိလို႕မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လက္နက္မခ်ႏိုင္ဘူး"

"အခုအေခါက္က တတိယအၾကိမ္ရွိေနျပီဆိုတာသတိရပါ။ ဘာေၾကာင့္လက္နက္မခ်ရတာလဲ"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ေခါင္းကိုငံု႕ျပီးမည္သို႕မွ်ျပန္မေျပာေပ။

"ေကာင္းျပီ။ ခင္ဗ်ားကို ေနာက္တစ္ခါလႊတ္ေပးမယ္"

"အို၊ ဝန္ၾကီး၊ က်ဳပ္နဲ႕က်ဳပ္ညီကိုလႊတ္ေပးရင္ က်ဳပ္တို႕မိသားစုေတြ၊ တပ္ဖြဲ႕ေတြစုစည္းျပီး ေနာက္တစ္ေခါက္တိုက္ခိုက္ဦးမယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာထပ္ရွုံးရင္ေတာ့ က်ဳပ္အရွုံးလို႕အသိအမွတ္ျပဳျပီး အဲ့တစ္ေခါက္က ေနာက္ဆုံးပါပဲ"

"ေသခ်ာတာကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ေနာက္ထပ္လႊတ္ေပးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သတိထားပါ။ စစ္ဗ်ဴဟာက်မ္းကို ေကာင္းေကာင္းေလ့လာျပီး ခင္ဗ်ားရဲ့လူယုံေတာ္ေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ပါ။ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့အစီအစဥ္လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္တေတြရွိမွာမဟုတ္ဘူး"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo)၊ ညီျဖစ္သူႏွင့္အျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ သူတို႕သည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏သနားၾကင္နာမႈကိုေက်းဇူးတင္ျပီးေနာက္ ထြက္သြားၾကသည္။

လႊတ္ေပးလိုက္ေသာအက်ဥ္းသားတို႕ ျမစ္နားသို႕ေရာက္ေသာအခါတြင္ ရွဴတပ္ဖြဲ႕ၾကီးသည္ မန္တို႕၏ကာကြယ္ေရးတပ္စခန္းတို႕ကိုသိမ္းပိုက္ထားျပီး အလံမ်ားကိုလႊင့္ထူထားခဲ့သည္။ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ထိုစခန္းနားမွျဖတ္သြားရာ ထိုင္ေနေသာ "မာတိုက္"(Ma Dai) ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ "မာတိုက္"(Ma Dai) မွ

"ေနာက္တစ္ခါ ခင္ဗ်ားအဖမ္းခံရရင္ အလြတ္ေပးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ သူ႕စခန္းသို႕ျပန္လာေသာအခါ စခန္းကို "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) က သိမ္းထားသည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) သည္ အလံေအာက္တြင္ ထိုင္ေနကာ ဓားကိုထုတ္ျပီး

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ခင္ဗ်ားအေပၚေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံခဲ့လို႕ သေဘာေကာင္းတယ္လို႕ပဲမွတ္မေနနဲ႕"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ ဟြန္႕ဟုအသံျပဳကာ ေရွ႕သို႕ဆက္သြားခဲ့သည္။ ေရွ႕တန္းေတာင္ကုန္းနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ထိုေတာင္ကုန္းတို႕တြင္ "ေဝရန္"(Wei Yan) တပ္စြဲထားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ျပီး "ေဝရန္"(Wei Yan) မွ

"ဒီမွာေတြ႕လား။ ခင္ဗ်ားတို႕တိုင္းျပည္ရဲ့အတြင္းပိုင္းအထိကို က်ဳပ္တို႕သိမ္းထားခဲ့ျပီး ခံတပ္စခန္းေတြကိုလည္း သိမ္းပိုက္ထားတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဆက္လက္ခုခံေနတာက မိုက္မဲမႈပဲ။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္အဖမ္းခံရရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ေတာ္ေတာ္ေခ်မႈန္းခံရမွာပဲ၊ ထပ္ျပီး လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"

"မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ႏွင့္အေပါင္းအပါတို႕သည္လည္း လက္ကိုေခါင္းေပၚတင္ကာ ထြက္ေျပးၾကျပီး ကိုယ့္လွ်ိဳေျမာင္ဆီသို႕ျပန္ခဲ့ၾကသည္။

ျမစ္ကိုျဖတ္ျပီးေနာက္ တပ္သားတို႕ကိုေကြၽးေမြးခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ အမႈထမ္းတို႕အား

"မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ကို ဒုတိယအၾကိမ္ဖမ္းႏိုင္ခဲ့တုန္းက တမင္သက္သက္ က်ဳပ္တို႕စခန္းကိုသူျမင္ေအာင္ျပခဲ့တာ၊ အဲ့လိုမွ သူက က်ဳပ္တို႕ဆီက လုယက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာမွာေလ။ သူကလည္း စစ္သည္ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႕ရိကၡာေတြနဲ႕လက္နက္ေတြကို သူ႕ေရွ႕မွာျပခဲ့တာ၊ အဲ့လိုဆို သူက လက္နက္ခ်ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး သူ႕ညီကိုလႊတ္ျပီးေတာ့ ဒါေတြကိုဖ်က္စီးဖို႕ၾကိဳးစားမွာပဲ။ သူ႕ကိုသံုးၾကိမ္ဖမ္းျပီးသံုးၾကိမ္လႊတ္ေပးတာက သူ႕ကိုက်ဳပ္တို႕ဘက္ပါလာေအာင္လုပ္ခ်င္လို႕။ သူ႕ကို ေဘးမက်ေစခ်င္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႕က တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို က်ဳပ္က အလဟႆျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႕ကိုရွင္းျပပါ့မယ္"

အကုန္လုံးမွ အရိုအေသျပဳကာ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ပညာဉာဏ္၊ ၾကင္နာျခင္းနဲ႕ရဲစြမ္းသတၱိဆိုတဲ့အရည္အခ်င္းသံုးမ်ိဳးလုံးနဲ႕ျပည့္စုံပါတယ္။ လြီဝမ္(Lu Wang) ၊ က်န္းလ်န္႕(Zhang Liang) တို႕ေတာင္ မယွဥ္ႏိုင္ပါဘူး"

"က်ဳပ္က ေရွးလူေတြနဲ႕ ဘယ္ယွဥ္ႏိုင္ပါ့မလဲ? ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ့အစြမ္းခြန္အားအေပၚယုံၾကည္တယ္။ အားလုံးၾကိဳးစားၾကရင္ က်ဳပ္တို႕ေတြေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္"

ထိုစကားေၾကာင့္ အားလုံးေက်နပ္ဝမ္းေျမာက္သြားၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) သည္ သံုးၾကိမ္ရွုံးနိမ့္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူ႕လွ်ိဳေျမာင္သို႕ျပန္ျပီး တိုင္းျပည္ရွစ္ျပည္ႏွင့္ နယ္ပယ္ ကိုးဆယ့္သံုးနယ္တို႕မွ သူယုံၾကည္ရေသာမိတ္ေဆြမ်ားအျပင္ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုနယ္မ်ားသို႕ လက္ေဆာင္မ်ားပို႕ကာ ဒိုင္း၊ ဓားႏွင့္ သူရဲေကာင္းမ်ားကိုငွားရမ္းေခၚယူခဲ့သည္။ ဤသို႕ျဖင့္ တပ္သားတစ္သိန္းခန္႕စုစည္းမိေလသည္။ သူတို႕သည္ သတ္မွတ္ထားေသာရက္တြင္ စုစည္းျပီး တိမ္မ်ားကဲ့သို႕ အုပ္စုလိုက္ရွိကာ ျမဴကဲ့လို႕လ်င္ျမန္ျပီး ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ စုေဝးကာ ဘုရင္ "မုန္႕ေဟာ္"(Meng Huo) ၏အမိန္႕ကိုနာခံခဲ့သည္။

အေထာက္ေတာ္တို႕မွ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ထံတင္ျပသည္။

"က်ဳပ္က ဒါကိုေစာင့္ေနတာ။ မန္လူမ်ိဳးေတြ က်ဳပ္တို႕ရဲ့ခြန္အားကိုသိႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးလာျပီ"

သို႕ႏွင့္ လွည္းယာဥ္ကိုစီးကာ အျပင္ထြက္ျပီး ၾကည့္႐ႈေလသည္။