သုံးႏိုင္ငံေခတ္ (၇၀)
အခန္း (၇၀) "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ဗ်ဴဟာသုံးကာ ဝခိုခံတပ္ကိုသိမ္းယူျခင္း။
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ ထ်န္းတန္းေတာင္ကို သိမ္းျခင္း။
စစ္ႏိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိေသာ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ၏တပ္တြင္ တပ္သား သံုးေသာင္းပါဝင္ျပီး ေတာင္ကိုအကာအကြယ္ယူထားသည့္စခန္းသံုးခုတြင္ ေနရာခ်ထားသည္။ ထိုတပ္စခန္းတို႕မွာ တန္းခြၽီ၊ မုန္႕ထို ႏွင့္ တန္းရွီတို႕ျဖစ္သည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ စခန္းတစ္ခုစီတြင္ တပ္သားတဝက္ကို ကာကြယ္ရန္ထားခဲ့ျပီး က်န္ေသာစစ္သည္ေတာ္တို႕ႏွင့္ စစ္ခ်ီထြက္သည္။
ထိုအေၾကာင္းသည္ ပါးရွီးသို႕ေရာက္ေသာအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ "ေလထုံ"(Lei Tong) ကိုေခၚကာတိုင္ပင္သည္။ "ေလထုံ"(Lei Tong) မွ
"လန္က်ဳံးအနီးတဝိုက္က ေတာင္ကုန္းေတြက အႏၱရာယ္မ်ားတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ ကင္းပုန္းခ်ထားသင့္တယ္။ စစ္သူၾကီးက ထြက္ျပီး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ရုတ္တရတ္ထြက္တိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ က်န္းဟဲ(Zhang He) ကိုဖမ္းႏိုင္မယ္"
ထိုအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ "ေလထုံ"(Lei Tong) အား တပ္သားငါးေထာင္ေပးျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာမူ တပ္သားတစ္ေသာင္းကိုဦးေဆာင္ကာ လန္က်ဳံးမွ ဆယ္မိုင္အကြာတြင္ စခန္းခ်ထားသည္။ ျပီးေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ထြက္ျပီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ကိုစိန္ေခၚသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) လည္း ထြက္လာျပီး ရင္ဆိုင္သည္။ အကြက္သံုးဆယ္ခန္႕တိုက္ျပီးေနာက္တြင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ၏တပ္သည္ ရုတ္တရတ္ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ကုန္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ေတာင္ကုန္းတို႕ကိုအကာအကြယ္ယူကာ ပုန္းလွ်ိဳေနေသာ ရွဴတပ္ဖြဲ႕ၾကီးေရာက္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွာ ဆက္မတိုက္ရဲေတာ့ပဲ ထြက္ေျပးေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ကလည္း အေနာက္မွလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေလထုံ"(Lei Tong) ရုတ္တရတ္ထြက္လာျပီး တိုက္ေလရာ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ အတင္းထိုးေဖာက္ရေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ႏွင့္ "ေလထုံ"(Lei Tong) တို႕သည္ အျပင္းအထန္ထိုးစစ္ဆင္ေနလာ ညဥ့္အခ်ိန္ခန္႕တြင္ တန္းခြၽီစခန္းသို႕ျပန္ေရာက္လာသည္အထိျဖစ္သည္။
ထိုအခါ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ တပ္စခန္းသံုးခုတို႕မွ သစ္တုံး၊ ေက်ာက္တုံးတို႕ကိုတြန္းခ်ကာ ျပန္လည္ခုခံေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ထိုစခန္းမွ သံုးမိုင္အကြာတြင္ စခန္းခ်ထားသည္။
ေနာက္ရက္တြင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ရန္သူ႕စခန္းသို႕သြားျပီး တိုက္ခိုက္ရန္စိန္ေခၚသည္။ သို႕ေသာ္လည္း "က်န္းဟဲ"(Zhang He) က ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ေတာင္ကုန္းထက္သို႕တက္ျပီး ဗုံသံ၊ ဘင္ခရာသံတို႕ကိုနားေထာင္ကာ အရက္ေသာက္ေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ သူ၏တပ္သားတို႕အားေခၚျပီး မခံခ်င္ေအာင္ ဆြခိုင္းေသာ္လည္း တဖက္က အေရးမမူေခ်။ ထိုအခါ "ေလထုံ"(Lei Tong) အား ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕တက္ကာတိုက္ခိုင္းေလသည္။ သို႕ေသာ္ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ေက်ာက္တုံးတို႕ပစ္ခ်သည့္အျပင္ အျခားစခန္းႏွစ္ခုမွလည္း ဝိုင္းတိုက္ေသာေၾကာင့္ အေရးနိမ့္ေလသည္။
ေနာက္တရက္တြင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ထပ္သြားျပီး စိန္ေခၚျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ ရန္သူ႕ဘက္က အေရးမမူေပ။ ထိုအခါ တပ္သားတို႕ကိုေခၚကာ မခံခ်င္ေအာင္ ဆဲေရးတိုင္းထြာေစေသာ္လည္း "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ကလည္း ေတာင္ကုန္းေပၚမွ စကားျဖင့္သာ ျပန္တံု႕ျပန္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ အၾကံကုန္သြားခဲ့ျပီး ဤသို႕ျဖင့္ ရက္ငါးဆယ္ခန္႕အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ေတာင္ကုန္း၏အေရွ႕ကိုပိတ္ထားျပီး အရက္ေသာက္ကာ ရန္သူကိုဆဲျပီး အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့သည္။ တစ္ေန႕ေသာ္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ လူလႊတ္ျပီး ဆုလာဘ္မ်ားခ်ီးျမႇင့္ေစသည္။ ထိုသူျပန္သြားေသာအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ အရက္ေသာက္ကာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနေၾကာင္းေျပာေလသည္။ ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ စိုးရိမ္ျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကိုေခၚကာ တိုင္ပင္သည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ဟာသေႏွာျပီးေျပာေလသည္။
"ဒီလိုဆိုရင္ ခ်န္တူးက အေကာင္းဆုံးေသရည္အိုးငါးဆယ္ကို ပို႕ေပးသင့္တယ္။ တပ္စခန္းမွာေတာ့ေတာ့ အရက္ေကာင္းေကာင္းရွိမွာမဟုတ္ဘူး"
"ဒါေပမယ့္ အရက္က သူ႕ရဲ့အားနည္းခ်က္ပဲ။ အရင္ကလည္း အရက္ေၾကာင့္စစ္ရွုံးခဲ့ျပီေလ။ ဘာလို႕ သူ႕ကိုအရက္ေတြထပ္ပို႕ဦးမွာတုန္း"
"သခင္ၾကီးက ႏွစ္ေတြဒီေလာက္အမ်ားၾကီးၾကာတာေတာင္ ကိုယ့္ညီအေၾကာင္းကို နားမလည္ေသးဘူးလား။ သူက ရဲရင့္ျပီး တည္ျငိမ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕အေနာက္ဘက္ျမစ္ေဒသကို တိုက္တုန္းက သူက သာမန္ရဲရင့္တဲ့လူလုပ္မယ့္အရာမဟုတ္တဲ့ ရန္ရန္(Yan Yan) ကို လႊတ္ေပးခဲ့တယ္မဟုတ္လား? သူက အခု က်န္းဟဲ(Zhang He) နဲ႕ရင္ဆိုင္ေနတာ ႏွစ္လနီးပါးရွိျပီ။ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ အရက္ပဲေသာက္ျပီး ရန္သူကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆဲေရးေနတာ။ ဒီလိုလုပ္တာဟာ က်န္းဟဲ(Zhang He) ကို အထင္အျမင္ေသးသလိုျပဳမူတာပဲ။ ဒါက အရက္ခြက္သက္သက္ခ်ည္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီေနာက္ကြယ္မွာ က်န္းဟဲ(Zhang He) ကိုအႏိုင္ယူမယ့္ အစီအစဥ္ရွိတယ္"
"ဒီဟာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါကိုပဲအားကိုးလို႕မျဖစ္ဘူး။ သူ႕ကိုကူညီဖို႕ ေဝရန္(Wei Yan) ကိုလႊတ္လိုက္ပါ"
"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ "ေဝရန္"(Wei Yan) ႏွင့္အတူ အရက္တို႕ကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ထို႕အျပင္ လွည္းတစ္စီးစီတြင္ အဝါေရာင္အလံကိုလႊင့္ထူေစျပီး ထိုအလံေပၚတြင္ "ေရွ႕တန္းတပ္အတြက္ ေသရည္ေကာင္း" ဟူေသာစာကို ၾကီးမားစြာေရးထားေစသည္။ "ေဝရန္"(Wei Yan) သည္ ေရွ႕တန္းသို႕ေရာက္ေသာအခါ အရက္တို႕ကိုေပးျပီး ၎တို႕မွာ ရွဴျပည္နယ္သခင္မွ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွ ေလးစားစြာ လက္ခံေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ "ေဝရန္"(Wei Yan) ႏွင့္ "ေလထုံ"(Lei Tong) ကို ေတာင္ပံႏွစ္ဖက္စီတြင္ေနရာယူေစျပီး အနီေရာင္အလံကိုျမင္သည့္အခါ လႈပ္ရွားရန္ေျပာသည္။ ထို႕ေနာက္ အရက္အိုးတို႕ကို ခင္းက်င္းထားေစကာ တပ္သားအခ်ိဳ႕ကိုေခၚျပီး အလံတို႕ကိုလႊင့္ထူေစျပီးေနာက္ ဗုံတို႕ကိုတီးကာ အရက္ေသာက္ေလသည္။
သူလွ်ိဳတို႕သည္ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႕ကို သတင္းပို႕ေလလွ်င္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ကိုယ္တိုင္ထြက္ၾကည့္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ရန္သူသည္ အရက္ေသာက္ေနျပီး သူ၏ေရွ႕တြင္ တပ္သားႏွစ္ဦးတို႕သည္ လက္ေဝွ႕ထိုးကာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အား ေဖ်ာ္ေျဖေနသည္။
"သူက ငါ့ကိုအထင္ေသးလြန္းတယ္"
ထို႕ေနာက္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ညဘက္တြင္ ရန္သူ႕စခန္းကိုဝင္တိုက္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ေစသည္။ သူ၏စခန္းျဖစ္သည့္ တန္းခြၽီမွတပ္သားတို႕က တိုက္ခိုက္မည္ျဖစ္ျပီး မုန္႕ထိုႏွင့္ တန္းရွီစခန္းတို႕က အကူအညီေပးမည္ျဖစ္သည္။
ထိုညတြင္ လေရာင္မွာ ေမွးမွိန္ေနျပီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ေမွာင္ရိပ္ကိုအသုံးခ်ကာ ေတာင္ကုန္းေအာက္သို႕ဆင္းသြားသည္။ ရန္သူ႕စခန္းနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ေသရည္တို႕နားတြင္ ထိုင္ေနေသာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ကိုေတြ႕သည္။ ထိုအခါ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ဗုံသံတို႕ႏွင့္အတူ ဟစ္ေအာ္ကာ ကဆုန္စိုင္းစီးသြားသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာမလႈပ္ေပ။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ သူ၏လွံျဖင့္ထိုးလိုက္ေလရာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ လဲက်သြားသည္။ ထို "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ ေကာက္႐ိုးတို႕ျဖင့္လုပ္ထားေသာအရုပ္ျဖစ္ေနသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ျပန္လွည့္မည္ျပဳေသာအခါတြင္ လူတစ္ဦးေပၚထြက္လာျပီး လမ္းပိတ္ထားသည္။ ထိုသူမွာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အစစ္ျဖစ္ျပီး ဝိုင္းစက္ေသာေခါင္းႏွင့္ မိုးၾကိဳးကဲ့သို႕က်ယ္ေလာင္ေသာအသံရွိသည္။
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ေျမြဓားကိုကိုင္ျပီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေလသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႕သည္ အလင္းေရာင္ေအာက္ဝယ္ စီးခ်င္းထိုးၾကေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ သူ၏စခန္းႏွစ္ခုမွ စစ္ကူတို႕ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ္လည္း စစ္ကူတို႕မွာ ေရာက္မလာခဲ့ေပ။ ထိုစစ္ကူတပ္တို႕ကို "ေဝရန္"(Wei Yan) ႏွင့္ "ေလထုံ"(Lei Tong) တို႕က ပိတ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မုန္႕ထိုႏွင့္ တန္းရွီစခန္းတို႕မွာ တဖက္ရန္သူလက္ေအာက္သို႕ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွာ အကူအညီမဲ့ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ တန္းခြၽီစခန္းမွမီးေလာင္ေနသည္ကို လွမ္းေတြ႕လိုက္ျပီး ထိုစခန္းသည္လည္း "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တပ္သိမ္းယူမႈခံလိုက္ရျပီဟု သိလိုက္ရသည္။ ထိုအခါ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္ႏွင့္ လမ္းသြယ္ေလးကိုထိုးေဖာက္ျပီး ဝခိုခံတပ္သို႕ ထြက္ေျပးေလသည္။
ထိုတိုက္ပြဲမွာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ၏ေအာင္ႏိုင္မႈျဖစ္သည္။ ထိုသတင္းကို "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၾကားေသာအခါ ဝမ္းသာသြားခဲ့ျပီး "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အရက္ေသာက္သည္မွာ ရန္သူကို မခံခ်င္ေအာင္ဆြမွန္းျဖစ္သည္ဟု သိသြားေလသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ဝခိုခံတပ္သို႕ျပန္ေရာက္သည့္အခါတြင္ ကနဦးစစ္သည္သံုးေသာင္း၏ သံုးပုံႏွစ္ပုံကိုဆုံးရွုံးခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ သူသည္ ရန္သူတို႕ကိုခုခံရန္ျပင္ဆင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) အားလာကယ္ရန္ အလ်င္အျမန္စာပို႕ေလသည္။
"ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) မွာ ေဒါသတၾကီးျဖင့္
"သူက က်ဳပ္အမိန္႕ကိုမနာခံပဲစစ္ခ်ီတက္သြားတယ္။ အခုေတာ့ စစ္ဗ်ဴဟာအရအေရးပါတဲ့ေနရာကိုရွုံးျပီး အကူအညီလာေတာင္းေနတယ္" ဆိုျပီး အကူအညီ မပို႕ေပးေပ။
ထို႕ေနာက္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) အား ရန္သူတို႕ကို ရင္ဆိုင္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွာ ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့ျပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ေနာက္ဆုံးတြင္ တိုက္ရန္ျပင္ဆင္သည္။ သူသည္ ကင္းပုန္းတပ္ဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ခ်ျပီး ျခဳံခိုတိုက္ရန္ျပင္သည္။
"က်ဳပ္က ရွုံးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ထြက္ေျပးမယ္၊ သူတို႕ကလိုက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းတို႕ကထြက္ျပီး သူတို႕ထြက္ေျပးမယ့္လမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္လိုက္ပါ"
ထို႕ေနာက္ စစ္ခ်ီတက္ကာ "ေလထုံ"(Lei Tong) ႏွင့္ေတြ႕သည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္တိုက္ခိုက္ျပီးေနာက္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ထြက္ေျပးခ်င္ေယာင္ေစာင္ေလ၏။ "ေလထုံ"(Lei Tong) ကလည္း အေနာက္မွလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ တပ္သားတို႕ကထြက္ျပီးတိုက္သည့္အျပင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) လည္း ေနာက္လွည့္ကာတိုက္ေသာေၾကာင့္ "ေလထုံ"(Lei Tong) ေသဆုံးသြားေလသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ထိုနည္းအတိုင္းပင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အား မွ်ားေခၚေလ၏။ သို႕ေသာ္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ သူ၏ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္းသို႕ မဝင္ေပ။
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွ "ေဝရန္"(Wei Yan) အား
"က်န္းဟဲ(Zhang He) က ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျပီး ေလထုံ(Lei Tong) ကိုသတ္ခဲ့ျပီးျပီ။ သူက က်ဳပ္ကို ဒီနည္းအတိုင္းထပ္လာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ေထာင္ေခ်ာက္ကို ေထာင္ေခ်ာက္နဲ႕တန္ျပန္ရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ"
"ဘယ္လိုမ်ားလဲ"
"မနက္ျဖန္မွာ က်ဳပ္ကစစ္တပ္ၾကီးကိုခ်ီတက္သြားမယ္။ ခင္ဗ်ားက ယုံၾကည္ရတဲ့တပ္သားအခ်ိဳ႕ကိုဦးေဆာင္ျပီး ျခဳံကြယ္တိုက္ဖို႕ျပင္တဲ့ရန္သူေတြကိုခြဲျပီးတိုက္ပါ။ ဒါ့အျပင္ လမ္းၾကားေတြမွာလည္း ေပါက္ကြဲမယ့္အရာေတြထား,ထားျပီး ရန္သူေတြကို အဲ့ဘက္သြားေစျပီးေတာ့ မီး႐ိႈ႕လိုက္မယ္။ ဒီလိုဆို က်ဳပ္က က်န္းဟဲ(Zhang He) ကိုဖမ္းဖို႕လုပ္ႏိုင္ျပီး ေသဆုံးသြားတဲ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္အတြက္ လက္စားေခ်ႏိုင္တယ္"
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ စစ္ခ်ီတက္ေသာအခါ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ၏တပ္က ထြက္လာျပီး ရင္ဆိုင္သည္။ တခဏၾကာတိုက္ျပီးေနာက္တြင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ လွည့္ေျပးေလသည္။ ဤအခါတြင္မူ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ ေနာက္မွလိုက္ေလသည္။ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ ေျပးလိုက္၊ ခဏရပ္ကာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ႏွင့္ရင္ဆိုင္လိုက္လုပ္ျပီး ေတာင္ၾကားနားသို႕ မွ်ားေခၚသြားသည္။ ေနရာတစ္ခုတြင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) က ရပ္လိုက္ျပီး ရန္သူတို႕ကို ရင္ဆိုင္ရန္ျပဳေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ေလာက္မွာ ပုန္းလွ်ိဳေနေသာတပ္သားတို႕ထြက္လာျပီး တိုက္ရမည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုတပ္သားတို႕မွာ ေပၚမလာခဲ့ေပ။ "ေဝရန္"(Wei Yan) ၏တပ္ဖြဲ႕သည္ တဖက္ရန္သူကို အႏိုင္ယူခဲ့ျပီး လမ္းတို႕မွာ မီးတို႕ေလာင္ကြၽမ္းေနခဲ့ျပီ။
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ အျပင္းအထန္ခုခံျပီး ဝခိုခံတပ္သို႕ျပန္လွည့္ေျပးျပီးေနာက္ ခံတပ္ကိုအကာအကြယ္ယူကာ ရန္သူတို႕ကို ရင္ဆိုင္ေလ၏။
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ႏွင့္ "ေဝရန္"(Wei Yan) တို႕သည္ ခံတပ္ကိုသိမ္းရန္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္းမေအာင္ျမင္ေပ၊ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုခံတပ္မွ ခုနစ္မိုင္အကြာတြင္ စခန္းခ်ထား၏။ ထို႕ေနာက္ တပ္သားတို႕ကို လႊတ္ျပီး အနီးအနားကို ေထာက္လွမ္းထားေစသည္။ တစ္ရက္ေသာ္ လူတစ္စုသည္ ျခဳံႏြယ္၊ ျမက္႐ိုင္းတို႕ကိုရွင္းကာ လူသူမသြားသည့္လမ္းမွ သြားေနသည္ကိုေတြ႕ေလသည္။ ထိုအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွ
"ဒါ ဝခိုခံတပ္ကို သိမ္းဖို႕နည္းလမ္းပဲ"
ထို႕ေနာက္ ထိုလူတို႕အား မေျခာက္လန္႕ရန္ သူ၏တပ္သားတို႕ကိုမွာလိုက္ျပီးေနာက္ ထိုသူတို႕ကို သူ၏ေရွ႕သို႕ေခၚလာေစသည္။ ေရာက္လာေသာအခါ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံျပီး ထိုသူတို႕ကို စိတ္ေအးေစေလ၏။
"ခင္ဗ်ားတို႕က ဘယ္ကလာတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဟန္က်ဳံးကပါ။ အခုအိမ္ကိုျပန္မလို႕။ ဒီမွာ စစ္တိုက္ေနတယ္ၾကားလို႕။ ေနာက္ျပီး လန္က်ဳံးကိုသြားတဲ့လမ္းမၾကီးကလည္း ပိတ္ထားေတာ့ က်ီထုံေတာင္နဲ႕ ေကြ႕က်င္းျမစ္ကိုျဖတ္ျပီး ဟန္က်ဳံးကိုျပန္မလို႕ပါ"
"ဒီလမ္းကေန ဝခိုခံတပ္ကိုသြားလို႕ရလား? ဘယ္ေလာက္ေဝးလဲ"
"ဒီလမ္းလမ္းက က်ီထုံေတာင္ကေနတဆင့္ ဝခိုခံတပ္ရဲ့အေနာက္ဘက္ကို ေရာက္ပါတယ္"
၎ကိုၾကားေသာအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ထိုသူတို႕ကို သူ၏စခန္းထဲသို႕ေခၚျပီး စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ား ေကြၽးေမြးေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "ေဝရန္"(Wei Yan) အား ခံတပ္ကိုတိုက္ထားခိုင္းျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာမူ အလ်င္ျမင္းတပ္ ငါးရာႏွင့္အတူ က်ီထုံေတာင္ဘက္သို႕သြားသည္။
"ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) မွ စစ္ကူမပို႕ေသာေၾကာင့္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေဝရန္"(Wei Yan) လာတိုက္သည္ဟုၾကားေသာအခါ ပိုစိတ္ညစ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ဠ သူ၏ သံခ်ပ္ကာကိုဝတ္ဆင္ကာ စစ္ခ်ီတက္မည္အျပဳတြင္ ခံတပ္၏အေနာက္ဘက္တြင္ မီးတို႕ေလာင္ကြၽမ္းေနသည္ဟု ၾကားသည္လိုက္သည္။ ထိုေနရာသို႕သြားၾကည့္ေသာအခါ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေလသည္။ ထိုအခါ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ လမ္းၾကားေလးမွ ထြက္ေျပးေလ၏။ သို႕ေသာ္လည္း သူ၏ျမင္းမွာ မျမန္ေသာေၾကာင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ အေနာက္မွ မွီလာခဲ့သည္။ ထိုအခါ ျမင္းေပၚမွဆင္းလိုက္ျပီး ေတာေတာင္ထဲသို႕ထြက္ေျပးရာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားေလသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ ဆယ္ေယာက္ခန္႕သာ က်န္ေတာ့သည္။ ထိုသူတို႕သည္ နန္က်န္းသို႕ျပန္ေလသည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ႏွင့္ေတြ႕ေသာ္ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) မွာ အင္မတန္အမ်က္ထြက္ေနေလ၏။
"ခင္ဗ်ားကို မသြားနဲ႕လို႕ေျပာတာသြားခဲ့တယ္။ စစ္သားေတြတစ္ေယာက္မွ မက်န္ေတာ့ဘူး။ အခုစစ္ရွုံးသြားေတာ့ ခင္ဗ်ား စာထဲမွာ ကတိျပဳထားတဲ့အတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသတ္ေသေသးဘူးလား။ ဘာဆက္လုပ္မလို႕လဲ?"
"ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) သည္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕ကိုေခၚျပီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) အား ေသဒဏ္ေပးေစသည္။ သို႕ေသာ္ စစ္သူၾကီး "ေကာ္ဟြိုင္"(Guo Huai) မွ ဝင္တားေလ၏။
"စစ္တပ္ကို အလြယ္တကူဖြဲ႕စည္းလို႕ရေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက ရွာကခက္တယ္။ က်န္းဟဲ(Zhang He) က အျပစ္ရွိေပမယ့္လည္း မင္းသားက သူ႕အေပၚပစားေပးတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးသင့္တယ္။ အဲ့အစား ေနာက္ထပ္တပ္ဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ေစျပီး က်ားမုန္႕ခံတပ္ကိုသိမ္းဖို႕တာဝန္ေပးလိုက္ပါ။ ဟန္က်ဳံးက သူ႕ဟာသူေအးခ်မ္းေနတယ္။ သူဒီတာဝန္ကိုလည္း မထမ္းရြက္ႏိုင္တဲ့အခါမွ အျပစ္ေပးရင္ မေနာက္က်ေသးဘူး"
ထိုအခါ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) သည္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) အား တပ္သား ငါးေထာင္ေပးကာ က်ားမုန္႕ခံတပ္ကိုသိမ္းေစသည္။ ထိုခံတပ္၏ စစ္သူၾကီးတို႕မွာ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ႏွင့္ "ေဟာ္ကြၽင္း"(Huo Jun) တို႕ျဖစ္သည္။ ထိုစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္ပဲျဖစ္ေနခဲ့သည္။ "မုန္႕တာ"(Meng Da) က ရန္သူႏွင့္ရင္ဆိုင္လိုျပီး "ေဟာ္ကြၽင္း"(Huo Jun) က ခံစစ္အေနျဖင့္သာ ေနလိုသည္။ "မုန္႕တာ"(Meng Da) မွာ တိုက္ခိုက္လိုေသာေၾကာင့္ ခံတပ္အျပင္သို႕ထြက္ျပီး တိုက္ေလရာ စစ္ရွုံးေလ၏။ ထိုအေၾကာင္းကို "ေဟာ္ကြၽင္း"(Huo Jun) မွ ျမိဳ႕ေတာ္သို႕အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။
ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ အၾကံေပးအရာရွိႏွင့္တိုင္ပင္ေလသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) က စစ္သူၾကီးခ်ဳပ္တို႕ကို စုစည္းေစသည္။
"က်ားမုန္႕ခံတပ္က အႏၲရာယ္ရွိေနတယ္။ ဒီေတာ့ လန္က်ဳံးက က်န္းေဖး(Zhang Fei) ကိုလႊတ္ျပီး က်န္းဟဲ(Zhang He) နဲ႕ရင္ဆိုင္ေစရမယ္"
"ဖာက်န္႕"(Fa Zheng) မွ
"က်န္းေဖး(Zhang Fei) က ဝခိုခံတပ္မွာ စခန္းခ်ထားတာ။ လန္က်ဳံးကလည္း က်ားမုန္႕ခံတပ္ေလာက္အေရးပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕ကို ျပန္မေခၚသင့္ဘူး။ စစ္သူၾကီးေတြထဲက တစ္ေယာက္ကိုလႊတ္ျပီး ရင္ဆိုင္ခိုင္းရမယ္"
"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ ရယ္ကာ
"က်န္းဟဲ(Zhang He) က ေဝမွာ နာမည္ေက်ာ္တယ္။ သာမန္စစ္သူၾကီးေတြက ယွဥ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ က်န္းေဖးတစ္ေယာက္ပဲ ဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မယ္"
ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္မွ ေဒါသတၾကီးျဖင့္ေျပာေလသည္။
"အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ကိုအထင္ေသးတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့ရဲ့အရည္အခ်င္းအနည္းငယ္ကို အသုံးခ်ျပီး ရန္သူ႕ေခါင္းကိုျဖတ္ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားေျခရင္းမွာ လာထားပါ့မယ္"
ထိုေျပာသူမွာ ဝါရင့္စစ္သူၾကီး "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ျဖစ္ျပီး အကုန္လုံးက သူ႕ကိုၾကည့္ၾကေလသည္။
"မိတ္ေဆြ ဟြမ္က်ဳံး(Huang Zhong) ၊ ခင္ဗ်ားက ရဲရင့္ပါရဲ့၊ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားအသက္ကိုလည္း ေထာက္ပါဦး။ က်န္းဟဲ(Zhang He) ကို မယွဥ္ႏိုင္မွာစိုးရတယ္"
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ၏အျဖဴေရာင္မုတ္ဆိတ္တို႕မွာ ေဒါသေၾကာင့္ေထာင္လာကာ
"က်ဳပ္ အသက္ၾကီးတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလက္ႏွစ္ဖက္က ေပါင္ေလးရာ့ငါးဆယ္ရွိတဲ့ေလးကိုသုံးႏိုင္ျပီး က်ဳပ္ရဲ့စြမ္းအားေတြက မေမွးမွိန္ေသးဘူး။ ဒီေတာ့ က်န္းဟဲ(Zhang He) လိုလူကိုမယွဥ္ႏိုင္စရာရွိမလား"
"စစ္သူၾကီးက အသက္ ၇၀ နီးေနျပီ။ ဒါအသက္မၾကီးေသးဘူးလား"
ထိုအခါ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ ဓားေကာင္းတစ္လက္ကိုကိုင္ျပီး လွည့္ကာ ဓားေရးျပသည္။ ထို႕ေနာက္ နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ အေလးလံဆုံးေလးကို ကိုင္ကာ က်ိဳးသြားသည္အထိေကြးေအာင္ ဆြဲလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားနဲ႕ဘယ္သူ စစ္ခ်ီသြားမလဲ"
"ဝါရင့္စစ္သူၾကီး ရန္ရန္(Yan Yan) က ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူလိုက္ရင္ ပိုးေကာင္းပါတယ္။ စိုးရိမ္စရာရွိရင္ ဒီအဘိုးၾကီးရွိေသးတာပဲ"
"လ်ဴေဘ့'(Liu Bei) က ၎အဆိုကို လက္ခံရန္ျပဳေသာ္လည္း "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) မွ ကန္႕ကြက္ေလသည္။
"က်န္းဟဲ(Zhang He) က က်ားမုန္႕ခံတပ္ကိုေတာင္ ေရာက္လာျပီ။ ဒီေတာ့ တိုက္ခိုက္ဖို႕ကမလြယ္ကူဘူး။ အဲ့ခံတပ္ကိုဆုံးရွုံးရင္ ယီက်ိဳးတစ္ခုလုံး အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္အသက္ၾကီးတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကို ဒီတာဝန္ကို မေပးသင့္ဘူး"
"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ
"ခင္ဗ်ားက သူတို႕ကို အသက္ၾကီးတယ္လို႕ေျပာေပမယ့္ က်ဳပ္အထင္ကေတာ့ ဟန္က်ဳံးကိုသိမ္းရာမွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က အဓိကပဲ"
"ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ အျခားေသာသူတို႕သည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏စကားကိုလက္မခံပဲ ျပက္ရယ္ျပဳၾကေလသည္။
ထို႕ေနာက္ ဝါရင့္စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ ခံတပ္သို႕ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူတို႕ကိုျမင္ေသာအခါ ခံတပ္ရွိစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "မုန္႕တာ"(Meng Da) ႏွင့္ "ေဟာ္ကြၽင္း"(Huo Jun) တို႕၏အတြင္းစိတ္မွ ၾကိတ္ရယ္ၾကသည္။
'ဒီလိုအေရးပါတဲ့တာဝန္အတြက္ ဒီအဘိုးၾကီးႏွစ္ေယာက္ကိုလႊတ္လိုက္တာဟာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့အမွားပဲ'
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွ "ရန္ရန္"(Yan Yan) အား
"ခင္ဗ်ား သူတို႕ရဲ့ပုံစံကိုေတြ႕လား၊ သူတို႕က က်ဳပ္တို႕အသက္ၾကီးလို႕ေလွာင္ေနၾကတာ။ ဒီေတာ့ တစ္ေလာကလုံးကေလးစားမယ့္ အရာလုပ္ျပလိုက္ရေအာင္"
"ကြၽန္ေတာ္ စစ္သူၾကီးရဲ့အမိန္႕ကို နာခံပါ့မယ္"
ျပီးတြင္ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ မည္သို႕လႈပ္ရွားမည္ကို တိုင္ပင္သည္။ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ သူ၏တပ္ဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ေျမျပန္႕ေနရာတြင္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ႏွင့္ရင္ဆိုင္သည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လုံးက စစ္ဗ်ဴဟာခင္းထားျပီး "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွ သူ၏ရန္သူကိုေတြ႕ေသာအခါ ရယ္ေလ၏။
"ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္အသက္ၾကီးေနျပီ။ ဒါေတာင္စစ္ထြက္ရတာ မရွက္ဘူးလား"
"အသုံးမက်နဲ႕ေကာင္၊ မင္းက က်ဳပ္အသက္ၾကီးလို႕ရယ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ဓားကထက္ေနတုန္းပဲဆိုတာ သိရလိမ့္မယ္"
ထို႕ေနာက္ ျမင္းကိုေရွ႕သို႕ႏွင္ကာ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ႏွင့္ရင္ဆိုင္သည္။ သို႕ေသာ္မၾကာမီတြင္ပင္ အေနာက္ဘက္မွ ေအာ္သံတို႕ကိုၾကားလိုက္ရကာ "ရန္ရန္"(Yan Yan) ေပၚလာသည္။ ၾကားညွပ္တိုက္ခံရသျဖင့္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) စစ္ရွုံးသြားခဲ့သည္။
ရန္သူတို႕အေနာက္မွလိုက္ေသာေၾကာင့္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) သည္ မိုင္သံုးဆယ္အကြာအထိေျပးရေလသည္။ စစ္ေအာင္ႏိုင္ျပီးေနာက္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ႏွင့္ "ရန္ရန္"(Yan Yan) တို႕သည္ စခန္းခ်ကာ တပ္သားမ်ားကိုခဏနားေစသည္။ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) သည္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) စစ္ရွုံးသည္ကိုသိေသာအခါ အျပစ္ေပးရန္ျပဳသည္။ ထိုအခါ "ေကာဟြိုင္"(Guo Huai) မွတားျမစ္ေလ၏။
"သူ႕ကို ဒီထက္ပိုျပီး အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္ေအာင္လုပ္ရင္ သူ ရွဴဘက္မွာသြားခိုလႈံလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕ကိုစစ္ကူေတြပို႕ေပးလိုက္ပါ။ ဒါဆို သူ႕ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ျပီး သူလည္း သစၥာေဖာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"
ထို႕ေနာက္ "ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) ႏွင့္ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) တို႕ကိုစစ္ကူအေနျဖင့္ပို႕လိုက္သည္။ "ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) မွာ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) ၏တူေတာ္ျပီး "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ ခ်န္ဆားျမိဳ႕စား "ဟန္ရႊမ္"(Han Xuan) ၏ညီျဖစ္သည္။ သူတို႕တြင္ တပ္သားငါးေထာင္ရွိေလသည္။
ထိုစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ထံသို႕သြားျပီး တိုက္ပြဲအေျခအေနကိုေမးေလသည္။
"အဲ့အဘိုးၾကီး ဟြမ္က်ဳံး(Huang Zhong) က တကယ့္သူရဲေကာင္းပဲ။ ရန္ရန္(Yan Yan) ရဲ့အကူအညီနဲ႕ သူကေတာ္ေတာ္ရင္ဆိုင္ရခက္သြားတယ္"
"က်ဳပ္ ခ်န္ဆားမွာတုန္းက ဒီအဘိုးၾကီးက ေတာ္ေတာ္စြမ္းတယ္လို႕ၾကားဖူးတယ္။ သူနဲ႕ ေဝရန္(Wei Yan) က ျမိဳ႕ကို လ်ဴေဘ့(Liu Bei) လက္အပ္လိုက္ျပီး က်ဳပ္အစ္ကိုကို သတ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕ကိုေတြ႕ရင္ က်ဳပ္အစ္ကိုအတြက္ လက္စားေခ်ရမယ္"
ထို႕ေနာက္ စစ္ကူလာသည့္စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးသည္ တပ္ဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ခ်ီတက္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ ေဒသအေျခအေနတို႕ကို စုံစမ္းေစရာ သတင္းတို႕ကိုသိရွိေလသည္။
"ရန္ရန္"(Yan Yan) : "ဒီနားက တ်န္းတန္းေတာင္မွာ ေခ်ာင္ဟုန္(Cao Hong) က သူ႕ရဲ့ရိကၡာေတြကိုသိုေလွာင္ထားတယ္။ ဒါေတြကိုရယူႏိုင္ရင္ ဟန္က်ဳံးကိုသိမ္းဖို႕ပိုလြယ္သြားမယ္"
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) : "က်ဳပ္လည္း အဲ့လိုထင္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုလုပ္ပါ"
"ရန္ရန္"(Yan Yan) ကသေဘာတူျပီး စစ္ေရးဆင္ရန္ သူ၏တပ္ဖြဲ႕ကိုေခၚသြားသည္။ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ အသစ္ေရာက္ရွိလာေသာ ရန္သူတို႕ကိုထြက္ကာ ရင္ဆိုင္ေလသည္။ ေရွ႕ဆုံးမွ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) မွ "ေက်းဇူးကန္းတဲ့ အဘိုးၾကီး" ဟုဆဲေရးေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) သည္ ျမင္းကိုစီးကာ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ႏွင့္တိုက္ေလသည္။ တိုက္ျပီးမၾကာမီတြင္ပင္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ထြက္ေျပးေလ၏။ ေဝတပ္ဖြဲ႕ကလည္း အေနာက္မွ ခုနစ္မိုင္ခန္႕လိုက္ျပီး တပ္စခန္းကိုသိမ္းလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ ယာယီတပ္စခန္းတစ္ခုကိုေဆာက္လိုက္ေလ၏။ ေနာက္ရက္တြင္ "ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) ႏွင့္ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) တို႕သည္ ေနာက္မွလိုက္ေလရာ ထိုယာယီတပ္စခန္းကို သိမ္းလိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ခုနစ္မိုင္ခန္႕လိုက္ျပီးေနာက္ အေနာက္ဘက္တြင္က်န္ရစ္ေသာစခန္းကို ကာကြယ္ရန္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) အား ေခၚေလသည္။
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) ေရာက္လာေသာအခါတြင္ ထိုသို႕ဆက္မလိုက္ရန္ တားျမစ္သည္။
"ဟြမ္က်ဳံး(Huang Zhong) က ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ တပ္ဆုတ္ျပီးျပီ။ ဒါသူတို႕က စစ္ဗ်ဴဟာတစ္ခုခုသုံးမလို႕ျဖစ္မယ္"
"ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) မွ
"ခင္ဗ်ားက ဒီလိုသူရဲေဘာေၾကာင္လို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္စစ္ရွုံးတာေပါ့။ ထပ္မေျပာနဲ႕ေတာ့၊ က်ဳပ္တို႕စစ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရေအာင္"
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွာအရွက္ရသြားေလသည္။ ေနာက္ရက္တြင္ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ တိုက္ခိုက္ရန္ျပဳေလသည္။ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) က ေနာက္ခုနစ္မိုင္ခန္႕ တပ္ဆုတ္သြားျပန္သည္။ ေနာက္တစ္ရက္တြင္မူ ခဏသာတိုက္ျပီး ဆက္မတိုက္ေတာ့ပဲ တပ္ဆုတ္ေလရာ က်ားမုန္႕ခံတပ္သို႕ေရာက္ျပီး ခံတပ္ကိုအကာအကြယ္ယူကာ ခုခံေလ၏။ ရန္သူတို႕သည္ ထိုခံတပ္အနီးတြင္ စခန္းခ်ထားသည္။
ထိုအခါ "မုန္႕တာ"(Meng Da) သည္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္စစ္ရွုံးကာ ယခုခံတပ္အျပင္ဘက္သို႕ပင္ မထြက္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံတိတ္တဆိတ္စာေရးကာ အေၾကာင္းၾကားေလ၏။ ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ႏွင့္ တိုင္ပင္ရာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ
"စစ္သူၾကီးက ရန္သူကို ေသြးနားထင္ေရာက္ေအာင္လုပ္ျပီးမွ သူတို႕ကိုတိုက္ခိုက္မလို႕ပါ" ဟုဆိုသည္။
သို႕ေသာ္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ အျခားသူတို႕သည္ ၎ကိုလက္မခံေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "လ်ဴဖုန္း"(Liu Feng) အားစစ္ကူလႊတ္လိုက္ေလ၏။ ထိုစစ္ကူသည္ စခန္းသို႕ေရာက္လာေသာအခါ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွ
"စစ္သူၾကီးက ဘာလို႕ ဒီလာတာလဲ"
"က်ဳပ္အေဖက စစ္သူၾကီးစစ္ရွုံးတယ္လို႕ၾကားလို႕ စစ္ကူလႊတ္လိုက္တာပါ"
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွ ျပဳံးျပီး
"ကြၽန္ေတာ္က ပရိယာယ္သုံးျပီး ရန္သူကိုအငိုက္ဖမ္းမလို႕ပါ။ ဒီညမွာေတာ့ တိုက္ပြဲတစ္ခုတည္းနဲ႕ ဆုံးရွုံးသြားတဲ့စခန္းေတြကိုျပန္သိမ္းျပီး သူတို႕ရဲ့ျမင္းေတြနဲ႕ရိကၡာေတြကို ယူပါမယ္။ စခန္းေတြကို သူတို႕လက္ထဲခဏအပ္ထားတာက ရိကၡာေတြသိမ္းထားေစဖို႕ပါ။ ေဟာ္ကြၽင္း(Huo Jun) ကိုျမိဳ႕ေစာင့္ခိုင္းထားျပီး စစ္သူၾကီး မုန္႕တာကေတာ့ ရန္သူ႕ပစၥည္းေတြကိုလိုက္သိမ္းဖို႕လုပ္ခိုင္းရမယ္။ သခင္ေလး မၾကာခင္မွာ ရန္သူေတြစစ္ရွုံးတာကို ျမင္ရပါလိမ့္မယ္"
ထိုညတြင္ပင္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ ခံတပ္မွ စစ္သည္ငါးေထာင္ကိုဦးေဆာင္ကာ ထြက္လာသည္။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လႈပ္ရွားမႈမရွိေသာေၾကာင့္ "ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) ႏွင့္ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) တို႕သည္ ေပါ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ျပီး ရန္သူတို႕ရုတ္တရတ္လာတိုက္ေသာအခါ တပ္သားတို႕သည္ သံခ်ပ္ကာဝတ္ရန္၊ ျမင္းစီးရန္ပင္ အခ်ိန္မရေပ။ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးတို႕သည္လည္း ကိုယ္လြတ္ရုန္းကာ ထြက္ေျပးၾကျပီး တပ္သားတို႕သည္ အခ်င္းခ်င္း ထိမိ၊ တိုက္မိကုန္ၾကကာ တပ္သားေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆုံးခဲ့ေလသည္။ တပ္စခန္းသံုးခုလုံးကို မိုးေသာက္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ျပန္သိမ္းႏိုင္ခဲ့ျပီး ထိုစခန္းတို႕တြင္ စစ္လက္နက္ကိရိယာမ်ိဳးစုံတို႕ကို ရရွိေလသည္။ ျမင္းႏွင့္ကုန္းႏွီးတို႕ကိုလည္း သိမ္းယူျပီး ထိုအရာတို႕ကို "မုန္႕တာ"(Meng Da) မွ ခံတပ္အတြင္းသို႕ ယူေဆာင္သြားခဲ့သည္။
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွ ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ရန္ျပဳရာ "လ်ဴဖုန္း"(Liu Feng) မွ
"စစ္သားေတြအနားယူဖို႕လိုတယ္"
"က်ားေပါက္ေလးေတြကိုဖမ္းခ်င္ရင္ က်ားေနတဲ့ဂူထဲမဝင္ပဲ ဘယ္လိုဖမ္းမလဲ"
ထိုအခ်ိန္တြင္ တပ္သားတို႕သည္လည္း အင္မတန္တက္ႂကြေနခဲ့သည္။
ထြက္ေျပးေသာသူတို႕ေၾကာင့္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ၏တပ္သည္လည္း ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ကာ တပ္ဆုတ္ရေလသည္။ တပ္စခန္းအကာအကြယ္တို႕ကိုစြန္႕ျပီး ဟန္ျမစ္ကမ္းနားအထိေရာက္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွ ကံဆိုးမႈကိုေဆာင္ၾကည္းလာေသာ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးကိုေခၚသည္။
"ဒီေနရာက တ်န္းတန္းေတာင္ပဲ။ ဒီနားမွာ မီခ်န္ေတာင္ရွိတယ္။ ဒီေတာင္ႏွစ္ခုက ဟန္က်ဳံးတပ္အတြက္ အေရးပါတယ္။ ဒါကိုဆုံးရွုံးသြားရင္ ဟန္က်ဳံးကိုလည္း လက္လႊတ္ရလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဒါကိုကာကြယ္သင့္တယ္"
"ရွဟိုရွန္"(Xiahou Shang) မွ
"က်ဳပ္ဦးေလး ရွဟိုယြယ္က မီခ်န္ေတာင္ကိုေစာင့္ၾကပ္လိမ့္မယ္။ သူနဲ႕နီးတာက တင္းကြၽင္းေတာင္၊ စိုးရိမ္စရာမရွိဘူး။ ေနာက္ျပီး က်ဳပ္အစ္ကို ရွဟိုတဲ(Xiahou De) ကလည္း တ်န္းတန္းေတာင္မွာရွိတယ္။ သူ႕ဆီသြားျပီး သူ႕ကိုကူညီျပီး ကာကြယ္ၾကတာေပါ့"
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) ႏွင့္ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ ခ်က္ခ်င္းသြားျပီး "ရွဟိုတဲ"(Xiahou De) ႏွင့္ေတြ႕ကာ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာသည္။
"က်ဳပ္ဆီမွာ တပ္သားတစ္သိန္းရွိတယ္။ တပ္သားအခ်ိဳ႕ကိုယူျပီး ဆုံးရွုံးသြားတဲ့တပ္စခန္းေတြကို ျပန္သိမ္းပါ"
"မဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ကာကြယ္ဖို႕ပဲ"
ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ဗုံသံတို႕ကိုၾကားလိုက္ျပီး "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) အနားသို႕ေရာက္လာေၾကာင္းဆိုသည္။
"ရွဟိုတဲ"(Xiahou De) မွ
"ဒီအဘိုးၾကီးက စစ္ဗ်ဴဟာဟာအေၾကာင္းသိပ္မကြၽမ္းက်င္ဘူး။ ရဲပဲရဲရင့္တာ"
"က်န္းဟဲ"(Zhang He) မွ
"မဟုတ္ဘူး၊ သူက သတၱိရွိယုံမက ဉာဏ္လည္းမ်ားတယ္"
"ဒီလိုစစ္ခ်ီတက္လာတာက ဘာမွမရိယာယ္္မႂကြယ္ဘူး။ စစ္သားေတြက အၾကာၾကီးစစ္ခ်ီလာရလို႕ပင္ပန္းေနတဲ့အျပင္ ရန္သူ႕နယ္ေျမထဲေရာက္ေနျပီ"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သတိထားပါ။ ကာကြယ္မႈကိုဦးတည္ျပီးလုပ္တာဆိုေတာ့ အေျခအေနမဆိုးပါဘူး"
"ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) မွ
"က်ဳပ္ကို တပ္သားသံုးေထာင္ပဲေပးပါ။ ရန္သူကို အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ပစ္မယ္" ဟုေျပာျပီး တပ္သားတို႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ေျမျပန္႕သို႕ဆင္းသြားသည္။
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) သည္ သူ၏တပ္တို႕ကိုခင္းက်င္းထားေလသည္။ "လ်ဴဖုန္း"(Liu Feng) မွ သတိေပးသည္။
"ေနဝင္ေတာ့မယ္။ တပ္သားေတြလည္း ပင္ပန္းေနျပီ။ ဒီေန႕နားလိုက္ျပီး မနက္ျဖန္မွတိုက္ပါလား"
သို႕ေသာ္ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) က လက္မခံေခ်။
"ကြၽန္ေတာ္ ဒါကို သေဘာမတူဘူး။ ဒီအေျခအေနက ေကာင္းကင္ကက်လာတဲ့အခြင့္ေကာင္းၾကီးပဲ။ ဒီအခြင့္ေကာင္းကိုလက္ဦးမယူႏိုင္ရင္ မိုက္မဲရာက်တယ္"
ထို႕ေနာက္ ဗုံတို႕ကိုတီးေစကာ တိုက္ခိုက္ရန္ျပင္သည္။ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) ထြက္လာေသာအခါ ဝါရင့္စစ္သူၾကီးသည္ ဓားကိုကိုင္ကာရင္ဆိုင္သည္။ သိပ္မၾကာခင္တြင္ပင္ "ဟန္ေဟာက္"(Han Hao) လဲက်သြားေလသည္။ ရွဴစစ္သည္တို႕သည္ ဟစ္ေအာ္ကာ ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕တက္ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာင္ကုန္းအေနာက္ဘက္မွ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနျပီး ဟစ္ေအာ္သံတို႕ကိုလည္း ၾကားလိုက္ရသည္။ "ရွဟိုတဲ"(Xiahou De) သည္ တပ္သားတို႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ထိုေနရာသို႕အလ်င္အျမန္သြားရာ "ရန္ရန္"(Yan Yan) ႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ႕သည္။ "ရန္ရန္"(Yan Yan) သည္ ဓားျဖင့္ခုတ္လိုက္ရာ "ရွဟိုတဲ"(Xiahou De) သည္ ျမင္းေပၚမွက်သြားျပီး ျပန္မထလာေတာ့ေပ။
ထိုျခဳံခိုတိုက္ခိုက္မႈကို "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) စီစဥ္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္စစ္မခ်ီခင္တြင္ "ရန္ရန္"(Yan Yan) အား လုပ္ေဆာင္ရမည္တို႕ကိုမွာထားေလ၏။ "ရန္ရန္"(Yan Yan) ၏တပ္သည္ သစ္ကိုင္းတို႕ကိုစုကာ မီး႐ိႈ႕လိုက္သျဖင့္ ေတာင္ၾကားတစ္ခုလုံး မီးတို႕ဟုန္းဟုန္းေတာက္သြားခဲ့သည္။
"ရန္ရန္"(Yan Yan) သည္ "ရွဟိုတဲ"(Xiahou De) ကိုသတ္ျပီးေနာက္ ေတာင္ကုန္းသို႕လာျပီး ရန္သူတို႕ကို ၾကားညွပ္တိုက္ေလသည္။ ခုခံေသာသူတို႕သည္လည္း မတတ္သာေတာ့သည့္အဆုံးတြင္ တင္းကြၽင္းေတာင္သို႕ထြက္ေျပးျပီး "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) ထံတြင္ ခိုလႈံေလ၏။
စစ္ႏိုင္ေသာသူတို႕သည္ သူတို႕ေအာင္ႏိုင္သည့္တပ္စခန္းတို႕တြင္ ေနရာခ်ကာ ျမိဳ႕ေတာ္ခ်န္တူးသို႕ သတင္းေကာင္းကိုတင္ျပေလ၏။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) လည္း သူ၏အမႈထမ္းတို႕အား ေခၚျပီး ထိုသတင္းေကာင္းကို မွ်ေဝသည္။ "ဖာက်န္႕"(Fa Zheng) မွ
"မၾကာေသးခင္က က်န္းလု(Zhang Lu) က ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) လက္ေအာက္မွာ လက္နက္ခ်သြားခဲ့တဲ့အတြက္ ဟန္က်ဳံးကိုအလြယ္တကူရသြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက အေနာက္ဘက္ကိုဆက္မခ်ီတက္ပဲ ေတာင္ပိုင္းကိုသြားခဲ့တယ္။ ဒါက အမွားပဲ၊ ဒီေတာ့ ဒီအမွားကို အခြင့္ေကာင္းယူသင့္တယ္။ က်န္းဟဲ(Zhang He) ကလည္း စစ္ရွုံးထားျပီး တ်န္းတန္းေတာင္ကိုလည္းသိမ္းျပီးျပီဆိုေတာ့ ဟန္က်ဳံးကိုတိုက္ရင္ လြယ္ကူမယ္။ ဟန္က်ဳံးကိုေအာင္ႏိုင္ရင္ သူပုန္ကိုရင္ဆိုင္ဖို႕အဆင္ပိုေျပပါလိမ့္မယ္"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ေရာ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကပါ ထိုအၾကံကိုလက္ခံျပီး ျပင္ဆင္မႈမ်ားလုပ္ေစသည္။ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕အား ေရွ႕ေျပးတပ္ကိုဦးေဆာင္ေစျပီး "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) အင္အားတစ္သိန္းရွိေသာ ပင္မတပ္ကိုဦးေဆာင္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ထြက္ခြာရန္တစ္ရက္ကိုေရြးျပီး ယီက်ိဳးကိုလည္း ကာကြယ္ရန္ျပင္ဆင္ထားသည္။
ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ေျမာက္ (ေအဒီ ၂၁၈) ခုနစ္လပိုင္း၊ ရက္ေကာင္းေသာတစ္ရက္တြင္ စတင္ထြက္ခြာေလသည္။ က်ားမုန္႕ခံတပ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) ႏွင့္ "ရန္ရန္"(Yan Yan) တို႕ကိုဆင့္ေခၚကာ သူတို႕၏ေအာင္ႏိုင္မႈအတြက္ ဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့သည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) အား
"လူေတြက စစ္သူၾကီးကိုအသက္ၾကီးျပီလို႕ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကံေပးအရာရွိက သူတို႕ထက္ပိုသိတယ္၊ အခု စစ္သူၾကီးက ဂုဏ္ထူးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တင္းကြၽင္းေတာင္ကိုမသိမ္းရေသးဘူး။ အဲ့ေနရာက နန္က်န္းကိုကာကြယ္ထားတဲ့အဓိကေနရာလည္းျဖစ္တယ္။ အဲ့ေတာင္ကိုသာသိမ္းႏိုင္ရင္ ဟန္က်ဳံးတစ္ခုလုံးကိုသိမ္းလို႕ရျပီ။ စစ္သူၾကီးက တင္းကြၽင္းေတာင္ကိုသိမ္းႏိုင္မယ္လို႕ထင္လား"
စစ္သူၾကီးမွလည္း ၾကိဳးစားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စစ္ခ်ီတက္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ
"အလ်င္မလိုပါနဲ႕၊ စစ္သူၾကီး။ ရွဟိုယြမ္(Xiahou Yuan) က က်န္းဟဲ(Zhang He) နဲ႕မတူဘူး၊ သူက ေသနဂၤဗ်ဴဟာေတြကိုကြၽမ္းက်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရွီးလ်န္ရဲ့ရန္ကေနကာကြယ္ဖို႕ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က သူ႕ကိုအားကိုးခဲ့တာေလ။ မာေခ်ာင္း(Ma Chao) က ခ်န္အန္းကိုတိုက္တုန္းက သူပဲခုခံခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ့ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကို ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က အႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္လို႕ ဟန္က်ဳံးမွာ သူ႕ကိုေနရာခ်ထားခဲ့တာ။ စစ္သူၾကီးက က်န္းဟဲ(Zhang He) ကိုေအာင္ႏိုင္ေပမယ့္ သူ႕ကိုအႏိုင္ယူဖို႕မေသခ်ာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်င္က်ိဳးက ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ကိုေခၚျပီး သူ႕ကိုတိုက္ခိုင္းရမယ္"
"ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) က ေဒါသတၾကီးတံု႕ျပန္သည္။
"ဟိုးအရင္တုန္းက စစ္သူၾကီး လ်န္႕ဖို(Lian Po)1 ဟာ အသက္ရွစ္ဆယ္ရွိေပမယ့္လည္း ဆန္တစ္ေတာင္းကိုကုန္ေအာင္စားႏိုင္ျပီး အသားဆယ္ေပါင္စားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရန္သူေတြက သူ႕ကိုေၾကာက္ျပီး ဘယ္သူမွ ေက်ာက္ျပည္နယ္စပ္နားကို မကပ္ဝံ႕ဘူး။ က်ဳပ္က အသက္ခုနစ္ဆယ္ေတာင္မရွိေသးဘူး၊ အၾကံေပးက ကြၽန္ေတာ့ကိုအသက္ၾကီးျပီလို႕ဆိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တပ္သားသံုးေထာင္နဲ႕ပဲရန္သူကိုရင္ဆိုင္ျပီး ရွဟိုယြမ္(Xiahou Yuan) ရဲ့ေခါင္းကိုျဖတ္လာပါ့မယ္"
"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) က သေဘာမတူေသာ္လည္း "ဟြမ္က်ဳံး"(Huang Zhong) မွ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ အၾကံေပးတစ္ဦးကိုထည့္ျပီး သေဘာတူလိုက္ေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။
လ်န္႕ဖို(Lian Po)1 - စစ္ပြဲမ်ားေခတ္တြင္ ေက်ာက္ျပည္နယ္၏ စစ္သူၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ သမိုင္းပညာရွင္တို႕က စစ္ပြဲမ်ားေခတ္၏အၾကီးက်ယ္ဆုံးေသာစစ္သူၾကီးေလးဦးထဲတြင္ပါသည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ ထိုေခတ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "လင္ရွန္႕႐ု"(Lin Xiangru) မွာ သူ၏သူငယ္ခ်င္းေကာင္းျဖစ္၏။
Comments