သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၈၄)

အခန္း(၈၄) "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ တပ္စခန္းတို႕ကို မီး႐ိႈ႕ျခင္း။

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ရွစ္ေပါက္ဝကၤပါကိုဖန္တီးျခင္း။

"လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ရန္သူတို႕၏လႈပ္ရွားမႈကိုၾကားေသာအခါ အျမင့္တစ္ခုမွေနျပီးသြားၾကည့္ရာ အသုံးဝင္ပုံမရေသာ ရွဴတပ္သားတစ္ေသာင္းကိုျမင္ရေလသည္။ ထိုတပ္၏အလံတြင္ ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္ "ဟူပန္"(Hu Ban) ဆိုေသာအမည္ကိုေရးထားသည္။ "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) မွ

"သူတို႕ေတြက ကေလးသာသာပဲရွိတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ စစ္သူၾကီးဟန္တန္(Han Dang) ကိုတိုက္ခြင့္ေပးပါ။ သူတို႕ကိုအႏိုင္ယူဖို႕အာမခံပါတယ္"

စစ္ေသနာပတိက မည္သို႕မွ်ေျပာျခင္းမရွိပဲ ဆက္လက္ၾကည့္႐ႈေနခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္တြင္မွ

"အဲ့နားမွာ တိုက္ခိုက္လိုစိတ္အေငြ႕အသက္ေတြရွိေနတယ္။ အေရွ႕မွာရွိေနတဲ့တပ္သားေတြက လာဟပ္ဖို႕ေစာင့္ေနတဲ့ငါးစာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ထြက္ျပီးမတိုက္ပါနဲ႕"

ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ ေသနာပတိသည္ အရည္အခ်င္းမရွိဟူ၍သာ မွတ္ယူၾကသည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "ဟူပန္"(Hu Ban) ၏တပ္သားတို႕သည္ အနီးသို႕ကပ္လာျပီး တိုက္ခိုက္ရန္စိန္ေခၚသည္။ သူတို႕သည္ လက္နက္တို႕ကိုေဆာ့ကစားေနခဲ့ျပီး သံခ်ပ္ကာတို႕ကိုခြၽတ္ကာ မထီမဲ့ျမင္လုပ္ျပသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ထိုင္ေနျပီး အခ်ိဳ႕မွာအိပ္ေနသည္။ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕ေရာက္လာျပီး

"အဲ့တပ္သားေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို တအားအထင္ေသးလြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကိုထြက္ျပီးတိုက္ခြင့္ေပးပါ"

"လုရႊင့္"(Lu Xun) မွ ျပဳံးကာ

"ခင္ဗ်ားတို႕က သာမန္သတၱိရွိျခင္းဆိုတဲ့အျမင္ကပဲ ၾကည့္တာကိုး။ ဆြန္ဇု(Sun Zi) နဲ႕ ဝူခ်ီ(Wu Qi) တို႕ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့စစ္ဗ်ဴဟာေတြကိုမသိဘူးလား။ ဒါက က်ဳပ္တို႕ကိုသက္သက္တိုက္ခိုက္ေအာင္ ရန္စတဲ့သေဘာပဲ။ ေနာက္သံုးရက္ေလာက္က်ရင္ သူတို႕ေတြဟန္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာ သိပါလိမ့္မယ္"

"ေနာက္သံုးရက္ဆိုရင္ ရန္သူေတြရဲ့ေျပာင္းေရႊ႕မႈျပီးဆုံးသြားမွာျဖစ္ျပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕ေအာင္ႏိုင္ဖို႕အခြင့္အေရးရွိမွာမဟုတ္ဘူး"

"က်ဳပ္က သူတို႕စခန္းေျပာင္းေရႊ႕မွာကို ေစာင့္ေနတာ"

"ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕သည္ ရြက္ဖ်င္တဲမွထြက္ကာ ေထ့ေငါ့ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့သည္။

တတိယေန႕တြင္ "ဟူပန္"(Hu Ban) ဦးေဆာင္ေသာတပ္မွာမရွိေတာ့သည္ကိုေတြ႕မိၾကသည္။ "လုရႊင့္"(Lu Xun) မွ လက္ညိႈးညႊန္ျပီး

"ဟိုေတာင္ၾကားနားကေန ေၾကာက္မက္ဖြယ္ခံစားခ်က္ကိုရေနတယ္။ မၾကာခင္မွာ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ေရာက္လာလိမ့္မယ္"

ထို႕ေနာက္ ပထမဧကရာဇ္သည္ သူ၏တပ္မၾကီးကိုဦးေဆာင္ကာထြက္လာသည္ကိုျမင္သျဖင့္ ဝူစစ္သူၾကီးတို႕မွာ လန္႕သြားသည္။ "လုရႊင့္"(Lu Xun) မွ

"ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႕ ဝူပန္(Wu Ban) ကိုတိုက္မယ္ဆိုတာကို တားခဲ့တာေပါ့။ အခုကင္းပုန္းေတြမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ေနာက္ဆယ္ရက္အတြင္းမွာ သူတို႕ကိုအႏိုင္ယူႏိုင္ျပီ"

"တကယ္ေတာ့ ရန္သူေတြေျပာင္းေရႊ႕ေနတဲ့အခ်ိန္က တိုက္ဖို႕အခ်ိန္ေကာင္းပဲမဟုတ္လား? အခုစခန္းေတြေရႊ႕သြားျပီဆိုေတာ့ ရန္သူေတြက အခိုင္အမာေနရာယူထားျပီးျပီ။ သူတို႕ကိုအႏိုင္ယူဖို႕ပိုမခက္သြားဘူးလား?"

"ခင္ဗ်ားတို႕ဒီတိုက္ပြဲကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာ နားလည္ပုံမေပၚဘူး။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က အရည္အခ်င္းရွိျပီး ပရိယာယ္ႂကြယ္တဲ့လူပဲ။ သူစစတိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕နည္းဟန္ေတြက အေကာင္းဆုံးျဖစ္ျပီး ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တာေၾကာင့္ သူ႕ကိုထိပ္တိုက္မရင္ဆိုင္သင့္ဘူး။ အခု သူ႕တပ္သားေတြက ပင္ပန္းေနျပီး သူ႕အေတြးစိတ္ကူးေတြလည္း ၾကည္လင္မေနေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ က်ဳပ္တို႕တိုက္ဖို႕အခ်ိန္ေကာင္းပဲ"

ေနာက္ဆုံးတြင္ အကုန္လုံးက သူတို႕ေခါင္းေဆာင္ေျပာသည္ကိုလက္ခံၾကသည္။

"လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ရွဴတပ္ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ျပင္ဆင္ျပီး မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ရန္သူ႕ကိုအႏိုင္ယူႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဝူမင္းသားထံသတင္းပို႕ခဲ့သည္။ မင္းသားမွ

"က်ဳပ္တို႕ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရွာေတြ႕သြားျပီ၊ က်ဳပ္စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အကုန္လုံးက သူ႕ကိုအရည္အခ်င္းမရွိဘူးလို႕ေျပာၾကေပမယ့္ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ဳပ္သိတယ္။ သူက စာအုပ္ၾကီးအတိုင္းမလိုက္တဲ့လူျဖစ္တယ္"

ထို႕ေနာက္ အရံတပ္တို႕ကိုအဆင္သင့္ျပင္ထားေစသည္။

ပထမဧကရာဇ္သည္ ေရတပ္ကိုပါ ဝူျပည္၏ပိုင္နက္အတြင္းသို႕ဝင္လာရန္အမိန္႕ခ်ခဲ့ရာ "ဟြမ္ခြၽမ္"(Huan Quan) က ကန္႕ကြက္ခဲ့သည္။

"သေဘၤာေရစုန္ကိုလာဖို႕လြယ္ေပမယ့္ အျပန္မွာဘယ္လိုလုပ္မလဲ? ကြၽန္ေတာ္အရင္ဆုံးသြားၾကည့္ျပီးမွ အရွင္မင္းၾကီးက လိုက္လာခဲ့သင့္ပါတယ္။ ဒီလိုဆို တစုံတခုမွားယြင္းမွာမစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူး"

"ဝူတပ္ေတြက ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကျပီ။ က်ဳပ္က သူတို႕ကိုတိုက္တာ ဘာမ်ားခက္ခဲမတုန္း"

ကန္႕ကြက္မႈတို႕ကို ဧကရာဇ္သည္ လက္မခံခဲ့ပဲ တပ္မၾကီးကို ႏွစ္ခုခြဲလိုက္သည္။ တပ္မတစ္ခုကို "ဟြမ္ခြၽမ္"(Huang Quan) အားဦးေဆာင္ေစျပီး ရန္စီျမစ္၏ေျမာက္ဘက္တြင္ထားကာ ေဝျပည္၏အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ထားေစသည္။ က်န္တပ္တို႕ကို ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္ကြပ္ကဲျပီး ရန္စီျမစ္၏ေတာင္ပိုင္းတြင္ ေနရာခ်ထားသည္။ သူတို႕သည္ ျမစ္ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္ တပ္စခန္းမ်ားခ်ထားေလသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို ေဝျပည္သူလွ်ိဳတို႕မွ ေဝဧကရာဇ္ထံသတင္းပို႕ခဲ့သည္။

"ရွဴတပ္ေတြက မိုင္ႏွစ္ရာအကြာအေဝးအတြင္း ေတာင္ကုန္းေတြနားမွာစခန္းေလးဆယ္ထားရွိျပီး တပ္စြဲထားၾကတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရွဴဧကရာဇ္က ဟြမ္ခြၽမ္(Huang Quan) ကို ရန္စီျမစ္ရဲ့ေျမာက္ဘက္မွာထားျပီး သူ႕ေရတပ္ေတြက ေန႕တိုင္း မိုင္သံုးဆယ္ေလာက္ကို ကင္းလွည့္ေနတယ္။ သူတို႕ေတြ ဘာလုပ္ေနလည္းမသိဘူး"

ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားေသာအခါ ေဝဧကရာဇ္သည္ ရယ္ေမာခဲ့ျပီး

"လ်ဴေဘ့(Liu Bei) စစ္ရွုံးေတာ့မယ္"

"ဧကရာဇ္က ဘယ္လိုသိရတာလဲ"

"ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ စစ္ဘယ္လိုတိုက္ရမယ္ဆိုတာ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကနားမလည္လို႕ပဲ။ မိုင္ႏွစ္ရာအကြာမွာ စခန္းေတြခ်ျပီး ရန္သူေတြကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ႏိုင္မလဲ? စစ္ဗ်ဴဟာဆို႐ိုးေတြဟာ ေျမျပန္႕၊ စိမ့္ေတာ၊ မတ္ေစာက္တဲ့ေနရာေတြနဲ႕ခလုတ္ကန္သင္းမ်ားတဲ့ေနရာေတြမွာ တပ္စခန္းမခ်သင့္ဘူးလို႕ဆိုၾကတယ္။ သူ လုရႊင့္(Lu Xun) ရဲ့လက္ခ်က္နဲ႕စစ္ရွုံးရေတာ့မယ္၊ ဒီသတင္းကို ေနာက္ဆယ္ရက္ၾကာရင္ ၾကားရလိမ့္မယ္"

ထိုစကားကို အမႈထမ္းတို႕မွာ သံသယရွိၾကသည္။ ျပီးေနာက္ "ဟြမ္ခြၽမ္"(Huang Quan) ၏တပ္ဖြဲ႕တို႕ကိုဂ႐ုျပဳရန္ႏွင့္ အခြင့္အေရးရပါက ရွဴျပည္ကိုတိုက္ရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္။

ေဝဧကရာဇ္မွ

"က်ဳပ္ ရွဴျပည္ကိုမတိုက္ေသးဘူး။ ဝူျပည္ကအႏိုင္ရသြားရင္ လုရႊင့္(Lu Xun) က ဝူတပ္ကိုဦးေဆာင္ျပီး အေနာက္ဘက္နယ္ကိုခ်ီတက္မွာပဲ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က စစ္ကူပို႕ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဝူျပည္ကိုေခ်မႈန္းရမယ္"

အကုန္လုံးက အရိုအေသျပဳကာ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ကိုတပ္ဖြဲ႕တို႕ႏွင့္အတူ ႐ုရႊီသို႕သြားေစျပီး ေခ်ာင္႐ိႈ႕(Cao Xiu) ကို တုံးခို၊ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) ကို နန္ကြၽင္းတြင္ အဆင္သင့္တပ္စြဲထားေစသည္။ ထိုတပ္တို႕ကိုပူးေပါင္းျပီး ဝူျပည္ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ျပင္ထား၏။ ထို႕အျပင္ ေဝဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း အကူတပ္ႏွင့္အတူ ေတာင္ပိုင္းကိုခ်ီတက္မည္ျဖစ္သည္။

ခ်န္တူးကိုေရာက္သည္ႏွင့္ "မာလ်န္႕"(Ma Liang) သည္ အခ်ိန္မလင့္ေစပဲ ကြင္းဆင္းၾကည့္႐ႈေနေသာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ထံသြားသည္။

"အခုတပ္ဖြဲ႕ေတြက ရန္စီျမစ္တေလွ်ာက္မိုင္ႏွစ္ရာရွည္လ်ားတဲ့ေနရာ အရိပ္ရရာေတာင္ကုန္းေတြ၊ ေတာအုပ္ေတြနားမွာ တပ္စြဲထားပါတယ္။ ဧကရာဇ္ရဲ့အမိန္႕နဲ႕အတူ ဒီေျမပုံကိုယူလာျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့အၾကံကိုလာေတာင္းတာပါ"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ သူ၏နံေဘးမွခုံကိုေခါက္ကာ

"ဘယ္သူက ဒီဗ်ဴဟာကိုအၾကံေပးတာလဲ? အဲ့လူကိုေသဒဏ္ေပးသင့္တယ္!"

"ဒါ ဧကရာဇ္ရဲ့အၾကံပဲျဖစ္ပါတယ္၊ တျခားဘယ္သူမွမပါ,ပါဘူး"

"က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္

"ဟန္တိုင္းျပည္ရဲ့အသက္နဲ႕ခြန္အားကို တကယ္ကိုျပီးဆုံးသြားခဲ့ျပီပဲ။ စစ္ဗ်ဴဟာရဲ့နည္းလမ္းေတြမွာ လုံးဝေရွာင္လႊဲရမယ့္အရာေတြကို ဧကရာဇ္ကက်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။ စခန္းေတြကိုဒီလိုလုပ္ထားေတာ့ အလြယ္တကူမလႈပ္ရွားႏိုင္ဘူး၊ အကယ္၍ ရန္သူသာမီးကိုအသုံးျပဳျပီးတိုက္ရင္ေတာ့ သြားျပီပဲ။ ဒါ့အျပင္ ဒီေလာက္မိုင္ႏွစ္ရာရွည္လ်ားတဲ့စခန္းေတြကိုဘယ္လိုကာကြယ္ႏိုင္မတုန္း? ေဘးဥပဒ္ၾကီးက်ေရာက္ေတာ့မယ္၊ ဒါကို လုရႊင့္(Lu Xun) ကလည္းသိေနျပီး အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူတို႕က ထြက္ျပီးမတိုက္တာျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ား အျမန္ဆုံးျပန္သြားျပီး ဧကရာဇ္ကို အဲ့လိုမလုပ္ဖို႕၊ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲဖို႕ သြားေျပာပါ"

"ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္သြားတာေနာက္က်သြားျပီး ဝူတပ္အႏိုင္ရသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

"ရန္သူေတြက ႏိုင္သြားရင္ ခ်န္တူးကိုမခ်ီတက္လာရဲဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမိဳ႕ေတာ္က စိုးရိမ္စရာမရွိဘူး"

"ဘာေၾကာင့္လဲ"

"ေဝျပည္က သူတို႕ကိုအေနာက္မွာေစာင့္ေနတယ္။ ဧကရာဇ္က ပိုင္တိခ်န္မွာ ဝင္ခိုရလိမ့္မယ္။ က်ဳပ္ ငါးဗိုက္မူးေခ်ာင္းနားမွာ တပ္သားတစ္ေသာင္းကို တိတ္တဆိတ္ခ်ထားျပီးျပီ"

"ဟုတ္လား? ကြၽန္ေတာ္ အဲ့မူးေခ်ာင္းကေနသံုး၊ေလးခါေလာက္ျဖတ္လာတာ ဘာတပ္မွမေတြ႕မိပါဘူး။ ခင္ဗ်ားလည္း ကြၽန္ေတာ့ကိုလိမ္ေျပာပါ့မလား"

"မၾကာခင္သိရမွာပါ။ ေမးခြန္းေတြအမ်ားၾကီးမေမးပါနဲ႕"

ထို႕ေနာက္ "မာလ်န္႕"(Ma Liang) သည္ တပ္စခန္းသို႕ျပန္သြားျပီး "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သည္လည္း စစ္ကူပို႕ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။

ရွဴတပ္သားတို႕သည္ ပ်င္းရိလာၾကျပီး လုံေလာက္ေသာကာကြယ္မႈတို႕ကိုမလုပ္ေဆာင္ေတာ့ေပ။ ထိုအျခင္းအရာေၾကာင့္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ တိုက္ရန္အခ်ိန္က်ျပီဟုယူဆကာ သူ၏စစ္သူၾကီးတို႕ကို ရြက္ဖ်င္တဲသို႕ေခၚျပီး အမိန္႕မ်ားေပးခဲ့သည္။

"က်ဳပ္ သခင္ၾကီးရဲ့အမိန္႕ေၾကာင့္ ဒီကိုလာျပီးကတည္းက ဘာတိုက္ခိုက္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ရန္သူရဲ့အခ်က္အလက္ေတြကိုပဲ ယူျပီးေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ အခုေတာင္ဘက္ကမ္းနားက စခန္းကိုသိမ္းခ်င္တယ္၊ ဘယ္သူသြားမလဲ"

ထိုအခါ "ဟန္တန္"(Han Dang) ၊ "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) ႏွင့္ "လင္ထုံ"(Lin Tong) တို႕တျပိဳင္တည္းထြက္လာျပီး သြားလိုေၾကာင္းေျပာသည္။ သို႕ေသာ္ ေသနာပတိက လက္မခံေခ်။ ထို႕ေနာက္ အငယ္တန္းစစ္သူၾကီး "ခြၽန္းယြီတန္း"(Chunyu Dan) ကိုေခၚကာ

"ခင္ဗ်ားက ေတာင္ဘက္ကစတုတၳေျမာက္စခန္းကိုတိုက္ရမယ္။ အဲ့စခန္းေခါင္းေဆာင္က ဖူထုံ(Fu Tong) ပဲ။ ခင္ဗ်ားကိုအကူအေနနဲ႕ တပ္သားငါးေထာင္ေပးလိုက္မယ္"

ထို႕ေနာက္ "ခြၽန္းယြီတန္း"(Chunyu Dan) လည္းထြက္သြားသည္။ ျပီးေနာက္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕ကိုေခၚျပီး

"ခင္ဗ်ားတို႕က တစ္ေယာက္ကို တပ္သားသံုးေထာင္စီနဲ႕တပ္စခန္းက ႏွစ္မိုင္အကြာမွာေစာင့္ေနပါ။ ခြၽန္းယြီတန္း(Chunyu Dan) စစ္ရွုံးျပီး ရန္သူေတြလိုက္လာရင္ ကူညီဖို႕အတြက္ေပါ့"

"ခြၽန္းယြီတန္း"(Chunyu Dan) သည္ ရန္သူ႕၏တပ္စခန္းကို သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္ခန္႕တြင္ေရာက္ရွိျပီး ဗုံတို႕ကိုတီးေစကာတိုက္ခိုက္ေလသည္။ "ဖူထုံ"(Fu Tong) သည္ လွံကိုကိုင္ကာ ထြက္လာျပီး တဖက္ေခါင္းေဆာင္ကိုတိုက္သျဖင့္ ဝူစစ္သူၾကီးမွာထြက္ေျပးရသည္။ ထို႕အျပင္ ေနာက္ထပ္ဗုံသံတို႕ကိုၾကားလိုက္ရျပီး "ေက်ာက္ရုံ"(Zhao Rong) ၏စစ္တပ္မွ လမ္းပိတ္ထားသည္။ ထိုအခါ "ခြၽန္းယြီ"(Chunyu Dan) သည္ တျခားလမ္းမွထြက္ေျပးခဲ့ရျပီး တပ္သားမ်ားစြာဆုံးရွုံးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း မၾကာခင္တြင္ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ "ရွားမိုခဲ့"(Sha Moke) ႏွင့္ေတြ႕ေလသည္။ "ခြၽန္းယြီတန္း"(Chunyu Dan) သည္လည္း ထိပ္တိုက္မရင္ဆိုင္ပဲထြက္ေျပးေလရာ တပ္သံုးတပ္တို႕၏လိုက္တိုက္ခိုက္ျခင္းကိုခံရသည္။ တပ္စခန္းမွ ႏွစ္မိုင္အကြာခန္႕သို႕ေရာက္ေသာအခါတြင္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) တို႕ထြက္လာျပီး ရန္သူ႕တပ္ကိုတားဆီးကာ "ခြၽန္းယြီတန္း"(Chunyu Dan) ကိုစခန္းသို႕ျပန္ေခၚလာသည္။ ျမားစိုက္ေနသည္ကိုပင္ မဖယ္ရွားႏိုင္ေသးေသာ "ခြၽန္းယြီတန္း"(Chuyu Dan) သည္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) ႏွင့္ေတြ႕ကာ သူ႕ဆုံးရွုံးမႈႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး ေတာင္းပန္ေလသည္။

"ဒါခင္ဗ်ားအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္က ရန္သူေတြကိုစမ္းသပ္ခ်င္လို႕ဒီလိုလုပ္ခိုင္းတာပါ။ က်ဳပ္အစီအစဥ္က အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီ"

"တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ႏွင့္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) မွ

"ရန္သူေတြက အင္အားေတာင့္တင္းျပီး အလြယ္တကူအႏိုင္ယူႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္း အဆုံးအရွုံးေတြတအားမ်ားလိမ့္မယ္"

"က်ဳပ္အၾကံက က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကိုလွည့္စားလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ေသးတာက သူမရွိဘူးဆိုေတာ့ က်ဳပ္က ေအာင္ျမင္မႈရႏိုင္မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ အမႈထမ္းတို႕ကိုေခၚျပီး အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။

"က်ဴရန္(Zhu Ren) က ေရတပ္ကိုဦးေဆာင္ရမယ္။ သူက အေရွ႕ေတာင္ေလတိုက္တဲ့အခါ မနက္ျဖန္ေန႕လည္မွာ ထြက္ရမယ္။ ဒါ့အျပင္ သေဘၤာေပၚမွာ က်ဴပင္၊ ေကာက္႐ိုးေတြတင္ေဆာင္သြားျပီးေတာ့ အမိန္႕ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာသုံးရမယ္။ ဟန္တန္(Han Dang) က ျမစ္ရဲ့ေျမာက္ဘက္ကိုတိုက္ခိုက္ျပီး က်ိဳးထိုက္(Zhou Tai) က ေတာင္ဘက္ကိုတိုက္ရမယ္။ တပ္သားတစ္ေယာက္စီက လက္နက္ေတြအျပင္ ေကာက္႐ိုးေတြသယ္ျပီး အဲ့ထဲမွာ ဆာလဖာနဲ႕ယမ္းစိမ္းေတြအျပင္ မီးခတ္ပါဖြက္ထားရမယ္။ သူတို႕ေတြက ခ်ီတက္ျပီး ရွဴတပ္စခန္းနားေရာက္ရင္ မီး႐ိႈ႕ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြက စခန္းေပါင္းႏွစ္ဆယ္ကိုပဲ႐ိႈ႕ျပီး က်န္တာကိုခ်န္ထားရမယ္။ ျပီးေတာ့ ရန္သူကိုလိုက္လံတိုက္ျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုဖမ္းႏိုင္သည္အထိတိုက္ရမယ္"

ေခါင္းေဆာင္တို႕လည္း အမိန္႕ရျပီးေနာက္ ထြက္သြားၾကသည္။

ပထမဧကရာဇ္သည္ သူ၏တပ္စခန္းတြင္ေနကာ ဝူတို႕ကိုေခ်မႈန္းရန္ၾကံစည္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလတိုက္ခတ္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ရုတ္တရတ္ တိုင္တစ္တိုင္ကလဲျပိဳက်သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ "ခ်န္က်င္း"(Cheng Jin) ကိုေမးသည္။

"ဒါက ဒီညမွာ ဝူတပ္ေတြလာတိုက္မယ္ဆိုတဲ့နိမိတ္ပဲျဖစ္ပါတယ္"

"မေန႕က စစ္ရွုံးျပီးျပီဆိုေတာ့ သူတို႕ေတြထပ္မလာေလာက္ပါဘူး"

"ဒါေပမယ့္ မေန႕ကဟာက ေထာက္လွမ္းတာသက္သက္ဆိုရင္ေကာ?"

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဝူတပ္အခ်ိဳ႕သည္ အေရွ႕ဘက္ေတာင္ကုန္းမ်ားတေလွ်ာက္ခ်ီတက္သြားသည္ဟူေသာ သတင္းကိုၾကားရသည္။ ဧကရာဇ္မွ

"ဒီတပ္သားေတြက က်ဳပ္တို႕ေတြအာရုံလြဲမွားေအာင္လုပ္ေနတာပဲ။ စစ္သူၾကီးေတြကို မလႈပ္ရွားဖို႕အမိန္႕ေပးလိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြမ္းရွင္း(Guan Xing) နဲ႕ က်န္းေပါက္(Zhang Bao) ကိုလႊတ္ျပီး အေျခအေနစုံစမ္းၾကည့္ပါေစ"

ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္တြင္ ျပန္လာျပီး သတင္းပို႕သည္။

"ေျမာက္ဘက္ကမ္းမွာ မီးေတြေလာင္ေနတာလွမ္းျမင္ရတယ္"

ထိုအခါ ဧကရာဇ္သည္ အေလာတၾကီးျဖင့္ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ကို ေျမာက္ဘက္စခန္းသို႕ကူညီရန္သြားေစသည္။ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ကိုမူအေျခအေနၾကည့္ရန္ ေတာင္ဘက္သို႕လႊတ္လိုက္သည္။

တစ္ခ်က္တီးခြဲခန္႕တြင္ အေရွ႕ဘက္မွေလတိုက္ကာ ဧကရာဇ္၏ဘယ္ဘက္တပ္စခန္းသည္ ရုတ္တရတ္မီးစြဲေလာင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုတပ္စခန္းကိုမီးျငိမ္းရန္ျပဳစဥ္ ညာဘက္စခန္းပါ မီးေလာင္ကြၽမ္းခဲ့သည္။ ေလတို႕၏အကူျဖင့္ မီးမွာအျပင္းအထန္ေလာင္ကြၽမ္းျပီး သစ္ပင္တို႕ကိုပါ ကူးစက္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ အရွုပ္အေထြးျဖစ္သြားျပီး ထိုတပ္စခန္းတို႕မွ တပ္ထားတို႕သည္ မီးေဘးမွလြတ္ေျမာက္ရန္ ဧကရာဇ္၏တပ္စခန္းသို႕ေျပးလာၾကသည္။ အခ်င္းခ်င္းတက္နင္းမိၾကေလရာ လူေပါင္းမ်ားစြာေသဆုံးခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ အေနာက္ဘက္မွ ဝူတပ္ၾကီးသည္ တဖက္ရန္သူတို႕ကို သတ္ျဖတ္ေလသည္။

ဧကရာဇ္သည္ ျမင္းေပၚတက္ကာ "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) ၏စခန္းသို႕သြားေလရာ ထိုစခန္းသည္လည္း မီးစြဲေနသည္ကိုေတြ႕ေလသည္။ "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) သည္ ျမင္းေပၚတက္ျပီး ထြက္ေျပးေလသည္။ သို႕ေသာ္ ဝူတပ္ေခါင္းေဆာင္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရကာ "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) က ေနရစ္ကာ ရန္သူႏွင့္တိုက္ျပီး ဧကရာဇ္သည္ အေနာက္ဘက္ကိုသြားသည္။ သို႕ေသာ္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) က တိုက္လက္စရန္သူကိုမတိုက္ပဲ ဧကရာဇ္ေနာက္ကိုလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေရွ႕ဘက္မွ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ၏တပ္ေရာက္လာရာ ဧကရာဇ္သည္ ရန္သူ႕ၾကားထဲေရာက္သြားသျဖင့္ ထိတ္လန္႕သြားသည္။

သို႕ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ တပ္တစ္တပ္ေရာက္လာျပီး ဧကရာဇ္ကိုအႏၲရာယ္ၾကားမွကယ္တင္သြားခဲ့သည္။ ထိုတပ္မွာ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ဦးေဆာင္ေသာ နန္းေစာင့္တပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕တပ္ဆုတ္ေနၾကစဥ္ ရွဴစစ္သူၾကီး "ဖူထုံ"(Fu Tong) ၏တပ္ႏွင့္ေတြ႕ရာ အတူတကြသြားၾကေလသည္။ ဝူတပ္တို႕သည္လည္း အေနာက္မွလိုက္လာသည္၊ ထြက္ေျပးေသာတပ္သည္ ကုန္းႏွီးေတာင္သို႕ေရာက္လာသည္။ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ႏွင့္ "ဖူထုံ"(Fu Tong) တို႕သည္ ဧကရာဇ္ကိုေတာင္ကုန္းေပၚသို႕တက္ေစျပီး ေရွာင္တိမ္းေစသည္။ "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ေတာင္ကုန္းကိုဝန္းရံထားရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) ႏွင့္ "ဖူထုံ"(Fu Tong) တို႕သည္ လမ္းကိုပိတ္ထားျပီး ရန္သူတို႕ကိုေတာင္ေပၚသို႕တက္ခြင့္မေပးေပ။

ဧကရာဇ္သည္ ေတာင္ကုန္းမွေန၍ မီးတို႕တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနသည္ကိုလွမ္းျမင္ရျပီး ရွဴတပ္သားတို႕၏အေလာင္းသည္ ျမစ္ေပၚတြင္ ေပါေလာေပၚေနသည္ကိုေတြ႕ခဲ့သည္။

ေနာက္ရက္တြင္ ဝူတပ္က ေတာင္ကိုမီး႐ိႈ႕ရာ ဧကရာဇ္၏အေစာင့္တပ္တို႕သည္ ႂကြက္စုတ္ကဲ့သို႕ထြက္ေျပးခဲ့ရျပီး ဧကရာဇ္မွာ စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးသည္ ျမင္းသည္ေတာ္တစ္ဒါဇင္ခန္႕ႏွင့္အတူ ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕တက္လာသည္။ ထိုသူမွာ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) ျဖစ္သည္။ "ကြမ္းရွင္"(Guan Xing) သည္ ျမင္းေပၚမွဆင္းျပီး အရိုအေသျပဳကာ

"အရွင္မင္းၾကီး၊ ေနရာတိုင္းမွာ မီးေတြေလာင္ေနျပီ။ ဒီေနရာကမလုံျခဳံေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပိုင္တိခ်န္ကိုတပ္ဆုတ္ျပီး တပ္ေတြကိုျပန္စုစည္းသင့္ပါတယ္"

"ဘယ္သူေနရစ္ခဲ့ျပီး ရန္သူေတြကိုဟန္႕တားမလဲ"

"ဖူထုံ"(Fu Tong) မွ

"ကြၽန္ေတာ္ အသက္ဆုံးသည္ထိရန္သူေတြကိုတိုက္ျပီး အေနာက္ဘက္ကိုကာကြယ္ပါ့မယ္"

ညေနေစာင္းတြင္ "ကြမ္းရွင္း"(Guan Xing) သည္ ေရွ႕မွဦးေဆာင္ျပီး "က်န္းေပါက္"(Zhang Bao) က ဧကရာဇ္ကိုကာကြယ္လ်က္ "ဖူထုံ"(Fu Tong) သည္ ေနာက္ေက်ာကိုေစာင့္ၾကည့္ကာ ထြက္ခြာၾကသည္။ သူတို႕၏သခင္ကို ေတာင္ကုန္းမွအေဝးသို႕လုံျခဳံစြာဆုတ္ခြာေစႏိုင္ခဲ့သည္။ ဝူတပ္တို႕သည္ ရန္သူတို႕၏လႈပ္ရွားမႈကိုသတိျပဳမိေသာအခါ ဧကရာဇ္ကိုဖမ္းႏိုင္လွ်င္ရရွိမည့္ဆုလာဘ္ၾကီးကိုမက္ေမာျပီး ရန္သူ႕ေနာက္ကို အသည္းအထန္လိုက္ခဲ့သည္။ ဧကရာဇ္သည္ တပ္သားတို႕၏အဝတ္ကိုခြၽတ္ကာ မီး႐ိႈ႕ေစျပီး ရန္သူ႕တပ္ကိုအဟန္႕အတားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေစခဲ့သည္။ "က်ဴရန္"(Zhu Ran) သည္ ျမစ္ထဲမွတက္လာျပီး ဗုံတို႕ကိုက်ယ္ေလာင္စြာတီးျပီးေနာက္ ထြက္ေျပးေသာ ဧကရာဇ္ကိုတားဆီးရန္ျပဳသည္။

ဧကရာဇ္သည္ လြတ္လမ္းမရွိေတာ့ျပီဟုထင္ခဲ့ေလသည္။

"ဒါနိဂုံးပဲလား"

ဧကရာဇ္၏တူေတာ္ႏွစ္ဦးတို႕သည္ ရန္သူတို႕ကိုထိုးေဖာက္ျပီး ထြက္ရန္ျပဳေသာ္လည္း မထိုးေဖာက္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ဒဏ္ရာတို႕ႏွင့္ျပန္ေရာက္လာသည္။ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္နားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ရွဴတပ္မွာ အေျခအေနဆိုးရြားလာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "က်ဴရန္"(Zhu Ren) ၏တပ္ကိုထိုးေဖာက္ျပီး ကူညီရန္ေရာက္လာေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္စစ္သူၾကီးေရာက္လာသည္။

ဧကရာဇ္သည္ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ျပန္သည္။ လာေရာက္ကယ္တင္သူမွာ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ျဖစ္ျပီး သူသည္ က်န္းက်ိဳးတြင္ရွိေနခဲ့ကာ သူ႕သခင္၏သတင္းတို႕ၾကားရေသာေၾကာင့္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ မီးတို႕ေလာင္ေနေသာအရပ္ဆီသို႕လာခဲ့ျပီး ဧကရာဇ္အသက္ေဘးႏွင့္ၾကဳံေနေသာအခ်ိန္တြင္ ဝင္ေရာက္ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

"ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ထြက္လာသည္ကို ၾကားသည္ႏွင့္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ သူ၏တပ္သားတို႕ကို တပ္ဆုတ္ေစခဲ့သည္။ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) သည္ "က်ဴရန္"(Zhu Ran) ႏွင့္ရင္ဆိုင္ျပီး ပထမအခ်က္တြင္ပင္ "က်ဴရန္"(Zhu Ran) ကိုသတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ႏွင့္ ဝူတပ္ၾကီးလည္း ဆုတ္ခြာသြားသည္။ ဧကရာဇ္သည္ ေဘးကင္းစြာျဖင့္ ပိုင္တိခ်န္သို႕ေရာက္သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ လမ္းခုလတ္တြင္ သူ၏လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕ဒုကၡေရာက္ကုန္လိမ့္မည္ဟုေတြးေတာကာ ေမးျမန္းေလသည္။

"က်ဳပ္ကေတာ့ လုံျခဳံပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ စစ္သူၾကီးေတြနဲ႕ရဲမက္ေတြကေရာ?"

"ရန္သူေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕နဲ႕တအားနီးကပ္လာပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမွမေစာင့္ေတာ့ပဲ ဧကရာဇ္က ျမိဳ႕ထဲမွာ အရင္သြားျပီး အနားယူသင့္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ကယ္ႏိုင္မယ့္ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုသြားကယ္ပါ့မယ္"

ဧကရာဇ္သည္ ပိုင္တိခ်န္သို႕ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါတို႕မွာ အေယာက္တစ္ရာခန့္သာက်န္ေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ "ဖူထုံ"(Fu Tong) သည္ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွရန္သူတို႕၏ဝန္းရံမႈကိုခံခဲ့ရသည္။ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) က ေအာ္ဟစ္ခဲ့သည္။

"ရွဴတပ္သားေတြအမ်ားၾကီးေသဆုံးကုန္ျပီ။ အဲ့ထက္မ်ားတဲ့ပမာဏက လက္နက္ခ်သြားခဲ့ျပီ။ ခင္ဗ်ားသခင္ကိုလည္း က်ဳပ္တို႕ကဖမ္းႏိုင္လိုက္ျပီဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္း လက္နက္ခ်ရင္အေကာင္းဆုံးပဲ။ ခင္ဗ်ားရဲ့တပ္ေတြနဲ႕က်ဳပ္တို႕ကို ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး"

"ဟန္ျပည္ရဲ့အမႈထမ္းက ဝူလက္ေအာက္ခံလုပ္မယ္လို႕ထင္လား"

ထို႕ေၾကာင့္ ရဲရင့္စြာျဖင့္ ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္ သူ၏သူရသတၱိႏွင့္ခြန္အားတို႕မွာ ရန္သူ႕တပ္ကိုထိုးေဖာက္ျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ တိုက္ပြဲတြင္ က်သြားခဲ့ေလသည္။

ဝန္ၾကီး "ခ်န္က်ီ"(Cheng Ji) သည္ တိုက္ပြဲအေျခအေနကိုသိကာ ျမစ္ကမ္းဘက္သို႕သြားျပီး ေရတပ္တို႕ကိုကမ္းေပၚတက္ကာတိုက္ရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုတပ္သည္ ျပိဳကြဲသြားခဲ့သည္။ "ခ်န္က်ီ"(Cheng Ji) ၏စစ္သူၾကီးတစ္ဦးမွ

"ဝူတပ္ေတြအမ်ားၾကီးေရာက္လာျပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ထြက္ေျပးဖို႕လမ္းရွာၾကရေအာင္"

"က်ဳပ္သခင္ေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ဘယ္ေတာ့မွရန္သူကိုေက်ာမေပးခဲ့ဖူးဘူး"

"ခ်န္က်ီ"(Cheng Ji) သည္ ရန္သူတို႕ဝိုင္းလာသျဖင့္ သူ႕ဓားကိုယူကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသခဲ့ေလသည္။

"ဝူပန္"(Wu Ban) ႏွင့္ "က်န္းနန္"(Zhang Nan) တို႕သည္ ယီလင္ကိုဝန္းရံေနခဲ့ရာမွ "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) ေရာက္လာျပီး ဧကရာဇ္၏အေျခအေနကိုေျပာသျဖင့္ ကယ္တင္ရန္ ျပန္ဆုတ္ခြာသြားၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) ခန္႕မွန္းထားသည့္အတိုင္းပင္ "စြန္းဟြမ္"(Sun Huan) မွာ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။

"စြန္းဟြမ္"(Sun Huan) သည္ ထြက္လာသည္ႏွင့္ "ဖုန္းရွီ"(Feng Xi) ႏွင့္ "က်န္းနန္"(Zhang Nan) တို႕ကိုလိုက္တိုက္ေလသည္။ ရွဴစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕သည္ ဝူတပ္တို႕၏တိုက္ခိုက္မႈကို အေရွ႕ေရာအေနာက္မွပါ ခံရေသာေၾကာင့္ ေသဆုံးသြားခဲ့သည္။ "ဝူပန္"(Wu Ban) သည္ ရန္သူတို႕၏တပ္မွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ဝူတပ္မွ အေနာက္မွလိုက္ေသာ္လည္း လမ္းတစ္ဝက္တြင္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ႏွင့္ေတြ႕ေသာေၾကာင့္ လုံျခဳံစြာျဖင့္ ပိုင္တိခ်န္သို႕ ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုဘုရင္ "ရွားမိုခဲ့"(Sha Moke) သည္လည္း ထြက္ေျပးရာမွ လမ္းတြင္ "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) ႏွင့္ေတြ႕ကာ အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ ရွဴစစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "တုလု"(Du Lu) ႏွင့္ "လ်ဴနင္"(Liu Ning) တို႕ကလက္နက္ခ်ခဲ့ျပီး ရဲမက္တို႕သည္လည္း လက္နက္ခ်ခဲ့သည္။ ရွဴတပ္ရွိလက္နက္၊ စားနပ္ရိကၡာအားလုံးတို႕ကို သိမ္းယူျခင္းခံခဲ့ရသည္။

ရွဴျပည္၏ရွုံးနိမ့္မႈသည္ ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္သို႕ေရာက္ျပီးေနာက္ ဧကရာဇ္သည္တိုက္ပြဲတြင္ေသဆုံးခဲ့သည္ဟူေသာ သတင္းမ်ားလည္းေရာက္လာခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ စြန္းအမ်ိဳးသမီးသည္ ဝမ္းနည္းျပီး ျမစ္ထဲသို႕သြားကာ အေနာက္ဘက္သို႕ၾကည့္ျပီး ငိုခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ျမစ္ထဲသို႕ခုန္ခ်ကာ သတ္ေသခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုကမ္းစပ္နား၌ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုေဆာက္ခဲ့ျပီး 'ရဲရင့္ေသာ မိန္းမလွ၏ေက်ာင္းေဆာင္' ဟုေခၚတြင္ေစသည္။

"လုရႊင့္"(Lu Xun) ၏ေအာင္ႏိုင္မႈသည္ သူ႕ကိုနာမည္ၾကီးေစခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ တပ္တို႕ကိုဦးေဆာင္ျပီး အေနာက္ဘက္သို႕ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေခြ႕ခံတပ္နားသို႕ေရာက္ေသာအခါ ျမင္းကိုတန္႕လိုက္ျပီး အေရွ႕ဘက္တြင္ရွိေသာေတာင္ကုန္းမွ ေသျခင္းအေငြ႕အသက္တို႕ကိုခံစားရေလသည္။

"ေရွ႕မဆက္နဲ႕ေတာ့။ အဲ့မွာ ကင္းပုန္းေတြရွိႏိုင္တယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ သံုးမိုင္အကြာသို႕ဆုတ္ခြာျပီး က်ယ္ျပန္႕ေသာကြင္းျပင္တြင္ စခန္းခ်သည္။ ထို႕ေနာက္ ရန္သူတို႕ရုတ္တရတ္တိုက္လာလွ်င္ ခုခံႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ထားေစသည္။ ကင္းေထာက္တို႕ကိုလႊတ္ျပီး အေျခအေနကိုစုံစမ္းေစရာ ရန္သူတို႕ကိုမေတြ႕ေၾကာင္းေျပာသည္။ "လုရႊင့္"(Lu Xun) က သံသယဝင္ကာ ကုန္းျမင့္တစ္ခုေပၚမွတက္ၾကည့္သည္။ ထိုအေငြ႕အသက္ကိုခံစားရေနသျဖင့္ ေနာက္ထပ္လူလႊတ္ကာ ၾကည့္ခိုင္းျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္ျမီးမွမေတြ႕ခဲ့ေပ။

ေနမင္းၾကီးသည္ အေနာက္ဘက္သို႕ခ်ဥ္းကပ္သြားကာ ေပ်ာက္ကြယ္လုျဖစ္သြားသည္။ "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ မေက်နပ္ပဲ သူ႕လူယုံကိုလႊတ္ကာ ထပ္ၾကည့္ေစသည္။

"စစ္သားေတြတစ္ေယာက္မွမေတြ႕ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမစ္ကမ္းနားမွာ ေက်ာက္တုံးၾကီးေတြအခုတစ္ရာေလာက္ရွိတယ္"

ေသနာပတိသည္ သံသယရွိေနခဲ့ျပီး ေဒသခံတို႕ကိုေခၚကာ ေမးျမန္းခဲ့သည္။

"ဒီေက်ာက္တုံးေတြကို ဘယ္သူထား,ထားတာလဲ? ဘာလို႕ဒီေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းရတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္တို႕ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ဒီေနရာက ငါးဗိုက္မူးေခ်ာင္းလို႕ေခၚပါတယ္။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က အေနာက္ဘက္ျမစ္ျပည္နယ္ကိုသြားတုန္းက တပ္သားေတြအမ်ားၾကီးကို သဲထူတဲ့ေရေမာ္ေတြေပၚမွာ ေက်ာက္တုံးေတြထားေစခဲ့တယ္။ တခါတေလက်ရင္ အဲ့ေက်ာက္တုံးေတြထဲက ေရေငြ႕ေတြထြက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္"

"လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ သူကိုယ္တိုင္သြားၾကည့္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ျပီး ကိုယ္ရံေတာ္အနည္းငယ္ႏွင့္အတူသြားေလသည္။ ထိုေက်ာက္တုံးတို႕ကို ကြန္ပါ၏ရွစ္မ်က္ႏွာညႊန္ျပသကဲ့သို႕စီစဥ္ထားျပီး တံခါးမ်ား၊ တံခါးခုံမ်ား၊ တံခါးထုပ္မ်ားရွိသည္။

"ဒါက လူကိုေျခာက္လန္႕ဖို႕လုပ္ထားတဲ့အရာပဲထင္တယ္။ ဘယ္လိုမ်ားအသုံးဝင္လည္းမေျပာတတ္ဘူး"

ထို႕ေနာက္ ထိုထူးျခားေသာအျပင္အဆင္ကို ေလ့လာရန္အတြက္ ေက်ာက္တုံးမ်ားၾကားသို႕ဝင္သြားသည္။ ပါလာေသာလူမ်ားအနက္မွ တစ္ဦးမွေျပာသည္။

"ေနဝင္လာျပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕စခန္းကိုျပန္သင့္ျပီ"

 "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ထြက္ေပါက္ကိုရွာေသာအခါ ရုတ္တရတ္ မိုးသက္မုန္တိုင္းက်လာျပီး ဖုန္တို႕လြင့္ပ်ံလာကာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမၾကီးကိုလႊမ္းမိုးထားသည္။ ထို႕အျပင္ ေက်ာက္တုံးတို႕သည္ ေတာင္မ်ားႏွင့္အသြင္တူကာ အလိုအေလ်ာက္ေရႊ႕လ်ားျပီး ဓားကဲ့သို႕မားမားမတ္မတ္ရွိေနသည္။ ဖုန္ႏွင့္သဲမႈန္တို႕သည္ လိႈင္းလုံးမ်ားပမာ၊ ေတာင္ပူစာပမာ တစ္ခုကအေရွ႕၊ က်န္တစ္ခုက အေနာက္တြင္ရွိေနခဲ့သည္။ ျမစ္ေရဆူပြက္ေသာအသံသည္ တိုက္ပြဲမစခင္တီးေသာဗုံသံကဲ့သို႕ျမည္ဟီးေနသည္။

"လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ

"ဒါ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့လွည့္ကြက္ပဲ။ သူ႕ေထာင္ေခ်ာက္ထဲမိသြားျပီ"

ျပီးေနာက္ ထြက္ေျပးရန္ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ထြက္ေပါက္ကိုရွာမေတြ႕ေပ။ သို႕ႏွင့္ မည္သို႕လုပ္ရမည္ကို ၾကံစည္ေနခ်ိန္တြင္ အဘိုးအိုတစ္ဦးေပၚလာကာ

"စစ္သူၾကီးက အျပင္ထြက္ခ်င္လို႕လား"

"အဘိုးက ကြၽန္ေတာ့ကို လမ္းညႊန္ေပးမယ္ဆိုရင္ ေက်းဇူးတင္မိမွာပါ"

အဘိုးအိုသည္ ေတာင္ေဝွး၏အကူအညီကိုယူကာ ေလွ်ာက္လွမ္းျပီး "လုရႊင့္"(Lu Xun) အား အျပင္သို႕ပို႕ေပးခဲ့သည္။ အဘိုးအိုသည္ လမ္းခုလတ္တြင္ လမ္းေပ်ာက္ျခင္းမရွိသလိုရပ္တန္႕ခဲ့ျခင္းလည္းမရွိေပ။ ေတာင္ကုန္းျမင့္ေပၚသို႕ျပန္ေရာက္သြားေသာအခါ "လုရႊင့္"(Lu Xun) မွ ထိုအဘိုးအိုက မည္သူျဖစ္သည္ကိုေမးျမန္းသည္။

"က်ဳပ္က က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့ေယာကၡမပါ၊ ဟြမ္ခ်န္ရန္(Huang Chenyan) လို႕ေခၚပါတယ္။ က်ဳပ္သမက္က မင္းျမင္တဲ့အတိုင္း ဒီေက်ာက္တုံးေတြကို ဒီလိုထားခဲ့တယ္။ သူေျပာပုံအရကေတာ့ ရွစ္ေထာင့္ခင္းက်င္းမႈဝကၤပါျဖစ္ျပီး တံခါးရွစ္ခုရွိတယ္။ အဲ့တံခါးေတြရဲ့နာမည္ေတြက အနားယူျခင္းတံခါးေပါက္၊ ရွင္သန္ျခင္းတံခါးေပါက္၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရျခင္းတံခါးေပါက္၊ အတာအဆီးတံခါးေပါက္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တံခါးေပါက္၊ ေသျခင္းတံခါးေပါက္၊ အံ့ဩျခင္းတံခါးေပါက္နဲ႕အခြင့္အလမ္းတံခါးေပါက္တို႕ျဖစ္တယ္။ သူတို႕ေတြက မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျပီး စစ္တပ္အင္အားတစ္သိန္းနဲ႕ညီမွ်တယ္။ သူထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဝူျပည္ေခါင္းေဆာင္ ဒီထဲမွာပိတ္မိေနခဲ့ရင္ မဖြင့္ေပးဖို႕ က်ဳပ္ကိုမွာခဲ့တယ္။ စစ္သူၾကီးကိုျမင္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကိုမသိတာမို႕ ပိတ္မိေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ သိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္က စိတ္ေကာင္းရွိသူဆိုေတာ့ မင္းထြက္ေပါက္မရွိပဲ ပိတ္မိေနမွာကို မၾကည့္ရက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရွင္သန္ျခင္းတံခါးေပါက္ကေန လမ္းျပေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္"

"အဘိုးက ဒါနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေလ့လာထားသလား"

"ေျပာင္းလဲမႈေတြက မေရမတြက္ႏိုင္လို႕ အကုန္လုံးကိုမေလ့လာႏိုင္ဘူး"

"လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ျမင္းေပၚမွဆင္းျပီး အဘိုးအိုကို အရိုအေသျပဳကာ ထြက္သြားေလသည္။ ျပီးေနာက္ သူ၏စခန္းဆီသို႕ၾကည့္ကာ နက္နဲစြာေတြးျပီးေနာက္ ေကာက္ခ်က္ခ်သည္။

"ဒီက်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကို အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့နဂါးလို႕ေခၚၾကတာ တကယ္မွန္တယ္။ က်ဳပ္က သူ႕ျပိဳင္ဘက္မဟုတ္ဘူး"

ထို႕ေနာက္ တပ္ျပန္ဆုတ္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သျဖင့္ အားလုံးက အံ့ဩသြားၾကသည္။ စစ္သူၾကီးတခ်ိဳ႕က စစ္ေအာင္ေနသျဖင့္ ဆက္တိုက္ရန္အၾကံေပးၾကသည္။

"စစ္သူၾကီးက ရန္သူေတြကို ျဖိဳခြင္းျပီးျပီ။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ျမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ပိတ္မိေနျပီ။ ဒီအခ်ိန္က ရန္သူေတြကို ရွင္းလင္းရမယ့္အခ်ိန္ပဲ။ ဒီေက်ာက္တုံးေတြေၾကာင့္နဲ႕ တပ္မဆုတ္သင့္ဘူး"

"က်ဳပ္က ေက်ာက္တုံးေတြက တပ္ဆုတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ေၾကာင့္ တပ္ဆုတ္တာျဖစ္တယ္။ သူ႕ၾကံရည္ဖန္ရည္က သူ႕အေဖထက္မေလွ်ာ့ဘူး။ က်ဳပ္သာ ရွဴျပည္ကိုခ်ီတက္သြားရင္ သူကဝူကိုဝင္တိုက္မွာပဲ။ ဒါဆို ဘယ္လိုျပန္ႏိုင္ေတာ့မလဲ"

သို႕ႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္သို႕ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ဒုတိယရက္တြင္ ကင္းေထာက္တို႕မွ သတင္းပို႕လာသည္။

"ေဝျပည္ရဲ့တပ္ဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕က ဝူျပည္နယ္စပ္အနားကိုခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ႐ုရႊီမွာ ေခ်ာင္ရန္(Cao Ren) ၊ တုန္းခိုမွာ ေခ်ာင္႐ိႈ႕(Cao Xiu)၊ နန္ကြၽင္းမွာ ေခ်ာင္က်န္း(Cao Zhen) တို႕တပ္စြဲထားတယ္။ သူတို႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလည္းဆိုတာ ေသခ်ာမသိဘူး"

"က်ဳပ္ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ"