သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၈၆)

အခန္း (၈၆) 
"ခ်င္မီ"(Qin Mi) သည္ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) အေပၚ စကားျဖင့္အႏိုင္ယူခဲ့ျခင္း။

"ရႊီရွန္"(Xu Sheng) သည္ မီးကိုသုံးကာ "ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) ကိုႏွိမ္ႏွင္းျခင္း။

စစ္ေအာင္ႏိုင္ျပီးေနာက္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) သည္ ဝူျပည္၏သူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ျပီး တိုင္းျပည္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေသာစစ္သူၾကီးဟူသည့္ဘြဲ့ခ်ီးျမင့္ျခင္းခံရသည္။ ထို႕အျပင္ က်န္းလင္သခင္ႏွင့္ က်င္က်ိဳးျမိဳ႕စားရာထူးတို႕ကိုရရွိေလသည္။ ဝူတပ္အလုံးစုံတို႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္အာဏာကိုလည္း သူ႕ကိုေပးထားသည္။ "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) ႏွင့္ "ကူယုံ"(Gu Yong) တို႕သည္ သူတို႕သခင္၏နာမည္ဂုဏ္ၾကီးေစရန္အလို႕ငွာ ခုႏွစ္ကို ထူးျခားသာလြန္ေသာနာမည္ေျပာင္းရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ ဟြမ္ခ်ဴးႏွစ္ (ေအဒီ ၂၂၂) (အဝါေရာင္ အင္အားေတာင့္တင္းမႈ) ဟုေခၚတြင္ေစသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဝျပည္မွသံတမန္ေရာက္လာကာ ညီလာခံသို႕ေခၚလာေစသည္။ သံတမန္မွ

"ဟိုတေလာတုန္းက ရွဴကေဝျပည္ကို အကူအညီေတာင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ေဝဧကရာဇ္က ဝူျပည္ကို စစ္တပ္ေတြေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ ဒါက နားလည္မႈလြဲတာျဖစ္ျပီး ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေဝျပည္က ဝမ္းနည္းေနပါတယ္။ အခု ေဝျပည္က စစ္တပ္ေလးတပ္ကိုေစလႊတ္ျပီး ရွဴကိုတိုက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္။ ဝူျပည္ကသာကူညီမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး ဝူနဲ႕ေဝဟာ အႏိုင္ရတဲ့နယ္ေတြကိုခြဲယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ နားေထာင္ျပီးေနာက္ တိက်သည့္အေျဖမေပးေသးပဲ အၾကံေပး "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) ၊ "ကူယုံ"(Gu Yong) တို႕ႏွင့္တိုင္ပင္ခဲ့သည္။

"လုရႊင့္(Lu Xun) က အသိဉာဏ္ႂကြယ္တဲ့အတြက္ သူ႕ကိုေမးသင့္ပါတယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ "လုရႊင့္"(Lu Xun) ကိုေခၚေစရာ "လုရႊင့္"(Lu Xun) က ဤသို႕ေျပာခဲ့သည္။

"ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) က အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ သူဩဇာကိုခိုင္ျမဲေအာင္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ျပီ။ သူေတာင္းဆိုတာကို ျငင္းလိုက္ရင္ သူရန္ျငိဳးထားတာခံရမွာျဖစ္တယ္။ ေဝမွာေရာ၊ ဝူျပည္မွာေရာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္သေလာက္ကေတာ့ လက္ရွိမွာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကို ယွဥ္ႏိုင္တဲ့လူမရွိေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အရင္ဆုံး သူတို႕ေျပာတာကိုလက္ခံျပီးေတာ့ စစ္တပ္ေတြကိုခ်ီဖို႕အစဥ္သင့္လုပ္ထားရမယ္။ ဒါေပမယ့့္ က်န္တဲ့တပ္ေလးတပ္ရဲ့အေျခအေနကိုအရင္ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။ ရွဴျပည္က်ဆုံးျပီး က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ႐ံႈးနိမ့္မယ့့္အရိပ္အေယာင္ေပၚျပီဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ စစ္တပ္လႊတ္ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ ခ်န္တူးကိုသိမ္းရမယ္။ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ျပန္စဥ္းစားရလိမ့္မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ သံတမန္ကို အေၾကာင္းျပန္လိုက္သည္။

"က်ဳပ္တို႕ေတြလက္ရွိမွာ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတဲ့အတြက္ ေနာက္မွပဲ ရက္ေရြးျပီးခ်ီတက္ပါ့မယ္"

ထိုအေျဖကိုရေသာအခါ သံတမန္လည္း ျပန္ထြက္သြားသည္။

ထို႕ေနာက္ ရွဴျပည္သို႕စစ္ခ်ီသြားေသာတပ္တို႕၏သတင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာစုံစမ္းေစကာ သူလွ်ိဳတို႕ထံမွ အေၾကာင္းျပန္လာသည္။

"ဘုရင္ ခဲပီနန္(Kebi Neng) ဦးေဆာင္တဲ့ အေနာက္ခ်န္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ ရွီးဖင္ခံတပ္မွာ မာေခ်ာင္း(Ma Chao) ကို ျမင္ေတာ့ျပန္ထြက္သြားၾကတယ္။ မုန္႕ေဟာ္(Meng Huo) ဦးေဆာင္တဲ့ေတာင္ပိုင္းမန္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြကေတာ့ ေဝရန္ရဲ့ဗ်ဴဟာေတြေၾကာင့္ ထိတ္လန္႕ျပီး တပ္ဆုတ္သြားပါတယ္။ ရွန္ယုံေခါင္းေဆာင္ မုန္႕တာ(Meng Da) က စစ္ခ်ီတက္လာေပမယ့္ လမ္းတဝက္မွာဖ်ားနာျပီး ျပန္ေကြ႕သြားပါတယ္။ ေခ်ာင္က်န္း(Cao Zhen) ရဲ့တပ္ကေတာ့ ရန္ဖင္ခံတပ္ကိုေရာက္လာျပီး ေက်ာက္ယြင္(Zhao Yun) က ခံတပ္တိုင္းမွာ တပ္ဖြဲ႕ေတြထားရွိျပီး ဗ်ဴဟာက်ေနရာေတြကိုထိန္းသိမ္းထားခဲ့တာေၾကာင့္ စစ္ျပန္ဆုတ္သြားျပီး ရွဲ့ေတာင္ၾကားမွာ စခန္းခ်ထားပါတယ္"

ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားေသာအခါ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ သူ႕အမႈထမ္းတို႕ကိုေျပာသည္။

"လုရႊင့္(Lu Xun) ရဲ့စကားေတြက တကယ္အနာဂတ္ကိုသိေနသလိုပဲ။ တိက်တဲ့ခန္႕မွန္းမႈေတြလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ က်ဳပ္သာအလ်င္စလိုလုပ္လိုက္ရင္ ရွဴျပည္နဲ႕ရန္သူျဖစ္သြားမွာပဲ"

ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွဴျပည္မွ သံတမန္ေရာက္လာသည္။ "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) မွ

"ဒါကလည္း က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က အႏၲရာယ္ၾကားက ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားတာျဖစ္ျပီး တန္႕က်ီ(Deng Zhi) ကို လႊတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္"

"ဒါဆို သူ႕ကိုဘယ္လိုအေၾကာင္းျပန္ရမလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္။ အိုးအၾကီးၾကီးကိုယူလာေစျပီး အဲ့အိုးထဲမွာ ဆီေတြျဖည့္ျပီးေတာ့ မီးျမိဳက္ထားပါ။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြထဲမွာ အထြားဆုံး၊ အရပ္အရွည္ဆုံးလူေတြကိုေခၚျပီး နန္းေတာ္တံခါးအဝင္ဝကေန အထဲထိ တန္းစီျပီး ရပ္ထားခိုင္းပါ။ ျပီးရင္ တန္႕က်ီ(Deng Zhi) ကို ေခၚလိုက္ပါ။ သူဘာမွမေျပာခင္ သူလည္း ခ်ီျပည္ကိုသံတမန္အျဖစ္သြားတဲ့ လီယီက်ီ(Li Yiji)¹ လိုနိဂုံးခ်ဳပ္ရလိမ့္မယ္လို႕ေျခာက္လိုက္ပါ။ ျပီးရင္ သူဘာေျပာမယ္ဆိုတာၾကည့္တာေပါ့"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ ထိုအၾကံကိုလိုက္နာျပီး ဆီအိုးတည္ေစကာ ကိုယ္ရံေတာ္တို႕ကိုေခၚျပီးေနာက္ သံတမန္ကို ဝင္လာေစသည္။

"တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) သည္ အခမ္းအနားတို႕တြင္ဝတ္ေသာ အက်ႌတို႕ကို ေသသပ္ေကာင္းမြန္စြာ ဝတ္ဆင္ကာ ဝင္လာသည္။ အေစာင့္တို႕မွာ ဓား၊ ရဲတင္း၊ လွံရွည္၊ ဓားတို အစရွိသည့္လက္နက္တို႕ကိုကိုင္ေဆာင္ထားသည္ကိုေတြ႕ေလရာ မည္သည္ကိုဆိုလိုမွန္းနားလည္ေသာ္လည္း မထိတ္လန္႕သြားခဲ့ေပ။ သူသည္ ေရွ႕ကိုသာ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ျဖင့္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားျပီး ခန္းမေဆာင္၏တံခါးနားထိေရာက္သြားသည္။ ထိုေနရာတြင္ ဆူေနေသာဆီအိုးကိုေတြ႕လိုက္ျပီး အာဏာပါးကြက္သားတို႕က သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ သူက ျပဳံးရုံသာျပဳံးလိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ ဝူျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူေရွ႕သို႕ေရာက္ေသာအခါ လက္ျဖင့္ သာမန္သာအရိုအေသျပဳျပီး ဦးညြတ္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ထိုအခါ မင္းသားမွ အေစာင့္တို႕အား ခန္းဆီးကိုဆြဲတင္ေစျပီးေနာက္

"ခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ ဦးမညြတ္ရတာလဲ"

"တိုင္းျပည္ၾကီးရဲ့သံတမန္က တိုင္းျပည္ငယ္ရဲ့ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ေတြ႕ရင္ ဦးညြတ္စရာမလိုဘူး"

"ခင္ဗ်ားရဲ့လ်ာကိုမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ခ်ီျပည္သြားတဲ့ လီယီက်ီ(Li Yiji) လိုျဖစ္သြားမယ္။ မၾကာခင္ ဆီအိုးထဲေရာက္သြားႏိုင္တယ္"

ထိုအခါ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) မွ က်ယ္ေလာင္စြာရယ္ျပီး

"ဝူျပည္မွာ ပညာရွိေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္လို႕လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ အခုေတာ့ သာမန္စာေပပညာရွင္ကိုေၾကာက္လန္႕ေနၾကတယ္ဆိုတာ သူမ်ားကိုေျပာရင္ဘယ္သူမွယုံမွာမဟုတ္ဘူး"

ထိုစကားတို႕ေၾကာင့္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွာေဒါသထြက္သြားျပီး

"ခင္ဗ်ားလို အရည္မခ်င္းရွိတဲ့အ႐ူးကိုဘယ္သူကေၾကာက္မွာလဲ"

"သံတမန္ကိုမေၾကာက္ဘူးဆိုရင္ သူဘာေျပာမယ္ဆိုတာ ဘာလို႕ဒီေလာက္ေတာင္စိုးရိမ္ေနရတာလဲ"

"ခင္ဗ်ားက က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ကိုယ္စားလာျပီး က်ဳပ္ကို ေဝျပည္နဲ႕အဆက္အဆံမလုပ္ေတာ့ပဲ ခင္ဗ်ားတိုင္းျပည္နဲ႕မဟာမိတ္ဖြဲ႕ဖို႕လာေျပာတာပဲ မဟုတ္လား"

"ကြၽန္ေတာ္က ရွဴျပည္က သာမန္စာေပေလ့လာသူသာျဖစ္ျပီး ဒီကိုလာတာဟာ ဝူျပည္နဲ႕ေဆြးေႏြးစရာရွိလို႕ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ လက္နက္ကိုင္အေစာင့္ေတြ၊ ဆီအိုးေတြထားထားတာျမင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေပးမေျပာခ်င္ဘူးလို႕ေတြးတာကလြဲျပီး ဘာျဖစ္ႏိုင္ဦးမလဲ"

ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ တပ္သားတို႕ကို ထြက္သြားေစသည္။ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ကို ထိုင္ေစျပီးေနာက္

"ေဝနဲ႕ဝူၾကားမွာဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားေျပာတာကို ၾကားခ်င္တယ္"

"ၾကီးျမတ္တဲ့မင္းသားက ေဝျပည္နဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ်င္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ရွဴျပည္နဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းမႈယူခ်င္တာလား"

"က်ဳပ္က ရွဴဧကရာဇ္နဲ႕ေဆြးေႏြးျပီးျငိမ္းခ်မ္းမႈယူခ်င္တာတယ္။ ဒါေပမယ္ ့သူက အသက္ငယ္ျပီး အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့အျပင္ ဘာမွနားမလည္တဲ့အတြက္ ကိစၥၾကီးေတြလုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"

"မင္းသားက သတၱိရွိတဲ့သူရဲေကာင္းျဖစ္ျပီး က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) က သာလြန္ထူးကဲတဲ့ဝန္ၾကီးျဖစ္တယ္။ ဝူျပည္ကို ျမစ္သံုးတန္က အကာအကြယ္ေပးထားသလို ရွဴျပည္ကလည္း ေတာေတာင္ေတြရဲ့အကာအကြယ္ေတြရွိတယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ႏွစ္ခုသာ ျငိမ္းခ်မ္းေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးကာကြယ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ သူတို႕ေတြက တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးကိုသိမ္းေကာင္းသိမ္းႏိုင္မွာျဖစ္သလို ဒီအတိုင္းဆိုရင္လည္း ရပ္တည္ႏိုင္မွာပဲျဖစ္တယ္။ အကယ္၍ မင္းသားက ေဝျပည္ကို လက္ေဆာင္ပဏၰာေတြေပးျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သူတို႕ရဲ့ဝန္ၾကီးအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳလိုက္မယ္ဆိုရင္ မင္းသားက နန္းတြင္းအစည္းအေဝးေတြကိုတက္ေရာက္ရမွာျဖစ္ျပီး မင္းသားအ႐ိုက္အရာဆက္ခံမယ့္သူကလည္း အဲ့နန္းတြင္းမွာ ေက်းကြၽန္အေနနဲ႕အမႈထမ္းရမွာျဖစ္တယ္။ ျငင္းပယ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူတို႕ကတပ္ေတြေစလႊတ္ျပီး တိုက္လိမ့္မယ္။ ရွဴျပည္ကလည္း ျမစ္ေၾကာင္းက ဝင္လာျပီးတိုက္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ပိုင္းနယ္ဟာ မင္းသားရဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈ ဟုတ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့စကားေတြကို နားမေထာင္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာကို လက္မခံဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ရဲ့သံတမန္တာဝန္အေနနဲ႕ မင္းသားေရွ႕မွာပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသျပပါ့မယ္"

ထို႕ေနာက္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) သည္ သူ႕အဝတ္တို႕ကိုဆြဲကာ ခန္းမေဆာင္သို႕ေျပးသြားျပီး ဆီအိုးထဲသို႕ခုန္မည့္ဟန္ျပဳသည္။

"သူ႕ကို တားလိုက္"

ထို႕ေၾကာင့္ အေစာင့္တို႕က တားလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ကို တျခားအေဆာင္သို႕ေခၚသြားျပီး အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဧည့္သည္ေတာ္ကဲ့သို႕ဧည့္ခံသည္။

"အို၊ ဆရာ၊ ခင္ဗ်ားရဲ့စကားေတြက ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားတဲ့အေတြးအတိုင္းပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားရဲ့တိုင္းျပည္နဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းမႈယူခ်င္တယ္။ ဆရာက ၾကားလူလုပ္ေပးႏိုင္မလား"

"ခုနကပဲ မင္းသားက ကြၽန္ေတာ့လိုအမႈထမ္းကြၽန္ကို ဆီထဲထည့္ဖို႕လုပ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကိုအသုံးခ်ဖို႕လုပ္ျပန္ျပီ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးကိုယုံၾကည္သင့္လား"

"ကြၽန္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ျပီးသြားပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ႔႔စကားေတြကို သံသယမရွိပါနဲ႕၊ ဆရာ"

ထို႕ေနာက္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ကို အခန္းထဲတြင္ထားကာ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) က သူ႕အမႈထမ္းတို႕ကိုေခၚျပီးတိုင္ပင္သည္။

"က်ဳပ္လက္ေအာက္မွာ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္းရဲ့ျမိဳ႕နယ္ရွစ္ဆယ့္တစ္ခုရွိျပီး က်င္က်ိဳးနယ္လည္း ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွဴျပည္လို နယ္ေသးေသးေလးကိုမယွဥ္ႏိုင္ဘူး။ ရွဴမွာ တန္႕က်ီ(Deng Zhi) လို သခင္ျဖစ္သူရဲ့ဂုဏ္သေရတက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့သံအမတ္ၾကီးရွိျပီး က်ဳပ္မွာေတာ့ ရွဴျပည္ကိုလႊတ္ႏိုင္မယ့္ အဲ့လိုလူမ်ိဳးမရွိဘူး"

ထိုအခ်ိန္တြင္ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာကာ သူသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ထိုသူမွာ ဝူခ်န္မွ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) ျဖစ္ျပီး နန္းတြင္းတပ္ကိုဦးေဆာင္သူျဖစ္သည္။

"ခင္ဗ်ားသြားမယ္ဆိုရင္ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့ေရွ႕မွာ က်ဳပ္ရဲ့စိတ္ရင္းေတြကိုေဖာ္ထုတ္ျပႏိုင္

မွာမဟုတ္ဘူး"

"ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုေၾကာက္တယ္ထင္လို႕လား။ သူက လူေတြထဲကလူပဲမဟုတ္လား"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) ကို ဆုလာဘ္မ်ားေပးကာ ရွဴျပည္သို႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။

"တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွ သူ႕သခင္အား

"ဝူျပည္နဲ႕သံတမန္ဆက္သြယ္ေရးက အဆင္ေျပမွာျဖစ္ျပီး သူတို႕ဘက္က ပညာဉာဏ္ရွိသူတစ္ေယာက္ကိုလႊတ္လိုက္လိမ့္မယ္။ အရွင္မင္းၾကီးက သူ႕ကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံရင္ သူ ဝူျပည္ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ မဟာမိတ္ဖြဲ႕တာ ျပီးဆုံးႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဝူျပည္နဲ႕မဟာမိတ္ျဖစ္သြားရင္ ေဝကလာတိုက္ရဲေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့လိုျငိမ္းခ်မ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က တပ္ေတြကိုဦးေဆာင္ျပီး ေတာင္ပိုင္းက မန္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းမယ္။ ျပီးရင္ေတာ့ ေဝကိုတိုက္ရမယ္။ ေဝျပည္သာမရွိေတာ့ရင္ ဝူလည္း အၾကာၾကီးခံႏိုင္မွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္တစ္ခုလုံးကို စည္းရုံးႏိုင္မွာျဖစ္တယ္"

ထိုအခ်ိန္တြင္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ႏွင့္ ဝူမွ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) တို႕သည္ မၾကာခင္တြင္ေရာက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရခဲ့သည္။ ဒုတိယဧကရာဇ္သည္ နန္းတြင္းသားတို႕ကိုစုစည္းေစကာ ခမ္းနားစြာၾကိဳဆိုရန္ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။

ဝူျပည္သံတမန္သည္ သူ႕လိုအင္ဆႏၵတို႕ျပည့္သြားသကဲ့သို႕ ရဲရင့္စြာေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္။ အရိုအေသျပဳျပီးေနာက္ ဧကရာဇ္မွ သူ႕ဘယ္ဘက္ရွိခုံတြင္ထိုင္ေစသည္။ ထို႕ေနာက္ စားေသာက္ပြဲတို႕တည္ခင္းေစကာ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) ကိုေကာင္းစြာဆက္ဆံသည္။ စားေသာက္ပြဲျပီးေနာက္တြင္ နန္းတြင္းညီလာခံတစ္ခုလုံးက သံတမန္ကို သူ႕တည္းခိုရာေဂဟာသို႕လိုက္ပို႕ခဲ့သည္။

ဒုတိယေန႕တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အိမ္ေတာ္တြင္ စားေသာက္ပြဲက်င္းပျပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) က လိုရင္းအေၾကာင္းတို႕ကိုေျပာသည္။

"က်ဳပ္တို႕ပထမဧကရာဇ္က ဝူျပည္နဲ႕ဆက္ဆံေရးမေျပလည္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြအားလုံးက ေျပာင္းလဲသြားပါျပီ။ အခုလက္ရွိဧကရာဇ္က အင္မတန္ေဖာ္ေရြသူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးက ရန္ျငိဳးေတြကိုေမ့ေပ်ာက္ျပီး တိုင္းျပည္ႏွစ္ခုက ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းခ်စ္ၾကည္မႈယူျပီး ႏွစ္ခုလုံးရဲ့ပစ္မွတ္ျဖစ္ရဲ့ေဝျပည္ကို ေခ်မႈန္းရမယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ဒါနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေကာင္းေကာင္းျပန္ေျပာေပးႏိုင္ဖို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္"

"က်န္းဝင္"(Zhang Wen) က ထိုအစီအစဥ္ကို ေထာက္ခံမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အရက္ေသာက္ျပီးေနာက္ သတိေမ့ေလ်ာ့ကာ လြတ္လပ္စြာရယ္ေမာျပီး ရင္ေကာ့ျပီး မာနေထာင္လႊားေနခဲ့သည္။

ေနာက္ရက္တြင္ ဧကရာဇ္မွ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) ကို ေရႊႏွင့္နားေတာင္းတို႕ကိုေပးခဲ့ျပီး ေတာင္ဘက္တြင္ရွိေသာဧည့္ေဆာင္တြင္ ႏွုတ္ဆက္ပြဲလုပ္ေစခဲ့သည္။ ညီလာခံမွလူအားလုံးတို႕တက္ေရာက္ၾကျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္မွ သံတမန္ကို အရက္မ်ားေသာက္ေစသည္။ ထိုစားေသာက္ပြဲအတြင္းတြင္ အရက္မူးေနေသာလူတစ္ေယာက္သည္ ရုတ္တရတ္ဝင္လာျပီး ဝင့္ႂကြားေသာအမူအရာတို႕ျဖင့္ အရိုအေသျပဳျပီးေနာက္ ေနရာတြင္ထိုင္ခဲ့သည္။

သူ႕လုပ္ေဆာင္မႈတို႕မွာ ထူးျခားေသာေၾကာင့္ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) မွ

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ခင္ဗ်ာ၊ အခုေရာက္လာတဲ့လူက ဘယ္သူပါလဲ"

"သူက ယီက်ိဳးက စာေပပါရဂူျဖစ္တယ္"

"သူက အျပင္ပန္းမွာေတာ့ အဲ့လိုလူျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္၊ ဒါေပမယ့့္ အတြင္းမွာေတာ့ အဲ့လိုတတ္ကြၽမ္းမႈရွိရဲ့လားမသိဘူး"

ထိုစကားတို႕ကို "ခ်င္မီ"(Qin Mi) က ၾကားျပီး ျပန္ေျပာသည္။

"က်ဳပ္သားသမီးေတြက စာေပတတ္ကြၽမ္းတယ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္က အဲ့ထက္ပိုတတ္တာေပါ့"

"ဒါဆို ခင္ဗ်ားရဲ့ကြၽမ္းက်င္မႈေတြက ဘာေတြပါလိမ့္"

"အမ်ားၾကီးပါပဲ။ နကၡတၱေဗဒ၊ ပထဝီ၊ သင္ၾကားမႈသံုးရပ္၊ စနစ္ကိုးမ်ိဳး၊ အေတြးအေခၚ၊ သမိုင္းေတြအျပင္ အထြတ္အျမတ္စာအုပ္ၾကီးေတြနဲ႕႐ိုးရာနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြေရာေပါ့"

"ခင္ဗ်ားေျပာတာေတြက ၾကီးက်ယ္လွခ်ည္လား။ ဒါဆို က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို ေကာင္းကင္နဲ႕ပတ္သတ္တာေတြေမးခ်င္တယ္။ ေကာင္းကင္မွာ ဦးေခါင္းရွိလား"

"ရွိတာေပါ့"

"ဘယ္မွာတုန္း?"

"အေနာက္ဘက္နားေလာက္မွာ။ ရတုကဗ်ာထဲမွာ 'နတ္ဘုရားက ၾကင္နာစြာနဲ႕အေနာက္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူခဲ့တယ္' လို႕ဆိုထားတယ္။ ဒီေတာ့ ေခါင္းက အေနာက္ဘက္မွာေပါ့"

"ဒါဆို ေကာင္းကင္ၾကီးက နားရြက္ရွိလား"

"ရွိတာေပါ့။ ေကာင္းကင္ၾကီးက အေပၚမွာရွိျပီး ေအာက္ကေျပာဆိုတာေတြကို နားေနေနတယ္။ ကဗ်ာထဲမွာ 'ရႊံ႕ႏြံထဲကၾကိဳးၾကာရဲ့အသံကို ေကာင္းကင္ယံကေတာင္ ၾကားရတယ္' လို႕ဆိုထားတယ္။ ေကာင္းကင္မွာ နားမရွိရင္ ဘယ္လိုၾကားႏိုင္မလဲ"

"ဒါဆို ေကာင္းကင္မွာ ေျခေထာက္ရွိလား"

"ရွိတာေပါ့။ ကဗ်ာထဲမွာ 'ေကာင္းကင္က အခက္အခဲေတြကို နင္းခ်ခဲ့တယ္' လို႕ဆိုထားတယ္။ ေျခေထာက္မရွိပဲ ဘယ္လိုနင္းႏိုင္မတုန္း"

"ဒါဆို ေကာင္းကင္မွာနာမည္ေရာရွိလား"

"ဘာလို႕မရွိရမွာလဲ?"

"ဒါဆို ဘာတဲ့လဲ"

"လ်ဴ(Liu) ေလ"

"ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုသိလဲ"

"ဧကရာဇ္ရဲ့မ်ိဳး႐ိုးနာမည္က လ်ဴျဖစ္ျပီး သူက ေကာင္းကင္ရဲ့သားေတာ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိတာေပါ့"

"ေနက အေရွ႕ဘက္က ခုန္တက္လာတာလား"

"အဲ့လိုခုန္လာေပမယ့္ အေနာက္ဘက္ကို ျပန္ဝင္သြားတယ္"

"ခ်င္မီ"(Qin Mi) ၏စကားတို႕သည္ ၾကည္လင္ျပတ္သားျပီး ျပည့္စုံသည္။ ထိုသို႕ေသာစကားတို႕ေၾကာင့္ လာေရာက္ေသာဧည့္သည္တို႕မွာ အံ့ဩသြားၾကသည္။ "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) သည္လည္း မည္သို႕ျပန္ေျပာရမည္မသိေပ။ ထိုအခါ "ခ်င္မီ"Qin Mi) ေမးမည့္အလွည့္ေရာက္လာသည္။

"ခင္ဗ်ားကလည္း ခင္ဗ်ားျပည္မွာေတာ့ နာမည္ၾကီးစာေပပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကို ေကာင္းကင္နဲ႕ပတ္သတ္တာ ေမးတယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္း ဒါနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ဗဟုသုတေတြရွိမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ ကနဦးဖရိုဖရဲျဖစ္ျခင္းကေန ယင္းရန္အေနနဲ႕ေျပာင္းလဲသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပါ့တဲ့အပိုင္းေတြက အေပၚပ်ံတက္သြားျပီး ေကာင္းကင္ျဖစ္သြားတယ္။ ပိုေလးပင္တဲ့အပိုင္းေတြကေတာ့ ေျမၾကီးျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ကုန္းကုန္း(Gonggong) ရဲ့ဆန္႕က်င္မႈျပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာ သူ႕ေခါင္းက မျပည့္စုံျခင္းေတာင္မွာညွပ္ေနခဲ့ျပီး ေကာင္းကင္ကိုေထာက္ကူထားတဲ့အေထာက္အပံ့က ျပိဳကြဲသြားခဲ့တယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးက အေနာက္ေျမာက္ဘက္ကို ျပိဳက်သြားခဲ့ျပီး ေျမၾကီးက အေရွ႕ေတာင္ဘက္မွာ နစ္ျမဳပ္သြားသတဲ့။ ေကာင္းကင္က ထာဝရတည္ရွိျပီး အေပၚမွာေပါေလာေပၚေနတယ္ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ျပိဳကြဲသြားခဲ့တာလဲ? က်ဳပ္မသိတဲ့ေနာက္အခ်က္က ေလထုရဲ့အျပင္ဘက္မွာ ဘာရွိသလည္းဆိုတာ ျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားရွင္းျပႏိုင္မယ္ဆို က်ဳပ္ဝမ္းသာမိမွာပါ"

"က်န္းဝင္"(Zhang Wen) သည္ မည္သို႕ေျပာရမည္ကို မသိေသာ္လည္း ထိုင္ေနရာမွထျပီး အရိုအေသေပးကာ

"ဒီေလာကမွာ ဒီလိုမ်ိဳးအစြမ္းအစေတြရွိတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္မသိခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုအေၾကာင္းေတြၾကားမိတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ အခုအတားအဆီးေတြမရွိေတာ့ ပိုျပီးၾကည္လင္စြာျမင္ရပါျပီ"

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဧည့္သည္အရွက္ရမည္ကိုစိုးရိမ္သျဖင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) မွထကာ

"ဒါေတြက စကားလုံးေတြကိုလွည့္သုံးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ စားေသာက္ပြဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေမးျမန္းတဲ့ပေဟ႒ိသေဘာပါပဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ့ျငိမ္ဝတ္ပိျပားေရးနဲ႕လုံျခဳံေရးက ဟာသလုပ္စရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားလည္းနားလည္မွာပါ"

သံတမန္က အရိုအေသျပဳသည္။ ထို႕ေနာက္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ကို သံတမန္ႏွင့္အတူဝူျပည္သို႕ျပန္သြားရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕ႏွစ္ဦးသည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုအရိုအေသျပဳကာ အေရွ႕ဘက္ကိုထြက္သြားေလသည္။

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ သူ႕သံတမန္ေရာက္မလာေသးေသာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။ သူသည္ အမႈထမ္းတို႕ကိုေခၚကာ တိုင္ပင္ေနၾကစဥ္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ႏွင့္အတူ သံတမန္ေရာက္လာေၾကာင္း သတင္းေရာက္လာသည္။

သူတို႕ကိုအတြင္းသို႕ဝင္လာေစျပီး "က်န္းဝင္"(Zhang Wen) သည္ အရိုအေသျပဳျပီးေနာက္ ရွဴဧကရာဇ္၏သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင့္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏မဟာမိတ္ဖြဲ႕လိုသည့္အစီအစဥ္တို႕ကိုေျပာသည္။ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) သည္လည္း ထိုေဆြးေႏြးမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ဘက္သို႕လွည့္ကာ

"ေဝျပည္ကိုသိမ္းပိုက္ျပီးရင္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြရျပီးေနာက္ ဝူျပည္နဲ႕ရွဴျပည္က အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိုခြဲယူသင့္သလား"

"ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ေနႏွစ္စင္းမရွိႏိုင္ပါဘူး။ လူေတြကလည္း ဘုရင္ႏွစ္ပါးကို အသိအမွတ္ျပဳမွာမဟုတ္ဘူး။ ေဝကိုျဖိဳခြင္းျပီးရင္ ဘယ္သူကအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာမသိေပမယ့့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူက အက်င့္သီလေကာင္းရမွာျဖစ္ျပီး ဝန္ၾကီးေတြကလည္း သစၥာရွိရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါမွ မတည္ျငိမ္မႈေတြမရွိမွာျဖစ္တယ္"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွျပဳံးကာ

"ခင္ဗ်ားရဲ့စစ္မွန္တဲ့သေဘာထားကို သံသယျဖစ္စရာမလိုဘူး"

ျပီးေနာက္ "တန္႕က်ီ"(Deng Zhi) ကိုလက္ေဆာင္တို႕ေပးျပီး ထြက္ခြာခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ရွဴႏွင့္ဝူတို႕သည္ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ေလာ့ရန္တြင္ရွိေသာ "ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) သည္ သူ႕ျပိဳင္ဘက္တို႕၏သံတမန္ဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းတို႕ကိုၾကားေသာအခါ ေဒါသအၾကီးအက်ယ္ထြက္ျပီး

"သူတို႕ေတြမဟာမိတ္ဖြဲ႕တယ္ဆိုတာ အလယ္ပိုင္းကိုသိမ္းလိုတဲ့ဆႏၵရွိလို႕ပဲ။ အေကာင္းဆုံးအကြက္က က်ဳပ္အရင္တိုက္ဖို႕ပဲျဖစ္တယ္"

ထို႕ေနာက္ အစည္းအေဝးၾကီးျပဳလုပ္ေစခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္သူၾကီးခ်ဳပ္ "ေခ်ာင္ရန္"(Cao Ren) ႏွင့္ တပ္မွဴးခ်ဳပ္ "က်ာရႊီ"(Jia Xu) တို႕မွာ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစည္းအေဝးတြင္ မပါဝင္ခဲ့ေပ။ အတင္ပင္ခံ "ရွင္းဖီ"(Xin Pi) မွ ထကာ

"အလယ္ပိုင္းေဒသက ရွည္လ်ားက်ယ္ျပန္႕ေပမယ့္ လူဦးေရထူထပ္မႈမရွိတာေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ တပ္ဖြဲ႕ေတြဖြဲ႕စည္းဖို႕မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ့အၾကံကေတာ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေစာင့္ျပီး တပ္ဖြဲ႕ေတြဖြဲ႕စည္းျပီး လက္နက္ေတြအဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့မွ ရန္သူေတြကိုေခ်မႈန္းရမယ္"

"ဒါက ေဖာက္ျပန္လြဲမွားတဲ့အၾကံပဲ။ မဟာမိတ္ျဖစ္သြားတဲ့ဝူနဲ႕ရွဴဟာ က်ဳပ္တို႕ကို အခ်ိန္မေရြးလာတိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒီကိစၥကို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အခ်ိန္ဆြဲလို႕မျဖစ္ဘူး"

ထို႕ေၾကာင့္ ဝူျပည္ကိုစစ္ခ်ီတက္ရန္ အမိန္႕ေတာ္ထုတ္ျပန္လိုက္ျပီး တပ္ဖြဲ႕မ်ားဖြဲ႕ေစသည္။ "စီးမာယီ"(Sima Yi) မွ

"ဝူျပည္ကို ရန္စီျမစ္က ကာကြယ္ထားတာေၾကာင့္ စစ္သေဘၤာေတြလိုအပ္ပါတယ္။ အရွင္မင္းၾကီးက သေဘၤာၾကီးငယ္ေတြကိုဦးေဆာင္ရပါမယ္။ ေရတပ္က ဟြိုင္ျမစ္ကေန ႐ိႈခြၽန္းကိုသိမ္းျပီးေတာ့ ကြမ္းလင္ေရာက္တဲ့အခါ ျမစ္ကိုျဖတ္ျပီး နန္ရႊီကိုသိမ္းရပါမယ္။ အဲ့လိုဆို ဝူျပည္ကိုသိမ္းပိုက္ႏိုင္ျပီ"

ထို႕ေၾကာင့္ နဂါးသေဘၤာတို႕ကိုတည္ေဆာက္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္ျပီး ေန႕ေရာညပါမနားတမ္းတည္ေဆာက္ေလသည္။ အထြာႏွစ္ရာရွည္ေသာသေဘၤာဆယ္စီးေဆာက္ျပီး တစ္စီးတြင္ တပ္သားႏွစ္ေထာင္ပါဝင္သည္။ ထို႕အျပင္ တိုက္သေဘၤာအစီးသံုးေထာင္တို႕ကိုလည္း ျပင္ထားေစသည္။ ဟြမ္ခ်ဴးႏွစ္ပဥၥမႏွစ္(ေအဒီ ၂၂၄) တြင္ စစ္သူၾကီးတို႕ကိုစုေဝးေစကာ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) ကို ပထမဆုံးတပ္၏ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ခန္႕အပ္ခဲ့သည္။ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) ၊ "က်န္းဟဲ"(Zhang He) ၊ "ဝင္ဖင္"(Wen Ping) ႏွင့္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) တို႕သည္ ေခါင္းေဆာင္စစ္သူၾကီးမ်ားျဖစ္ျပီး "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ႏွင့္ "လုခ်န္"(Lu Qian) တို႕က အလယ္တပ္၏ကိုယ္ရံေတာ္အျဖစ္တာဝန္ယူသည္။ "ေခ်ာင္႐ိႈ႕"(Cao Xiu) သည္ အေနာက္ပိုင္းတပ္ကိုတာဝန္ယူျပီး "လ်ဴရဲ့"(Liu Ye) ႏွင့္ "က်န္းက်ီ"(Jiang Ji) တို႕သည္ အၾကံေပးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၾကည္းေရႏွစ္တန္ တပ္သားစုစုေပါင္းသံုးသိန္းရွိသည္။

စတင္မည့္ရက္ကိုေရြးခ်ယ္ျပီးေနာက္တြင္ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ကို အတြင္းေရးအရာရွိမွဴးအျဖစ္သတ္မွတ္ကာ ျမိဳ႕ေတာ္တြင္ထားခဲ့ျပီး ကိုယ္စားအုပ္ခ်ဳပ္သူစစ္သူၾကီးအာဏာကိုေပးထားခဲ့သည္။

သူလွ်ိဳတို႕မွတဆင့္ ေဝတပ္ခ်ီတက္လာေၾကာင္းကိုၾကားသိရျပီး ဝူျပည္မင္းသားကိုအေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။

"ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) က နဂါးသေဘၤာနဲ႕အတူလာျပီး ၾကည္းတပ္၊ေရတပ္စုစုေပါင္း အင္အားသံုးသိန္းပါဝင္ပါတယ္။ အႏၲရာယ္အလြန္ၾကီးပါတယ္"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ အစည္းအေဝးျပဳေစကာ "ကူယုံ"(Gu Yong) မွ

"သခင္ၾကီး၊ စာခ်ဳပ္ထဲကအတိုင္း ရွဴျပည္ကေနစူဧတ္ကူေတာင္းသင့္ပါတယ္။ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ဆီစာေရးျပီး ဟန္က်ဳံးကတဆင့္ ေဝျပည္ကိုတိုက္ျပီးအာရုံလႊဲခိုင္းပါ။ သခင္ၾကီးက နန္ရႊီကိုတပ္ဖြဲ႕ေတြေစလႊတ္ျပီး ရန္သူ႕ကိုခုခံသင့္ပါတယ္"

"က်ဳပ္ လုရႊင့္(Lu Xun) ကိုျပန္ေခၚလိုက္မယ္။ ဒီတာဝန္ကိုလုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာ သူပဲရွိတယ္"

"ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူ႕ကိုျပန္မေခၚတာေကာင္းမယ္။ သူက က်င္က်ိဳးကိုေစာင့္ေရွာက္ရမွာ"

"အင္း၊ သိတယ္။ ဒါေပမယ္ ့က်ဳပ္ကိုကူညီႏိုင္မယ္ ့တျခားရဲရင့္တဲ့လူမရွိဘူး"

ထိုစကားတို႕ေၾကာင့္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) မွ

"ကြၽန္ေတာ္က အရည္အခ်င္းသိပ္မရွိဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္ စစ္တပ္ေတြကိုဦးေဆာင္ျပီး ရန္သူေတြကိုခုခံလိုပါတယ္။ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ကိုယ္တိုင္လာခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုဖမ္းျပီး နန္းေတာ္ေရွ႕တံခါးထိေခၚေဆာင္လာပါမယ္။ သူမလာခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႕တပ္ေတြကိုသတ္ျဖတ္ျပီး ေနာက္ေနာင္ေတာင္ပိုင္းကို မၾကည့္ရဲေအာင္ လုပ္ပါမယ္"

ထိုသို႕စစ္ခ်ီတက္လိုသူထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ ဝမ္းသာသြားျပီး

"ခင္ဗ်ားရဲ့အကူအညီရွိရင္ က်ဳပ္စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး"

ထို႕ေၾကာင့္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ကို အေရွ႕ဘက္ကိုကာကြယ္ေသာစစ္သူၾကီးဘြဲ့ေပးကာ နန္ရႊီႏွင့္က်န္းရဲ့တို႕မွတပ္ဖြဲ႕မ်ားကိုကြပ္ကဲခြင့္ေပးခဲ့သည္။ အမိန္႕ရသည္ႏွင့္ထြက္သြားျပီးေနာက္ လက္နက္မ်ားစြာတို႕ကိုစုစည္းေစကာ ျမစ္ကမ္းတို႕ကိုကာကြယ္ရန္ အလံ၊ တံခြန္တို႕ကိုျပင္ဆင္ေစသည္။ စိတ္ျမန္ေသာ၊ ငယ္ရြယ္သည့္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးမွ ထိုထက္ပိုေသာစီစဥ္မႈမ်ားလုပ္သင့္သည္ဟုထင္ကာ

"သခင္ၾကီးက စစ္သူၾကီးကို ၾကီးေလးတဲ့တာဝန္ေပးခဲ့တယ္။ စစ္သူၾကီးသာ ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ကိုဖမ္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္ေစလႊတ္ျပီး ဟြိုင္ျမစ္ေျမာက္ဘက္မွာေစာင့္ေနသင့္ပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းတပ္ေတြဒီလာတဲ့အထိေစာင့္မယ္ဆိုရင္ အရွုံးနဲ႕ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ပါတယ္"

ထိုေျပာသူမွာ ဝူမင္းသား၏တူ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) ျဖစ္သည္။ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) သည္ ယြီမိသားစုမွဆင္းသက္လာသူျဖစ္ျပီး "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) မွေမြးစားကာ "စြန္း"မ်ိဳး႐ိုးကိုေပးခဲ့သည္။ သူ႕ကို နာမည္ေက်ာ္ေသာစစ္သူၾကီးဟုဘြဲ့ေပးကာ ကြမ္းလင္ကိုေစာင့္ၾကပ္ေစသည္။ သူသည္ ငယ္ရြယ္ျပီး စိတ္လက္ျမန္ေသာ္လည္း အလြန္ရဲရင့္သူျဖစ္သည္။

"ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) ရဲ့တပ္က အင္အားေတာင့္တင္းျပီး သူ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက နာမည္ၾကီးေတြျဖစ္တယ္။ သူတို႕သေဘၤာေတြဒီဘက္ကိုေရာက္လာမွ က်ဳပ္အစီအစဥ္ကိုစတင္မယ္"

"ကြၽန္ေတာ့ဆီမွာ တပ္သားသံုးေထာင္ရွိျပီး ကြမ္းလင္ရဲ့ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကို နားလည္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ကိုျမစ္ကူးခြင့္ေပးျပီး တိုက္ခြင့္ျပဳပါ။ ရွုံးနိမ့္သြားရင္ ေပးတဲ့အျပစ္ကိုခံယူပါ့မယ္"

သို႕ေသာ္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) က ျငင္းလိုက္သည္။ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) က ထပ္ခါထပ္ခါေျပာေသာအခါ စစ္သူၾကီးမွ ေဒါသထြက္ျပီး

"မင္းကလုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္အမိန္႕ကိုဘယ္သူလိုက္နာေတာ့မွာလဲ"

ထို႕ေနာက္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕ကိုေခၚကာ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) ကို ေသဒဏ္ေပးေစသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) လက္ေအာက္မွစစ္သူၾကီးတို႕က "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) ကိုေျပာျပေသာအခါ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) က အလ်င္အျမန္ကယ္တင္ရန္ေရာက္လာသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ မင္းသားေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ေသဒဏ္မေပးရေသးေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ အာဏာပါးကြက္သားတို႕ကိုသြားေစလိုက္ျပီး လူငယ္ကိုငယ္တင္လိုက္သည္။ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) မွ မင္းသားအား

"ကြၽန္ေတာ္က ကြမ္းလင္မွာရွိေနျပီး ရန္သူကိုမတိုက္ပဲ ဒီအတိုင္းေနမယ္ဆိုရင္ ဝူျပည္ရဲ့နိဂုံးပဲ"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) သည္ စခန္းသို႕သြားေသာအခါ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) မွထြက္လာျပီးေတြ႕သည္။

မင္းသားကို ရြက္ဖ်င္တဲတြင္ေနရာထိုင္ခင္းေပးျပီးေနာက္ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) မွ

"အို၊ မင္းသားက ကြၽန္ေတာ့ကိုတပ္ေတြကိုဦးစီးေစျပီး ေဝျပည္ကိုတိုက္ေစတယ္။ အခုကြၽန္ေတာ့စစ္သူၾကီး စြန္းေရွာက္(Sun Shao) က အမိန္႕မနာခံတာေၾကာင့္ ေသဒဏ္ေပးသင့္ပါတယ္။ သူ႕ကိုဘာေၾကာင့္ခ်မ္းသာေပးရမွာလဲ"

"သူက စိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္တတ္တယ္။ သူကအမွားက်ဴးလြန္ခဲ့ေပမယ္ ့ဒီအမွားကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႉေပးဖို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္"

"ဥပေဒဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္လို႕မျဖစ္သလို မင္းသားလည္း လုပ္ခ်င္တိုင္းမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါက တိုင္းျပည္ရဲ့သတ္မွတ္ထားတဲ့ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ျပီး ေတာ္စပ္မႈ၊ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္သာလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရင္ စည္းကမ္းဆိုတာဘယ္ရွိေတာ့မလဲ"

"သူကအမွားလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားသူ႕ကို အျပစ္ေပးခြင့္ရွိတယ္။ သူ႕နာမည္အရင္းက ယြီေရွာက္(Yu Shao) ေပမယ့္ က်ဳပ္အစ္ကို စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) က သူ႕ကိုႏွစ္သက္လို႕ေမြးစားျပီး က်ဳပ္တို႕မ်ိဳး႐ိုးေပးခဲ့တာ။ ဒါ့အျပင္ စြန္းေရွာက္(Sun Shao) က စြမ္းေဆာင္မႈေတြလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူ႕ကိုေသဒဏ္ေပးလိုက္ရင္ အစ္ကိုအေပၚရွိတဲ့တာဝန္မေက်ပြန္ပဲျဖစ္သြားမယ္"

"မင္းသားက အဲ့လိုေျပာတယ္ဆိုေတာ့ သူ႕ကိုေသဒဏ္မေပးေတာ့ပါဘူး"

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ တူျဖစ္သူကို စစ္သူၾကီးထံေက်းဇူးတင္ခိုင္းေသာ္လည္း ထိုလူငယ္က လက္မခံေပ။ ထိုသို႕လက္မခံသည့္အျပင္ သူ႕အျမင္မွန္ကန္ေၾကာင္းက်ယ္ေလာင္စြာေျပာသည္။

"ေခ်ာင္ဖီ(Cao Pi) နဲ႕တိုက္ဖို႕က တကယ့္အစီအစဥ္အမွန္ပဲ။ က်ဳပ္ကိုေသဒဏ္ေပးရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့အစီအစဥ္ကိုလက္မခံဘူး"

"ရႊီရွန္"(Xu Sheng) မ်က္ႏွာပ်က္သြားရာ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ ထိုလူငယ္ကို အျပင္ထြက္သြားခိုင္းေစသည္။

"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ

"သူက က်ဳပ္တို႕ကိုဆုံးရွုံးမႈေတြျဖစ္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ျပီး သူ႕ကိုထပ္တာဝန္ေတြမေပးေတာ့ဘူး"

မင္းသားလည္း သူ႕နန္းေတာ္သို႕ျပန္သြားသည္။

ညအခ်ိန္တြင္ "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) သည္ သူ႕တပ္သားသံုးေထာင္ႏွင့္အတူ ျမစ္ကမ္းဘက္သို႕ တိတ္တခိုးသြားခဲ့သည္ဟု သတင္းရသည္။ ထိုလူငယ္တစ္ခုခုျဖစ္ပါက မင္းသားက ျငိဳျငင္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ "ရႊီရွန္(Xu Sheng) မွ တပ္တစ္တပ္ကိုေစလႊတ္ကာ အကူအညီေပးေစသည္။ ထိုတပ္ကို "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ဦးေဆာင္ျပီး မည္သို႕လုပ္ရမည္ကိုမွာလိုက္သည္။

ေဝျပည္ဧကရာဇ္သည္ နဂါးသေဘၤာႏွင့္အတူ ကြမ္းလင္သို႕ေရာက္လာျပီး ေရွ႕ေျပးတပ္က ျမစ္ကမ္းနားသို႕ေရာက္လာကာ အေျခအေနကိုစူးစမ္းခဲ့သည္။

"ဟိုဘက္ကမ္းမွာ တပ္သားေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ"

"ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) မွ

"ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွမေတြ႕မိဘူး။ အလံေတြ၊ စခန္းခ်ထားတာေတြလည္း မေတြ႕ဘူး"

"ဒါ ပရိယာယ္ပဲ။ သြားျပီးစုံစမ္းၾကည့္ရမယ္"

"ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) သည္ သေဘၤာျဖင့္ ျမစ္ကိုျဖတ္လာသည္။ သူ႕သေဘၤာတြင္ နဂါး၊ ဇာမဏီ၊ ေန၊ လတို႕ျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားျပီး ထည္ဝါေနခဲ့သည္။ ဧကရာဇ္သည္ ေသခ်ာေအာင္စစ္ေဆးၾကည့္ေသာ္လည္း လူတစ္ေယာက္မွမေတြ႕ေပ။

"က်ဳပ္တို႕ေတြ ဟိုဘက္ကိုသြားသင့္တယ္ထင္လား"

"လ်ဴရဲ့"(Liu Ye) မွ

"စစ္ပြဲရဲ့ဥပေဒသအရဆိုရင္ေတာ့ သူတို႕ေတြအဆင္သင့္ျပင္ထားရမွာျဖစ္တယ္။ အရွင္မင္းၾကီးက သတိနဲ႕ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ေစာင့္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူတို႕ေရွ႕ေျပးတပ္က မၾကာခင္လာေကာင္းလာလိမ့္မယ္"

"အခုမိုးခ်ဳပ္ျပီဆိုေတာ့ ျမစ္မွာပဲ ညကိုျဖတ္သန္းလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္"

ထိုညတြင္ သေဘၤာတို႕၌ လင္းထိန္ေအာင္မီးမ်ားထြန္းထားကာ မနက္ကဲ့သို႕ထင္ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေတာင္ပိုင္းတပ္မွာေပၚမလာေပ။

"ဒါက ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ"

"သူတို႕က ဧကရာဇ္ရဲ့ေကာင္းကင္တပ္ၾကီးခ်ီတက္လာျပီဆိုေတာ့ ႂကြက္စုတ္ေတြလိုထြက္ေျပးသြားတာျဖစ္မယ္"

ဧကရာဇ္သည္ က်ယ္ေလာင္စြာရယ္ေမာျပီး မိုးလင္းေသာအခါဝယ္ ျမဴတို႕အံု႕ဆိုင္းလာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလျပည္ေလညင္းတစ္ခ်က္တိုက္သြားျပီးေနာက္ ရန္စီျမစ္ ေတာင္ပိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရန္သူ႕တပ္တို႕တန္းစီျပီး ဓားလွံတို႕ကိုကိုင္ေဆာင္ကာ အလံတို႕ေထာင္ထားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ေသာေၾကာင့္ အံ့ဩသြားက်က်သည္။ မၾကာမီတြင္ပင္ သတင္းမ်ားၾကားရသည္။

"ရန္စီျမစ္နားမွာ ညတြင္းခ်င္းတံတိုင္းၾကီးတစ္ခုေပၚလာျပီး မ်ားျပားတဲ့သေဘၤာေတြက ရွီတိုကေန နန္ရႊီအထိမိုင္တစ္ရာအရွည္မွာ ေနရာယူထားပါတယ္"

စင္စစ္ထိုတံတိုင္းမွာ အတုျဖစ္ျပီး က်ဴပင္တို႕ျဖင့္ တပ္သားမ်ားပုံစံျပဳလုပ္ေစျပီး အလံမ်ားေထာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎မွာ "ရႊီရွန္"(Xu Sheng) ၏ပရိယာယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း တဖက္ရန္သူတို႕မွာ အံ့ဩသြားၾကသည္။

"က်ဳပ္တပ္ေတြက အဲ့လိုသူရဲေကာင္းေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္အသုံးမဝင္ဘူး။ ေတာင္ပိုင္းတပ္က လူေတြကိုမယွဥ္ႏိုင္ဘူး" ဟု "ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) မွေျပာသည္။

ထိုသို႕ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ အေတြးဝင္ေနခ်ိန္ ေလတို႕ျပင္းထန္စြာတိုက္ျပီး အရွိန္အဟုန္ျပင္းကလာကာ လိႈင္းလုံးတို႕ျမင့္တက္လာကာ သေဘၤာကို႐ိုက္ခတ္ျပီး နဂါးဝတ္ရုံကိုေရစိုေစခဲ့သည္။ သေဘၤာေမွာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာအခါ "ေခ်ာင္က်န္း"(Cao Zhen) မွ ေလတို႕ကိုလႊတ္ျပီး သူ႕သခင္ႏွင့္အျခားသူတို႕ကိုကူညီေစသည္။ သို႕ေသာ္ လူတို႕မွာထြက္ခြာရန္ေၾကာက္ေနၾကျပီး "ဝင္ဖင္"(Wen Ping) မွ သေဘၤာတက္ကာ ဧကရာဇ္ကိုေခၚျပီး ပိုငယ္ေသာေလွေပၚသို႕ေခၚလာသည္။ သို႕ႏွင့္လုံျခဳံစြာ ေခ်ာင္းတက္နားသို႕ေရာက္လာခဲ့သည္။

မ်ားမၾကာမီ သတင္းတစ္ခုကိုၾကားလိုက္သည္။

"ေက်ာက္ယြင္(Zhao Yun) က ရန္ဖင္ခံတပ္ကေနတဆင့္ ခ်န္အန္းကိုတိုက္ခိုက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္"

ထိုစကားတို႕ေၾကာင့္ "ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) မွာ လန္႕သြားျပီး ဆုတ္ခြာရန္အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ တပ္တစ္ခုလုံးသည္ ထြက္ေျပးေနခ်င္ခဲ့ျပီး ေျမာက္ဘက္သို႕ခ်ီတက္ၾကသည္။ ဝူတပ္တို႕က ေနာက္မွတိုက္ခိုက္ေသာေၾကာင့္ အသုံးမဝင္ေသာ နန္းတြင္းအသုံးအေဆာင္မ်ား၊ အထုတ္အပိုးမ်ားကို ပစ္ထားေစသည္။ နဂါးသေဘၤာတို႕သည္ ဟြိုင္ျမစ္ကမ္းဘက္သို႕ဆုတ္ခြာသြားသည္။

ထိုသို႕ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဗုံတီးသံ၊ႏွဲသံတို႕ကိုၾကားလိုက္ရျပီး "စြန္းေရွာက္"(Sun Shao) ၏တပ္ေပၚလာသည္။ ေဝတပ္ၾကီးသည္ မခုခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မ်ားစြာေသေၾကခဲ့ေလသည္။ လူအေျမာက္အမ်ားသည္ ျမစ္ထဲသို႕က်ကာ ေရႏွစ္ကုန္သည္။ စစ္သည္တို႕သည္ ၾကိဳးစားကာ ဧကရာဇ္ကိုကယ္ဆယ္ျပီးေနာက္ တပ္ဆုတ္ၾကရာ မၾကာမီတြင္ပင္ မီးေတာက္ေနေသာ က်ဴပင္တို႕ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ ရန္သူတို႕သည္ က်ဴေျခာက္ေပၚတြင္ ငါးဆီတို႕ကိုလူးကာ မီး႐ိႈ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုမီးတို႕သည္ ေဝသေဘၤာမ်ားထံစြဲသြားျပီး ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရာ သေဘၤာတို႕ကိုရပ္တန္႕ခဲ့ရသည္။ "ေခ်ာင္ဖီ"(Cao Pi) ကို ေလွေပၚသို႕သြားေစကာ ကမ္းသို႕ကပ္ေစသည္။ ပိုမိုၾကီးမားေသာသေဘၤာမ်ားအားလုံးတို႕သည္ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္စီးခံခဲ့ရသည္။ ဧကရာဇ္ကို ျမင္းေပၚတင္ျပီးေနာက္ ျမစ္ကမ္းတစ္ေလွ်ာက္သြားေစကာ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ၏တပ္ကူႏွင့္ေတြ႔သည္။ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) သည္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ႏွင့္ရင္ဆိုင္ခဲ့ျပီး ေပါင္ကိုျမားမွန္သြားခဲ့သည္။ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) မွ သူ႕ကိုကယ္လိုက္ျပီး ဧကရာဇ္ကိုလည္း လုံျခဳံရာသို႕ပို႕ႏိုင္ခဲ့သည္။ တပ္မ်ားအျမားအျပားေသဆုံးခဲ့သည့္အျပင္ ျမင္းမ်ား၊ လွည္းမ်ား၊ သေဘၤာမ်ားႏွင့္ လက္နက္မ်ားကို ရန္သူတို႕က သိမ္းပိုက္သြားၾကသည္။

ေဝတပ္ၾကီးသည္စစ္အၾကီးအက်ယ္ရွုံးကာ ျပန္လွည့္ခဲ့ရျပီး "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) က ေအာင္ပြဲခံသည္။ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွ သူ႕အား ထိုက္တန္စြာဆုခ်ခဲ့သည္။

"က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) သည္ ရႊီခ်န္သို႕ျပန္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ျပင္းထန္ေသာဒဏ္ရာေၾကာင့္ ေသဆုံးခဲ့သည္။ ေဝဧကရာဇ္မွ စစ္သူၾကီးကိုေကာင္းစြာျမႇဳပ္ႏွံေစခဲ့သည္။

ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) သည္ ခ်န္အန္းကိုတိုက္ရန္ျပဳေနေသာ္လည္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေခၚေသာေၾကာင့္ ျပန္ဆုတ္သြားခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ယီက်ိဳးမွ စစ္သူၾကီး "ယုံခိုင္"(Yong Kai) သည္ မန္မ်ိဳးႏြယ္စုတို႕ျဖင့္ပူးေပါင္းကာ ေတာင္ပိုင္းမွ နယ္ပယ္ေလးခုတို႕ကိုက်ဴးေက်ာ္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) ျပန္လာေသာအခါ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) အား ရန္ဖင္ခံတပ္ကိုေစာင့္ၾကပ္ထားေစသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ေတာင္ပိုင္းမွ ထႂကြေသာနယ္ပယ္တို႕ကိုႏွိမ္ႏွင္းရန္အတြက္ ခ်န္တူးတြင္ ျပင္ဆင္ေနခဲ့သည္။

"လီယီက်ီ" (Li Yiji)¹ - လ်ဴဘန္း(Liu Bang) ၏အၾကံေပး၊ သံတမန္အမတ္ၾကီးျဖစ္သည္။ ခ်ီျပည္ဘုရင္ႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ေဆာင္ရန္သြားခဲ့ျပီး ခ်ီဘုရင္က သေဘာတူခဲ့သည္။ ထိုသို႕ေဆြးေႏြးေနၾကစဥ္ လ်ဴဘန္း(Liu Bang) က ရုတ္တရတ္တိုက္ေလရာ ခ်ီဘုရင္က ေဒါသထြက္ျပီး "လီယီက်ီ"(Li Yiji) ကို ဆီပူထဲသို႕ ပစ္ခ်ေစခဲ့သည္။