သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၁၀)

အခန္း(၁၀) "မာထန္"(Ma Teng) သည္ ဘုရင္ကို ကယ္ရန္ ၾကိဳးပမ္းျခင္း။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ႕အေဖအတြက္ လက္စားေခ်ျခင္း။

ေ႔ရွအခန္းတြင္ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) တို႕သည္ "ရွန္"(Xian) ဧကရာဇ္ကို သတ္ရန္ၾကံစည္ၾကေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အျခားေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ "က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) ႏွင့္ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) တို႕က ကန္႕ကြက္ၾကသည္။

"မဟုတ္ဘူး၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရင္ကို သတ္လိုက္ရင္ တိုင္းသူျပည္သားေတြက လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သူ႕ကို အာဏာေပးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္၊ ျပီးရင္ ျမိဳ႕ေတာ္ခ်န္အန္းကို ငါတို႕ေျခ၊ ငါတို႕လက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဘုရင္ကို ေထာက္ခံသူေတြကို ရွင္းျပီးမွသာလွ်င္ သူ႕ကို သတ္ဖို႕ ၾကံရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္ၾကီးက ငါတို႕လက္ထဲမွာပဲေပါ့"

သို႕ႏွင့္ ဘုရင္ကို မသတ္ေတာ့ေခ်။ ဘုရင္သည္ ျပႆာဒ္မွေနကာ မိန္႕ဆိုသည္။

"အသင္တို႕၊ ဘာလို႕ ေနေနေသးတာတုန္း။ ဝမ္ယြင္(Wang Yun) ကို သတ္ျပီးျပီမဟုတ္လား၊ စစ္တပ္ေတြကို ျပန္ဆုတ္ခိုင္းေတာ့ေလ"

"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႕က တိုင္းျပည္အေပၚ ေကာင္းက်ိဳးျပဳခဲ့တဲ့အတြက္ ရာထူးတိုးျမင့္တာလိုခ်င္ပါတယ္"

"ဘာရာထူးေတြ လိုခ်င္လို႕လဲ"

သို႕ႏွင့္ သူပုန္တို႕သည္ သူတို႕လိုခ်င္ေသာ အရာအသီးသီးကိုေရးကာ ဘုရင္ကို ေပးလိုက္သည္။ ဘုရင္မွာလည္း နီးရာဓားကို ေၾကာက္ရသျဖင့္ သူပုန္တို႕ကို ရာထူးတိုးေပးရေလသည္။

"လီကြၽယ္"(Li Jue) သည္ ျမင္းပ်ံတပ္စစ္သူၾကီးရာထူး၊ ခ်ီရန္ျမိဳ႕စား၊ ျမိဳ႕ေတာ္ကာကြယ္ေရးတပ္ေခါင္းေဆာင္၊ နန္းေတာ္ၾကီးၾကပ္ေရးမႉး စေသာရာထူးတို႕အျပင္ စစ္တပ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အာဏာတို႕ကို ရသည္။

"ေကာ္စီ"(Guo Si) မွာမူ ေနာက္တန္းတပ္၏ စစ္သူၾကီး၊ ေမရန္ျမိဳ႕စား၊ နန္းေတာ္ၾကီးၾကပ္ေရးမႉးႏွင့္ စစ္တပ္အာဏာတို႕ကို ရသည္။

"ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) မွာမူ ညာေတာင္ပံတပ္စစ္သူၾကီးရာထူးႏွင့္ ဝါညမ္ျမိဳ႕စားအျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံရသည္။

"က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) သည္လည္း ျမင္းပ်ံတပ္စစ္သူၾကီးရာထူးအျပင္ ဖင္ရန္ျမိဳ႕စားအျဖစ္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းခံရေလသည္။

"လီမန္"(Li Meng) ႏွင့္ "ဝမ္ဖန္"(Wang Fang) တို႕သည္ အတြင္းမွ ျမိဳ႕တံခါးတို႕ကို ဖြင့္ေပးသျဖင့္ နန္းေတာ္တပ္မႉးအျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံရသည္။

ထိုရာထူးတို႕ ခ်ီးျမင့္ခံရျပီးေနာက္ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) တို႕သည္ ဘုရင္ကို ေက်းဇူးတင္ကာ ခ်န္အန္းျမိဳ႕၏ ရပ္ကြက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ရႊင္းႏြန္တြင္ စခန္းခ်သည္။ အျခားေသာ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္တို႕သည္လည္း ရာထူးေပးအပ္ျခင္းခံရသျဖင့္ ေက်နပ္သြားၾကသည္။ ျမိဳ႕ေတာ္ကား သူပုန္တို႕၏ ဖ်က္စီးမႈရန္မွ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ျပီ။

"တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) ၏ ေနာက္လိုက္တို႕သည္ ထိုသို႕ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႕၏ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းၾကီး၏ ေက်းဇူးကို မေမ့ေပ။ "တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) ၏ အေလာင္းကို ျပန္ရွာကာ သၿဂၤ ိဳဟ္ရန္ ၾကံေသာ္လည္း အေလာင္း၏ အစအနတို႕သာ ရွာေတြ႕သည္။ သို႕ႏွင့္ ပန္းပုသမားတို႕ကို "တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) ၏ ပုံအတိုင္း သစ္သားျဖင့္ ပန္းပုထုေစျပီး ထိုအရုပ္ကို အဖိုးတန္ေသာအေခါင္းထဲသြင္းကာ ျမႇဳပ္ရန္ ၾကံသည္။ ရက္ေကာင္းရက္သာေရြးျပီး စ်ာပနျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ထိုရက္တြင္ မိုးၾကိဳးမုန္တိုင္းက်ကာ ေျမျပင္ကို ေရအတိ ဖုံးသြားေစသည္ ဟူ၏။ အေခါင္းမွာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲသြားျပီး က်န္ေသာ ခႏၶာကိုမူ မိုးၾကိဳးပစ္ခ်ျခင္း ခံရေလ၏။

ဒုတိယအၾကမ္ စ်ာပနလုပ္ရန္ ၾကံျပန္ရာ ပထမအတိုင္းပင္ ျဖစ္ျပန္၏။ တတိယအၾကမ္တြင္ကား ေျမၾကီးသည္ပင္ လက္မခံေတာ့ေခ်။ မိုးၾကိဳးတို႕ကို ထိုအေလာင္းကို လုံးဝေလာင္ကြၽမ္းသြားေစခဲ့ျပီ။ ေကာင္းကင္ၾကီးသည္ကား "တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) အေပၚ အလြန္စိတ္ဆိုးေနခဲ့ျပီဟု ဆိုႏိုင္သည္။

ယခုအခါ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) တို႕သည္ အစစ္အမွန္အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကသည္။ လူတို႕ကို ဖိႏွိပ္ျခင္း၊ နန္းတြင္းမွလူတို႕ကို ျဖဳတ္ကာ သူတို႕လူႏွင့္ အစားထိုးျခင္း စေသာ အလုပ္တို႕ကို လုပ္ေလသည္။ ထိုလူတို႕ကို ဘုရင္အား အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ၾကည့္ေစသျဖင့္ ဘုရင့္အား အရွက္ေတာ္ရေစသည္။ ထိုသို႕ပင္ ရာထူးတိုးျခင္း၊ ျဖဳတ္ျခင္းတို႕ကို ထင္သလိုပင္ လုပ္ေနၾကသည္။ သူတို႕ နာမည္ၾကီးေစရန္ "က်ဴကြၽင္း"(Zhu Jun) ကို နန္းေတာ္တြင္ အမႈထမ္းရန္ ျပန္ေခၚကာ အတြင္းဝန္ရာထူးေပးေလသည္။

တစ္ေန႕ေသာ္ ပင္က်ိဳးနယ္ႏွင့္ ရွီလ်န္ျမိဳ႕တို႕ကို အပိုင္စားရေသာ "မာထန္"(Ma Teng) သည္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ သူပုန္တို႕ကိုတိုက္ထုတ္ျပီး ဘုရင့္ကိုကယ္တင္မည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ကာ စစ္တပ္တစ္သိန္းျဖင့္ ျမိဳ႕ေတာ္ကို ခ်ီတက္လာသည္။

အေနာက္ဘက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္တို႕သည္ စစ္တိုက္ရန္ စီမံကိန္းတို႕ေရးဆြဲျပီးၾကျပီ။ "မာထန္"(Ma Teng) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕သည္ ျမိဳ႕ေတာ္သို႕လူလႊတ္ကာ သူတို႕ကို ကူညီမည့္သူကို ရွာသည္။ သူတို႕အား ကူညီမည့္ ျမိဳ႕ေတာ္မွ သူသံုးဦးကား အမတ္ "မာယြီ"(Ma Yu) ၊ "ခ်ဳံးေရွာင္"(Chong Shao) ႏွင့္ စစ္သူၾကီး "လ်ဴဖန္"(Liu Fan) တို႕ ျဖစ္သည္။ ဤသို႕ႏွင့္ အတြင္းအျပင္ေပါင္းကာ သူပုန္တို႕ကို သုတ္သင္ရန္ ၾကံၾကသည္။ ထိုသုံးဦးတို႕၏ အကူအညီျဖင့္ "မာထန္"(Ma Teng) သည္ ဘုရင္ထံမွ "အေနာက္ဘက္ကို ေအာင္ႏိုင္ေသာ စစ္သူၾကီး" ဟူေသာ ရာထူးကို ရကာ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) မွာမူ "အေနာက္ဘက္ကို ကာကြယ္ေသာ စစ္သူၾကီး" ဟူ၍ ဘုရင္ထံမွ တိတ္တဆိတ္ ရာထူးတိုးျခင္းခံရသည္။ သို႕ႏွင့္ ထို သူႏွစ္ဦးတို႕သည္ စစ္တပ္တို႕ကို ဦးေဆာင္ကာ ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ ခ်ီတက္လာသည္။

သူပုန္တို႕ဘက္မွ ေခါင္းေဆာင္ေလးဦးသည္လည္း အစည္းအေဝးထိုင္ကာ တိုင္ပင္ၾကသည္။ အၾကံေပး "က်ာရႊီ"(Jia Xu) မွ ေျပာသည္။

"ရန္သူေတြက အေဝးၾကီးက ခ်ီတက္လာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ျမိဳ႕ကို လုံျခဳံေအာင္ပဲ လုပ္ျပီးေတာ့ ကာကြယ္ရမယ္။ ဒီလိုဆို သူတို႕ ရက္တစ္ရာေလာက္ ဝန္းရံျပီးရင္ ရိကၡာကုန္တာနဲ႕ ျပန္သြားရမွာပဲ၊ အဲ့အခ်ိန္မွ ဝင္တိုက္ရင္ အေကာင္းဆုံးပဲ"

"လီမန္"(Li Meng) ႏွင့္ "ဝမ္ဖန္"(Wang Fang) တို႕က ထကာ ေျပာသည္။

"ဒီအၾကံက မေကာင္းဘူး။ က်ဳပ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို စစ္သားတစ္ေသာင္းသာေပး။ အဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သတ္ျပီး သူတို႕ေခါင္းကို ယူလာျပမယ္"

"အဲ့လိုဆို အရွုံးနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရမွာပဲ"

"က်ဳပ္တို႕ရွုံးရင္ က်ဳပ္တို႕ အေသခံမယ္၊ ႏိုင္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ေခါင္းျပတ္ဖို႕တာ ျပင္ထား"

ထိုအခါ "က်ာရႊီ"(Jia Xu) သည္ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) အားေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာသည္။

"ျမိဳ႕ေတာ္က မိုင္ခုႏွစ္ဆယ္အကြာမွာ က်ိဳးက်ီေတာင္ကုန္းရွိတယ္၊ အဲ့ေနရာမွာ လမ္းေတြကက်ဥ္းျပီး သြားရလာရ ခက္ခဲတယ္၊ စစ္သူၾကီး က်န္းက်ိ(Zhang Ji) နဲ႕ ဖန္ခ်ိဳး(Fan Chou) ကို အဲ့ေနရာမွာ တပ္စြဲေစျပီး လီမန္(Li Meng) နဲ႕ ဝမ္ဖန္(Wang Fang) ကို ကူညီေစပါ"

ထိုအၾကံကို လက္ခံလိုက္ျပီး ထိုေနရာတြင္ ေျခလ်င္တပ္ႏွင့္ ျမင္းတပ္ စုစုေပါင္းတစ္ေသာင္းခြဲကို စခန္းခ်ေစသည္။ "လီမန္"(Li Meng) ႏွင့္ "ဝမ္ဖန္"(Wang Fang) တို႕သည္ စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြစြာျဖင့္ ထြက္သြားကာ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ မိုင္ကိုးဆယ္အကြာဝယ္ စခန္းခ်သည္။

ထို႕ေနာက္ အေနာက္ဘက္မွ ခ်ီတက္လာၾကေသာ "မာထန္"(Ma Teng) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕ကို "လီမန္"(Li Meng) ႏွင့္ "ဝမ္ဖန္"(Wang Fang) တို႕က တပ္ခင္းကာ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ "မာထန္"(Ma Teng) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕သည္ တပ္ေ႔ရွသို႕ထြက္ကာ သူပုန္တို႕အား လက္ညိႈးညႊန္ျပီး

"ဒါေတြက သစၥာေဖာက္ေတြပဲ။ သူတို႕ကို ဘယ္သူ ဖမ္းမလည္းေဟ့" ဟု ေမးသည္။

မၾကာမီပင္ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေသာ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးသည္ လွံကို ကိုင္ကာ ျမင္းေကာင္းျမင္းလွကို စီးလ်က္ ထြက္လာသည္။ ထိုသူသည္ကား "မာထန္"(Ma Teng) ၏ သား "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ျဖစ္ျပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ အသက္ တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ရွိျပီ ျဖစ္သည္။

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ ငယ္ရြယ္ေသာ္လည္း သတိၱရွိျပီး ရဲဝံ႕သူ ျဖစ္သည္။

"ဝမ္ဖန္"(Wang Fang) သည္ ရန္သူဘက္မွ ငယ္ရြယ္ေသာ စစ္သူၾကီး ထြက္လာသည္ကို ျမင္ေသာ္အခါ ေဒါသထြက္ျပီး ေ႔ရွသို႕ထြက္ကာ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ႏွင့္ တိုက္ေလသည္။ တိုက္ျပီး သိပ္ပင္မၾကာ၊ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏ လွံက တစ္ဖက္ရန္သူကို ေဖာက္သြားသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) သည္ အေနာက္ဘက္သို႕ ျပန္လွည့္ရန္ ျပင္ရာ "လီမန္"(Li Meng) သည္ ရုတ္တရတ္ထြက္လာျပီး တိုက္ပြဲတြင္က်သြားေသာ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္အတြက္ လက္စားေခ်ရန္ ျပဳသည္။

"မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကား "လီမန္"(Li Meng) ကို ျမင္ဟန္မေပၚ၊ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕အေဖမွ

"ေနာက္မွာ ရန္သူလာေနတယ္" ဟု လွမ္းေအာ္ကာ သတိေပးသည္။

"မာထန္"(Ma Teng) ေျပာေနခ်ိန္တြင္ပင္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) က "လီမန္"(Li Meng) ကို ဖမ္းကာ သူ႕ျမင္းေပၚသို႕ တင္လိုက္ျပီျဖစ္သည္။ စင္စစ္ေသာ္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကား ရန္သူကို မျမင္ျခင္းမဟုတ္၊ မျမင္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ကာ ရန္သူ၏ အငိုက္ကို ေစာင့္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ျဖစ္ပုံက ဤသို႕တည္း။ "လီမန္"(Li Meng) သည္ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ေနာက္မွ လိုက္ကာ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ကို လွံႏွင့္ ထိုးလိုက္သည္၊ ၎ကို "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) က ေရွာင္လိုက္ျပီး သန္မာေသာလက္ေမာင္းတို႕ျဖင့္ "လီမန္"(Li Meng) ကို ဆြဲကာ သံု႕ပန္းအေနျဖင့္ ဖမ္းလိုက္ေလသည္။ ေခါင္းေဆာင္မဲ့သြားေသာ စစ္တပ္တို႕သည္ကား အရပ္မ်က္ႏွာ ေပါင္းစုံသို႕ ေျပးၾကသည္။ "မာထန္"(Ma Teng) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕က ေနာက္မွလိုက္ကာ တိုက္သျဖင့္ အႏိုင္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ခံတပ္တစ္ခုကို သိမ္းကာ စခန္းခ်ျပီး "လီမန္"(Li Meng) ကို သတ္ေစကာ ေခါင္းကို ခ်ိတ္ဆြဲထားေလသည္။

"လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) တို႕သည္ အေျပာၾကီးေသာ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးတို႕ တစ္ဖက္ရန္သူတပ္၏ လူငယ္တစ္ေယာက္ လက္ခ်က္ျဖင့္ ေသဆုံးသည္ကို ၾကားရေသာအခါ "က်ာရႊီ"(Jia Xu) ၏ အၾကံသည္ မွန္ကန္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားသည္။ ထိုအၾကံကိုပင္ လက္ခံကာ ခံစစ္သာ ေနရန္ျပဳျပီး ရန္သူႏွင့္ ယွဥ္မတိုက္ေတာ့ေပ။

"က်ာရႊီ"(Jia Xu) ခန္႕မွန္းသည့္အတိုင္းပင္ ႏွစ္လၾကာေသာ္ ရွီလ်န္စစ္တပ္သည္ စားနပ္ရိကၡာမေလာက္သည္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္တို႕က တပ္ဆုတ္ရန္ ၾကံၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ေလာက္တြင္ပင္ "မာယြီ"(Ma Yu) ၏ အေစခံတစ္ဦးသည္ သစၥာေဖာက္ကာ နန္းတြင္းမွ အရာရွိသံုးဦးတို႕သည္ အေနာက္ဘက္မွ လာတိုက္ေသာ ရန္သူတို႕ႏွင့္ ပူးေပါင္းသည့္အေၾကာင္းကို သတင္းပို႕လိုက္သည္။ ထိုအခါ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ႏွင့္ "ေကာ္စီ"(Guo Si) တို႕သည္ ထိုပူးေပါင္းသူ သံုးဦးလုံးႏွင့္ သူတို႕၏ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားကိုပါ ဖမ္းေစကာ လူပုံအလယ္တြင္ ေခါင္းျဖတ္သတ္ေစသည္။ ထို႕ေနာက္ ထိုသူသံုးဦး၏ ေခါင္းတို႕ကို ျမိဳ႕ေတာ္၏ အေ႔ရွတံခါးတြင္ ခ်ိတ္ထားေလသည္။

အစာေရစာ မရွိေတာ့သည့္အျပင္ ျမိဳ႕တြင္းမွ ကူညီမည့္သူတို႕ ေသဆုံးၾကေသာအခါ "မာထန္"(Ma Teng) ႏွင့္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) တို႕အဖို႕ တပ္ဆုတ္ရန္မွတပါး အျခားမရွိေလျပီ။ တပ္ဆုတ္သည္ႏွင့္ ရန္သူဘက္မွ "က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) က "မာထန္"(Ma Teng) ကိုတိုက္ကာ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) က "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ေနာက္ လိုက္သည္။ "မာထန္"(Ma Teng) ၏ စစ္တပ္ကား အလူးအလဲခံရသည္။ "မာေခ်ာင္း"(Ma Chao) ၏ အျပင္းအထန္ ခုခံမႈေၾကာင့္သာ ရန္သူတို႕က ေနာက္မွ ဆက္မလိုက္ေတာ့ေခ်။

"ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) သည္ အျခားတပ္ေနာက္ကို လိုက္ရာ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) သည္ ရဲရင့္စြာ ေ႔ရွသို႕ ထြက္လာျပီး

"ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ခင္ဗ်ားနဲ႕က တစ္ရြာတည္းသားခ်င္းေတြပဲဗ်ာ၊ ဘာလို႕ဒီလို တိုက္ရတာတုန္း"

"က်ဳပ္က က်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့အမိန္႕ကို နာခံရမယ္"

"ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုလုပ္တာ တိုင္းျပည္ၾကီးအတြက္ပါ၊ ဘာလို႕မ်ား ဒီလိုလိုက္တိုက္ရတာလဲ"

ထိုအခါ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) သည္ "ဟန္ေဆြ"(Han Sui) ကို မတိုက္ေတာ့ပဲ ျမင္းကို ေနာက္ျပန္လွည့္ေစကာ သူ႕တပ္တို႕ကိုလည္း ျပန္ဆုတ္ေစသည္။ ၎ကို "လီကြၽယ္"(Li Jue) ၏ တူျမင္သြားျပီး ျပန္ေရာက္ေသာ္ သူ႕ဦးေလးကို တိုင္တန္းသည္။ "လီကြၽယ္"(Li Jue) က ေဒါသထြက္ျပီး စစ္တပ္တစ္တပ္ ေစလႊတ္ကာ ထိုစစ္သူၾကီးကို သတ္ရန္ျပဳသည္။ ထိုအခါ "က်ာရႊီ"(Jia Xu) က ဝင္ျပီး

"အခုအခ်ိန္မွာ လူေတြ မတည္ျငိမ္ေသးဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ စစ္ထပ္ျဖစ္ရင္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္၊ ဒီအစား ဖန္ခ်ိဳး(Fan Chou) ကို စားေသာက္ပြဲတစ္ခုမွာ ဖိတ္ျပီး အဲ့မွာပဲ အမိန္႕ မနာခံမႈနဲ႕ ကြပ္မ်က္လိုက္ပါ" ဟု ေျပာသည္။

ထိုအၾကံကို "လီကြၽယ္"(Li Jue) က လက္ခံကာ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) ႏွင့္ "က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) ကို စားေသာက္ပြဲသို႕ ဖိတ္သည္။ အႏွီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးကလည္း ဝမ္းသာအားရပင္ လာသည္။ စားေသာက္ပြဲအလယ္တြင္ "လီကြၽယ္"(Li Jue) မွ ရုတ္တရတ္ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) အား

"ခင္ဗ်ား ဘာလို႕ ဟန္ေဆြ(Han Sui) နဲ႕ ပူးေပါင္းတာတုန္း၊ သစၥာေဖာက္ ျဖစ္ေနျပီေပါ့" ဟု ေျပာသည္။

"ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou) သည္ ရုတ္တရတ္ အံ့အားသင့္သြားျပီ။ မည္သို႕မွ ျပန္မေျပာႏိုင္ခင္တြင္ပင္ ဓား၊ပုဆိန္တို႕ ကိုင္ထားေသာ ေၾကးစားလူသတ္သမားတို႕ ေပၚလာကာ "ဖန္ခ်ိဳး"(Fan Chou)  ၏ ေခါင္း စားပြဲခုံေအာက္ ေရာက္သြားသည္။ "က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) သည္ အလြန္အမင္း  ထိတ္လန္႕ကာ ေျမေပၚသို႕ လဲက်သြားသည္။

ထိုအခါ "လီကြၽယ္"(Li Jue) က "က်န္းက်ိ"(Zhang Ji) ကို ထူလိုက္ျပီး

"ဖန္ခ်ိဳး(Fan Chou) က သစၥာေဖာက္မို႕လို႕ သတ္လိုက္တာ၊ ခင္ဗ်ားကေတာ့ က်ဳပ္ မဟာမိတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာမွမပူပါနဲ႕" ဟု ေျပာသည္။

ထို႕ေနာက္တြင္ကား "တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) ျပီးေနာက္ အသစ္တက္လာေသာ "လီကြၽယ္"(Li Jue) ကို ရင္ဆိုင္ဝံ႕သူ မရွိေတာ့ေခ်။ တစ္ဖက္တြင္မူ "လီကြၽယ္"(Li Jue) သည္ "က်ာရႊီ"(Jia Xu) ၏ အၾကံေပးခ်က္အတိုင္း တိုင္းသူျပည္သားတို႕အေရးကို လုပ္ေဆာင္ေလရာ ေျမာက္မ်ားစြာေသာလူတို႕သည္ သူတို႕အား ေထာက္ခံသည္။ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန ေကာင္းလာျပီး အစိုးရလည္း ျပန္တည္ျငိမ္လာသည္။

သို႕ေသာ္လည္း ျပႆနာအသစ္တစ္ခု ေပၚလာခဲ့သည္။ ခ်င္က်ိဳးျပည္နယ္တြင္ အဝါေရာင္သူပုန္တို႕ ေပၚလာျပန္ျပီဟူေသာ သတင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသူပုန္တို႕သည္ လုယက္ခိုးဆိုးၾကေလသည္။

ဝန္ၾကီး "က်ဴကြၽင္း"(Zhu Jun) က ထိုသူပုန္တို႕ကို ႏွိမ္ႏွင္းႏိုင္မည့္သူကို သိသည္ဟုဆိုသည္။ မည္သူလည္းဟု ေမးလွ်င္

"ဒီသူပုန္ေတြကို ေခ်ာင္ေေခ်ာင္း(Cao Cao) ကို အမိန္႕ေပးျပီး တိုက္ခိုင္းမွ ရမယ္၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ရွုံးမွာပဲ" ဟု ျပန္ေျဖသည္။ "လီကြၽယ္"(Li Jue) က

"သူက ဘယ္မွာတုန္း" ဟု ေမးသည္။

"သူက လက္ရွိမွာ တုန္းကြၽင္းျမိဳ႕စားပါ၊ သူ႕လက္ေအာက္မွာ စစ္တပ္အမ်ားၾကီးရွိျပီး သူ႕ကိုသာအမိန္႕ေပးလိုက္ရင္ သူပုန္ေတြကို ျဖိဳခြင္းႏိုင္မွာပါ"

သို႕ႏွင့္ ဆတ္သားတစ္ဦးေစလႊတ္ကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္ က်ိေပျမိဳ႕စား "ေပါက္ရွင္း"(Bao Xin) တို႕အား သူပုန္တို႕ကို ႏွိမ္ႏွင္းရန္ အမိန္႕ထုတ္လိုက္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ နန္းေတာ္မွ အမိန္႕ကို ရသည္ႏွင့္ ႐ိႈရန္ရွိ သူပုန္တို႕ကို တိုက္ရန္ ျပင္သည္။ "ေပါက္ရွင္း"(Bao Xin) သည္ ရန္သူ႕တပ္ကို ထိုးေဖာက္ကာ တိုက္ေသာ္လည္း စစ္ပြဲတစ္ခုတြင္ က်သြားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကား ရန္သူတို႕ကို တိုက္ရာ ရန္သူတစ္ေသာင္းခန္႕ လက္နက္ခ်ၾကသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ထိုအညံ့ခံသူတို႕ကို လွည္းျဖင့္တင္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ တပ္ ေရာက္ေလရာတိုင္းတြင္ ရန္သူတို႕က လက္နက္ခ်ကာ သူ႕တပ္အတြင္း ဝင္ၾကသည္။ သံုးလအၾကာတြင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူတို႕ သူ၏ တပ္အတြင္း ဝင္ေလသည္။

ထိုလူတို႕ထဲတြင္ အရဲရင့္ဆုံးႏွင့္ ခြန္အားၾကီးေသာလူတို႕ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ျပီး ခ်င္က်ိဳးစစ္တပ္ဖြဲ႕ကာ က်န္ေသာလူတို႕ကို အိမ္သို႕ျပန္ေစျပီး လယ္စိုက္ေစသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ ေအာင္ျမင္မႈတို႕ေၾကာင့္ သူ၏ ဂုဏ္သတင္းတို႕ကား ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ်ၾကီးမားလာသည္။ သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈကို ျမိဳ႕ေတာ္ ခ်န္အန္းသို႕ သတင္းပို႕လိုက္ေသာအခါ "အေ႔ရွဘက္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေသာ စစ္သူၾကီး" ဟူသည့္ရာထူး ေပးအပ္ျခင္း ခံရသည္။

သူ၏ ပင္မတပ္စခန္း ရန္က်ိဳးတြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ႏွလုံးရည္ရွိသူမ်ား၊ လက္ရုံးရည္စြမ္းသူမ်ားကို စုေဆာင္းေလရာ လူမ်ားစြာတို႕ သူ၏လက္ေအာက္တြင္ ဝင္ကာ အမႈထမ္းၾကသည္။

(ရန္က်ိဳးျပည္နယ္ကို "လ်ဴတိုက္"(Liu Dai) အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူသည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံ အညံ့ခံလိုက္ရာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ထိုျပည္နယ္ကို သူ၏ ပင္မစခန္းအျဖင့္ အသုံးခ်သည္။)

ဉာဏ္ပညာၾကီးသည္ဟု ေက်ာ္ေဇာေသာ ရန္က်ိဳးျပည္နယ္သား တူဝရီးႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) ႏွင့္ "ရႊင္ယိုး"(Xun You) တို႕သည္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံလာကာ အမႈထမ္းသည္။ ဦးေလးျဖစ္သူ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) သည္ တစ္ခ်ိန္က "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) လက္ေအာက္ တြင္ အမႈထမ္းဖူးေလသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) အမႈထမ္းသည္ကို ဝမ္းသာအားရျဖင့္

"ရႊင္ယြိ(Xun Yu) က ငါ့အတြက္ေတာ့ က်န္းလ်န္(Zhang Liang) ပဲ" ဟု ေျပာေလသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ "က်န္းလ်န္"(Zhang Liang) သည္ ဟန္ေခတ္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဘုရင္ "လ်ဴဘန္း"(Liu Bang ၏ အၾကံေပးျဖစ္သည္။ ဟန္ေခတ္အေစာပိုင္း သူရဲေကာင္းသံုးေဖာ္တြင္ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး မင္းဆရာဟူ၍ ေခၚေဝၚျခင္းခံရသူျဖစ္သည္။)

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) ကို စစ္သူၾကီးရာထူးေပးသည္။

တူျဖစ္သူ "ရႊင္ယိုး"(Xun You) သည္ စြမ္းရည္ထက္ျမက္သည္ဟု နာမည္ၾကီးသူျဖစ္ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ေလာ့ရန္တြင္ ရွိစဥ္က နန္းေတာ္ဝယ္ အမႈထမ္းဖူးသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ရာထူးမွႏွုတ္ထြက္ကာ ကိုယ့္ျပည္နယ္သို႕ ျပန္လာေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ "ရႊင္ယိုး"(Xun You) ကိုမူ စစ္တပ္ေလ့က်င့္ေရးမႉး တာဝန္ေပးေလသည္။

"ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အား ေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္ေတာ့ ရန္က်ိဳးမွာ ပညာရွိတစ္ဦးရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူအခု ဘယ္သူ႕ဆီမွာ အမႈထမ္းလည္းမေျပာတတ္ဘူး"

"သူက ဘယ္သူတုန္း"

"ရန္က်ိဳး အေ႔ရွပိုင္းမွာေနတဲ့ ခ်န္ယြိ(Cheng Yu) ပါ"

"အင္း၊ ငါလည္း သူ႕သတင္း ၾကားဖူးတယ္"

သို႕ႏွင့္ လူတစ္ဦးကို ေစလႊတ္ကာ "ခ်န္ယြိ"(Cheng Yu) အား ဖိတ္ေခၚေစသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ "ခ်န္ယြိ"(Cheng Yu) သည္ အိမ္တြင္မရွိ၊ ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ စာေပေလ့လာေနသည္ဆို၏။ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံ ေရာက္လာသည္။

"ခ်န္ယြိ"(Cheng Yu) သည္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) အား ေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းနဲ႕ ခင္ဗ်ား ေထာက္ခံေပးတာ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားနဲ႕ တစ္ရြာတည္းသား ေကာက်ား(Guo Jia) ကို ေမ့ေနျပီလား"

"ဟုတ္တယ္၊ သူ႕ကို ေခၚဖို႕ သတိမရလိုက္ဘူး"

သို႕ႏွင့္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အား "ေကာက်ား"(Guo Jia) ကို ဖိတ္ေခၚေစသည္။

"ေကာက်ား"(Guo Jia) သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္ တိုင္းေရးျပည္ရာတို႕ကိုေဆြးေႏြးျပီးေသာ္ မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးတစ္ဦးျဖစ္သည့္ "လ်ဴရဲ့"(Liu Ye) အား ဖိတ္ေခၚေစသည္။ "လ်ဴရဲ့"(Liu Ye) မွတစ္ဆင့္ နာမည္သတင္းၾကားႏွင့္ျပီးသူႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ရွန္ရန္မွ "မန္ခ်ဳံ"(Man Chong) ႏွင့္ ဝူခ်န္မွ "လူခ်န္"(Lu Qian) တို႕ကို ဖိတ္ေခၚသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ ခ်န္လ်ဴမွ "ေမာင္က်ဲ"(Mao Jie) ဆိုသူလည္း အမႈလာထမ္းေလသည္။

ထို႕အျပင္ နာမည္ၾကီးလူတစ္ဦးသည္ စစ္တပ္ရာဂဏန္းခန္႕ကို ဦးေဆာင္ကာဝင္ေရာက္အမႈထမ္းသည္။ ထိုသူမွာ ထိုင္စန္းမွ "ယြီက်င့္"(Yu Jin) ျဖစ္သည္။ ေလးအတတ္၊ ျမင္းစီးျခင္းအတတ္တို႕တြင္ ကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္သျဖင့္ စစ္တပ္ၾကီးၾကပ္ေရးမႉးရာထူးေပးအပ္ျခင္း ခံရသည္။

ေနာက္တစ္ရက္တြင္ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) သည္ လူတစ္ဦးကို "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံ ေခၚလာသည္။

"သူက ဘယ္သူတုန္း"

"သူက ခ်န္လ်ဴကပါ၊ တ်န္ေဝ(Dian Wei) လို႕ ေခၚပါတယ္၊ အရဲရင့္ဆုံး၊ အသန္မာဆုံးလူျဖစ္ပါတယ္၊ အရင္က က်န္းေျမာင္(Zhang Miao) လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ေပမယ့္ သူ႕လူေတြနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္ျပီးေတာ့ လူဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကို လက္ဗလာနဲ႕ပဲ သတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနခဲ့တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ အမဲလိုက္ထြက္တုန္းက စမ္းေခ်ာင္းနားမွာ သူက က်ားတစ္ေကာင္ကို လိုက္ေနတာျမင္ေတာ့ သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူ စစ္မႈထမ္းဖို႕ ေခၚလာတာပါ"

"အင္း၊ ငါနားလည္ျပီ။ သူက သာမန္လူမဟုတ္ဘူး။ ၾကည့္ရတာလည္း အလြန္ခြန္အားၾကီးမယ့္ပုံေပါက္တယ္"

"ခြန္အားကေတာ့ ၾကီးပါတယ္၊ တစ္ခါက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႕ လူတစ္ေယာက္ကိုသတ္ျပီး အဲ့လူေခါင္းကို လက္မွာကိုင္ျပီး ေစ်းထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားတာ လူေတြအမ်ားၾကီးျမင္ၾကေပမယ့္ ဘယ္သူမွ သူ႕နားမကပ္ရဲဘူး။ ေနာက္ျပီး သူက လွံႏွစ္လက္ကို ကိုင္ပါတယ္၊ တစ္လက္စီက ေပါင္တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ေလးပါတယ္"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ထိုအစြမ္းကိုျပခိုင္းေလသည္။ "တ်န္ေဝ"(Dian Wei) သည္ လွံတို႕ကိုကိုင္ကာ ဟိုဟိုဒီဒီသြားျပီး အစြမ္းျပသည္။ ထို႕ေနာက္ စစ္သားတစ္စုတို႕သည္ အင္မတန္ၾကီးမားေသာအလံကို မလဲေအာင္ ဝိုင္းတြန္းေနၾကသည္ကို ေတြ႕ေသာအခါ သူသည္ လမ္းဖယ္ရန္ေအာ္လိုက္ျပီး ေလျပင္းတိုက္ေနေသာ္လည္း ထိုအလွံၾကီးကို လက္တစ္ဖက္တည္းႏွင့္ပင္ကိုင္ကာ မလဲေအာင္ ထိန္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က

"ဒါက ဒုတိယ အဲ့လိုင္(E Lai) ပဲ" ဟု ေျပာသည္။

("အဲ့လိုင္(E Lai) သည္ ခြန္အားဗလၾကီးသူအျဖစ္ နာမည္ၾကီးခဲ့သူျဖစ္ျပီး ရွန္ေခတ္ ေနာက္ဆုံးဘုရင္က်ိဳး(King Zhou) ၏ စစ္သူၾကီးျဖစ္သည္။)

ထို႕ေနာက္ "တ်န္ေဝ"(Dian Wei) ကို ရာထူးေပးသည့္အျပင္ လွပေသာအဝတ္အထည္ႏွင့္ ျမင္းေကာင္းျမင္းလွတို႕ လက္ေဆာင္ေပးသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ လူေတာ္တို႕ကို သူ႕ထံလာရန္ အားေပးသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေအာက္တြင္ မ်ားစြာေသာအၾကံေပးႏွင့္ စစ္သူၾကီးတို႕ စုေဝးၾကေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ ဂုဏ္သတင္းကား အေ႔ရွဘက္တစ္လႊားေက်ာ္ေစာခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အေဖ "ေခ်ာင္စုန္႕"(Cao Song) သည္ ပ႗ိပကၡတို႕ ကင္းေဝးရာ လန္ရဲ့တြင္ ေနထိုင္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ မိသားစုတို႕ႏွင့္အတူေနခ်င္ရကား ထိုင္ရွန္းျမိဳ႕စား "ရင္းေရွာက္"(Ying Shao) ထံစာပို႕ကာ သူ႕အေဖအား ရန္က်ိဳးသို႕ေခၚလာေစသည္။ "ေခ်ာင္စုန္႕"(Cao Song) သည္ သူ႕သားထံမွ စာကို ဝမ္းပန္းတသာဖတ္ကာ တစ္မိသားစုလုံးသြားရန္ ျပင္ဆင္သည္။ မိသားစုအေယာက္ ေလးဆယ္ခန္႕ရွိျပီး အေစခံတစ္ရာခန္႕ရွိေလသည္။

သူတို႕သည္ လမ္းခရီးတြင္ ရႊီက်ိဳးနယ္ကို ျဖတ္ရသည္။ ရႊီက်ိဳးနယ္စား ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) သည္ နာမည္ၾကီးေသာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ခ်င္သူျဖစ္ျပီး မိတ္ေဆြျဖစ္ရန္ အခြင့္မသာခဲ့ေခ်။ သို႕ေသာ္လည္း "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ မိသားစုသည္ သူ၏နယ္အတြင္းမွ ျဖတ္သြားသည့္သတင္းကို ၾကားေသာအခါ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္ သြားၾကိဳဆိုကာ သူ၏အိမ္ေတာ္တြင္ ႏွစ္ရက္ခဲ့တည္းေစျပီး ဧည့္ခံသည္။ ဧည့္သည္တို႕ျပန္ၾကေသာအခါဝယ္ သူတို႕အား ေစာင့္ေရွာက္ရန္ စစ္သူၾကီး "က်န္းခိုင္"(Zhang Kai) ႏွင့္ စစ္သားငါးရာကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္သည္ ေႏြအကုန္ ေဆာင္းဦးအကူးျဖစ္သည္။ ဟြာေဖးအရပ္သို႕အေရာက္တြင္ မိုးၾကီးေလၾကီးက်သျဖင့္ ခဏနားရသည္။ ထိုအနီးအနားတြင္ နားခိုစရာမွာ ဘုံေက်ာင္းအပ်က္ပင္ရွိသည္။ ပင္မေဆာင္တြင္ "ေခ်ာင္စုန္႕"(Cao Song) မိသားစုတို႕က ေနရာယူျပီး ေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ စစ္သားတို႕ကို ေနေစသည္။ စစ္သားတို႕မွာ မိုးေရတို႕စိုကုန္သျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ "က်န္းခိုင္"(Zhang Kai) သည္ သူလက္ေအာက္မွလူတို႕ကိုေခၚကာ

"ငါတို႕က အရင္က အဝါေရာင္သူပုန္ေတြပဲ၊ မတတ္သာလို႕သာ ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) ဆီမွာ အညံ့ခံခဲ့တာ။ ခုေတာ့ ပြေပါက္တိုးျပီ။ ဒီညသံုးနာရီမွာ ေခ်ာင္မိသားစုကို သတ္ျပီး သူတို႕ပါလာတဲ့ ရတနာေတြယူျပီးေတာ့ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ရင္ ေကာင္းမယ္" ဟု ေျပာသည္။

အျခားသူတို႕ကလည္း သေဘာတူလိုက္ၾကသည္။

ညဘက္အထိ မိုးကား မစဲေသး။ "ေခ်ာင္စုန္႕"(Cao Song) သည္ မိုးမုန္တိုင္းတိတ္မည့္အခ်ိန္ကို ထိုင္ကာ ေစာင့္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုံေက်ာင္းအေနာက္ဘက္မွ ေျခသံတို႕ၾကားသျဖင့္ ညီျဖစ္သူ "ေခ်ာင္တဲ့"(Cao De) သည္ ဓားကိုင္ျပီး သြားၾကည့္ရာ အသတ္ခံရသည္။ "ေခ်ာင္စုန္႕"(Cao Song) သည္ သူ၏ ဇနီးတစ္ဦးကို လက္ဆြဲကာ ဘုံေက်ာင္းအေနာက္ဘက္မွ ေျပးရန္ျပင္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ ဝသူျဖစ္၍ က်ဥ္းေျမာင္းေသာတံခါးတို႕မွ မထြက္ႏိုင္ေခ်။ သို႕ႏွင့္ ႏွစ္ဦးသား ေဘးဘက္ရွိ အိမ္အေသးေလးဝယ္ ပုန္းေနၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ရန္သူတို႕က ျမင္သြားကာ အသတ္ခံလိုက္ရေလသည္။

ျမိဳ႕စား "ရင္းေရွာက္"(Ying Shao) သည္လည္း ထြက္ေျပးကာ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ထံ သြားခိုလႈံသည္။ လူသတ္သမားတို႕သည္ ဘုံေက်ာင္းကို မီး႐ိႈ႕ျပီးေနာက္ ဟြိုင္ျမစ္၏ ေတာင္ဘက္သို႕ေျပးေလသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႕သည္ လြတ္ေျမာက္သြားျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံသြားကာ ေျပာသည္။  "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာ္ ငိုကာ ေျမေပၚသို႕ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္ လဲက်သြားသည္။ အျခားေသာသူတို႕က ဝိုင္းထူေပးေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ အံကိုၾကိတ္ကာ

"ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) ရဲ့လူေတြက ငါ့အေဖကို သတ္လိုက္တာပဲ၊ သူနဲ႕ က်ဳပ္ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္း မတူေတာ့ဘူး၊ ငါ ရႊီက်ိဳးကို ေလာကၾကီးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒါမွသာ ဒီေဒါသကို ေျဖသိမ့္ႏိုင္မွာ" ဟု ဆိုသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ပင္မတပ္စခန္းႏွင့္ ကြၽမ္းခ်န္၊ ဖန္ရွ ႏွင့္ တုန္းကြၽင္းအရပ္တို႕ကို ကာကြယ္ရန္ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) ႏွင့္ "ခ်န္ယြိ"(Cheng Yu) လက္ေအာက္တြင္ စစ္သားသံုးေသာင္းခန္႕ ထားခဲ့သည္။ ျပီးလွ်င္ က်န္ေသာစစ္တပ္တို႕ကို ဦးေဆာင္ကာ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) ၊ "ယြီက်င့္"(Yu Jin) ၊ "တ်န္ေဝ"(Dian Wei) တို႕ႏွင့္အတူ စစ္ခ်ီထြက္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏အမိန္႕အရ သိမ္းပိုက္ရရွိေသာ ျမိဳ႕ရွိ လူအကုန္လုံးတို႕အား သတ္ျဖတ္ေလသည္။

က်ိဳက်န္းျမိဳ႕စား "ပ်န္းရန္"(Bian Rang) သည္ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) ႏွင့္ မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ရႊီက်ိဳးနယ္အႏၲရာယ္က်ေရာက္ေတာ့မည္ကို ၾကားေသာအခါ စစ္သားငါးေထာင္ကို ဦးေဆာင္ျပီး "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) ကို ကူညီရန္ထြက္လာသည္။ ၎ကိုသိေသာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ေဒါသထြက္ကာ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) ကို ေစလႊတ္ျပီး "ပ်န္းရန္"(Bian Rang) ကို သတ္ေစလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) သည္ တုန္းကြၽင္းတြင္ အမႈထမ္းေနျပီး "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) ႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးသူျဖစ္သည္။ "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ျပည္သူတို႕ကိုပါ သတ္မည္ဟူေသာသတင္းကို ၾကားေသာအခါ သူႏွင့္ ခရီးသြားေဖာ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကို သြားေတြ႕သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) လာရေသာအေၾကာင္းကိုသိကာ ေတြ႕ရန္ လက္မခံဖို႕ ၾကံေသာလည္း ေရွးက "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) ၏ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးသည္ကို အမွတ္ရကာ လက္ခံေတြ႕ဆုံသည္။

"ခင္ဗ်ားက ရႊီက်ိဳးျပည္နယ္ကို ခ်ီတက္တာဟာ ခင္ဗ်ားအေဖအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႕လို႕ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိုလာခဲ့တာပါ။ နယ္စား ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) ဟာ ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့လူေကာင္း ျဖစ္တယ္။ သူဟာ သူ႕ကိုယ္က်ိဳးအတြက္နဲ႕ သူမ်ားကို ဒုကၡေပးမယ့္လူ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ျပီး ခင္ဗ်ားရဲ့အေဖဟာ က်န္းခိုင္(Zhang Kai) လက္ခ်က္နဲ႕ ေသခဲ့တာျဖစ္ျပီး ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) က အျပစ္မဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ဘာအျပစ္မွမရွိတာက ျပည္သူလူထုေတြပါ။ သူတို႕ကို သတ္မယ္ဆိုတာ မေကာင္းတဲ့အၾကံပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ျပန္စဥ္းစားပါလို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္"

"ခင္ဗ်ားက အရင္က က်ဳပ္ကို ထားခဲ့ျပီး အခုမွ ျပန္လာရဲေသးတယ္။ ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) က က်ဳပ္တစ္မိသားစုလုံးကို သတ္ခဲ့တာ။ က်ဳပ္က သူ႕ရဲ့အသည္းႏွလုံးကိုေတာင္ ဆြဲဆုတ္လိုက္ခ်င္တယ္၊ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ား သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ေျပာခ်င္ရာသာေျပာ။ က်ဳပ္က မၾကားသလိုပဲ ေနမယ္"

သို႕ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ကမ္းလွမ္းျခင္း က်ရွုံးခဲ့သည္။ "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) သည္ သက္ျပင္းခ်ကာ ထြက္လာသည္။

"က်ဳပ္ေတာ့ ေထာင္ခ်န္(Tao Qian) ဆီသြားျပီး သူ႕မ်က္ႏွာေတာင္ မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး"

ထို႕ေနာက္ "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) သည္ ခ်န္လ်ဴျမိဳ႕သို႕သြားကာ "က်န္းေျမာင္"(Zhang Miao) လက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ စစ္တပ္ကား စစ္ခ်ီရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေတြ႕သမွ် လူတို႕ကို သတ္ကာ ထိုေနရာတြင္ပင္ ထိုသူတို႕၏ သခ်ၤ ိဳင္းျဖစ္ေစသည္။

"ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္ ထိုသတင္းကို ၾကားေသာ္ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့္ၾကည့္ကာ

"က်ဳပ္ အရင္က ဘာအျပစ္မ်ား လုပ္မိလို႕ က်ဳပ္ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနရပါလိမ့္" ဟု ေရရြတ္သည္။

ထို႕ေနာက္ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕ကို ေခၚကာ တိုင္ပင္သည္။ အမႈထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္ "ေခ်ာင္ေပါက္"(Cao Bao) က

"ရန္သူေတြက ဒီကို ခ်ီတက္လိုက္ေနျပီ၊ ဒီအတိုင္းငံု႕ခံေနလို႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ျပန္တိုက္မွပဲ ရမယ္" ဟု ဆိုသည္။

ထိုအခါ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္ စစ္မထြက္ခ်င္ေသာ္လည္း ထြက္ရသည္။ အေဝးမွ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ ၾကီးမားေသာတပ္ၾကီး ခ်ီတက္လာသည္ကို ျမင္ရသည္။ ထိုစစ္တပ္အလယ္တြင္ ၾကီးမားေသာ အျဖဴေရာင္ အလံၾကီးေထာင္ထားကာ အလံေပၚတြင္ "ကလဲ့စား" ဟူေသာ စာလုံးကို ေရးထားသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ စစ္တပ္ေ႔ရွထြက္လာကာ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) ကို ဆဲေရးတိုင္းထြာသည္။ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္လည္း ေ႔ရွသို႕ထြက္လာျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အား အရိုအေသျပဳျပီးေသာ္

"ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားနဲ႕ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းခိုင္(Zhang Kai) ကို လႊတ္ျပီး ခင္ဗ်ားမိသားစုကို ေစာင့္ေရွာက္ေစခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ့ သူပုန္အက်င့္ မေပ်ာက္ေသးမွန္း က်ဳပ္ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥက ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး" ဟု ေျပာသည္။

"အဘိုးၾကီး၊ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္အေဖကို သတ္လိုက္တာ။ ခုေတာ့ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာျပန္ျပီ"

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) အား မည္သူဖမ္းမည္နည္းဟု ေမးသည္။ ထိုအခါ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) ထြက္လာသည္။ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္လည္း တပ္ေနာက္သို႕ျပန္ဝင္သြားသည္။ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) သည္ ေနာက္မွလိုက္ရာ "ေခ်ာင္ေပါက္"(Cao Bao) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလျပင္းမုန္တိုင္းတိုက္ေလရာ ႏွစ္ဖက္စလုံး တပ္ဆုတ္လိုက္ရသည္။

"ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္ ျမိဳ႕တြင္းသို႕ဝင္ကာ အရာရွိတို႕ကို ေခၚျပီး အစည္းအေဝးျပဳလုပ္သည္။ "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) သည္ ဤသို႕ေျပာသည္။

"ရန္သူဘက္က တပ္က အင္အားၾကီးလြန္းတယ္။ က်ဳပ္သာ အဖမ္းခံလိုက္ရင္ သူက က်ဳပ္ကိုပဲ လက္စားေခ်မွာ ျဖစ္ျပီး ျပည္သူေတြကေတာ့ လုံျခဳံမွာပဲ"

လူတစ္ဦးက ေအာက္ပါအတိုင္း ဝင္ေျပာသည္။

"နယ္စားမင္းက ဒီနယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာခဲ့ျပီ၊ လူေတြရဲ့ ခ်စ္ခင္မႈကိုလည္း ခံရတယ္။ ရန္သူေတြဘယ္ေလာက္ အင္အားၾကီးပါေစ၊ ဒီျမိဳ႕႐ိုးၾကီးကိုေတာ့ မထိုးေဖာက္ႏိုင္ပါဘူး၊ နယ္စားမင္းေရာ၊ အျခားလူေတြေရာ ကာကြယ္ၾကရင္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကို ေသရင္ ေျမျမႇဳပ္စရာ ေနရာမရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ့္ အၾကံရွိပါတယ္"

ထိုစကားကို ၾကားေသာ္ လူအေပါင္းတို႕ အံ့ဩသြားၾကျပီး ၎အၾကံကို ဝိုင္းေမးၾကသည္။