သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၁၅)

အခန္း(၁၅) "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ မင္းသားငယ္ႏွင့္ တိုက္ျခင္း။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ က်ားျဖဳဘုရင္ကို တိုက္ျခင္း

ေ့ရွတစ္ခန္းတြင္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ သူ႕ကိုယ္သူ သတ္ေသရန္ျပဳေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) လက္ကိုဆြဲကာ ဓားကို လုလိုက္ျပီး ေျမၾကီးေပၚသို႕ ပစ္ခ်လိုက္ကာ

"ညီအကိုဆိုတာ ကိုယ့္လက္၊ကိုယ့္ေျခလိုပဲ၊ မိန္းမဆိုတာကေတာ့ အဝတ္တန္ဆာလိုပဲလို႕ ဆိုၾကတယ္။ အဝတ္ဆိုတာ ျပဲသြားရင္ ျပင္လို႕ရေသးတယ္၊ လက္ေတြ၊ေျခေတြက်ိဳးသြားရင္ ဘယ္လိုျပန္ဆက္မွာလဲ? ငါတို႕သံုးေယာက္ဟာ မက္မုံပန္းျခံမွာ တစ္ေန႕တည္း တစ္ရက္တည္းေသမယ္လို႕ သစၥာဆိုထားတယ္ေလ။ ျမိဳ႕ဆုံးရွုံးသြားခဲ့တာမွန္တယ္၊ ငါ့ဇနီးေတြနဲ႕ ကေလးေတြလည္း ေသဆုံးေကာင္းေသဆုံးသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ရႊီက်ိဳးက နဂိုတည္းက ငါတို႕ပိုင္တာမွ မဟုတ္တာ၊ ေနာက္ျပီး လြီပု(Lu Bu) က ငါ့မိသားစုေတြကို သတ္မွာထက္ ထိန္းသိမ္းထားမွာ ပိုျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ မင္း အမွားလုပ္မိတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္လို႕လား" ဟု ေျပာသည္။

ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ငိုေကြၽးေလသည္။ က်န္ညီႏွစ္ဦးကလည္း သနားကာ မ်က္ရည္က်သည္။

"လြီပု"(Lu Bu) သည္ ရႊီက်ိဳးနယ္ကို သိမ္းလိုက္သည့္အေၾကာင္းကို "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၾကားေသာ္ "လြီပု"(Lu Bu) ထံ လက္ေဆာင္ပဏၰာတို႕ပို႕ေစကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို တိုက္ရန္ တိုက္တြန္းသည္။ ထိုလက္ေဆာင္တို႕ကား စားနပ္ရိကၡာ လွည္းငါးေသာင္းတိုက္၊ ျမင္းေကာင္ေရ ငါးရာ၊ ေရႊေငြေအာင္စတစ္ေသာင္းႏွင့္ ပိုးထည္စ တစ္ေထာင္တို႕ ျဖစ္သည္။ "လြီပု"(Lu Bu) ကလည္း ထိုလက္ေဆာင္တို႕ကို လက္ခံကာ "ေကာက္ရႊန္း"(Gao Shun) ကို စစ္သားငါးေသာင္းေပးကာ ခ်ီတက္ေစသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ထိုသတင္းကို ၾကားေသာ္ တပ္သားတို႕ကို ဦးေဆာင္ျပီး ရႊီရီမွ ကြမ္းလင္သို႕ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သည္။

သို႕ေသာ္လည္း "ေကာက္ရႊန္း"(Gao Shun) သည္ "က်ီလင္"(Ji Lin) ထံသြားကာ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ထံမွ လက္ေဆာင္ကို ေတာင္းသည္။ သို႕ေသာ္ "က်ီလင္"(Ji Lin) မွ

"ေလာေလာဆယ္ နယ္စားက အျပင္ထြက္သြားတယ္၊ ေနာက္မွ ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာေပးမယ္" ဟု ဆိုသျဖင့္ "ေကာက္ရႊန္း"(Gao Shun) လည္း  ဘာလုပ္ရမည္ မသိသည္ႏွင့္ "လြီပု"(Lu Bu) ထံ ျပန္သြားသည္။

မၾကာမီပင္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ဆီမွ စာေရာက္လာသည္။ ထိုစာတြင္

"ေကာက္ရႊန္း(Gao Shun) က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို သြားတိုက္ေပမယ့္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) စစ္တပ္က မျပိဳကြဲေသးတဲ့အတြက္ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း လက္ေဆာင္မေပးႏိုင္ပါဘူး" ဟု ဆိုထားသည္။

ထိုအခါ "လြီပု"(Lu Bu) သည္ ေဒါသထြက္ျပီး "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ကို တိုက္ရန္ျပင္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း အၾကံေပး "ခ်န္ကုန္း"(Chen Gong) မွဝင္၍

"ယြမ္စု(Yuan Shu) ကို မတိုက္သင့္ဘူး၊ သူက ႐ိႈခြၽန္းနယ္ကိုပိုင္ျပီး ၾကီးမားတဲ့စစ္တပ္ရွိျပီး ေနာက္ခံအင္အားလည္း ေကာင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕လက္ရွိအေနအထားနဲ႕ သူ႕ကို ယွဥ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး။ အဲ့အစား လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို ေရွာင္ေဖမွာ ေနေစျပီး အခြင့္အခါသင့္ရင္ သူ႕ကို ယြမ္စု(Yuan Shu) နဲ႕ တိုက္ခိုင္းရမယ္၊ ေနာက္ပိုင္း ယြမ္စု(Yuan Shu) ေရာ၊ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ေရာ က်သြားရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက အင္အားၾကီးတဲ့လူ ျဖစ္လာမွာ" ဟု ဆိုသည္။

ထိုအၾကံအတိုင္းပင္ "လြီပု"(Lu Bu) က "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံ စာပို႕လိုက္သည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထြက္ေျပးျပီးေနာက္တြင္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ ကြမ္းလင္ကို တိုက္ျပီး "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ စစ္တပ္တစ္ဝက္ေက်ာ္ကို ေသဆုံးေစခဲ့သည္။ "လြီပု"(Lu Bu) ထံမွ စာေရာက္ေသာအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ၎ကို လက္ခံရန္ ၾကံေသာ္လည္း သူ႕ညီႏွစ္ဦးက "လြီပု"(Lu Bu) ကို မယုံေတာ့ေခ်။ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွ

"ဒီလို သစၥာမရွိတဲ့လူက ဒီလိုမ်ိဳးကမ္းလွမ္းတယ္ဆိုတာ သူ႕မွာ အၾကံတစ္ခုခု ရွိလို႕ေနမယ္" ဟု ေျပာသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) : "အဲ့လို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံလာေတာ့လည္း သူ႕ကို မယုံပဲ မေနႏိုင္ဘူး"

သို႕ႏွင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ရႊီက်ိဳးသို႕ ျပန္သြားေလသည္။ "လႊီပု"(Lu Bu) သည္ သူ႕ကို မယုံမည္စိုးသျဖင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ ဇနီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "ကန္း"(Gan) အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ "မီ"(Mi) အမ်ိဳးသမီးတို႕ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးတို႕က "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား "လႊီပု"(Lu Bu) သည္ သူတို႕အေပၚ ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေၾကာင္း ေျပာေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ သူ႕ညီႏွစ္ဦးကို

"သူက ငါ့မိသားစုေတြကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္" ဟု ေျပာသည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ မေက်နပ္သျဖင့္ သူ႕အစ္ကိုတို႕ႏွင့္အတူ ျမိဳ႕ထဲသို႕ မဝင္ပဲ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ ဇနီးႏွစ္ဦးကိုသာ ေရွာင္ေဖသို႕ ေခၚသြားသည္။

"လြီပု"(Lu Bu) : "တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ျမိဳ႕ကို မသိမ္းခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားညီရဲ့ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ျမိဳ႕ကို ေစာင့္ေရွာက္လိုက္ရတာ"

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) : "ကြၽန္ေတာ္ ဟိုးအရင္ထဲက ဒီျမိဳ႕ကို ခင္ဗ်ားလက္ထဲအပ္ခ်င္ခဲ့တာ

ထို႕ေနာက္ "လြီပု"(Lu Bu) သည္ ျမိဳ႕ကို "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား ျပန္အပ္ရန္ျပဳေသာ္လည္း "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က လက္မခံေခ်။ ထိုအေၾကာင္းကို "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ ညီႏွစ္ဦးၾကားေလေသာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) : "ကံၾကမၼာက ဒီလိုဖန္လာေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ"

ထို႕ေနာက္ "လြီပု"(Lu Bu) သည္ အစားအစာႏွင့္ လက္ေဆာင္တို႕ကို ေပးေလရာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သင့္ျမတ္သြားၾကျပန္သည္။

လုက်န္႕ျမိဳ႕စား "လုကန္း"(Lu Gang) ကို "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က တိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ေလေသာ္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) က "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို ေခၚျပီး ေအာင္ပြဲခံေလသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ၏အေဖေသဆုံးျပီးေနာက္ ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုျပန္ကာ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕ကို စုရုံးသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕အေမ၏ေမာင္ျဖစ္သူႏွင့္ အလ်င္ရႊီက်ိဳးနယ္စားေဟာင္း "ေထာင္ခ်န္"(Tao Qian) တို႕ ရန္ျဖစ္ၾကရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ႕အေမမိသားစုကို ခြၽဲ႔သို႕သြားေစျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာမူ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) လက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းသည္။ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ကလည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို ေျမာက္စားသည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) : "ငါ့မွာသာ ဒီလိုသားမ်ိဳးရွိရင္ ေသေပ်ာ္ျပီ"

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို စစ္သူၾကီးအျဖစ္ခန္႕အပ္ျပီး အရပ္ရပ္သို႕ ေစလႊတ္ကာ စစ္တိုက္ေစခဲ့သည္။

စားေသာက္ပြဲျပီးေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ႕ရြက္ဖ်င္တဲသို႕မျပန္ပဲ လေရာင္ေအာက္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ကာ

"ငါ့အေဖက သူရဲေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ငါကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါလား" ဟု ျမည္တမ္းကာ ငိုေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ လူတစ္ဦးသည္ ရယ္ေမာကာ ထြက္လာသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ၊ ဘာျဖစ္တာလဲ၊ မင္းအေဖကေတာ့ ငါ့ကို အသုံးခ်ခဲ့တယ္။ မင္းကေတာ့ ငါ့ကိုဘာမွမေျပာပဲ ဘာလို႕ ဒီမွာလာငိုေနတာလဲ?"

ထိုအသံရွင္မွာ "စြန္းက်န္႕"(Sun Jian) လက္ေအာက္တြင္အမႈထမ္းခဲ့ေသာ "က်ဴက်ီ"(Zhu Zhi) ျဖစ္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္လည္း အငိုရပ္ကာ ႏွစ္ဦးလုံး တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အေဖေျခရာကို မနင္းႏိုင္တာ စိတ္မေကာင္းလို႕ပါ"

"ဘာလို႕ သူမ်ားလက္ေအာက္မွာ ေနရတာလဲ? တန္းရန္ကို သိမ္းျပီးေတာ့ ယြမ္စု(Yuan Shu) အရိပ္ေအာက္က လြတ္ေအာင္လုပ္ျပီး လုပ္ငန္းၾကီးေတြ ေဆာင္ရြက္ပါ"

ထိုသူ ႏွစ္ဦးတို႕ စကားေျပာေနစဥ္တြင္ လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားတို႕ကို ကူညီပါရေစ"

ထိုသူသည္ကား "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၏ အၾကံေပးတစ္ဦးျဖစ္သူ "လြီဖန္"(Lu Fan) ျဖစ္သည္။ သူတို႕သံုးေယာက္လုံး ထိုင္ကာ တိုင္ပင္ၾကသည္။

"လြီဖန္"(Lu Fan) : "ယြမ္စု(Yuan Shu) က စစ္တပ္မေပးမွာပဲ စိုးရိမ္ရတာ"

"စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) : "က်ဳပ္အေဖေပးခဲ့တဲ့ ဘုရင့္တံဆိပ္တုံးရွိတယ္၊ အဲ့ဟာကို အသုံးခ်လို႕ရႏိုင္တယ္"

"က်ဴက်ီ"(Zhu Zhi) : "ယြမ္စု(Yuan Shu) က အဲ့ရတနာကို လိုခ်င္ေနတာ၊ အဲ့ဟာကို ငါးစာလုပ္ရင္ သူလာဟပ္မွာပဲ"

ထိုသံုးေယာက္တို႕သည္ တိုင္ပင္ကာ အေသးစိတ္စီမံၾကသည္။

ရက္အနည္းငယ္ၾကာေသာ္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ႏွင့္ သြားေတြ႕သည္။ ဝမ္းနည္းေသာ ပုံစံျဖင့္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္

"ကြၽန္ေတာ္ အေဖ့အတြက္ေတာင္ လက္စားမေခ်ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ အခု ရန္က်ိဳးနယ္စား လ်ဴေရာင္(Liu Yao) ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေလးနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္အေမတို႕ကို ဖိႏွိပ္ေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခြၽဲ႔ကိုသြားျပီး သူတို႕ကို သြားကယ္ဖို႕အတြက္ စစ္တပ္ေထာင္ဂဏန္းအနည္းငယ္ေလာက္ လိုခ်င္ပါတယ္။ အာမခံပစၥည္းအေနနဲ႕ ဘုရင့္တံဆိပ္တုံးကို အပ္ထားပါရေစ" ဟု ေျပာသည္။

"မင္းမွာ တံဆိပ္တုံးတကယ္ရွိလားဆိုတာ ငါ ၾကည့္ပါရေစ၊ အဲ့ဟာကို ငါမလိုခ်င္ေပမယ္႔ ငါ့လက္ထဲကို အပ္ထားခဲ့လို႕ရပါတယ္။ မင္းလက္ထဲကို စစ္သားသံုးေထာင္နဲ႕ ျမင္းငါးရာေခ်းေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ျပီး မင္းရာထူးက အဲ့အစစ္သားပမာဏကို မထိန္းႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ သူပုန္ေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းတဲ့စစ္သူၾကီးဆိုျပီး ရာထူးတိုးေပးလိုက္မယ္"

ထိုအခါ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ကို ေက်းဇူးတင္ကာ စစ္သားတို႕ကို ဦးေဆာင္ျပီး အသစ္ရေသာ အၾကံေပးႏွစ္ဦးအျပင္ သူ႕အေဖ၏လက္ေအာက္ရွိ အမႈထမ္းမ်ားျဖစ္ေသာ "က်ဴက်ီ"(Zhu Zhi) ၊ "လြီဖန္"(Lu Fan) ၊ "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) ၊ "ဟြမ္ကိုင္"(Huang Gai) ၊ "ဟန္တန္"(Han Dang) ႏွင့္ အျခားသူတို႕ႏွင့္အတူ ခ်ီတက္သည္။

"စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ လင္းရန္သို႕ေရာက္ေသာ္ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ လူငယ္တစ္ဦးက ဦးေဆာင္လာေသာ စစ္တပ္တစ္တပ္က ေတြ႕လိုက္သည္။ ထိုလူငယ္မွာ ႐ႉခ်န္မွ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ျဖစ္သည္။

"စြန္းက်န္႕"(Sun Jian) သည္ "တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) ႏွင့္ တိုက္စဥ္အခါက ႐ႉခ်န္တြင္ မိသားစုတို႕ႏွင့္ ေနခဲ့ဖူးသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ႏွင့္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) မွာ အသက္အတူတူ၊ လအားျဖင့္ ႏွစ္လသာကြာသျဖင့္ လူငယ္အခ်င္းခ်င္းရင္းႏွီးခဲ့ျပီး ေသြးေသာက္ ညီအကိုဖြဲ႕ခဲ့သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ကား "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ထက္ အသက္အတန္ငယ္ၾကီးသျဖင့္ အကိုၾကီးအရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုမွာ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) သည္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ဦးေလးဆီသြားရန္ ျပင္စဥ္ လမ္း၌ေတြ႕ၾကျခင္းေပတည္း။

သို႕ႏွင့္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ သူ၏အၾကံတို႕ကို သူ႕ညီကို ေျပာေလရာ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) က

"ကြၽန္ေတာ့္တစ္ဘဝလုံးကို ရင္းျပီးေတာ့ အၾကံအစည္ထေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးပါ့မယ္" ဟု ဆိုသည္။

"မင္းပါ ေရာက္လာျပီဆိုေတာ့ အၾကံအစည္ေအာင္လုနီးနီးပါပဲ"

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ကို "က်ဴက်ီ"(Zhu Zhi) ၊ "လြီဖန္"(Lu Fan) တို႕ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) : "ကြမ္းလင္က က်န္းႏွစ္ဦးကို သိလား။ သူတို႕အကူအညီနဲ႕ဆို အစ္ကိုရဲ့ အၾကံအစည္ေအာင္ႏိုင္တယ္

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "က်န္းႏွစ္ဦးဆိုတာ ဘယ္သူေတြတုန္း"

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) : "သူတို႕က ဒီအနားမွာ ေနျပီး ဉာဏ္ၾကီးရွင္ေတြလို႕ နာမည္ၾကီးတယ္။ သူတို႕နာမည္ေတြက "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) နဲ႕ "က်န္းဟုန္"(Zhang Hong) ျဖစ္တယ္။ သူတို႕ရဲ့အကူအညီေတာင္းခံၾကည့္ပါလား"

ထိုအခါ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ အခ်ိန္မေႏွာင့္ေႏွးေစပဲ စာတို႕လက္ေဆာင္တို႕ပို႕ကာ သူ႕ထံ အမႈထမ္းရန္ ဖိတ္ေခၚသည္။ သို႕ေသာ္ ႏွစ္ဦးလုံးက ျငင္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကိုယ္တိုင္သြားကာ ေခၚျပန္သည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ေတာင္းဆိုျပီးသည့္ေနာက္တြင္မွ ထိုသူႏွစ္ဦးထံမွ ကူညီမည္ဟူေသာ ကတိကို ရခဲ့သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုသူႏွစ္ေယာက္ကို စစ္သူၾကီး၊ အၾကံေပးရာထူးေပးလိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ ရန္က်ိဳးျပည္နယ္ကိုတိုက္ရန္ အစီအစဥ္ဆြဲၾကသည္။ နယ္စား "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) သည္ တုန္းလိုင္အရပ္တြင္ရွိေနျပီး သူသည္ ရန္က်ိဳးနယ္စား "လ်ဴတိုက္"(Liu Dai) ႏွင့္ ညီအစ္ကိုေတာ္သည္။ ရန္က်ိဳးျပည္နယ္ ႐ိႈခြၽန္းျမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ္လည္း "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၏ စစ္ဆင္မႈေၾကာင့္ ျမစ္ဝါျမစ္၏ အေ႔ရွေတာင္ဘက္သို႕ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္။ သူသည္ ခြၽဲ့သို႕ေရာက္လာခဲ့ျပီး လင္းရန္တြင္ "ဝူက်င္း"(Wu Jing) ႏွင့္ တိုက္ေနသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ခ်ီတက္လာေသာ သတင္းကို ၾကားသည့္အခါ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) သည္ စစ္သူၾကီးတို႕ကို ေခၚကာ စည္းေဝးေစသည္။ စစ္သူၾကီး "က်န္းရင္"(Zhang Ying) မွ ဤသို႕ေျပာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ စစ္တပ္ကို ဦးေဆာင္ျပီး ႏူက်ဴမွာ စခန္းခ်ျပီး ရန္သူေတြ မလာႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ထားမယ္"

သို႕ေသာ္လည္း လူတစ္ဦးမွ ဝင္၍

"ေ႔ရွတန္းတပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဦးေဆာင္ပါရေစ" ဟု ေျပာရာ အားလုံး၏ အၾကည့္သည္ ထိုသူ႕ထံေရာက္သြားသည္။ ထိုသူမွာ ေပဟိုင္မွ "ခုန္းရုံ"(Kong Rong) ကို ကယ္ခဲ့ျပီးေနာက္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) လက္ေအာက္တြင္ အမႈလာထမ္းေသာ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ျဖစ္သည္။

"လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) : "မင္းက အသက္ငယ္ေသးတဲ့အတြက္ ဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္လို႕မျဖစ္ဘူး။ ငါ့နားမွာေနျပီး အမိန္႕ကိုေစာင့္ေနပါ"

ထိုအခါ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) တစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားသည္။

"က်န္းရင္"(Zhang Ying) သည္ ႏူက်ဴတြင္ တပ္စြဲျပီး "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ေရာက္လာေသာအခါ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေလသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ဘက္မွ "ဟြမ္ကိုင္"(Huang Gai) ထြက္လာကာ "က်န္းရင္"(Zhang Ying) ႏွင့္ တိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ သိပ္ပင္မၾကာလိုက္၊ "က်န္းရင္"(Zhang Ying) ၏ ခံတပ္မွာ မီးေလာင္သျဖင့္ တပ္ဆုတ္ရသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း ေနာက္မွ သဲၾကီးမဲၾကီးဖိတိုက္ရာ "က်န္းရင္"(Zhang Ying) သည္ ေတာင္ကုန္းဘက္သို႕ ထြက္ေျပးေလသည္။

ထိုရန္သူ႕စခန္းကို မီး႐ိႈ႕သည့္သူႏွစ္ဦးမွာ ႐ိႈခြၽန္းမွ "က်န္းခ်င္"(Jiang Qin) ႏွင့္ က်ိဳက်န္းမွ "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) တို႕ျဖစ္သည္။ သူတို႕ႏွစ္ဦးသည္ အလွ်င္က ျမစ္ဝါျမစ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေသာင္းက်န္းခဲ့ေသာ ဓားျပမ်ားျဖစ္ၾကျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လက္ေအာက္၌ ခိုလႈံခဲ့ၾကသည္။

ရန္သူ႕စခန္းကိုသိမ္းျပီးေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ရန္သူဘက္မွ အညံ့ခံေသာ စစ္သားေလးေထာင္တို႕ကို သူ႕တပ္ထဲတြင္ အမႈထမ္းေစျပီး ရွန္ထင္သို႕ ခ်ီတက္သည္။

"က်န္းရင္"(Zhang Ying) သည္ စစ္ရွုံးကာ ျပန္သြားသျဖင့္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) မွ သူ႕ကို သတ္မည္လုပ္ေသာ္လည္း အျခားသူမ်ားက ဝိုင္းဝန္းေတာင္းပန္ၾကသျဖင့္ မသတ္ပဲ လင္းလင္သို႕ လႊတ္လိုက္သည္။ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) သည္ ရန္သူတို႕ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်တိုက္ရန္ ေတာင္ကုန္းတစ္ခု၏ ေတာင္ဘက္တြင္ တပ္စြဲထားသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ အျခားတစ္ဖက္တြင္ တပ္စြဲထားေလသည္။

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုအနီးအနားရွိသူတို႕အား

"ဟန္မင္းဆက္ေခတ္ေႏွာင္းတည္ေထာင္သူ လ်ဴရွုပ္(Liu Xiu) ၏ ဘုရားေက်ာင္း ဤအနီးအနားတြင္ ရွိပါ၏ေလာ" ဟု ေမးရာ အရပ္သားတို႕ကလည္း ေတာင္ကုန္း၏ေတာင္ဘက္တြင္ ရွိေၾကာင္းေျပာသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "က်ဳပ္ မေန႕က လ်ဴရွုပ္(Liu Xiu) က က်ဳပ္ကိုေခၚတယ္လို႕ အိပ္မက္မက္လို႕။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႕ဘုရားေက်ာင္းကိုသြားမလို႕"

"က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) : "ရန္သူက အဲ့တစ္ဖက္မွာရွိတာ မသြားပါနဲ႕"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "အဲ့ဝိညာဥ္က ငါ့ကို ကာကြယ္ေပးလိမ့္မယ္။ ဘာမ်ားေၾကာက္စရာရွိလဲ?"

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သံခ်ပ္ကိုဝတ္ကာ ျမင္းစီးျပီးေနာက္ အေစာင့္ဆယ့္ႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ ထြက္ခြာသြားသည္။ ထိုေတာင္ကုန္းရွိ ဘုရားေက်ာင္းသို႕ေရာက္ေသာ္ အေမႊးတိုင္ထြန္းကာ ဆုေတာင္းၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ကြၽႏု္ပ္ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ ဤအၾကံအစည္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဤဘုရားေက်ာင္းကိုျပန္လည္ျပဳျပင္ျပီး ေလးရာသီပတ္လုံး စားစရာတို႕ ဆက္သပါမည္"

ျပီးေနာက္တြင္မႉ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ျမင္းစီးျပီး ေတာင္ထိပ္မွေနကာ ရန္သူတို႕ကို သြားေထာက္လွမ္းမည္ဟု ဆိုသျဖင့္ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕က ကန္႕ကြက္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေခါင္းမာေသာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို မတားႏိုင္ၾကေခ်။

တစ္ဖက္တပ္မွ လူတို႕သည္ ေတာင္ကုန္းမွ ျမင္းစီးသူတို႕ကို ေတြ႕လိုက္ရာ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) မွ

"ဒါ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) က ငါတို႕ကို လာေထာက္လွမ္းတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အျပင္ မထြက္နဲ႕" ဟု ဆိုသည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ဒါ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ကို ဖမ္းဖို႕အခြင့္ေကာင္းပဲ။ ဘယ္သူ ငါနဲ႕ လိုက္မလဲ"

တစ္ေယာက္မွ ေပၚမလာၾက။ တစ္ေယာက္ေသာ မင္းမႈထမ္းကမူ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ရဲဝံ႕ေသာသူျဖစ္သျဖင့္ သူႏွင့္လိုက္မည္ဟုဆိုကာ လိုက္သြားသည္။ အျခားသူတို႕မွာ ထိုသူႏွစ္ဦးကို ျပက္ရယ္ျပဳၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ေထာက္လွမ္းျပီးေနာက္ ေနာက္သို႕ျပန္လွည့္ရန္ျပင္စဥ္ "ရပ္လိုက္စမ္း" ဟူေသာ အသံတစ္သံၾကားလိုက္သည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ္ ျမင္းစီးလာေသာ လူႏွစ္ဦးကိုေတြ႕သျဖင့္ လွံကိုအသင့္အေနထား ထားလိုက္သည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ဘယ္သူက စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) လည္း"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလည္း"

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : " က်ဳပ္က လိုင္ဟြမ္က ထိုက္ရွီခ်ီ(Taishi Ci) ၊ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ကို ဖမ္းမလို႕လာတာ"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ဆိုတာ က်ဳပ္ပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႕ႏွစ္ေယာက္လုံး လာခဲ့၊ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေၾကာက္ရင္ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) လို႕ မေခၚဘူး"

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ခင္ဗ်ားေရာ ခင္ဗ်ားေနာက္လိုက္ပါ တက္လာရင္ေတာင္ က်ဳပ္ မျဖဳံဘူး"

ထို႕ေနာက္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ထြက္လာျပီး တိုက္ေလသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း ျပန္တိုက္သည္။ အကြက္ငါးဆယ္ခန္႕တိုက္ျပီးေသာ္လည္း ဘယ္သူသာမွန္း မသိေသးေခ်။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕သည္ ထိုတိုက္ပြဲကိုၾကည့္ျပီး အံ့ဩကာ အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေျပာဆိုၾကသည္။  "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ရန္သူ၏ လွံမွာ ဟာကြက္မရွိသည္ကို ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ ပရိယာယ္သုံးရန္ၾကံသည္။ ထို႕ေနာက္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ထြက္ေျပးရန္ ဟန္ေဆာင္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း "တိုက္ပြဲက ေျပးတဲ့လူက သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့လူပဲ" ဟုဆိုကာ ေနာက္မွ လိုက္သည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) မွ ဤသို႕ေတြးသည္။

'သူ႕ကို ဖမ္းလိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္ သူ႕ေနာက္မွာ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အဲ့လူေတြလက္ထဲ ျပန္ပါသြားမွာပဲ။ ဒီေတာ့ သူ႕ကို တစ္ေနရာရာကို အရင္မွ်ားေခၚျပီးမွ ဖမ္းဖို႕လုပ္ရမယ္'

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို မွ်ားေခၚျပီး ေျမျပန္႕တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ ေနာက္သို႕လွည့္ကာတိုက္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးသားအကြက္ငါးဆယ္ခန္႕ထပ္တိုက္ေသာ္လည္း သေရျဖစ္ေနသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) အား လွံျဖင့္ထိုးရာ လွံကို လက္ေမာင္းေအာက္တြင္ ႐ိႈလိုက္ျပီး ေရွာင္လိုက္သည္။ ထိုနည္းတူပင္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း ရန္သူ၏ လွံကို ေရွာင္လိုက္ေလသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးလုံး ဒဏ္ရာမရေသာ္ျငားလည္း ျမင္းေပၚမွ က်သြားသည္။ ေျမၾကီးေပၚတြင္ ႏွစ္ဦးသား လက္ရုံးရည္ခ်င္း ယွဥ္ၾကျပန္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ေနာက္ေက်ာမွ လွံတိုေလးကို ကိုင္လိုက္သည္။ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကလည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ေခါင္းေဆာင္းကို ဖယ္လိုက္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူကိုင္ထားေသာ လွံျဖင့္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကို ထိုးမည္ျပဳရာ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ လက္ထဲမွ ခေမာက္ျဖင့္ ျပန္ကာလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ေအာ္သံတို႕ၾကားလိုက္ရကာ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) သည္ စစ္သားတစ္ေထာင္တို႕ကို ဦးေဆာင္ကာ ေရာက္လာသည္။ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ လွံကိုကိုင္ျပီး ျမင္းေပၚတက္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ျမင္းကိုလည္း "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) မွ ယူေဆာင္လာေလသည္။ ထို႕ေနာက္ စစ္သားအနည္းငယ္ႏွင့္ စစ္သားတစ္ေထာင္တို႕ တိုက္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်ားမၾကာမီမွာပင္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ဦးေဆာင္ေသာ စစ္ကူတို႕ေရာက္လာျပီးေနာက္ဝယ္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လုံး တပ္ျပန္ဆုတ္ၾကသည္။

ေနာက္တစ္ရက္ နံနက္တြင္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ စစ္သားတို႕ကို ဦးေဆာင္ျပီး ရန္သူ႕တပ္စခန္းတို႕သြားကာ စိန္ေခၚသည္။ တပ္ႏွစ္ဖက္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ဆီမွရေသာလွံတိုေလးကို သူ၏လွံတြင္ခ်ိတ္ကာ အေ႔ရွဆုံးတြင္ ထားေစျပီး စစ္သားတို႕အား

"ဒီလွံတိုပိုင္ရွင္ဟာ ထြက္ေျပးသြားတာ မဟုတ္ရင္ အသတ္ခံလိုက္ရျပီထင္တယ္" ဟု ေအာ္ေစသည္။

တစ္ဖက္မွလည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ခေမာက္ကို ေဝွ႕ရမ္းကာ

"စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ေခါင္းက ဒီမွာေဟ့" ဟု ေအာ္ၾကသည္။

ထို႕ေနာက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သူသာသည္၊ ငါသာသည္ ႂကြားဝါၾကသည္။

မၾကာမီပင္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ထြက္လာကာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) အား အေသတိုက္ၾကမည္ဟု စိန္ေခၚရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လည္း လက္ခံလိုက္သည္။

သို႕ေသာ္ "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) မွ

"သခင္က ဒါေလးနဲ႕ အေႏွာင့္အယွက္မခံပါနဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ္ ရွင္းပါ့မယ္" ဟုဆိုကာ ေ႔ရွသို႕ထြက္လာသည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ခင္ဗ်ားလိုလူေလာက္ကို မမႈဘူး၊ ခင္ဗ်ားသခင္ကို ထြက္လာခိုင္းလိုက္ပါ"

"ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) သည္ ထိုစကားေၾကာင့္ ပိုေဒါသထြက္သြားကာ ႏွစ္ဦးသားတိုက္ၾကျပီး အကြက္သံုးဆယ္ခန္႕တိုက္ျပီးေသာ္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) မွ တိုက္ပြဲကို ရပ္ေစလိုက္သည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ဘာလို႕တိုက္ပြဲကို ရပ္ခိုင္းလိုက္တာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဟိုလူ႕ကိုဖမ္းမိေတာ့မွာ"

"လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) : "ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ခြၽဲ႕ကို က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) သိမ္းသြားျပီ။ ခ်န္ဝူ(Chen Wu) က ငါတို႕ကို သစၥာေဖာက္သြားတယ္။ ငါတို႕ျပန္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ေမာ့လင္ကို သြားျပီးေတာ့ "ရႊဲလိ"(Xue Li) နဲ႕ "က်ဲရုံ"(Ze Rong) တို႕ရဲ့ အကူအညီယူရမယ္"

သို႕ႏွင့္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) တပ္ဆုတ္ခဲ့ရသည္။

ထို႕ေနာက္ "က်န္းေက်ာက္"(Zhang Zhao) သည္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) အား

"ရန္သူေတြက က်ိဳးယြီ(Zhou Yu) ေၾကာင့္ အင္အားနည္းေနျပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ညဘက္ လ်ပ္တျပက္ဝင္တိုက္သင့္တယ္" ဟု အၾကံေပးသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ တပ္ကို ငါးဖြဲ႕ခြဲျပီး ရန္သူ႕စခန္းကို တိုက္ကာ ေအာင္ႏိုင္ေလသည္။ ရန္သူတို႕လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးတို႕ထြက္ေျပးကုန္ၾကသည္။ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္လည္း အင္အားမ်ားေသာ ရန္သူကို မခုခံႏိုင္သျဖင့္ ျမင္းသည္ေတာ္တစ္က်ိပ္ျဖင့္ က်င္းရွန္သို႕ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သည္။

ယခုအခါ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လက္ေအာက္တြင္ "ခ်န္ဝူ"(Cheng Wu) ပါ ေရာက္လာခဲ့ျပီ။ "ခ်န္ဝူ"(Cheng Wu) သည္ သာမန္အရပ္အေမာင္းရွိျပီး အသားညိဳညစ္ညစ္ျဖင့္ နီရဲေသာမ်က္လုံးတို႕ရွိသည့္ ထူးဆန္းေသာသူျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က သူ႕ကို ေ႔ရွတန္းတပ္ကို ဦးေဆာင္ေစကာ "ရႊဲလိ"(Xue Li) ကို တိုက္ေစသည္။ ေ႔ရွတန္းတပ္ေခါင္းေဆာင္အေနႏွင့္ "ခ်န္ဝူ"(Cheng Wu) သည္ ျမင္းသည္ေတာ္တစ္ဒါဇင္ျဖင့္ ရန္သူ႕တပ္ကို ထိုးေဖာက္ကာ ရန္သူအေယာက္တစ္ရာခန္႕ကို သတ္ႏိုင္လိုက္သည္။ "ရႊဲလိ"(Xue Li) သည္ ကာကြယ္ေရးကိုသာဦးစားေပးျပီး ထြက္မတိုက္ေခ်။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုျမိဳ႕ကို တိုက္ေနစဥ္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) ႏွင့္ "က်ဲရုံ"(Ze Rng) တို႕က ႏူက်ဴကို တိုက္ေနသည္ဟူေသာ သတင္းေၾကာင့္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုရန္သူႏွစ္ဦးကို သြားရင္ဆိုင္ရေလသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "က်ဳပ္က ဒီမွာပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႕ လက္နက္ခ်ရင္ အေကာင္းဆုံးပဲ"

ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) ဘက္မွ "ယြီမီ"(Yu Mi) ဟူေသာ စစ္သူၾကီးထြက္လာသည္။ သံုးကြက္ခန္႕ခ်ျပီးေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က "ယြီမီ"(Yu Mi) ကို ဖမ္းလိုက္သည္။ ထိုသူကိုကယ္ရန္ "ဖန္နန္"(Fan Neng) ထြက္လာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ဘက္မွ စစ္သားတို႕က  "ေနာက္မွာ ရန္သူရွိတယ္" ဟု ေအာ္ရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က လွည့္ျပီး က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္ေလသျဖင့္ "ဖန္နန္"(Fan Neng) မွာ လန္႕ျပီး ျမင္းေပၚမွက်ကာ ေျမၾကီးႏွင့္ ေခါင္းထိျပီး ေသေလသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူဖမ္းလာေသာ "ယြီမီ"(Yu Mi) ကို ေျမၾကီးေပၚပစ္ခ်လိုက္ရာ "ယြီမီ"(Yu Mi) လည္း ေသေလသည္။ ရန္သူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာ အသတ္ခံရ၍ေသျပီး တစ္ဦးမွာ လန္႕ေသာေၾကာင့္ ေသသြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို "မင္းသားငယ္" ဟု ေခၚေဝၚၾကေလသည္။

"လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) စစ္ရွုံးခဲ့ေလသည္။ စစ္သားမ်ားစြာတို႕ လက္နက္ခ်ၾကသည္။ အသတ္ခံရေသာစစ္သားတို႕မွာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိသည္။ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) မွာ ယြီက်န္းသို႕ေျပးသြားျပီး "လ်ဴေျပာင္း"(Liu Biao) လက္ေအာက္တြင္ ခိုလႈံသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ေနာက္တစ္ကြက္မွာ ေမာ့လင္ကို တိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕အေရာက္တြင္ ရန္သူ႕ေခါင္းေဆာင္ "ရႊဲလိ"(Xue Li) ကို လက္နက္ခ်ေစသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမားတစ္စင္းက ရုတ္တရတ္ထြက္လာကာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကိုစိုက္သြားျပီး ျမင္းေပၚမွ က်သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို စခန္းသို႕ျပန္ေခၚကာ ျမားကိုထုတ္ျပီး ေဆးတို႕ကိုတိုက္ေကြၽးသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ၏က်န္းမာေရးအေျခအေနဆိုးရြားေနသည္ဟု ဝါဒျဖန္႕ေစလိုက္ျပီး စစ္သားတို႕ကို ဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္တို႕ျပဳလုပ္ေစသည္။ ထို႕ေနာက္ ရြက္ဖ်င္တဲတို႕ကိုလည္း ဖယ္ရွားလိုက္သည္။ "ရႊဲ႕လိ"(Xue Li) ၊ "က်န္းရင္"(Zhang Ying) ႏွင့္ "ခ်န္ဟန္"(Chen Heng) တို႕သည္ ညဘက္တိတ္တဆိတ္တိုက္ရန္ျပင္ေသာ္လည္း အသင့္ေစာင့္ေနေသာ ရန္သူတို႕လက္ခ်က္ခံလိုက္ရသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ရုတ္တရတ္ထြက္လာကာ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) က ဒီမွာအေကာင္းၾကီးရွိေသးတယ္" ဟု ဆိုကာ တိုက္ေလသည္။ သူ၏ရုတ္တရတ္ေပၚလာမႈက ရန္သူတို႕ကို ေၾကာက္လန္႕သြားေစသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က ရန္သူတို႕ကို မသတ္ရန္ အမိန္႕ေပးေသာ္လည္း ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။ "က်န္းရင္"(Zhang Ying) သည္ "ခ်န္ဝူ"(Chen Wu) ၏ လွံစာမိသြားသည္။ "ခ်န္ဟန္"(Chen Heng) မွာမူ "က်န္းခ်င္"(Jiang Qin) ၏ ျမားမွန္ျပီး ေသဆုံးသြားသည္။ ေခါင္းေဆာင္ "ရႊဲလိ"(Xue Li) လည္း အသတ္ခံလိုက္ရသည္။ သို႕ႏွင့္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ေမာ့လင္ကို သိမ္းႏိုင္လိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ရွိသည့္ က်န္းရွန္ကို စစ္သားတို႕အား ခ်ီတက္ေစသည္။ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ စစ္သားႏွစ္ေထာင္တို႕ျဖင့္ သူ႕သခင္အတြက္ လက္စားေခ်ရန္ေစာင့္ေနသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) အား အရွင္ဖမ္းရန္ "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ႏွင့္ တိုင္ပင္သည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) : "ျမိဳ႕ကို သံုးမ်က္ႏွာကတိုက္ျပီး အေ႔ရွဂိတ္ကိုေတာ့ အလြတ္ထားထားပါ။ ျမင္းေရာလူပါ ပန္းသြားတဲ့အခါမွာ ထိုက္ရွီခ်ီ(Taishi Ci) ကို ဖမ္းဖို႕ ေနရာတစ္ေနရာမွာေတာ့ ျခဳံခိုတိုက္ဖို႕ စစ္သားေတြထားထားပါ။"

ျမိဳ႕ကို ဝန္းရံျပီးတစ္ညေသာ္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ "ခ်န္ဝူ"(Cheng Wu) အား ျမိဳ႕ကို မီး႐ိႈ႕ေစသည္။ ထိုအခါ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ အေ႔ရွတံခါးမွ ထြက္ကာ ေျပးေလရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း ေနာက္မွလိုက္သည္။ ဆယ့္ငါးမိုင္ခန္႕လိုက္ျပီးေနာက္ ဆက္မလိုက္ေတာ့ေခ်။ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ေက်ာက္တုံးတို႕ျဖင့္ ဝန္းရံထားေသာ ေနရာအေရာက္တြင္ တစ္ဖက္ရန္သူတို႕ထြက္လာကာ အဖမ္းခံလိုက္ရသည္။

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကို ဖမ္းလိုက္ေၾကာင္း သိေသာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ႕ေ႔ရွသို႕ ေခၚလာေစသည္။ ထို႕ေနာက္ ၾကိဳးတို႕ကိုျဖည္ေစျပီး ကိုယ္ရုံအက်ႌကို "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကို ေပးလိုက္သည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ခင္ဗ်ားက သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္မွန္း က်ဳပ္သိခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားလိုလူမ်ိဳးကို လ်ဴေရာင္(Liu Yao) လို တီေကာင္က အသုံးခ်တာမတန္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သူစစ္ရွုံးခဲ့တာ

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြမႈ၊ ေကာင္းမြန္စြာဆက္ဆံမႈတို႕ေၾကာင့္ လက္နက္ခ်လိုက္သည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္ကို ဖမ္းႏိုင္ခဲ့ရင္ သတ္လိုက္မွာလား?"

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ ျပဳံးကာ

"ဘယ္သိႏိုင္မလဲ" ဟု ေျပာသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ရယ္ေမာျပီး ရြက္ဖ်င္တဲတြင္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) အား စားစရာတို႕ျဖင့္ တည္ခင္းေကြၽးေမြးသည္။

"ထိုင္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) : "ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္ရင္ ခဏလႊတ္ေပးပါ၊ ကြၽန္ေတာ္အရင္နယ္စားရဲ့ စစ္သားေဟာင္းေတြကို ေခၚျပီး ျပန္လာအမႈထမ္းပါ့မယ္

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ဒါ က်ဳပ္လုပ္ခ်င္တဲ့အရာပဲ။ မနက္ျဖန္ေန႕လည္ေတာ့ အေရာက္ျပန္လာခဲ့ပါ

"ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကလည္း သေဘာတူျပီးေနာက္ ထြက္ခြာသြားသည္။ အျခားစစ္သူၾကီးတို႕က "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ျပန္လာေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္းေျပာၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "သူက ယုံၾကည္ရသူျဖစ္ျပီး သူ႕စကားကို ခ်ိဳးေဖာက္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။

သို႕ေသာ္လည္း မည္သူမွ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ကို မယုံၾကေခ်။

ေနာက္ရက္တြင္ ဂိတ္တဲအေ႔ရွတြင္ ဝါးေခ်ာင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကိုမွတ္ေလသည္။ အရိပ္က ညေနဘက္သို႕ျပသည့္အခ်ိန္တြင္မွာပင္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) သည္ စစ္သားတစ္ေထာင္ႏွင့္ ေပၚလာသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) မွာ အင္မတန္ဝမ္းေျမာက္သြားျပီး တျခားစစ္သူၾကီးတို႕ကလည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce)  လူေရြးမမွားေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရသည္။

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ စစ္တပ္ျဖင့္ ေတာင္ဘက္သို႕ခ်ီတက္ေလသည္။ သူ၏ရန္သူတို႕က လက္နက္ခ်လိုက္သည္ကမ်ား၏။ မၾကာမီမွာပင္ ျမစ္ဝါျမစ္၏အေ႔ရွေတာင္ဘက္သည္ သူ႕ပိုင္နက္ျဖစ္သြားသည္။ ထို႕အျပင္ ျပည္သူတို႕အတြက္ကိုပါ လုပ္ေဆာင္ေလရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို ေထာက္ခံသူမ်ားျပားလာသည္။

အရင္က "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) စစ္တပ္လာလွ်င္ လူတို႕ထြက္ေျပးၾကသည္။ လူတို႕၏ အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႕ကို မဖ်က္စီးရ ဟူေသာ စည္းမ်ဥ္းကိုထုတ္လိုက္ရာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္သူတို႕က "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏တပ္ကို ဝမ္းပန္းတသာၾကိဳဆိုၾက၏။ "လ်ဴေရာင္"(Liu Yao) လက္ေအာက္တြင္ အမႈထမ္းခဲ့ေသာ စစ္သားတို႕ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) စစ္တပ္တြင္ ဝင္ေရာက္လိုသူမ်ားကို ဝင္ေစသည္၊ မဝင္လိုသူတို႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးသည္။ သို႕ႏွင့္ လူအမ်ား၏ ေလးစားမႈကိုခံရကာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ အင္အားေတာင့္တင္းလာခဲ့သည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သူ႕ညီ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) အပါအဝင္ သူ႕မိသားစုတို႕ကို "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) ႏွင့္အတူ ခြၽဲ႕တြင္ထားခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ေတာင္ပိုင္းရွိ ဝူကြၽင္းသို႕ခ်ီတက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဝူကြၽင္း၌ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေ႔ရွဝူ၏ ဘုရင္ဟု သမုတ္ေသာ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) သို႕ အျဖဴေရာင္က်ား အုပ္စိုးေနခဲ့သည္။ သူ၏ စစ္တပ္တို႕ကို ဝူခ်န္ႏွင့္ က်ာရွင္တို႕တြင္ စခန္းခ်ေစသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လာေၾကာင္း သိလွ်င္ သူ၏ညီ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) အား စစ္တပ္ဦးေဆာင္ေစကာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce)  ႏွင့္ တိုက္ေစသည္။

ထိုစစ္တပ္ႏွစ္တပ္တို႕သည္ ေမပယ္(Maple) တံတားအနီးတြင္ ေတြ႕ၾကသည္။ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) က ထြက္ကာ စိန္ေခၚသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း စိန္ေခၚမႈကို လက္ခံလိုက္သည္။

"က်န္းဟုန္"(Zhang Hong) : "ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ စစ္တပ္တစ္ခုလုံးရဲ့အခ်က္အခ်ာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူပုန္ေလာက္ေလးနဲ႕ ဒီလိုအရဲမစြန္႕သင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားပါ"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "က်ဳပ္က စစ္သားေတြလို အရဲမစြန္႕ရင္ သူတို႕က က်ဳပ္အမိန္႕ကို ဘယ္နာခံခ်င္ပါ့မလဲ"

သို႕ေသာ္လည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က "ဟန္တန္"(Han Dang) ကို ထြက္ကာတိုက္ေစသည္။ "ဟန္တန္"(Han Dang) တံတားအနီးသို႕ ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ "က်န္းခ်င္"(Jiang Qin) ႏွင့္ "ခ်န္ဝူ"(Chen Wu) တို႕က ေလွကေလးျဖင့္ တံတားေအာက္မွ ျဖတ္သြားသည္။ ျမစ္ကမ္းဘက္က ျမားတို႕ က်ေသာ္လည္း "ရန္ယြီ"(Yan Yu) ကို သဲသဲမဲမဲတိုက္သည္။ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) ထြက္ေျပးေသာအခါ "ဟန္တန္"(Han Dang) က ေနာက္မွလိုက္ကာ တိုက္သည္။ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) သည္ ျမိဳ႕အတြင္းသို႕ဝင္သြားသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ သံုးရက္တိုင္တိုင္ ဝူကြၽင္းကို ၾကည္းေၾကာင္းေရာ၊ ေရေၾကာင္းကပါ တိုက္ေသာ္လည္း ျမိဳ႕တြင္းမွ ရန္သူတို႕ထြက္မလာေခ်။ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွ ရန္သူသည္ လက္တန္းကိုကိုင္လ်က္ ေအာက္ရွိ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) စစ္တပ္တို႕အေၾကာင္း မေကာင္းေျပာေနရာ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) က "အဲ့လူလက္ကို ထိေအာင္ပစ္မယ္" ဟု ဆိုကာ ျမားျဖင့္ ပစ္လိုက္ရာ ထိုသူ၏လက္ကို ထိေလသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) ၾကားေလလွ်င္

"ဒီလိုေခါင္းေဆာင္ေတြရွိတဲ့ စစ္တပ္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ" ဟု ဆိုေလသည္။

ထို႕ေနာက္ သူ႕ညီကို "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ထံလႊတ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးကမ္းလွမ္းသည္။

"ခင္ဗ်ား အစ္ကိုက ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ"

"ဒီျပည္နယ္ကို ခင္ဗ်ားနဲ႕ အတူလက္တြဲျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မယ္လို႕ ဆိုပါတယ္"

"ႂကြက္စုတ္ကမ်ား၊ ငါနဲ႕တစ္တန္းထဲေနခ်င္တယ္?"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုသံတမန္ကို သတ္ရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) ကလည္း ဓားကိုဆြဲကာ ျပန္ခုခံမည္ျပဳသည္။ သို႕ေသာ္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) က လက္ဦးကာ "ရန္ယြီ"(Yan Yu) ကို သတ္ျပီးေနာက္ ေခါင္းကို သူ႕အစ္ကိုထံ ပို႕လိုက္သည္။ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) သည္ အေျခအေနမဟန္သျဖင့္ ျမိဳ႕ကို စြန္႕ကာ အေ့ရွဘက္ရွိ ယြီဟန္သို႕သြားသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ျပည္သူတို႕၏ အစားအစာ၊ ပစၥည္းတို႕ကို လုယက္ေလသည္။ သို႕ေသာ္ "လင္ေခ်ာင္း"(Ling Cao) ဆိုေသာသူက ထိုလုယက္မႈကို တားႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ႏွင့္ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) သည္ ခြိုင္က်ီသို႕ ေျပးသည္။

"လင္ေခ်ာင္း"(Ling Cao) ႏွင့္ သူ႕လူတို႕သည္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို သြားေတြ႕ရာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) မွ သူတို႕၏စြမ္းေဆာင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳကာ ဆုေပးသည္။ ထို႕ေနာက္ ျမိဳ႕ဝါျမစ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၾကသည္။

က်ားျဖဴ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) သည္ စစ္တပ္တို႕ကိုစုရန္ျပင္ေသာ္လည္း "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) ၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ျပိဳကြဲသြားျပန္သည္။ ခြိုင္က်ီျမိဳ႕စား "ဝမ္လန္"(Wang Lang) သည္ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) ကို အကူအညီေပးရန္ ရည္ရြယ္သည္။သို႕ေသာ္လည္း "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ၏ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႕က

"မလုပ္သင့္ဘူး။ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) က သူရဲေကာင္း၊တရားမွ်တသူဆိုျပီး နာမည္ၾကီးတယ္။ က်ားျဖဴကေတာ့ သူပုန္သာသာပဲ။ သူ႕ကိုဖမ္းျပီးေတာ့ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူရင္ ပိုသင့္ေတာ္ပါတယ္" ဟု ဆိုၾကသည္။

သို႕ေသာ္လည္း "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ကလည္း လက္မခံေခ်။ ထိုကန္႕ကြက္သူ "ယြီဖန္"(Yu Fan) ကို ပါးစပ္ပိတ္ေစလိုက္သျဖင့္ "ယြီဖန္"(Yu Fan) လည္း စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာျဖင့္ ထြက္ခြာသြားသည္။ ထို႕ေနာက္ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) သည္ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) ႏွင့္ သြားပူးေပါင္းသည္။

သို႕ႏွင့္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ေရာက္လာျပီး တပ္ဖြဲ႕တို႕ ရင္ဆိုင္ၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "က်ဳပ္တပ္က စစ္သားေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ေနာက္ျပီး က်ဳပ္ရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီျပည္နယ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေစဖို႕၊ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႕ သူပုန္ကို အကူအညီေပးရတာလဲ?"

"ဝမ္လန္"(Wang Lang) : "မင္းရဲ့ ေလာဘက အေတာမသတ္ႏိုင္ျပီဘူး။ ဝူကြၽင္းကိုသိမ္းျပီးရင္ ငါ့ျမိဳ႕ကိုေတာင္ သိမ္းဖို႕ ၾကံဦးမွာမလား၊ ရန္မ်ိဳး႐ိုးအတြက္ လက္စားေခ်ရမယ္"

၎သည္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကို ေဒါသထြက္သြားေစသည္။

ထို႕ေနာက္ "ထိုက္ရွီခ်ီ"(Taishi Ci) ထြက္လာကာ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္သည္။ မၾကာမီ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ဘက္မွ "က်ိဳးရွင္း"(Zhou Xin) ထြက္လာျပီး တစ္ဖက္မွ "ဟြမ္ကိုင္"(Huang Gai) ထြက္လာသည္။ ထိုသို႕ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္တိုက္ေနခ်ိန္တြင္ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ၏ တပ္ေနာက္ပိုင္းကို ရန္သူတခ်ိဳ႕က ဝင္တိုက္ေလသည္။ ထိုသူတို႕ကား "က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) ႏွင့္ "ခ်န္ဖူ"(Cheng Pu) တို႕ျဖစ္သည္။ အေျခအေနမေကာင္းေသာေၾကာင့္ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) ၊ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) ႏွင့္ "က်ိဳးရွင္း"(Zhou Xin) တို႕သည္ ျမိဳ႕တြင္းသို႕ ဝင္သြားၾကသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ကလည္း ျမိဳ႕ကို ေလးဖက္ေလးလံမွ ဝန္းရံကာ အျပင္းအထန္တိုက္သည္။ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) သည္ ျမိဳ႕တံခါးကိုဖြင့္ကာ ရန္သူတို႕ကို တိုက္ရန္ၾကံေသာ္လည္း "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) က ကန္႕ကြက္သည္။

"ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) : "ရန္သူေတြ စားနပ္ရိကၡာကုန္ျပီးျပန္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္အထိေတာ့ ငါတို႕ေတြ ေတာင့္ခံထားရမယ္"

ေလးကို "ဝမ္လန္"(Wang Lang) က လက္ခံလိုက္သည္။ ရက္အတန္ၾကာသည္အထိ ျမိဳ႕ကိုဝန္းရံေသာ္လည္း ျမိဳ႕မက်ေခ်။

အစည္းအေဝးတြင္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ၏ ဦးေလးျဖစ္သူ "စြန္းက်င့္"(Sun Jing) က

"ဒီေလာက္ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံခုခံေနရင္ သူတို႕ကို တိုက္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရဲ့ စားနပ္ရိကၡာကို ဆယ္မိုင္အကြာ ခ်ားတုမွာ သိုေလွာင္ထားတယ္၊ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူတို႕မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အဲ့ေနရာကိုတိုက္ရမယ္" ဟုဆိုသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ဦးေလးရဲ့ အၾကံအစည္နဲ႕ဆို သူပုန္ေတြကို တိုက္ထုတ္ႏိုင္တယ္"

ထို႕ေနာက္ ဂိတ္အသီးသီးတို႕တြင္ စစ္သားမ်ားရွိေနဟန္ မီးတို႕ထြန္းညွိကာ အလံတို႕ကို ထားထားေစျပီး ပင္မစစ္တပ္ကမူ ေတာင္ဘက္သို႕ ခ်ီတက္သည္။

"က်ိဳးယြီ"(Zhou Yu) : "သခင္ထြက္သြားတာ သိရင္ ျမိဳ႕ထဲကလူေတြက ထြက္လာႏိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီအတြက္ ျပင္ဆင္ထားရမယ္"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "ငါ့ျပင္ဆင္မႈျပီးျပီ။ ျမိဳ႕ကိုဒီည သိမ္းႏိုင္မယ္"

သို႕ႏွင့္ စစ္တပ္ထြက္ခြာခဲ့သည္။ "ဝမ္လန္"(Wang Lang) သည္ ရန္သူတို႕ ထြက္ခြာသည့္အေၾကာင္းကို ၾကားရာ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွေန၍ အေျခအေနကို ၾကည့္သည္။ ျမိဳ႕ေအာက္ရွိ တစ္ဖက္ရန္သူတို႕၏ မီးကား ထိန္ထိန္လင္းေနသျဖင့္ မည္သို႕လုပ္ရမည္ကို ေတြေဝသြားသည္။

"က်ိဳးရွင္း"(Zhou Xin) : "သူက တကယ္သြားျပီ။ ဒါက တမင္ဉာဏ္ဆင္ထားတာ။ သူတို႕ေနာက္လိုက္ျပီး တိုက္ရေအာင္"

"ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) : "သူသြားတာ ခ်ားတုကိုတိုက္ဖို႕ျဖစ္မွာ။ သူတို႕ေနာက္ကိုလိုက္ျပီး တိုက္ရင္ သင့္ေလ်ာ္မယ္"

"ဝမ္လန္"(Wang Lang) : "ဒီေနရာက ခံတပ္ပဲ။ ဒီျမိဳ႕ကို ကာကြယ္မွျဖစ္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ႏွစ္ေယာက္သြားၾက။ က်ဳပ္ဒီမွာ ေနခဲ့မယ္"

သို႕ႏွင့္ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) ႏွင့္ "က်ိဳးရွင္း"(Zhou Xin) တို႕သည္ စစ္သားငါးေထာင္ျဖင့္ ရန္သူ႕ေနာက္လိုက္သြားရာ တစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္ခန္႕တြင္ ျမိဳ႕မွခုႏွစ္မိုင္အကြာသို႕ေရာက္သည္။ အေ႔ရွတြင္ ထူထပ္ေသာသစ္ေတာသာ ရွိေတာ့သည္။ ရုတ္တရတ္ ဗုံခရာအသံတို႕ၾကားလိုက္ရကာ တစ္ဖက္ရန္သူတို႕ ေပၚလာသည္။ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) သည္ ေၾကာက္လန္႕သြားျပီး ေျပးရန္ျပင္သည္။ ရုတ္တရတ္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ေပၚလာသျဖင့္ "က်ိဳးရွင္း"(Zhou Xin) က တိုက္ရန္ျပင္ေသာ္လည္း "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) လွံစာမိကာ ေသေလသည္။ "ရန္ပိုင္ဟူ"(Yan Baihu) မွာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားျပီး ယြီဟန္သို႕ေရာက္သြားသည္။

"ဝမ္လန္"(Wang Lang) သည္လည္း စစ္ရွုံးမႈသတင္းကို ၾကားျပီးေနာက္ ကမ္းစပ္ဘက္သို႕ထြက္ေျပးရာ ခြိုင္က်ီကို "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ရေလသည္။

ရက္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ လူတစ္ဦးသည္ က်ားျဖဴဘုရင္၏ ေခါင္းကို ယူလာကာ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ထံ ဆက္သသည္။ ထိုသူကား ေလးေထာင့္ပုံမ်က္ႏွာ၊ ၾကီးမားေသာပါးစပ္ႏွင့္ အရပ္ရွည္ေသာ "တုန္းရွီ"(Dong Xi) ျဖစ္သည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ထိုသူ႕ကို စစ္သူၾကီးရာထူးေပးလိုက္ေလသည္။ သို႕ႏွင့္ အေ႔ရွေတာင္အရပ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈရခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) သည္ ဦးေလးျဖစ္သူ "စြန္းက်င့္"(Sun Jing) ကို ျမိဳ႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေစျပီး "က်ဴက်ီ"(Zhu Zhi) ကို ဝူကြၽင္းျမိဳ႕စားအျဖစ္ေပးအပ္ကာ သူေနထိုင္ရာ ေတာင္ဘက္သို႕ ျပန္ေလသည္။

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) မရွိစဥ္ သူပုန္အခ်ိဳ႕တို႕သည္ ရႊမ္းခ်န္ကိုတိုက္သည္။ "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) သည္ သူပုန္တို႕ကို တိုက္ေလသျဖင့္ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) မွာ ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) ကိုယ္တိုင္မွာမူ သူပုန္တို႕လက္ခ်က္ျဖင့္ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရသြားသည္။ "စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) ျပန္လာျပီး ၎ကို ၾကားသိေလလွ်င္ စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာျဖစ္ေလသည္။

"တုန္းရွီ"(Dong Xi) : "ကြၽန္ေတာ္ အရင္က ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရခဲ့တုန္းက ယြီဖန္(Yu Fan) ဆိုတဲ့လူ ညႊန္ေပးတဲ့ သမားေတာ္ဆီသြားတာ လဝက္အတြင္းသက္သာခဲ့တယ္"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "သူက ခြိုင္က်ီက ယြီဖန္(Yu Fan) လား"

"တုန္းရွီ"(Dong Xi) : "ဟုတ္တယ္။ အဲ့လိုေခၚၾကတယ္"

"စြန္းခ်ဲ႕"(Sun Ce) : "သူက ပညာရွိအမွန္ပဲ။ သူ႕ကို ငါ့လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းေစခ်င္တယ္"

ထို႕ေနာက္ လူလႊတ္ျပီး "ယြီဖန္(Yu Fan) ကို ဖိတ္ၾကားေစကာ ထိုသမားေတာ္အေၾကာင္းေမးျမန္းသည္။

"ယြီဖန္"(Yu Fan) : "အဲ့သမားေတာ္က ေခ်ာင္က ဟြားေထာ္(Hua Tuo) ပါ။ ေဆးပညာအရာမွာတစ္ဖက္ကမ္းခပ္ေအာင္ ေတာ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို ပင့္လာပါ့မယ္"

ထို႕ေနာက္ နာမည္ၾကီးသမားေတာ္ "ဟြားေထာ္"(Hua Tuo) ေရာက္လာသည္။ "ဟြားေထာ္"(Hua Tuo) မွာ မုတ္ဆိတ္ေမြးရွည္ရွည္ႏွင့္ သူေတာ္စင္ႏွင့္ပင္ တူေနသည္။ ထို႕ေနာက္ "ဟြားေထာ္"(Hua Tuo) ကို ၾကိဳဆိုျပီး လူနာၾကည့္ေစသည္။

"ဟြားေထာ္"(Hua Tuo) : "ဒါက မခက္ခဲပါဘူး"

ထို႕ေနာက္ "ဟြားေထာ္"(Hua Tuo) သည္ ေဆးတို႕ျပင္ဆင္ရာ တစ္လအတြင္းပင္ ေရာဂါေပ်ာက္ေလသည္။

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ သူပုန္တို႕ကို အျမစ္ျပတ္ႏွိမ္ႏွင္းလိုက္သည္။ သို႕ႏွင့္ "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) သည္ အရင္ဝူျပည္နယ္ပိုင္ခဲ့သည့္ နယ္ေျမတို႕ကို ျပန္သိမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ၏လုပ္ေဆာင္မႈကို နန္းေတာ္သို႕တင္ျပကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္ နားလည္မႈ ယူလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ဆီမွ ဘုရင့္တံဆိပ္တုံးကို ျပန္ေတာင္းသည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) က အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး တံဆိပ္တုံးကို ျပန္မေျပးပဲေနသည္။ ထို႕ေနာက္ လက္ေအာက္ငယ္သားသံုးဆယ္ခန္႕ကိုေခၚကာ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္သည္။ ထိုအထဲတြင္ အၾကံေပး "ရန္တက်န္း"(Yang Dajiang) ႏွင့္ အျခားစစ္သူၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ "က်န္းရႊင္"(Zhang Xun) ၊ "က်ီလင္"(Ji Ling) ၊ "ေခ်ာင္ေရ"(Cao Rui) ၊ "ေလေပါက္"(Lei Bao) ႏွင့္ "ခ်န္လန္"(Chen Lan) တို႕ပါဝင္သည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) : "စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) က ငါ့ဆီက စစ္တပ္ငွားရမ္းသြားခဲ့ျပီး အခုေတာ့ သူက ေတာင္ဘက္မွာ သခင္ျဖစ္ေနျပီ။ အခုေတာ့ သူအပ္ထားတဲ့ပစၥည္းကို ျပန္လာေတာင္းတယ္။ သူ႕ကို ဘယ္လိုေခ်မႈန္းရမလဲ?"

"ရန္တက်န္း"(Yang Dajiang) : "ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူက ျမစ္ဝါျမစ္ကို အကာအကြယ္ယူျပီး အင္အားၾကီးေနတဲ့အတြက္ ဘာမွလုပ္လို႕ မရေသးဘူး။ လက္ရွိမွာေတာ့ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို အရင္ေခ်မႈန္းျပီးမွသာ စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ကို တိုက္ရမွာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ လ်ဴေဘ့ကို ရွင္းဖို႕ အၾကံရွိပါတယ္"