သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၂၄)

အခန္း(၂၄) "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ တုန္းမိဖုရားကိုသတ္လိုက္ျခင္း။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ထံ ေျပးရျခင္း။

ေ႔ရွတစ္ခန္းတြင္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ ဘုရင္ကို နန္းခ်ရန္ ၾကံစည္ေၾကာင္းေဖာ္ျပခဲ့ျပီးျပီျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ "ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) မွ ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာျပီး ဝင္ကာကန္႕ကြက္သည္။

"သခင္ၾကီး၊ အခုလက္ရွိမွာ သခင္ၾကီးကို ျပည္သူလူထုေတြ ေထာက္ခံမႈရေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္၊ အခုအခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္က ဟန္ဘုရင္ေတြရဲ့ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာရွိတဲ့အတြက္ ဘုရင္ကိုသာ နန္းခ်လိုက္ရင္ ျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ ဒါကို ကန္႕ကြက္ရတာပါ"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ကလည္း ၎ကိုျပန္ဆင္ျခင္ျပီးေနာက္ သူ႕အၾကံကိုျပန္ရုတ္သိမ္းလိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အားလုပ္ၾကံရန္ ၾကံစည္သူငါးဦးႏွင့္တကြ ထိုသူတို႕၏အိမ္သူအိမ္သားမ်ား၊ အိမ္ေစမ်ားပါမက်န္ ေသဒဏ္ေပးေစေလသည္။ ျမိဳ႕ျပင္တံခါးေပါက္အသီးသီးသို႕ဖမ္းေခၚခံရျပီး ေသဒဏ္ေပးခံရသည့္သူဦးေရမွာ အနည္းဆုံး ခုႏွစ္ရာခန္႕ရွိသည္ဟူ၏။ ထိုရက္စက္မႈကိုျမင္ၾကေသာလူအေပါင္းတို႕ ငိုေႂကြးၾကကုန္သည္။

ထိုသို႕ သတ္ခဲ့ေသာ္ျငားလည္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏စိတ္ကား မေျပေသးေပ။ ဘုရင္၏မိဖုရားမွာ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) ၏ ညီမျဖစ္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ လက္တြင္ဓားကိုကိုင္ကာ  ထိုမိဖုရားကိုပါသတ္ရန္ နန္းေတာ္အတြင္းဝင္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၎မိဖုရား၌ကိုယ္ဝန္ငါးလရွိေနျပီျဖစ္၍ ဘုရင္မွ မိဖုရားကို အင္မတန္ဂ႐ုစိုက္ေလသည္။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ဘုရင္မင္းျမတ္၊ တုန္းမိဖုရားႏွင့္ ဖူမိဖုရားေခါင္ၾကီးတို႕သည္ အေဆာင္တစ္ခုအတြင္းဝယ္ ရွိေနခဲ့ျပီး ဦးရီးေတာ္"တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) ကို အမိန္႕ေပးလိုက္ေသာ္ျငားလည္း အေၾကာင္းမထူးေသးသည့္အေၾကာင္းကိုေျပာကာ တိုင္ပင္ေနၾကသည္။ ထိုအခိုက္မွာပင္"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ရုတ္တရတ္ေရာက္လာေလရာ ထိုသူသံုးဦးတို႕လန္႕သြားသည္။

"ဦးရီးေတာ္ တုန္းခ်န္(Dong Cheng) က ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကိုလုပ္ၾကံတာ အရွင္မင္းၾကီးသိေတာ္မူပါသလား?"

"တုန္က်ိဳး(Dong Zhuo) က ေသတာၾကာျပီေလ"

"တုန္က်ိဳး"(Dong Zhuo) မဟုတ္ဘူး၊ တုန္းခ်န္(Dong Cheng) ပါ" ဟု "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ဘုရင္မွာလန္႕သြားျပီး

"ဟုတ္လား။ ငါကိုယ္ေတာ္ မသိဘူး" ဟု ျပန္ေျပာေလသည္။

"လက္ေခ်ာင္းကေသြးေဖာက္ျပီး အဲ့ေသြးနဲ႕ေရးလိုက္တဲ့အမိန္႕ကို ေမ့သြားခဲ့ျပီေပါ့"

ဘုရင္သည္ မည္သို႕မွျပန္မေျပာပဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ တုန္းမိဖုရားအားဖမ္းဆီးရန္ သူ႕လူတို႕ကို အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ ဘုရင္မွဝင္ကာ ကိုယ္ဝန္ရွိသျဖင့္ ငဲ့ညာေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ သို႕ေသာ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ေကာင္းကင္ၾကီးကသာ ဒီလွ်ိဳ႕ဝွက္ၾကံစည္မႈကို မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ရင္ က်ဳပ္ေသေနေလာက္ျပီ။ ဘာလို႕ဒီမိန္းမကိုထားထားျပီး က်ဳပ္အေပၚဒုကၡေပးေစမွာလည္း" ဟု ျပန္ေျပာသည္။

ဘုရင္ : "သူ႕ကို ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နန္းေတာ္အတြင္းမွာပဲေနပါေစ။ ဘာမွဒုကၡမေပးပါနဲ႕ဦး"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "သူ႕သားသမီးထြက္လာမွ သူ႕ေနာက္မ်ိဳးဆက္က ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို လက္စားေခ်ရေအာင္လို႕လား"

"တုန္းမိဖုရား" : "ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္ကို မထိခိုက္ေစဖို႕နဲ႕ အရွက္မရေစဖို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္"

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ႕လူတို႕အား အျဖဴေရာင္ပိုးထည္ကိုထုတ္ျပေစရာ ဘုရင္သည္ ငိုယိုေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ဘုရင္မွ မိဖုရားကို

"ေရႊေရာင္စိမ့္စမ္းေရကိုးခုရဲ့ေအာက္ဘုံကို ေရာက္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ က်ဳပ္ကိုမမုန္းပါနဲ႕" ဟုဆိုကာ မ်က္ရည္တို႕ မိုးေပါက္ပမာ က်လာေလသည္။ ဖူမိဖုရားေခါင္ၾကီးလည္း ဝမ္းနည္းေနေခ်၏။ သို႕ေသာ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ ကေလးေတြလိုျပဳမူေနၾကတယ္" ဟု ေျပာကာ အေစာင့္တို႕အားေခၚလိုက္သည္၊ အေစာင့္တို႕က တုန္းမိဖုရားကိုဆြဲေခၚကာ လည္ျမိဳညစ္ကာ သတ္လိုက္ေလသည္။

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ နန္းေတာ္အေစာင့္တို႕ကို

"ဘုရင့္မိဖုရားေတြရဲ့ေဆြမ်ိဳးေတြ နန္းတြင္းထဲေရာက္လာရင္ ေသဒဏ္ေပးမယ္။ မင္းတို႕လည္း ေပါ့ေလ်ာ့မႈလည္း ေသဒဏ္ေပးခံရမယ္" ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ ထို႕အျပင္ နန္းေတာ္ကို ေစာင့္ၾကပ္ရန္အတြက္ သူ၏စစ္သားသံုးေထာင္ႏွင့္အတူ "ေခ်ာင္ဟုန္"(Cao Hong) ကို တာဝန္ေပးလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ "ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) ကို

"ျမိဳ႕ေတာ္က သစၥာေဖာက္ေတြကိုေတာ့ ရွင္းလိုက္ျပီ။ ဒါေပမယ့္ မာထန္(Ma Teng) နဲ႕ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ႏွစ္ေယာက္က်န္ေသးတယ္။ သူတို႕ကိုလည္း ဒီအတိုင္းထားလို႕မျဖစ္ဘူး" ဟု ေျပာသည္။

"ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) : "မာထန္(Ma Teng) က အေနာက္ဘက္မွာ အင္အားၾကီးေနျပီး သူ႕ကိုအလြယ္တကူတိုက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ေတာ္ကေန သူ႕ကိုေကာင္းေကာင္းခ်ီးမြမ္းျပီး ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘက္ပါလာႏိုင္တယ္။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကေတာ့ ရႊီက်ိဳးမွာ ကြၽဲခ်ိဳပုံဗ်ဴဟာခင္းထားတယ္။ သူ႕ကိုစြတ္တိုက္လို႕ေတာ့မျဖစ္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ကြမ္းတုမွာ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က သခင္ၾကီးကိုတိုက္ဖို႕လုပ္ေနတယ္။ အေ႔ရွဘက္ကို တိုက္တာနဲ႕ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ဆီသြားျပီး အကူအညီေတာင္းမွာပဲ။ ဒီလိုသာဆို ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က ခ်က္ခ်င္းလာတိုက္မွာ။ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလည္း"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "မင္းေျပာတာမွားေနျပီ။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ရဲရင့္တဲ့လူစြမ္းေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲ။ အေစာၾကီးထဲကမရွင္းႏိုင္ရင္ အရြယ္ေရာက္ျပီးအေတာင္ေပါက္သြားတဲ့အခါက်ရင္ ပိုရွင္းဖို႕ခက္လိမ့္မယ္။ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က အင္အားေတာင့္တင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႕ကိုေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး၊ သူကဆုံးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာတဲ့လူမဟုတ္ဘူး။

ထိုသို႕သူတို႕ႏွစ္ဦး ေဆြးေႏြးေနၾကစဥ္ "ေကာက်ား"(Guo Jia) ေရာက္လာသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "ငါ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကိုတိုက္ရင္ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) လည္း ဝင္ပါလာမွာပဲ။ ဒါကိုဘယ္လိုသေဘာရလည္း"

"ေကာက်ား"(Guo Jia) : "ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က နဂိုတည္းကတစ္ခုခုဆို တံု႕ေႏွးတဲ့လူျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႕အၾကံေပးေတြကလည္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး မနာလိုျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကိုေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကလည္း သူ႕စစ္တပ္ေတြက လူသစ္ေတြဆိုေတာ့ သူ႕အေပၚသစၥာရွိဦးမွာမဟုတ္ေသးဘူး။ စစ္ပြဲတစ္ခုႏႊဲရုံနဲ႕ အေ႔ရွဘက္ကိုေအာင္ႏိုင္ ႏိုင္ပါတယ္။"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "ဒီအၾကံက ငါ့အေတြးနဲ႕ တစ္ထပ္ထဲပဲ"

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ စစ္တပ္ႏွစ္သိန္းျပင္ကာ အဖြဲ႕ငါးဖြဲ႕ခြဲျပီး ရႊီက်ိဳးသို႕ခ်ီတက္ေလသည္။

ထိုသတင္းသည္ ရႊီက်ိဳးသို႕ ေရာက္ေလလွ်င္ ထိုအေၾကာင္းကို "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) မွ ရွဖီမွ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ကို ေျပာသည္၊ ထို႕ေနာက္ ေရွာင္ေဖသို႕သြားကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား ေျပာျပေလသည္။ ႏွစ္ဦးသားေဆြးေႏြးျပီးေနာက္ စစ္ကူေတာင္းရန္အတည္ျပဳျပီး "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ထံ စာပို႕ကာ စစ္ကူေတာင္းေစသည္။ ထိုစာကို "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) ကိုယ္တိုင္ယူျပီးသြားသည္။ "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) သည္ အၾကံေပး "ထ်န္းဖုံး"(Tian Feng) ႏွင့္ ေတြ႕ကာ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ႏွင့္ေတြ႕ရန္စီစဥ္ေစသည္။ "ထ်န္းဖုံး"(Tian Feng) သည္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ထံသြားရာ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) မွာ ပ်ာယာခတ္ေနျပီး အက်ႌတို႕မွာ မသပ္မရပ္ျဖစ္ေနသည္။

"သခင္ၾကီး၊ ဘာေတြ အလ်င္လိုေနတာလည္း"

"က်ဳပ္ ေသေတာ့မယ္"

"ဘာလို႕ ဒီစကားေတြ ေျပာရတာလည္း"

"ငါ့မွာ သားသံုးေယာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အငယ္ဆုံးကပဲ အေတာ္ဆုံးျဖစ္ျပီး က်ဳပ္အေတြးေတြကိုနားလည္တယ္။ အခုသူ အေရျပားမွာအနာေပါက္ေနျပီး အသက္ေဘးစိုးရိမ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တျခားကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးဖို႕အခ်ိန္မရွိဘူး"

"ဒါေပမယ့္ အခုအေျခအေနက အသင့္ေတာ္ဆုံးအခ်ိန္ပဲ။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က အခုအေ႔ရွဘက္ကို တိုက္ဖို႕ျပင္ေနျပီ၊ အဲ့အခ်ိန္မွာ ရႊီခ်န္မွာ စစ္တပ္သိပ္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူျပီး သခင္ၾကီးက စစ္သားေတြနဲ႕ျမိဳ႕ေတာ္ကိုတိုက္ျပီး ဘုရင္ကိုကယ္လိုက္ရင္ အက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ အခု စိတ္ေျပာင္းျပီးတိုက္ဖို႕ျပင္သင့္ပါတယ္"

"အခုက အခြင့္ေကာင္းဆိုတာ ငါသိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခု ငါ စိတ္ပူတာေတြ၊ စိတ္ဖိစီးတာေတြ၊ ရွုံးမွာကိုေၾကာက္တာေတြ ျဖစ္ေနတယ္"

"ဘာေတြမ်ား စိတ္ဖိစီးေနရတာတုန္း"

"ငါ့သားသံုးေယာက္ထဲမွာ ဒီတစ္ေယာက္ပဲ အရည္အခ်င္းရွိတယ္။ သူ႕ကိုသာဆုံးရွုံးလိုက္ရင္ က်ဳပ္ေတာ့သြားျပီပဲ"

သို႕ႏွင့္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) စစ္ကူမပို႕ရန္မွာေသခ်ာသြားေလျပီ။

ထို႕ေနာက္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) မွ "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) အား

"ျပန္သြားျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို အေၾကာင္းအရင္းအမွန္ေျပာလိုက္ပါ။ ေနာက္ျပီး တစ္ခုခုမေကာင္းတာျဖစ္ခဲ့ရင္ က်ဳပ္ဆီလာႏိုင္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးကူညီပါ့မယ္" ဟု ေျပာလႊတ္လိုက္သည္။

"ထ်န္းဖုံး"(Tian Feng) မွာ ေျမၾကီးကို တုတ္ႏွင့္႐ိုက္ျပီး

"နေျမာစရာပဲ။ အခြင့္ေကာင္းက သူ႕ဟာသူေရာက္လာတာကို ကေလးတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႕ လက္လႊတ္လိုက္ရျပီ" ဟု ဆိုျပီး အျပင္ထြက္သြားသည္။

"စြန္းခ်န္"(Sun Qian) သည္လည္း စစ္ကူရရန္ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိသည္ႏွင့္ ျပန္ေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားေသာ္ စိတ္ပူပန္ျပီး မည္သို႕လုပ္ရမည္ကိုတိုင္ပင္သည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) : "အစ္ကိုၾကီး၊ ဘာမွမပူပါနဲ႕။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) စစ္တပ္ေတြ တပ္မစြဲခင္မွာ ရုတ္တရတ္တိုက္ရင္ အႏိုင္ရႏိုင္တယ္"

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) : "ဒါက ဗ်ဴဟာေကာင္းပဲ။ မင္းကအျမဲတမ္းရဲရင့္တဲ့သူရဲေကာင္းျဖစ္ခဲ့တာ၊ အခုေတာ့ အၾကံေပးျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္"

သို႕ႏွင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ထိုအၾကံအစည္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) အား လုံေလာက္ေသာ စစ္တပ္ေပးလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏စခန္း၌ ေလျပင္းတစ္ခ်က္တိုက္ရာမွ တိုင္က်ိဳးသြားျပီး အလံလဲက်သြားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ၏အၾကံေပးတို႕ကိုေခၚကာ ၎သည္မည္သည့္နိမိတ္ျဖစ္ေၾကာင္းေမးသည္။

"ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) : "အဲ့အခ်ိန္က ေလဘယ္အရပ္ကတိုက္တာလည္း။ အလံရဲ့အေရာင္ကဘာလည္း"

"ေလက အေ႔ရွေတာင္ဘက္ကတိုက္ျပီးေတာ့ အလံအေရာင္က အနီနဲ႕အျပာပါ"

"အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးတည္းပဲ။ ဒီညရန္သူေတြ စခန္းကိုလာတိုက္လိမ့္မယ္"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္မွာပင္ "ေမာင္က်ဲ"(Mao Jie) ေရာက္လာကာ ၎ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ဆင္တူေသာအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ေၾကာင္းလာေျပာသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က ထိုနိမိတ္သည္ မည္သည္ကိုဆိုလိုေၾကာင္းေမးရာ "ေမာင္က်ဲ"(Mao Jie) မွ

"ကြၽန္ေတာ့္အထင္ရန္သူေတြ ညဘက္လာတိုက္လိမ့္မယ္" ဟု ေျပာသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "ဒါနတ္ေတြက သတိေပးတာပဲ"

ထို႕ေနာက္ စစ္တပ္တို႕ကို အဆင္သင့္ျပင္ေလသည္။ တပ္ဖြဲ႕ကိုးဖြဲ႕ခြဲကာ တစ္ဖြဲ႕ကို နဂိုေနရာတြင္ပင္ စခန္းခ်ေစျပီး က်န္ရွစ္ဖြဲ႕ကို ေနရာရွစ္ေနရာတြင္ တိတ္တဆိတ္ေစာင့္ထားေစသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕စစ္ခ်ီလာေသာအခ်ိန္တြင္ လေရာင္မွာဖ်ဖ်သာရွိေနေလသည္။ ေရွာင္ေဖကိုကာကြယ္ရန္ "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) ကို လႊဲထားေလသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ ထိုဗ်ဴဟာကို အၾကံျပဳသူျဖစ္သျဖင့္ ျမင္းသည္ေတာ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဦးေဆာင္ကာသြားေလသည္။ အနီးသို႕ေရာက္ေသာ္အခါ ရန္သူတို႕မွာ တိတ္ဆိတ္ေနျပီး မည္သူမွ မလႈပ္ၾကေခ်။ သို႕ေသာ္ ရုတ္တရတ္ မီးတို႕လင္းသြားသျဖင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ ရန္သူ႕ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္းဝင္မိေၾကာင္း သိလိုက္သည္။ အေ႔ရွ၊ အေနာက္၊ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္တို႕မွ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) ၊ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ၊ "လီတ်န္"(Li Dian) ႏွင့္ "ယြီက်င့္"(Yu Jin) တို႕ထြက္လာသည္။ အေ႔ရွေျမာက္၊ အေနာက္ေျမာက္၊ အေ႔ရွေတာင္၊ အေနာက္ေတာင္ဘက္မွ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) ၊ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) ၊ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ႏွင့္ "ယြဲက်င့္"(Yue Jin) တို႕ထြက္လာေလသည္။

"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ရန္သူ႕တပ္မွထိုးေဖာက္ရန္ျပင္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ၏စစ္တပ္တို႕မွာ မူလက "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ၏ စစ္သားတို႕ျဖစ္ေလရာ အခ်ိဳ႕တို႕က လက္နက္ခ်ကုန္သည္။ အေျခအေနမွာလည္း ဆိုးရြားလာသည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ "ရႊီဟြမ္"(Xu Huang) ႏွင့္ ေတြ႕ျပီး တိုက္ရန္ျပင္ရာ အေနာက္ဘက္မွ "ယြဲက်င့္"(Yue Jing) ၏တိုက္ခိုက္မႈကိုခံရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္မူ ရန္သူ႕တပ္မွာ ထိုးေဖာက္လာႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေရွာင္ေဖသို႕ေရာက္ေသာအခါ စစ္သားတစ္ဝက္သာက်န္ေတာ့သည္။ တပ္ဆုတ္ရန္လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း တားျမစ္ခံရသည္။ ရႊီက်ိဳးကိုသြားရန္ျပင္ေသာ္လည္း လမ္းပိတ္ခံထားရသျဖင့္ မန္တန္ေတာင္ကုန္းဘက္သို႕ ဆုတ္ခြာရေလသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ရန္သူ႕စခန္းနားေရာက္ေသာအခါ ရန္သူကိုတိုက္ရန္ျပင္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ရန္သူက သူ႕ေနာက္ေက်ာမွျပန္တိုက္သျဖင့္ စစ္သားတစ္ဝက္ဆုံးရွုံးသြားေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "ရွဟိုတြန္း"(Xiahou Dun) က ဝင္တိုက္ေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွာ ရန္သူတို႕၏ဝန္းရံခံရေလသည္။ ထို႕အျပင္ "ရွဟိုယြမ္"(Xiahou Yuan) ၏ တပ္က ေနာက္မွလိုက္တိုက္သည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ သူ႕ေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူ႕ေနာက္တြင္ စစ္သားငါးဆယ္ပင္မရွိေတာ့။ သို႕ႏွင့္ ေရွာင္ေဖသို႕လွည့္ရန္ျပင္သည္။

သို႕ေသာ္ ထိုေနရာမွ မီးေတာက္တို့ကိုျမင္ရေသာအခါ အၾကံေျပာင္းလိုက္ျပီး ရွဖီကိုသြားရန္ျပင္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေနရာအႏွံ႕တြင္ ရန္သူတို႕ရွိေနေလျပီ။ ထိုးေဖာက္ရန္မလြယ္ေတာ့ျပီ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ေျပာလိုက္သည္ကို အမွတ္ရသျဖင့္ တျခားမည္သည့္အၾကံမွ မရွိေသးခင္ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ထံသြားရန္ျပင္ေလသည္။ ခ်င္က်ိဳးလမ္းကိုသြားရန္ျပင္ေသာ္လည္း ထိုလမ္းကိုလည္း အပိတ္ခံထားရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ရြာတစ္ရြာမွျဖတ္ျပီး ေျမာက္ဘက္သို႕ေရာက္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ သူ႕၏ေနာက္လိုက္စစ္သားတို႕မက်န္ေတာ့ျပီ။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ တစ္ေန႕ မိုင္တစ္ရာႏွုန္းျဖင့္ ခ်င္က်ိဳးျမိဳ႕သို႕ခရီးဆက္သည္။ ျမိဳ႕သို႕ေရာက္ေသာ္ ျမိဳ႕အေစာင့္တို႕ကိုေျပာျပီး ျမိဳ႕အေစာင့္တို႕က ထိုျမိဳ႕စားကို သတင္းသြားပို႕သည္။ ထိုျမိဳ႕စားမွာ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ၏ သားအၾကီးဆုံး "ယြမ္ထန္"(Yuan Tan) ျဖစ္ေလသည္။ "ယြမ္ထန္"(Yuan Tan) သည္ အံ့ဩသြားျပီး ျမိဳ႕တံခါးဖြင့္ကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကိုေတြ႕ျပီး ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ သူ၏က်ရွုံးမႈအေၾကာင္းကိုေျပာေလရာ ေနရာေကာင္းေကာင္းတည္ခင္းျပီး ျပဳစုထားေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "ယြမ္ထန္"(Yuan Tan) သည္ သူ႕အေဖထံ စာပို႕ျပီး သတင္းပို႕လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို ဖင္ယြမ္နယ္စပ္အနီးေရာက္သည္အထိေစာင့္ေရွာက္ရန္ အေစာင့္တို႕ႏွင့္အတူလႊတ္ေပးလိုက္သည္။

ရဲ့ကြၽင္းျမိဳ႕ေရာက္ေသာအခါ "ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) သည္ ျမိဳ႕ျပင္အကြာဆယ္မိုင္မွထြက္ကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား ၾကိဳဆိုျပီး

"ကြၽန္ေတာ့္သား ေနမေကာင္းျဖစ္လို႕ ခင္ဗ်ားကိုလာမကူႏိုင္တာပါ။ ဒီလိုေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက ဆႏၵတစ္ခုျပည့္သြားသလိုပဲ" ဟု ေျပာေလသည္။

"ဒီကြၽန္ေတာ္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က အရင္တည္းက ခင္ဗ်ားနဲ႕ ပူးေပါင္းခဲ့ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခြင့္မသာခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) လာတိုက္ေတာ့ စစ္သူၾကီးကိုသတိရမိတာနဲ႕ ဒီကိုေရာက္လာခဲ့တာပါ။ စစ္သူၾကီးက လူေကာင္းေတြကိုလက္ခံတဲ့လူကိုး။ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႕ေန႕တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေႂကြးျပန္ဆပ္မယ္လို႕ ကတိျပဳပါတယ္"

"ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) လည္း "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံျပီး သူ၏ ဇာတိက်ိက်ိဳးတြင္ပင္ အတူေနေစေလသည္။

ေရွာင္ေဖကိုသိမ္းျပီးေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ရႊီက်ိဳးျမိဳ႕ကိုတိုက္ေလသည္။ "မီက်ဴ"(Mi Zhu) ႏွင့္ "က်န္းရုံ"(Jian Yong) တို႕ထြက္ေျပးျပီးေနာက္တြင္ "ခ်န္တန္"(Chen Deng) က လက္နက္ခ်လိုက္ေလသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ႕စစ္တပ္ႏွင့္အတူ ျမိဳ႕အတြင္းသို႕ခ်ီတက္ကာ စစ္ျပီးေၾကာင္းေၾကညာလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ထိန္းသိမ္းေနေသာ ရွဖီကိုတိုက္ရန္ျပင္သည္။ ထိုေနရာတြင္ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) မွာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ မိသားစုကိုေစာင့္ေရွာက္ေနသည္။

"ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) : "ကြမ္းယြီ(Guan Yu) က ရွဖီျမိဳ႕မွာ သူ႕အစ္ကိုရဲ့ မိသားစုကိုေစာင့္ေရွာက္ေနတယ္၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သာ အဲ့ျမိဳ႕ကိုအျမန္မသိမ္းရင္ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) လက္ထဲပါသြားလိမ့္မယ္"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ရဲ့အရည္အခ်င္းနဲ႕သစၥာရွိမႈေတြေၾကာင့္ သူ႕ကို က်ဳပ္က အျမဲေလးစားခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကိုက်ဳပ္လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းေစခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုလႊတ္ျပီး လက္နက္ခ်ဖို႕ေျပာေစမယ္"

"ေကာက်ား"(Guo Jia) : "သူက လက္နက္ခ်မွာမဟုတ္ဘူး။ သူက သစၥာတရားကို တအားတန္ဖိုးထားတဲ့လူျဖစ္တယ္။ သူ႕ကိုလက္နက္ခ်ဖို႕သြားေျပာတဲ့လူက ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္"

ရုတ္တရတ္ လူတစ္ေယာက္မွ

"သူနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းသိကြၽမ္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သြားပါရေစ" ဟု ဆိုသည္။ ထိုသူမွာ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) ျဖစ္သည္။ "ခ်န္ယြီ"(Chen Yu) က သူ႕ကိုၾကည့္ျပီး

"ခင္ဗ်ားက သူနဲ႕သိတာမွန္ေပမယ့္ ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ကို က်ဳပ္တို႕ဘက္ပါလို႕ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူလက္နက္ခ်တာကလြဲျပီး တျခားေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့အၾကံ ကြၽန္ေတာ့္မွာရွိပါတယ္။ သူဟာ ေသခ်ာေပါက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လက္ေအာက္ေရာက္လာေစရမယ္" ဟု ေျပာေလသည္။