သုံးႏိုင္ငံေခတ္ (၂၁)

အခန္း(၂၁) ဆီးသီးဥယ်ာဥ္ျခံဝယ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ႏွင့္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) တို႕ သူရဲေကာင္းတို႕အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျခင္း

"အဲ့လူက ဘယ္သူတုန္း" ဟု ဝိုင္းေမးၾကရာ "မာထန္"(Ma Teng) မွ

"ယြီက်ိဳးနယ္စား လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ပါ။ သူက ဒီမွာဆိုေတာ့ သူ႕အကူအညီေတာင္းၾကည့္ရမယ္" ဟု ေျပာသည္။

"တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) : "သူက ဘုရင့္ဦးရီးေတာ္ဆိုေပမယ့္ လက္ရွိမွာ သူက ငါတို႕ရန္သူလက္ေအာက္မွာေလ။ ငါတို႕ဘက္ပါႏိုင္ပါ့မလား"

"မာထန္"(Ma Teng) : "အမဲလိုက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ထူးျခားတာတစ္ခုကို သတိထားမိတယ္၊ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ဘုရင္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြမ္းယြီ(Guan Yu) က အဲ့ေနာက္မွာရွိေနခဲ့ျပီး ေဒါသထြက္ေနပုံေပၚတယ္၊ သူ႕လက္ကဓားနဲ႕ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကိုေတာင္ ခုတ္မလို႕ရြယ္လိုက္တယ္၊ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က တားလိုက္လို႕သာလွ်င္မသတ္ေတာ့တာ။ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) အင္အားေတာင့္ေနလြန္းလို႕သာျငိမ္ေနပုံရတယ္၊ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကို ဆန္႕က်င္ဖို႕ေခၚရင္ သူ သေဘာတူမွာ ဧကန္ပဲ"

"ဝူရွီ"(Wu Shi) : "အဲ့ေလာက္အလ်င္စလိုမလုပ္ပါနဲ႕ဦး၊ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကပါဦး"

သို႕ႏွင့္ သူတို႕၏ ေဆြးေႏြးမႈျပီးသြားခဲ့သည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) သည္ ဘုရင့္အမိန္႕ကိုယူကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံသြားသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွလည္း ဧည့္သည္ကိုၾကိဳဆိုကာ ခန္းမေဆာင္တြင္းသို႕ေခၚသြားျပီး စကားစျမည္ေျပာၾကသည္။

"ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဦးရီးေတာ္တုန္းခ်န္(Dong Cheng) ကိုယ္တိုင္ေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုအေရးထူးလို႕မ်ားလား"

"မနက္ဘက္ၾကီးလာခဲ့ရင္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က သံသယဝင္ေနမွာေပါ့"

ထို႕ေနာက္ အရက္ယမကာတို႕ေသာက္ၾကရင္း "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) မွ

"ဟိုရက္က ခင္ဗ်ားညီက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ကို သတ္မလို႕လုပ္တာ ခင္ဗ်ားဘာလို႕ တားလိုက္တာလည္း" ဟုေမးသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) လည္း လန္႕သြားကာ

"ခင္ဗ်ားက ဘယ္လို သိတာလည္း" ဟု ျပန္ေမးေလသည္။

"က်ဳပ္သိတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး"

"အဲ့ေန႕က ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ရဲ့အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ညီေဒါသထြက္သြားခဲ့တာပါ"

ထိုအခါ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) သည္ မ်က္ႏွာကိုကာ၍ငိုျပီး

"ဪ...အကယ္၍ နန္းတြင္းအမတ္ေတြသာ ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ေလာက္ ရဲရင့္မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး" ဟု ေျပာသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) မွ သူ႕ကိုလူလႊတ္ျပီး စမ္းသပ္ခိုင္းသည္ဟု အထင္ျဖင့္

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က အမတ္ေတြကို ဦးေဆာင္ေနတာ ဘာမ်ားဆိုးရြားေနလို႕လည္းဗ်" ဟု ျပန္ေျပာသည္။

"တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) မွ မတ္တပ္ရပ္ကာ

"ခင္ဗ်ားက ဘုရင့္ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ျဖစ္လို႕ က်ဳပ္ကက်ဳပ္ရဲ့စိတ္ရင္းအမွန္ကိုထုတ္ေဖာ္ေျပာတာ ခင္ဗ်ားက ဘာေၾကာင့္ ဒီစကားေျပာရတာလည္း" ဟု ဆိုေလသည္။

"ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားလာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကို သိခ်င္လို႕ ေျပာတာပါ"

ထိုအခါ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) သည္ သူယူလာေသာ ဘုရင့္အမိန္႕ကိုထုတ္ျပလိုက္ရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သစၥာျပဳထားၾကေသာ လူတို႕၏စာရင္းကိုပါျပေလသည္။ ထိုသူတို႕မွာ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) ၊ "ဝမ္က်ီဖူ"(Wang Zifu) ၊ "ခ်ဳံးက်ီ"(Chong) ၊ "ဝူရွီ"(Wu Shi) ၊ "ဝူက်ိလန္"(Wu Zilan) ႏွင့္ "မာထန္"(Ma Teng) တို႕ျဖစ္သည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ခင္ဗ်ားက ဒီလိုအမိန္႕ပါလာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မနာခံပဲဘယ္ေနပါ့မလည္း" ဟုဆိုကာ ထိုစာေပၚတြင္ သူ၏နာမည္ႏွင့္ လက္မွတ္တို႕ကို ေရးထိုးကာ စာရြက္ကို "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) ထံ ျပန္အပ္လိုက္သည္။

"ဒါဆို ေနာက္ထပ္လူသံုးေယာက္ေလာက္ ထပ္ရွာျပီးရင္ေတာ့ လုပ္ငန္းၾကီးစလို႕ရျပီ"

"ဒါေပမယ့္ ဒါကို သတိထားျပီး လုပ္ေဆာင္ရမယ္"

ထိုသူႏွစ္ဦးတို႕သည္ မနက္အ႐ုဏ္တက္ခါနီးအထိ ေဆြးေႏြးၾကျပီးေနာက္ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) ျပန္သြားသည္။

ထိုရက္မွစကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သံသယမဝင္ေစရန္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ သူ႕ပန္းျခံထဲတြင္ပင္ အပင္စိုက္ျခင္း၊ ေရေလာင္းျခင္း၊ အပင္တို႕ကိုေပါင္းသင္ျခင္းတို႕ျဖင့္ အခ်ိန္တို႕ကို ကုန္လြန္ေစသည္။

"ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕က ထိုသို႕မလုပ္ရန္လာတားေလရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ဒါ ငါလုပ္တာ အေၾကာင္းရွိတယ္" ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ ညီႏွစ္ဦးတို႕က ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ေပ။

ထိုညီႏွစ္ဦးတို႕မရွိေသာတစ္ရက္တြင္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ၏ ပန္းျခံအတြင္းသို႕ "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) ႏွင့္ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) တို႕ ေရာက္လာရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ဘာအေၾကာင္းထူးရွိလို႕လည္း" ဟု ေမးေလသည္။

"ဘာအေၾကာင္းထူးရွိလည္းေတာ့မသိေပမယ့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ဖိတ္ခိုင္းလိုက္လို႕ပါ"

သို႕ႏွင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) လည္း "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံသြားေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ေရာက္ေသာ္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"အိမ္မွာ အလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီးလုပ္ေနတယ္ေနာ္" ဟု ေျပာလိုက္သည္။ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မ်က္ႏွာနည္းနည္းပ်က္သြားေလသည္။

ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို ဥယ်ာဥ္အတြင္းေခၚသြားသည္။

"ခင္ဗ်ား သင္ယူေနတဲ့အပင္စိုက္ပ်ိဳးမႈက ခက္ခဲတယ္"

"ဒါ အလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီးလို႕ မဆိုႏိုင္ပါဘူး၊ အပ်င္းေျပလုပ္ေနတာပါ"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ ဤသို႕ေျပာေလသည္။

"ဒီေန႕အပင္ေပၚက ဆီးသီးေတြကိုျမင္မိေတာ့ က်ဳပ္အေတြးေတြက လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ က်န္း႐ိႈ႕(Zhang Xiu) နဲ႕တိုက္တဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္သတိရမိသြားတယ္၊ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ေရငတ္ေတာ့ ေရဆာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာအုပ္ထဲက ဆီးပင္ေတြကို ေတြ႕လိုက္တယ္၊ က်ဳပ္က အဲ့ဆီးပင္ေတြကို လက္ညွိဳးညႊန္ျပီးျပေတာ့ စစ္သားေတြက သြားရည္ယိုခဲ့ၾကတယ္၊ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲ့ဆီးပင္ေတြက က်ဳပ္အေပၚ ေက်းဇူးရွိတယ္ဗ်"

ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ သံသယအလ်င္းမရွိေတာ့ပဲ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္အတူ ဆီးပင္မ်ားစိုက္ထားေသာ ဥယ်ာဥ္သို႕ လိုက္သြားသည္။ ထိုဥယ်ာဥ္အတြင္းရွိ အမိုးေအာက္ဝယ္ အရက္ႏွင့္ ဆီးသီးတို႕ကိုတည္ခင္းကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား ဧည့္ခံသည္။ သူတို႕ေသာက္စားေနသည့္အခ်ိန္တြင္ မိုးတိမ္တို႕သည္ ညိႈ႕တက္လာကာ တိမ္တို႕မွာ နဂါးပုံေျပာင္းသြားသည္ကို အေစာင့္တို႕က တအံ့တဩျဖင့္လက္ညိႈးညႊန္ကာ ေျပာေနၾကသည္။

ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား

"နဂါးေတြရဲ့ ေျပာင္းလဲမႈဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ကို ခင္ဗ်ားသိလား" ဟုေမးသည္။

"ေသခ်ာမသိပါဘူး"

"နဂါးေတြက ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းႏိုင္တယ္၊ ဟိုးအျမင့္ၾကီးမွာ ထည္ထည္ဝါဝါေနႏိုင္သလို ပုန္းကြယ္ျပီးလည္း ေနႏိုင္တယ္၊ မိုးတိမ္ေတြကို ဖန္တီးျပီး ျမဴေတြကို ျဖစ္ေစတယ္၊ သစ္တုံးေလးသာမက အရိပ္ကိုလည္း ေပ်ာက္ေအာင္ဖြက္ႏိုင္တယ္၊ ဟိုးေကာင္းကင္ဘုံအထက္မွာလည္း ရွိေနႏိုင္သလို ဟိုးအဏၰဝါေအာက္မွာလည္း ေနႏိုင္ၾကတယ္၊ အခုက ေႏြဦးအလယ္ေလာက္ဆိုေတာ့ နဂါးက သူဘာပုံစံေျပာင္းရမလည္းဆိုတာေတြးေနျပီ၊  လူက ကိုယ့္အိပ္မက္အတြက္ ေလာကၾကီးကိုေအာင္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနသလိုေပါ့၊ တိရစာၦန္မွာဆိုရင္ေတာ့ နဂါး၊ လူအေနနဲ႕ေျပာရင္ေတာ့ သူရဲေကာင္းလို႕ ေျပာလို႕ရတယ္ဗ်၊ စစ္သူၾကီးက ေနရာအႏွံ႕ေရာက္ဖူးတယ္ဆိုေတာ့ ဒီေခတ္ဒီအခါရဲ့ သူရဲေကာင္းေတြကို ေျပာၾကည့္ပါလား"

"ကြၽန္ေတာ္က ဉာဏ္ထိုင္းတဲ့လူဆိုေတာ့ ဒါေတြဘယ္သိပါ့မလည္းဗ်ာ"

"ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႏွိမ့္ခ်ပါနဲ႕"

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ေက်းဇူးေၾကာင့္သာလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ နန္းတြင္းမွာရာထူးတစ္ခုရခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူက သူရဲေကာင္းေတြလည္းဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မေျပာတတ္ဘူး"

"ခင္ဗ်ား သူတို႕ကိုျမင္ဖူးခ်င္မွ ျမင္ဖူးမွာျဖစ္ေပမယ့္ ၾကားဖူးနားဝေတြေတာ့ ရွိမွာပါ"

"စစ္တပ္ၾကီးပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ဟြိုင္ျမစ္ေတာင္ဘက္က ယြမ္စု(Yuan Shu) ဆိုရင္ေကာ?"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ ရယ္ေမာျပီး

"သခ်ႋဳင္းကုန္းထဲဝင္ခါနီး ပုတ္ေတာ့မယ့္အရိုးေျခာက္သာသာပါဗ်ာ၊ မၾကာခင္ က်ဳပ္သူ႕ကို ရွင္းပစ္ေတာ့မွာ" ဟု ေျပာသည္။

"ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ဆိုရင္ေကာ၊ သူတို႕မိသားစုက မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ေလးဆက္လုံး နန္းတြင္းမွာအမႈထမ္းလာခဲ့တာ၊ တစ္တိုင္းျပည္လုံးမွာ သူတို႕အဆက္အသြယ္ေတြရွိတယ္၊ ဒါအျပင္ သူ႕လက္ေအာက္မွာ လူေတာ္ေတြလည္းရွိတယ္၊ သူေကာ သူရဲေကာင္းမဟုတ္ေပဘူးလား"

"သူက သူမ်ားေတြကို အႏိုင္က်င့္ေပမယ့္ ငေၾကာက္တစ္ေယာက္ပဲ၊ အၾကံအၾကီးၾကီးေတြလည္းလုပ္ခ်င္တယ္၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း မခိုင္မာဘူး၊ စေတးသင့္တာကို မစေတးႏိုင္ဘူး၊ မ်က္စိတစ္ေထာက္စာက အက်ိဳးေလာက္အတြက္နဲ႕ ေရရွည္အက်ိဳးကို စြန္႕လႊတ္တတ္တယ္၊ ဒီလိုလူမ်ိဳးက သူရဲေကာင္းျဖစ္မလာပါဘူး"

"ဒါဆို က်င္က်ိဳးက လ်ဴေျပာင္း(Liu Biao) ဆိုရင္ေကာ? သူကျပီးျပည့္စုံတဲ့လူဆိုျပီး နာမည္ၾကီးတယ္၊ သူ႕ဂုဏ္က အရပ္ရပ္မွာေက်ာ္ၾကားတယ္၊ သူ႕ကိုေကာ သူရဲေကာင္းလို႕ မေခၚထိုက္ဘူးလား"

"အဲ့လူက သက္သက္ အလကားနာမည္ၾကီးေနတာပါ၊ သူလည္း သူရဲေကာင္း မဟုတ္ပါဘူး"

"ေတာင္ပိုင္းက စြန္းခ်ဲ႕(Sun Ce) ေကာ ဘယ္ႏွယ့္တုန္း"

"သူက သူ႕အေဖနာမည္ေက်ာ္ခဲ့လို႕သာ ဒီေလာက္ျဖစ္လာတာပါ၊ သူလည္း သူရဲေကာင္းလို႕ သတ္မွတ္လို႕မရဘူး"

"ရီက်ိဳးက လ်ဴက်န္း(Liu Zhang) ဆိုရင္ေကာ?"

"သူက ဘုရင့္ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ျဖစ္ေပမယ့္ အိမ္ေစာင့္ေခြးသာသာပဲရွိတယ္၊ ခင္ဗ်ားက သူ႕ကို သူရဲေကာင္းလို႕ ေျပာစရာလား"

"ဒါဆို က်န္း႐ိႈ႕(Zhang Xiu) ၊ က်န္းလူ(Zhang Lu) ၊ ဟန္ေဆြ(Han Sui) နဲ႕ တျခားလူေတြေရာ?"

ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က လက္ခုတ္လက္ဝါးတီးကာ က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္ေမာျပီး

"ဒီလိုလူေတြအေၾကာင္း စကားထဲ ထည့္ေျပာဖို႕ေတာင္ မတန္ဘူး" ဟု ဆိုသည္။

"အဲ့လူေတြကလြဲရင္ ကြၽန္ေတာ္ မသိေတာ့ပါဘူး"

"ျမင့္မားတဲ့အေတြးနဲ႕ အၾကံဉာဏ္ေတြျပည့္ေနတဲ့လူကိုမွ သူရဲေကာင္းလို႕ေခၚတာ၊ သူတို႕မွာ စီမံကိန္းေတြ အသင့္ရွိေနတယ္၊ ေလာကၾကီးက သူတို႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာပဲေပါ့ဗ်ာ"

"ဒီလိုၾကီးျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္"

ထိုအခါ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ႕ေ႔ရွမွ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို လက္ညိႈးထိုးျပီးေနာက္ သူ႕ကိုယ္သူ လက္ညိႈးထိုးကာ

"ဒီေလာကၾကီးမွာ သူရဲေကာင္းက ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ဳပ္ပဲ ရွိတယ္" ဟုေျပာသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ လန္႕သြားကာ လက္ထဲမွ ဇြန္းႏွင့္တူသည္ ေျမေပၚသို႕က်သြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ က်ယ္ေလာင္ေသာ မိုးျခိမ္းသံထြက္ေပၚလာျပီး မိုးတို႕ရြာက်လာသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ျပဳတ္က်သြားေသာ ပစၥည္းတို႕ကို ေကာက္ကာ

"လန္႕သြားတာပဲ၊ ေတာ္ပါေသးရဲ့" ဟု ေျပာသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ

"ခင္ဗ်ားက မိုးျခိမ္းတာကို ေၾကာက္တယ္လား" ဟု ေမးရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ဒီလို မိုးၾကီးေလၾကီးကို မေၾကာက္တဲ့လူ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ" ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ျပီး တကယ့္တကယ္ တူက်သြားေသာ အေၾကာင္းအရာကို ဖုံးကြယ္လိုက္သည္။

မိုးတိတ္သြားေခ်ျပီ၊ ဥယ်ာဥ္အတြင္းသို႕ လူႏွစ္ဦးေရာက္လာသည္၊ ထိုသူတို႕ကား "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕ျဖစ္သည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အား "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ဆင့္ေခၚသည့္အခ်ိန္ဝယ္ သူ႕ညီႏွစ္ဦးတို႕က ျမားပစ္ေလ့က်င့္ေနသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို ေခၚသြားေၾကာင္းသိျပီးေနာက္တြင္ ထိုႏွစ္ဦးတို႕လည္း အလ်င္အျမန္ ဥယ်ာဥ္အတြင္းသို႕ လိုက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ႏွင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) တို႕ စကားေျပာေနသည္ကိုျမင္ေသာအခါ ထိုညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးတို႕က တစ္ေနရာတြင္ ေစာင့္ေနၾကသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွ ထိုႏွစ္ဦးကို

"ဘာလို႕ေရာက္လာတာတုန္း" ဟု ေမးသည္။

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုကို အရက္ေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဓားေရးျပျပီး ေဖ်ာ္ေျဖဖို႕ ေရာက္လာတာပါ"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "ဒါက ဟုန္မန္စားပြဲမွ မဟုတ္တာ၊ "Xiang Chang" နဲ႕ "Xiang Ba" တို႕ ဓားေရးျပစရာ မလိုပါဘူး

ထိုစကားကိုၾကားေသာ္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ျပဳံးေလသည္။ ထို႕ေနာက္ အရက္တို႕ေသာက္ျပီးၾကေသာ္ အသီးသီး အိမ္သို႕ ျပန္ၾကေလသည္။

[ဟုန္မန္စားပြဲ(Hongmen Banquet) - ထိုအခ်ိန္သည္ ဟန္ေခတ္တည္ေထာင္သူဘုရင္ျဖစ္လာမည့္ Liu Bang မွာ ျမိဳ႕စားအဆင့္သာရွိေသးျပီး သူႏွင့္အတူ အေနာက္ဘက္ခ်ဴႏိုင္ငံဘုရင္ Xiang Yu တို႕သည္ ခ်င္အစိုးရကို ေတာ္လွန္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ Liu Bang က ခ်င္ျမိဳ႕ေတာ္ ေလာ့ရန္ကို အလ်င္ သိမ္းႏိုင္လိုက္သည္က Xiang Yu အတြက္ အရွက္ရေစခဲ့သည္။ သို႕ႏွင့္ Xiang Yu က Liu Bang ကို တိုက္မည္ျပဳရာ သူ႕ဦးေလးျဖစ္သူ Xiang Ba က ၾကားဝင္ေစ့စပ္ကာ Liu Bang ကို Xiang Yu တပ္စခန္းခ်ထားရာ ဟုန္မန္သို႕ အရက္ေသာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။ Xiang Yu ၏ အၾကံေပး Fan Zeng မွ Xiang Chang ဆိုသူအား စားေသာက္ပြဲအတြင္းဝယ္ ဓားေရးျပခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ Liu Bang ကို သတ္ရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ ထိုစားေသာက္ပြဲဝယ္ Xiang Chang က ဓားေရးျပျပီး Liu Bang ကို သတ္မည္အလုပ္ဝယ္ Xiang Ba ကဝင္ျပီး သူပါ ဓားေရးျပသည့္ဟန္ျဖင့္ Xiang Chang တိုက္သည္ကို ခုခံလိုက္သည္၊ မၾကာမီပင္ Liu Bang ၏ စစ္သူၾကီး Fan Kuai ေရာက္လာကာ ထိုလူသတ္ရန္ၾကံစည္သည့္အေၾကာင္းကို ေျပာေလရာ အရွုပ္အေထြးျဖစ္ျပီး ထိုအရွုပ္အေထြးၾကားဝယ္ Liu Bang ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသည္။"]

"ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) : "ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဘာျဖစ္တာလည္းလို႕ ေသမတတ္လန္႕သြားတယ္"

ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က အျဖစ္အပ်က္တို႕ကို ေျပာေလရာ ညီႏွစ္ဦးတို႕က အေၾကာင္းအရင္းကို ေမးေလသည္။ 

"ငါ စိုက္ပ်ိဳးေရးေတြ လုပ္ေနတာက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ငါ့အၾကံေတြကို သံသယမဝင္ေအာင္လို႕၊ ဒါေပမယ့္ သူက ငါ့ကို သူရဲေကာင္းအေနနဲ႕ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ငါ့အေပၚသံသယဝင္ေနသလားဆိုျပီး လန္႕သြားခဲ့တယ္၊  ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ပဲ အဲ့အခ်ိန္မွာ  လ်ပ္စီးလက္ေတာ့ အေၾကာင္းျပစရာ ရသြားခဲ့တယ္"

"အစ္ကိုၾကီးက ဉာဏ္ၾကီးပါေပတယ္"

ေနာက္ရက္တြင္လည္း "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) က "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို ေခၚကာ အရက္ေသာက္ၾကျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "မန္ခ်ဳံး"(Man Chong) ေရာက္လာကာ

"ကုန္းစြန္းက်န္႕(Gongsun Zan) က ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ရဲ့ ေခ်မႈန္းမႈခံလိုက္ရျပီ" ဟု သတင္းလာပို႕ေလသည္။

ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ ဝင္၍

"အေသးစိတ္ေျပာျပပါလား၊ သိခ်င္လို႕" ဟု ဝင္ေျပာသည္။

"သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ စစ္ျဖစ္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ကုန္းစြန္းက်န္႕(Gongsun Zan) က အေျခအေနမေကာင္းတဲ့အတြက္ ခံစစ္အေနနဲ႕ပဲ ခုခံခဲ့တယ္၊ စစ္တပ္ေတြကို ေမွ်ာ္စင္အၾကီးၾကီးတစ္ခုေဆာက္ေစျပီး ရီက်င္းေမွ်ာ္စင္လို႕ ေခၚေစခဲ့တယ္၊ အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕အိမ္ေတာ္ထဲကိုဆန္စပါးေတြ၊ ရိကၡာေတြအမ်ားၾကီး သိုေလွာင္ထားခဲ့တယ္၊ သူ႕စစ္သားေတြကေတာ့ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕ကတိုက္၊ နားတဲ့အဖြဲ႕က နားနဲ႕ တရစပ္ခုခံေနခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ရက္မွာ စစ္တပ္တစ္ခုက အဝန္းရံခံခဲ့ရတာ စစ္ကူေတာင္းေတာ့ သူက 'သူ႕ကိုသာသြားကယ္လိုက္ရင္ တျခားလူေတြလည္း အကယ္ခံခ်င္မွာေပါ့၊ ဘယ္သူမွ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး' ဟု ေျပာခဲ့တယ္လို႕ဆိုတယ္၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႕စစ္သားေတြက သူ႕ဘက္မွာ မတိုက္ခ်င္ေတာ့ပဲ ရန္သူတပ္ေတြဘက္ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ္၊ ျမိဳ႕ေတာ္ကိုစာပို႕ျပီး စစ္ကူေတာင္းဖို႕ၾကိဳးစားေပမယ့္လည္း လမ္းမွာအဖမ္းခံလိုက္ရတယ္၊ က်န္းရန္(Zhang Yang) ဆီ စစ္ကူေတာင္းဖို႕ လူလႊတ္ေတာ့လည္း အဲ့ဆတ္သားကို ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) ဘက္က ဖမ္းမိသြားတယ္၊ အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က အလစ္တိုက္တာ ကုန္းစြန္းက်န္႕(Gongsun Zan) အၾကီးအက်ယ္ဆုံးရွုံးသြားခဲ့တယ္၊ ေနာက္ဆုံး အဝန္းရံခံခဲ့ရျပီး သူ႕ေမွ်ာ္စင္ကိုလည္း မီး႐ိႈ႕ခံရတဲ့အခ်ိန္မွာ မလြတ္ေတာ့မွန္းသိတဲ့ ကုန္းစြန္းက်န္႕(Gongsun Zan) ဟာ သူ႕ဇနီးနဲ႕သားသမီးေတြကို သတ္ျပီးေနာက္ သူ႕ကိုယ္သူ ဆြဲၾကိဳးခ်ျပီး သတ္ေသခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မီးက သူ႕ကိုေရာ သူ႕မိသားစုေတြကိုပါ ဝါးျမိဳသြားခဲ့တယ္"

"ယြမ္ေရွာက္"(Yuan Shao) ဟာ စစ္ရွုံးသြားတဲ့စစ္တပ္ေတြကို သူ႕တပ္ထဲထည့္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ အင္အားပိုၾကီးလာခဲ့တယ္။ သူ႕ညီျဖစ္တဲ့ ယြမ္စု(Yuan Shu) က အခု ဟြိုင္ျမစ္မွာ သူ႕ကိုယ္သူအထင္ၾကီးျပီး ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္တဲ့အတြက္ လူေတြက သူ႕ကို ဆန္႕က်င္ကုန္ျပီ၊ အခုေတာ့ ဘုရင္ရာထူးကို သူ႕အစ္ကိုကို လႊဲေပးမယ္ဆိုျပီး ကမ္းလွမ္းတဲ့အခါ ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) က သူ႕ညီဆီက ဘုရင့္တံဆိပ္တုံးကိုပါေတာင္းတာကို သူ႕ညီက လက္ခံခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ယြမ္စု(Yuan Shu) ဟာ ဟြိုင္ျမစ္ကို စြန္႕ခြာျပီး ယြမ္ေရွာက္(Yuan Shao) နဲ႕ သြားေတြ႕ဖို႕လုပ္ေနျပီ၊ သူတို႕ႏွစ္ဦးသာေပါင္းသြားရင္ ပိုျပီး အႏၳရာယ္ရွိလာလိမ့္မယ္"

ထိုသတင္းကား သတင္းဆိုးၾကီးပင္တည္း။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ေသာ ေန႕ရက္မ်ားကို ေတြးမိကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ ေသဆုံးသြားခဲ့ေသာ "ကုန္းစြန္းက်န္႕"(Gongsun Zan) သည္ သူ႕အေပၚ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးေလသည္။ ထို႕အျပင္ "ေက်ာက္ယြင္"(Zhao Yun) လည္း မည္သို႕မည္ပုံျဖစ္သြားသည္ကို သိခ်င္မိေလသည္။ ထို႕ေနာက္ စိတ္အတြင္းမွ

'ဒါက ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) လက္ကေန လႊတ္ဖို႕ အခြင့္အေရးပဲ' ဟု ေတြးမိသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ မတ္တပ္ရပ္ကာ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အား

"ယြမ္စု(Yuan Shu) သာ သူ႕အစ္ကိုနဲ႕ေတြ႕မယ္ဆို သူ ေသခ်ာေပါက္ ရႊီက်ိဳးကို ျဖတ္သြားရမွာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို စစ္တပ္ေပးလိုက္ပါ၊ အဲ့တပ္နဲ႕ လမ္းမွာ ယြမ္စု(Yuan Shu) ကို တားျပီး သူ႕ကို ေခ်မႈန္းလိုက္ပါ့မယ္" ဟု ေျပာသည္။

"မနက္ျဖန္ အရွင္မင္းျမတ္ကို ေလွ်ာက္တင္ျပီးရင္ စစ္တပ္ေပးပါ့မယ္"

ေနာက္ရက္တြင္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို စစ္တပ္ ငါးေသာင္းႏွင့္အတူ စစ္သူၾကီး "က်ဴလင္"(Zhu Ling) ႏွင့္ "လုေက်ာက္"(Lu Zhao) တို႕ကိုပါ လႊတ္လိုက္သည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ ခြဲခြာခါနီးတြင္ ဘုရင္က ဝမ္းနည္းသျဖင့္ မ်က္ရည္တို႕က်လာသည္။ ထို႕ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ အိမ္သို႕ျပန္ကာ အထုတ္အပိုးတို႕ ပိုးရန္ ျပင္သည္။ "တုန္းခ်န္"(Dong Cheng) သည္ ျမိဳ႕မွ သုံးမိုင္အကြာထိလိုက္ကာ ႏွုတ္ဆက္ေလသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး၊ ဒီခရီးဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕အၾကံအစည္အတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမွာပါ"

"အဲ့အၾကံအစည္ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ပဲ စိတ္ထဲႏွစ္ထားပါ၊ အရွင္မင္းျမတ္က က်ဳပ္တို႕ကိုလိုအပ္တယ္ဆိုတာ မေမ႕ပါနဲ႕"

သို႕ႏွင့္ သူတို႕သည္ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။ သူ႕ညီႏွစ္ဦးတို႕က "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အလ်င္လိုေနရျခင္း အေၾကာင္းကိုေမးရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ငါက ေလွာင္အိမ္ထဲကငွက္လို၊ ပိုက္ကြန္ထဲကငါးလိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ငါးကပင္လယ္ထဲျပန္ေရာက္သြားသလို၊ ငွက္က အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးဆီ ျပန္ေရာက္သြားလိုပဲ လြတ္လပ္သြားခဲ့ျပီ၊ ငါ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေသးသိမ္ခဲ့ရတယ္" ဟု ေျပာေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "က်ဴလင္"(Zhu Ling) ႏွင့္ "လုေက်ာက္"(Lu Zhao) တို႕ကို ျမန္ျမန္ခရီးႏွင္ရန္ ေျပာလိုက္သည္။

ကြမ္းယြီ(Guan Yu) မွ ရႊီက်ိဳးကို သိမ္းျခင္း

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထြက္သြားသည့္အခ်ိန္ဝယ္ "ေကာက်ား"(Guo Jia) ႏွင့္ "ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) တို႕သည္ ဂိုေထာင္ရိကၡာတို႕ကို သြားစစ္ေဆးသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) အနားတြင္ မရွိေပ။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားသည္ႏွင့္ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႕သည္ သူ႕သခင္ထံသြားကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကို လႊတ္လိုက္သည့္အေၾကာင္းေမးၾကသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) : "သူ ယြမ္စု(Yuan Shu) ကို တိုက္ဖို႕လႊတ္လိုက္တာ"

"ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) : "အရင္သူ ယြီက်ိဳးနယ္စားျဖစ္ခဲ့စဥ္က သူ႕ကို ေသဒဏ္ေပးသင့္တယ္လို႕အၾကံေပးတာကို သခင္ၾကီးက လက္မခံခဲ့ဘူး၊ အခုေတာ့ သူ႕ကိုဒီလိုစစ္တပ္ေပးလိုက္တာဟာ နဂါးကို ပင္လယ္ထဲလႊတ္လိုက္သလို၊ က်ားကိုေတာထဲလႊတ္ေပးလိုက္သလိုပဲ။ အနာဂတ္မွာ ဘယ္လိုမ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မလဲ"

"ေကာက်ား"(Guo Jia) : "သူ႕ကို  ေသဒဏ္မေပးခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ သူ႕ကို မလႊတ္လိုက္သင့္ဘူး။ ရန္သူကိုတစ္ရက္ေလာက္လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ အၾကာၾကီးဒုကၡေပးတာခံရလိမ့္မယ္။ ဒါကို လက္ခံသင့္တယ္"

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ ထိုစကားတို႕ကို အေၾကာင္းအက်ိဳးသင့္သည္ဟု ယူဆျပီး "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) အား ျမင္းသည္ေတာ္ငါးရာျဖင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) အားျပန္ေခၚရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ေနာက္ဘက္မွ ဖုန္မႈန္႕တို႕တေထာင္းေထာင္းထမိသည္ကို သတိျပဳေလရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က သူ႕ေနာက္မွ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) တပ္လိုက္လာသည္သိေလသျဖင့္ သူ႕ညီတို႕အား "ေနာက္ကေတာ့ လိုက္လာျပီ" ဟု ေျပာေလသည္။

ထို႕ေနာက္ သူ႕ညီတို႕အား ဘယ္၊ညာ အဆင္သင့္ေနေစျပီး အသင့္ျပင္ထားေစသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ေရာက္လာေသာ္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) တပ္က စစ္တိုက္ရန္အသင့္အေနအထားျပင္ထားသည္ကို သတိျပဳမိသည္။ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) က ျမင္းေပၚမွဆင္းကာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ႏွင့္ ေတြ႕ေလသည္။

"စစ္သူၾကီးက ဘာေၾကာင့္မ်ား ေရာက္လာပါလဲ?"

"ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ဦးရီးေတာ္နဲ႕ေဆြးေႏြးစရာရွိလို႕ ေခၚခိုင္းလိုက္လို႕ပါ"

"စစ္သူၾကီးတစ္ဦးက စစ္ခ်ီတက္ျပီဆိုရင္ နန္းတြင္းအမိန္႕ဆိုရင္ေတာင္ နာခံဖို႕မလိုေတာ့ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရင့္ကိုလည္း ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ျပီးသလို ဒီအမိန္႕က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ေပးခဲ့တာပါ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႕ တျခားေဆြးေႏြးစရာမရွိဘူးလို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ပါ"

"ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) မွာ ဘာလုပ္ရမည္ မသိပဲ ဤသို႕ေတြးမိသည္။

'ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က လ်ဴေဘ့(Liu Bei) နဲ႕ ရင္းႏွီးမႈကို တန္ဖိုးထားပုံရတယ္၊ ဒါ့အျပင္ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို သတ္ဖို႕အမိန္႕လည္း မရခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ျပန္သြားျပီး ဘာအမိန္႕ေပးမလည္း ေမးရမယ္'

သို႕ႏွင့္ "ရႊီခ်ဴ"(Xu Chu) ျပန္လွည့္သြားသည္။ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ရန္ ေႏွာင့္ေႏွးေနမိသည္။ "ခ်န္ယြီ"(Cheng Yu) ႏွင့္ "ေကာက်ား"(Guo Jia) တို႕က

"ဒီလိုမျပန္ဘူးလို႕ ျငင္းဆန္တာဟာ သခင္ၾကီးကို ဆန္႕က်င္ခ်င္လို႕ပဲ" ဟု ေျပာသည္။

"ဒါေပမယ့္ ငါ့လူႏွစ္ေယာက္ ထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္ေလ၊ အဲ့ေတာ့ ဘာမွ ထင္ေပၚတဲ့ဆန္႕က်င္မႈေတာ့ လုပ္ရဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ငါကိုယ္တိုင္ေပးထားတဲ့အမိန္႕ကို ျပန္ေျပာင္းရင္ မေကာင္းဘူး"

သို႕ႏွင့္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ေနာက္သို႕ ဆက္မလိုက္ေတာ့ေပ။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ စစ္တပ္ကိုဦးေဆာင္ကာ ထြက္သြားျပီဟူေသာသတင္းၾကားသည့္အခါ "မာထန္"(Ma Teng) သည္လည္း အေရးၾကီးကိစၥရွိသည္ဟုအေၾကာင္းျပကာ သူ႕နယ္ရွီလ်န္သို႕ျပန္သြားသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ရႊီက်ိဳးသို႕ေရာက္ေသာ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) မွ ထြက္လာကာ ၾကိဳဆိုသည္။ ျပီးေနာက္ "မီက်ဴ"(Mi Zhu) ႏွင့္ "စြန္းခ်န္"(Sun Qian) တို႕က "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) ႏွင့္သြားေတြ႕ေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) လည္း သူ႕အိမ္ေတာ္သို႕ျပန္ကာ သူ႕မိသားစုတို႕ကို သြားေတြ႕သည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၏ အေျခအေနကို လူလႊတ္ျပီး ေထာက္လွမ္းေစရာ

'ယြမ္စု(Yuan Shu) ရဲ့ မာန္တက္မႈေၾကာင့္ သူ႕လက္ေအာက္က စစ္သူၾကီးေတြကာ ႏွုတ္ထြက္သြားၾကျပီ၊ ေလ့ပို(Lei Bo) နဲ႕ ခ်န္လန္(Chen Lan) တို႕ကလည္း ထြက္သြားျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႕တပ္ဖြဲ႕ေတြ အင္အားနည္းေနျပီ။ အခုေတာ့ သူ႕စစ္တပ္နဲ႕အတူ အေနာက္ဘက္ကို ခ်ီတက္ေနသည္' ဟူေသာသတင္းကိုၾကားသည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ ရႊီက်ိဳးအနီးသို႕ေရာက္ေသာ္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က စစ္တပ္ငါးေသာင္းအျပင္ စစ္သူၾကီးေလဦး{ကြမ္းယြီ(Guan Yu) ၊ က်န္းေဖး(Zhang Fei) ၊ လုေက်ာက္(Lu Zhao) ၊ က်ဴလင္(Zhu Lin) တို႕ကိုဦးေဆာင္ျပီး "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ကို ထြက္တိုက္သည္။ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) မွ တစ္ဖက္ရန္သူကို ထိုးေဖာက္ရန္ "က်ီလင္"(Ji Ling) ကို လႊတ္လိုက္သည္။ "က်ီလင္"(Ji Ling) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕တိုက္ၾကကာ ဆယ္ကြက္ခန္႕တိုက္အျပီးတြင္ "က်ီလင္"(Ji Lin) အသတ္ခံလိုက္ရသည္။ စစ္သားတို႕သည္လည္း ဦးတည္ရာမဲ့ေျပးကုန္ၾကသည္။

ထို႕ေနာက္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ သူ႕တပ္ႏွင့္ထြက္လာသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "က်ဴလင္"(Zhu Ling) ႏွင့္ "လုေက်ာက္"(Lu Zhao) ကို ဘယ္ေတာင္ပံတြင္ေနေစျပီး "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ကို ညာေတာင္ပံတြင္ ဝန္းရံေစကာ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေလသည္။ ရန္သူအနီးသို႕ေရာက္လာေသာအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က

"သစၥာေဖာက္ေတြ၊ လက္နက္ခ်ျပီး အညံ့ခံပါ၊ လက္နက္ခ်ရင္ အျပစ္ကို ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးမယ္" ဟု ေျပာေလသည္။ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) မွ

"ဦးထုပ္နဲ႕ ဖိနပ္ေတြလုပ္တဲ့ေကာင္ကမ်ား၊ ငါ့ကို အထင္ေသးတယ္ေပါ့" ဟု ေျပာျပီး တိုက္ရန္အခ်က္ျပလိုက္သည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ အေနာက္ဘက္သို႕ဝင္သြားကာ သူ႕စစ္သူၾကီးတို႕က "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ကို ဝိုင္းတိုက္ေလသည္။ အေလာင္းတို႕မွာ ေတာင္လိုပုံေနခဲ့ေခ်၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၏ စစ္သူၾကီးေဟာင္းျဖစ္ၾကသည့္ "ေလ့ပို"(Lei Bo) ႏွင့္ "ခ်န္လန္"(Chen Lan) တို႕ပါ ဝင္ျပီး "ယြမ္စု"(Yuan Shu) တပ္ေနာက္ပိုင္းကိုတိုက္ေလသည္။ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ ႐ိႈခြၽန္းသို႕တပ္ဆုတ္ရန္ၾကိဳးပမ္းေသာ္လည္း "ေလ့ပို"(Lei Bo) ႏွင့္ "ခ်န္လန္"(Chen Lan) တို႕က လမ္းကိုပိတ္ဆို႕ထားခဲ့သည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ က်န္းလင္သို႕ေျပးေလသည္။ သူ႕တြင္ စစ္သားတစ္ေထာင္သာက်န္ေတာ့သည္။ ထိုစစ္သားတို႕မွာလည္း အားမရွိေတာ့ေပရာ တိုက္လည္းမတိုက္ႏိုင္သလို ေျပးလည္းမေျပးႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ထိုအခ်ိန္ကား ေႏြရာသီျဖစ္ျပီး သူတို႕၏ စားနပ္ရိကၡာတို႕လည္း ျပတ္လပ္သြားခဲ့သည္။ ဂ်ုံလွည္းအစီးသံုးဆယ္စာသာ က်န္ေတာ့သည္။ အစာေရစာျပတ္လပ္ၾကျပီးေနာက္ ေသသည့္သူတို႕လည္း ေသကုန္ၾကသည္။ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) မွာ စစ္သားတို႕စားသည့္အစာေရစာၾကမ္းကို မွီတင္းျပီး မေနႏိုင္ေတာ့ေခ်။

တစ္ရက္ေသာ္ ေရဆာသျဖင့္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ သူ၏စားဖိုမႉးကို ပ်ားရည္ယူေဆာင္ရန္ အမိန္႕ေပးရာ စားဖိုမႉးမွ

"ေရေတာင္ မရွိတာ ဘယ္ကပ်ားရည္ရွိမွာလည္း" ဟု ျပန္ေျပာေလသည္။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) သည္ သူ႕ခုံရွည္ေပၚတြင္ ေအာ္ဟစ္ကာ လူးလိမ့္ျပီးေနာက္ ပါးစပ္မွေသြးတို႕ထြက္လာကာ ေသဆုံးေလသည္။ ထိုႏွစ္သည္ကား "က်န္းအန္းႏွစ္ - စတုတၳႏွစ္" (ေအဒီ ၁၉၉) ပင္တည္း။

"ယြမ္စု"(Yuan Shu) ေသေသာ္ တူျဖစ္သူ "ယြမ္ရင္း"(Yuan Yin) သည္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ၏အေလာင္းႏွင့္အတူ မိန္းမႏွင့္ ကေလးတို႕ကိုေခၚကာ လုက်န္းတြင္သြားခိုလႈံသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုျမိဳ႕မွ ျမိဳ႕စား "ရႊီလ်ဴ"(Xu Liu) မွ က်န္ရစ္ေသာမိသားစုအကုန္လုံးကိုသတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ဘုရင့္တံဆိပ္တုံးကိုေတြ႕ေလရာ ၎ကို ျမိဳ႕ေတာ္မွ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထံ ဆက္သလိုက္သည္။ သို႕ႏွင့္ သူ႕ကို ေကာင္းလင္ျမိဳ႕စားအျဖစ္ရာထူးတိုးေပးျခင္းခံရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစကာ ဘုရင့္တံဆိပ္ေတာ္သည္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) လက္ထဲတြင္ ရွိခဲ့ေလသည္။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ "ယြမ္စု"(Yuan Shu) ေသဆုံးသည့္သတင္းကိုၾကားသည့္အခါ နန္းတြင္းသို႕ အေၾကာင္းၾကားစာပို႕ရန္ျပင္သည္။ ထို႕ေနာက္ "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) ထည့္ေပးလိုက္ေသာ စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးကို ျပန္ေစျပီး ထိုစာပို႕ေစလိုက္သည္။ စစ္တပ္ကိုမူ ရႊီက်ိဳးကိုကာကြယ္ရန္အတြက္ဟုဆိုျပီး ရႊီက်ိဳးတြင္သာ ထားခဲ့ေစသည္။

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) သည္ သူ႕စစ္သူၾကီးႏွစ္ဦးျပန္လာေသာအခါ အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ကာ ထိုသူႏွစ္ဦးကို ေသဒဏ္ေပးရန္ျပဳ၏။ ထိုအခါ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) မွ ဝင္ျပီး

"ဩဇာအာဏာက လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ဆီမွာပဲ ရွိခဲ့တာေလ၊ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ" ဟု ေျပာသျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္မွ ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ "ရႊင္ယြိ"(Xun Yu) မွ

"ဒုနယ္စား ခ်ဲ႕က်ိဳး(Che Zhou) ကို အမိန္႕ေပးျပီး လ်ဴေဘ့(Liu Bei) ကို တိုက္ေစပါ" ဟု ေျပာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) ကို တိုက္ရန္အမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) မွ "ခ်န္တန္"(Chen Deng) ကိုေခၚကာ တိုင္ပင္သည္။

"ခ်န္တန္"(Chen Deng) : "ဒါလြယ္ပါတယ္၊ လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က အခု ျမိဳ႕ျပင္မွာဆိုေတာ့ သူျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အလစ္တိုက္ရမယ္၊ ျပီးရင္ျမိဳ႕႐ိုးေပၚကျမားနဲ႕ပစ္ေပါ့"

ထိုအၾကံကို "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) က လက္ခံလိုက္သည္။

ထိုအေၾကာင္းကို "ခ်န္တန္"(Chen Dang) က သူ႕အေဖကိုေျပာရာ "ခ်န္ေကြး"(Chen Gui) မွ သူ႕သားအား ထိုအေၾကာင္းကို "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ကိုေျပာျပေစသည္၊ "ခ်န္တန္"(Chen Deng) ကလည္း ျမင္းစီးျပီးထြက္ရာ မၾကာမီပင္ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) တို႕ကိုေတြ႕ျပီး "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) ၏အၾကံကို ေျပာလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္သူ႕ညီႏွစ္ဦးတို႕ႏွင့္အတူမရွိပဲ အေနာက္ဘက္တြင္ရွိေနခဲ့သည္။ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ ရန္သူကို သြားတိုက္မည္ျပဳရာ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) မွ

"ဒီအတိုင္းသြားတိုက္ရင္ေတာ့ အက်ိဳးရွိမွာမဟုတ္ဘူး၊ ညဘက္မွာ ငါတို႕ေတြ ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ရဲ့စစ္တပ္ ေယာင္ေဆာင္ျပီး သူထြက္လာေအာင္ျမားေခၚမယ္၊ ထြက္လာတဲ့အခါမွ တိုက္တာေပါ့" ဟု ဆိုရာ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) က အၾကံကိုလက္ခံလိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ စစ္သားတို႕ကို "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) တပ္အလွံကိုင္ေဆာင္ေစျပီး "ေခ်ာင္ေခ်ာင္း"(Cao Cao) စစ္တပ္ႏွင့္ဆင္တူသည့္အဝတ္တို႕ကို ဝတ္ဆင္ေစသည္။ ျပီးေနာက္တြင္မူ ျမိဳ႕႐ိုးအနားကပ္သြားသည္။ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚမွစစ္သားတို႕က မည္သူနည္းဟု ေမးရာ ျမိဳ႕ေတာ္မွ စစ္ကူလႊတ္လိုက္ေသာ စစ္သူၾကီး "က်န္းေလ်ာင္"(Zhang Liao) ၏တပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလသည္။ ထိုအခါ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) က "ခ်န္တန္"(Chen Deng) ကိုေခၚျပီး တိုင္ပင္သည္။

"က်ဳပ္အျပင္ထြက္ျပီး မၾကိဳဆိုရင္လည္း က်ဳပ္ရဲ့သစၥာရွိမႈကို သံသယရွိႏိုင္တယ္၊ အျပင္ထြက္ျပန္ရင္လည္း ဒါက ရန္သူရဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္"

ထို႕ေနာက္ ျမိဳ႕႐ိုးေပၚတက္ကာ

"ညအေမွာင္ေၾကာင့္ ရန္သူလားမိတ္ေဆြလား မခြဲျခားႏိုင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ မိုးလင္းသည္အထိေစာင့္ေပးပါ" ဟု ေျပာသည္။ တစ္ဖက္မွစစ္သားတို႕က

"လ်ဴေဘ့(Liu Bei) က ကြၽန္ေတာ္တို႕ဒီေရာက္ေနတာသိတယ္၊ မနက္မဆို သူတို႕တိုက္တာ ခံရလိမ့္မယ္" ဟု ျပန္ေျပာ၏။

ထို႕ေနာက္ ျမိဳ႕တြင္းသို႕ဝင္ခြင့္ျပဳရင္ ေတာင္းဆိုေလသည္။ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) မွာ မည္သည္ကိုလုပ္ရမည္မသိ၊ ဒြိဟျဖစ္ေနရာ တစ္ဖက္မွ စစ္သားတို႕က ျမိဳ႕တံခါးဖြင့္ရန္ပို၍က်ယ္ေလာင္စြာေျပာေလသည္။

ထိုအခါ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) သည္ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာဝတ္ကာ ျမင္းသည္ေတာ္တစ္ေထာင္ႏွင့္အတူ ျမိဳ႕ျပင္သို႕ ထြက္လာျပီး

"က်န္းေလ်ာင္(Zhang Liao) က ဘယ္မွာလည္း" ဟု ေမးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ မီးတို႕ကိုထြန္းညွိလိုက္ရာ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) မွ

"အယုတ္တမာေကာင္၊ ငါ့အစ္ကိုၾကီးကို သတ္ဖို႕ၾကံစည္ရဲတယ္ေပါ့" ဟု ေျပာေလသည္။

"ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) မွာ ျပန္ခုခံရန္ပင္ ေၾကာက္လန္႕သြားျပီး ျမိဳ႕အတြင္းသို႕ ျပန္ေျပးရန္ျပင္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ျမိဳ႕႐ိုးေပၚရွိ "ခ်န္တန္"(Chen Deng) က ျမားတို႕ျဖင့္ပစ္ေလရာ ေနာက္သို႕ျပန္လွည့္ျပီး "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည္။ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) သည္ "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) ကိုသတ္လိုက္ကာ ေခါင္းကိုျဖတ္လိုက္ျပီး

"သစၥာေဖာက္ကို ငါသတ္ႏိုင္လိုက္ျပီ၊ က်န္တဲ့လူေတြ လက္နက္ခ်ရင္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးမယ္" ဟု ေျပာလိုက္သည္။

သို႕ႏွင့္ စစ္သားတို႕လည္း လက္နက္ခ်ျပီး အညံ့ခံေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ျပန္ေရာက္ေသာ္ အျဖစ္အပ်က္အလုံးစုံကို ေျပာျပရာ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) က ဒါကို ဘယ္လိုထင္မလည္း၊ ငါတို႕ကို လာတိုက္ေလာက္တယ္" ဟု ေျပာသည္။ "ကြမ္းယြီ"(Guan Yu) မွ

"သူလာေတာ့လည္း ရင္ဆိုင္ရတာေပါ့" ဟု ေျပာေလသည္။

ထိုအခါ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွာ အလြန္႕အလြန္ စိတ္ညစ္သြားေလသည္။ ျမိဳ႕တြင္းသို႕ဝင္ေသာအခါ လူတို႕က ဒူးေထာက္ျပီး သူ႕ကိုၾကိဳဆိုၾကသည္။ အိမ္သို႕ျပန္ေရာက္ေသာ္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) သည္ကား "ခ်ဲ႕က်ိဳး"(Che Zhou) ၏ မိသားစုတစ္ခုလုံးကို သတ္ျပီးႏွင့္ေနခဲ့ျပီ။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) မွ

"ေခ်ာင္ေခ်ာင္း(Cao Cao) ရဲ့ အေကာင္းဆုံးစစ္သူၾကီးထဲကတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုသတ္လိုက္တာ သူျငိမ္ခံမွာမဟုတ္ဘူး" ဟုေျပာသည္။ ထိုအခါ "ခ်န္တန္"(Chen Deng) မွဝင္ျပီး

"မစိုးရိမ္ပါနဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အၾကံရွိပါတယ္" ဟု ေျပာေလသည္။