သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၁၁၃)

အခန္း(၁၁၃) "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) မွ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ကိုသတ္ရန္စီစဥ္ျခင္း။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ကိုအႏိုင္ယူရန္ ဗ်ဴဟာခင္းျခင္း။

ရန္သူတို႕၏စစ္ကူမ်ားေရာက္လာပါက အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲပိုေရာက္သြားမည္ကိုစိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ဆုတ္ခြာရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သယ္ယူစရာရွိသည္တို႕အား ေျခလ်င္တပ္မ်ားကိုသယ္ယူကာ အရင္ခ်ီတက္ေစျပီး ေနာက္တန္းကိုကာကြယ္ရန္ ျမင္းတပ္တို႕ကို တာဝန္ေပးထားခဲ့သည္။

ထိုအေၾကာင္းကို သူလွ်ိဳတို႕မွတဆင့္ၾကားသိေသာအခါ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ

"က်ဳပ္တို႕ပင္မတပ္ၾကီးက မၾကာခင္ သူ႕ကိုတိုက္လိမ့္မယ္ဆိုတာသိလို႕ သူထြက္သြားတာပဲ။ သြားပါေစ၊ သူ႕ေနာက္မလိုက္ပါနဲ႕။ က်ဳပ္တို႕လိုက္ရင္ သူတစ္ခုခုလုပ္ဖို႕ၾကံလိမ့္မယ္"

ကင္းေထာက္တို႕အားလႊတ္ျပီး ဆုတ္ခြာသြားေသာတပ္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနေစသည္။ မၾကာမီ ထိုသူတို႕ျပန္လာျပီး ေဝတပ္လိုက္လာပါက မီး႐ိႈ႕ရန္  ေလာ့ေတာင္ၾကားတြင္ သစ္ေျခာက္မ်ား၊ ေကာက္႐ိုးမ်ားရွိေၾကာင္းေျပာျပသည္။ အမႈထမ္းတို႕မွ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ၏ၾကိဳတင္သိျမင္ႏိုင္စြမ္းကို ခ်ီးမြမ္းၾကသည္။

"စစ္သူၾကီးရဲ့ခန္႕မွန္းမႈေတြက အံ့မခန္းပါပဲ"

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ ထိုအေၾကာင္းတို႕ကို ျမိဳ႕ေတာ္သို႕သတင္းပို႕ရာ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) မွ ေက်နပ္ခဲ့ျပီး ဆုလာဘ္မ်ားထပ္မံခ်ီးျမင့္ခဲ့သည္။

ဝူျပည္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ သူ႕တပ္သားမ်ားႏွင့္အမႈထမ္းတို႕မွာ ေဝျပည္သို႕ခိုလႈံသြားျခင္းအေပၚ ေဒါသထြက္ေနခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုသူတို႕၏မိသားစုဝင္မ်ားကို ေသဒဏ္ေပးေစခဲ့သည္။ ဝူျပည္ဧကရာဇ္ "စြန္းလ်န္႕"(Sun Liang) သည္ ထိုသို႕လုပ္ေဆာင္မႈကို မႏွစ္ျခိဳက္ေသာ္လည္း တားဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ေပ။

ဝူဧကရာဇ္သည္ သာလြန္ေသာအေတြးအျမင္ရွိသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါက ဧကရာဇ္သည္အေနာက္ပန္းျခံ၌ မက္မန္းသီးသုံးေဆာင္ေနရာမွ မိန္းမစိုးတစ္ဦးကိုလႊတ္ျပီး ပ်ားရည္ယူေဆာင္ေစခဲ့သည္။ ထိုပ်ားရည္ထဲတြင္ ႂကြက္ေခ်းမ်ားကိုေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ဂိုေထာင္ထိန္းသိမ္းသူကိုေခၚျပီး သူ၏တာဝန္မဲ့မႈအေပၚ အျပစ္တင္ခဲ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဂိုေထာင္ေတြကိုေကာင္းေကာင္းထိန္းသိမ္းထားပါတယ္။ ပ်ားရည္က ဒီလိုျဖစ္သြားတာမ်ိဳးမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး"

"ခုတေလာမွာ ပ်ားရည္ေတာင္းတဲ့လူရွိလား"

"မိန္းမစိုးတစ္ေယာက္က လာေတာင္းဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက ျငင္းလိုက္တယ္"

ဝူဧကရာဇ္မွ ထိုမိန္းမစိုးကိုေခၚကာ

"ခင္ဗ်ားက ရန္ျငိဳးေၾကာင့္ ပ်ားရည္ကိုဖ်က္စီးလိုက္တာမဟုတ္လား" ဟုေမးသည္။ ထိုလူမွ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။

"ဒါစစ္ေဆးရတာလြယ္ပါတယ္။ ဒီအမိႈက္သ႐ိုက္ေတြက ပ်ားရည္ထဲမွာရွိေနခဲ့တာၾကာျပီဆိုရင္ အဲ့ဟာေတြက လုံးဝစိုစြတ္ေနလိမ့္မယ္"

ထိုအတုံးထဲမွတစ္ခုကိုခြဲၾကည့္ေစခဲ့ရာ အတြင္းဝယ္ ေျခာက္ေသြ႕ေနေလသည္။ ထိုအခါမွ မိန္းမစိုးက သူလုပ္ေၾကာင္းဝန္ခံခဲ့သည္။ ၎ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဝူဧကရာဇ္သည္ ဉာဏ္ရည္ထက္ေၾကာင္းျမင္သာသည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူမည္သို႕ပင္ ထူးခြၽန္ပါေစ၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားအားလုံးတို႕မွာ တပ္စခန္းမ်ား၊ စစ္တပ္မ်ားကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနခဲ့ေသာ္ေၾကာင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုအာဏာကိုလႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ေပ။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ညီေလးဦးတို႕သည္လည္း ၾကီးမားသည့္ရာထူးမ်ားကိုရထားသည္။ ၎တို႕မွာ အေဝးမွနယ္ပယ္တို႕ကိုေၾကာက္လန္႕တြန္လႈပ္ေစေသာစစ္သူၾကီး၊ နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္စစ္သူၾကီး "စြန္းကြၽန္း"(Sun Zun)၊ အစြမ္းပကားရွိေသာစစ္သူၾကီး "စြန္းအန္း"(Sun En) ၊ နန္းေစာင့္စစ္သူၾကီး "စြန္းကန္း"(Sun Gan) ႏွင့္ ခ်န္ေရႊစစ္သူၾကီး "စြန္းခိုင္"(Sun Kai) တို႕ျဖစ္သည္။

တစ္ရက္တြင္ ဝူဧကရာဇ္သည္ သူ၏ဝမ္းနည္းမႈမ်ားကိုေတြးျပီး ငိုခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ မိန္းမစိုးတို႕ကိုကြပ္ကဲသည့္ေယာက္ဖေတာ္မွ ေဘးနားတြင္ရွိသည္။

"စြန္းခ်န္(Sun Chen) က အာဏာကိုလက္ထဲမွာကိုင္ထားျပီး က်ဳပ္ကေတာ့ အထင္ေသးခံေနရတယ္။ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္ရမယ္"

"ခြၽမ္က်ိ"(Quan Ji) မွ

"အရွင္မင္းၾကီးသာ ကြၽန္ေတာ့ကိုအသုံးခ်မယ္ဆိုရင္ အသက္ပင္စေတးရပါေစ တာဝန္ကိုျပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ပါ့မယ္"

"ခင္ဗ်ားသာ နန္းတြင္းကိုယ္ရံေတာ္တပ္ေတြကိုထိန္းႏိုင္ျပီး စစ္သူၾကီး လ်ဴခ်န္(Liu Cheng) ကိုကူညီျပီး ျမိဳ႕တံခါးကိုေစာင့္ၾကပ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ အဲ့သူယုတ္မာကိုသြားသတ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဟာကို ဘယ္သူ႕ဆီမွ ေပါက္ၾကားလို႕မျဖစ္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ခင္ဗ်ားအေမကို မသိေစနဲ႕။ သူက စြန္းခ်န္(Sun Chen) ရဲ့ညီမေတာ္စပ္ေတာ့ သူ႕အစ္ကိုကိုသြားေျပာမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္"

"အရွင္မင္းၾကီးရဲ့အမိန္႕ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ့ကိုေပးထားပါလား။ ဒီလိုဆို စြန္းခ်န္(Sun Chen) ရဲ့ေထာက္ခံသူေတြကို အဲ့အမိန္႕ေတာ္ျပျပီး အခ်ိန္ဆြဲထားႏိုင္မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ အမိန္႕ေတာ္ကိုေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။

"ခြၽမ္က်ိ"(Quan ji) လည္း အိမ္ျပန္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ သူသည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုမထိန္းထားႏိုင္ပဲ ဖခင္ျဖစ္သူ "ခြၽန္ရွန္"(Quan Shang) ကိုေျပာျပလိုက္သည္။ ဖခင္မွ သူ႕ဇနီးျဖစ္သူကို တဆင့္ျပန္ေျပာခဲ့ေလသည္။

"စြန္းခ်န္(Sun Chen) ကို သံုးရက္အတြင္း ရာထူးကဖယ္ရွားလိမ့္မယ္"

"သူအဲ့လိုခံရတာ ေကာင္းတာေပါ့" ဟုျပန္ေျပာခဲ့သည္။ ထိုသို႕ျပန္ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း လွ်ိဳ႕ဝွက္စာတစ္ေစာင္ကို သူ႕အစ္ကိုထံသို႕ေပးပို႕ေစခဲ့သည္။

ထိုညမွာပင္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ ညီေလးဦးကိုေခၚကာ နန္းေတာ္ကိုဝန္းရံခဲ့ျပီး "လ်ဴခ်န္"(Liu Cheng) ႏွင့္ "ခြၽမ္ရွန္"(Quan Shang) တို႕၏မိသားစုဝင္မ်ားအားလုံးကို ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။

အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ဝူဧကရာဇ္သည္ တံခါးေပါက္မွဆူညံသံတို႕ေၾကာင့္ ထိတ္လန္႕သြားခဲ့သည္။ အေစခံတစ္ဦးမွ ဝင္လာျပီး

"စြန္းခ်န္(Sun Chen) က သူ႕စစ္တပ္နဲ႕အတူ နန္းေတာ္ကိုဝိုင္းထားပါတယ္" ဟုေျပာသည္။

သူ႕ကိုသစၥာေဖာက္သြားခဲ့ျပီမွန္း "စြန္းလ်န္႕"(Sun Liang) သိသြားခဲ့ျပီး ခြၽမ္မ်ိဳးႏြယ္မိဖုရားၾကီးကို ၾကိမ္းေမာင္းခဲ့သည္။

"မင့္အေဖနဲ႕အစ္ကိုေၾကာင့္ က်ဳပ္အစီအစဥ္ေတြပ်က္သြားခဲ့ျပီ"

သူ႕ဓားကိုကိုင္ျပီး ခုတ္မည္ျပဳေလရာ မိဖုရားငယ္ႏွင့္အေစခံတို႕မွ ဝိုင္းျပီးတားျမစ္ခဲ့ၾကသည္။

"လ်ဴခ်န္"(Liu Cheng) ႏွင့္ "ခြၽမ္ရွန္"(Quan Shang) မိသားစုဝင္မ်ားကိုသုတ္သင္ျပီးေနာက္  "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ အမႈထမ္းတို႕ကိုစုေဝးကာ ေျပာခဲ့သည္။

"ဧကရာဇ္ဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ျပီး ေပ်ာ့ညံ့သူျဖစ္တယ္။ အက်င့္ပ်က္ျပီး ႐ူးသြပ္တာေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕မသင့္ေတာ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကို နန္းခ်ရမယ္။ ကန္႕ကြက္တဲ့လူရွိရင္ ပုန္ကန္မႈနဲ႕အျပစ္ေပးခံရမယ္"

ထိုထဲတြင္ ကန္႕ကြက္ရဲသူမွာ တစ္ဦးတည္းရွိခဲ့သည္။ ထိုသူမွာ အထက္တန္းဝန္ၾကီး "ဟြမ္ယီ"(Huan Yi) ျဖစ္သည္။

"ခင္ဗ်ားက ဒီေလာက္အတင့္ရဲတဲ့စကားေျပာရဲတယ္? က်ဳပ္တို႕ဧကရာဇ္က ဉာဏ္ရည္ဒီေလာက္ထက္ျမက္တာ။ ခင္ဗ်ားကိုေထာက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး၊ အေသပဲခံမယ္"

"စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ အမ်က္ထြက္ျပီး "ဟြမ္ယီ"(Huan Yi) ကိုဓားျဖင့္ခုတ္သတ္လိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ နန္းေတာ္သို႕ဝင္ကာ "စြန္းလ်န္႕"(Sun Liang) ကိုေျပာခဲ့သည္။

"အို၊ တရားမွ်တမႈ၊ ေျဖာင့္မတ္မႈမရွိတဲ့ ဧကရာဇ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ခင္ဗ်ားရဲ့အသက္ကိုသတ္သင့္ေပမယ့္ ခင္ဗ်ားရဲ့ဘိုးေဘးေတြကိုစာနာေထာက္ထားတဲ့အေနနဲ႕ ခြိုင္က်ိမင္းသားရာထူးအျဖစ္ပဲ ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဧကရာဇ္အသစ္ကိုေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့လူေရြးခ်ယ္လိုက္ပါ႔မယ္"

နန္းတြင္းတံဆိပ္ေတာ္ကိုယူေဆာင္ရန္ ဝန္ၾကီး "လီက်ဳံး"(Li Zong) အားအမိန္႕ေပးလိုက္သည္။ ထိုတံဆိပ္ေတာ္ကို တန္းခ်န္သို႕ပို႕ေစခဲ့သည္။ နန္းက်ဧကရာဇ္သည္ ငိုယိုကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။

"စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ ဝန္ၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "စြန္းခိုင္"(Sun Kai) ႏွင့္ "တုန္းေခ်ာင္"(Dong Chao) တို႕ကို ဟူလင္သို႕သံတမန္အျဖစ္ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ "စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) ၏ဆဌမေျမာက္သား လန္ရဲ့မင္းသား "စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) ကိုနန္းတင္ရန္ျဖစ္သည္။

"စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) သည္ အိပ္မက္ထဲတြင္ နဂါးေပၚတြင္ထိုင္ကာ ေကာင္းကင္သို႕တက္ရသည္ကိုမက္ျမင္ေသာေၾကာင့္ ရာထူးၾကီးတစ္ခုကိုလက္ခံရရွိေတာ့မည္ဟု ေတြးေနခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕အိပ္မက္ထဲရွိနဂါးတြင္ အျမီးမရွိေပ။ သူသည္ အိပ္မက္ေၾကာင့္လန္႕ႏိုးလာခဲ့ျပီး ေနာက္ရက္တြင္ နန္းတြင္းအမတ္ၾကီး "စြန္းခိုင္"(Sun Kai) ႏွင့္ "တုန္းေခ်ာင္"(Dong Chao) တို႕ေရာက္လာသည္။

"စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) မွထြက္ခြာခဲ့ျပီး ခြၽဲေဒသသို႕ေရာက္ေသာအခါ "ကန္း႐ိႈ႕"(Gan Xiu) ဟုေခၚေသာအဘိုးအိုတစ္ဦးေၾကာင့္ လွည္းကိုခဏရပ္နားခဲ့ရသည္။ ထိုအဘိုးအိုမွ ဂုဏ္ျပဳစကားဆိုခဲ့ျပီး

"အရွင္မင္းၾကီးက အျမန္သြားသင့္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အေျခအေနေတြက အလ်င္အျမန္ေျပာင္းလဲေနလို႕ပါ"

"စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) မွ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခဲ့သည္။

ပုဆိုင္းဇရပ္နားတြင္ "စြန္းအန္း"(Sun En) သည္ လွည္းယာဥ္ႏွင့္အတူေစာင့္ေနခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ "စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုနိမ့္ခ်ကာ ထိုလွည္းယာဥ္ေပၚမလိုက္ခဲ့ပဲ သူ၏သာမန္လွည္းႏွင့္အတူ နန္းတြင္းသို႕သြားခဲ့ေလသည္။

လမ္းမၾကီးဝယ္ အမႈထမ္းတို႕တန္းစီကာ အရိုအေသေပးသည့္အခါတြင္လည္း "စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) မွ ေအာက္သို႕ဆင္းကာ ျပန္လည္အရိုအေသျပဳေလသည္။ ထို႕ေနာက္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ ထလာျပီး ဧကရာဇ္အသစ္၏လက္ကိုဆြဲကာ ခန္းမေဆာင္ထဲသို႕ေခၚသြားေလသည္။ သံုးၾကိမ္သံုးခါ အ႐ိုက္အရာကိုျငင္းပယ္ခဲ့ျပီးေနာက္ဝယ္ နဂါးပုလႅင္ကိုလက္ခံခဲ့ျပီး မင္းဆက္တစ္ဆက္မွေနာက္တစ္ဆက္ကိုလက္ဆင့္ကမ္းလာသည့္တံဆိပ္ေတာ္ကိုလည္း လက္ခံခဲ့သည္။

အမႈထမ္းတို႕သည္ အရိုအေသျပဳျပီးသည့္အခါ ထုံးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မ်ား၊ ရာထူးတိုးျမင့္ျခင္းမ်ားလုပ္ခဲ့ေလသည္။ ထိုႏွစ္ကို ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းမႈ(ယုံအန္း) ပထမႏွစ္ ဟုမည္တြင္ေစခဲ့သည္ (ေအဒီ ၂၅၈)။ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ကိုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ဆက္လက္ထားရွိကာ က်င္က်ိဳးနယ္ကိုကာကြယ္ေစခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ အစ္ကို၏သားျဖစ္သူ "စြန္းေဟာက္"(Sun Hao) ကို ဝူခ်န္သခင္ဘြဲ့ေပးခဲ့သည္။

"စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ႏွင့္သူ၏ညီငါးဦးတို႕သည္ ရာထူးၾကီးမ်ားကိုရယူထားျပီး စစ္တပ္တစ္ခုလုံးကိုစိတ္ၾကိဳက္အုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ရွိခဲ့သည္။ အသစ္တက္လာခဲ့ေသာ ဝူဧကရာဇ္သည္ အျပင္ပန္းတြင္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ကိုပစားေပးေသာ္လည္း အတြင္းစိတ္ဝယ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အတိုင္းအတာမဲ့ ေမာက္မာေထာင္လႊားေနခဲ့သည့္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။

ေဆာင္းရာသီတြင္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ အမဲသားႏွင့္အရက္တို႕ကိုေမြးေန႕လက္ေဆာင္အျဖစ္ နန္းတြင္းသို႕ပို႕ေစခဲ့သည္။ ဝူဧကရာဇ္မွ ျငင္းဆန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ စိတ္ဆိုးကာ လက္ေဆာင္တို႕ကို "က်န္းပု"(Zhang Bu) ၏ေနအိမ္သို႕ယူသြားျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေသာက္စားခဲ့ၾကသည္။ "က်န္းပု"(Zhang Bu) သည္ လက္ဝဲတပ္စစ္သူၾကီးျဖစ္သည္။

ဝိုင္အရက္ကိုေႏြးျပီးေသာအခါ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွေျပာသည္။

"က်ဳပ္က လက္ရွိခြိုင္က်ိမင္းသားကိုနန္းခ်တုန္းက လူေတြအမ်ားၾကီးက က်ဳပ္ကိုထီးနန္းဆက္ခံဖို႕ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ က်ဳပ္က သေဘာထားၾကီးျပီး ဒီလက္ရွိဧကရာဇ္ကို နန္းတက္ေစခဲ့တာ။ အခုေတာ့ သူက က်ဳပ္လက္ေဆာင္ေတာင္ လက္မခံေတာ့ဘူး။ ဒီဟာေၾကာင့္ ဘာျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားမၾကာခင္ေတြ႕လိမ့္မယ္"

"က်န္းပု"(Zhang Bu) သည္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းေျပာခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ရက္တြင္ ထိုအေၾကာင္းကို ဝူဧကရာဇ္အား တိတ္တဆိတ္ေျပာျပခဲ့သည္။ "စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) ၏စိုးရြံ႕မႈတို႕ပိုမိုတိုးလာခဲ့ျပီး အနားမယူႏိုင္ခဲ့ေပ။ မၾကာမီတြင္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ ဝန္ၾကီး "မုန္႕က်ဳံး"(Meng Zong) ဦးေဆာင္ေသာတပ္ၾကီးကို ဝူခ်န္တြင္စခန္းခ်ထားေစသည္။ ထို႕အျပင္ ထိုတပ္ကို လက္နက္မ်ားကိုင္စြဲထားေစ၏။

စစ္သူၾကီး "ေဝေျမာင္"(Wei Miao) ႏွင့္ နန္းတြင္းေစာင့္ "ရွီေရွာ"(Shi Shuo) တို႕မွ ဧကရာဇ္ထံ လွ်ိဳ႕ဝွက္စာတင္ခဲ့သည္။

"စြန္းခ်န္(Sun Chen) ဟာ တပ္ေတြကို အျပင္မွာေနရာခ်ထားျပီး လက္နက္ေတြလည္း ေပးထားပါတယ္။ ဒါဟာ ပုန္ကန္ဖို႕ျဖစ္လိမ့္မယ္"

"စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) သည္ ထိတ္လန္႕တြဟားကာ "က်န္းပု"(Zhang Bu) ကိုေခၚျပီးတိုင္ပင္သည္။ "က်န္းပု"(Zhang Bu) မွ

"ဝါရင့္စစ္သူၾကီး တင္းဖုန္း(Ding Feng) ဟာ အရည္အခ်င္းရွိျပီး ယုံၾကည္အားကိုးရသူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႕တိုင္ပင္သင့္ပါတယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) ကို ဧကရာဇ္ေရွ႕ေမွာက္သို႕ေခၚခဲ့သည္။

"စိတ္မပူပါနဲ႕။ ဒီသူယုတ္မာကို ကြၽန္ေတာ္ ရွင္းပါ့မယ္"

"ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုအၾကံရွိလဲ"

"ေဆာင္းရာသီညီလာခံက်င္းပတဲ့အခါ အမႈထမ္းေတြအားလုံး စုစည္းရတယ္မဟုတ္လား။ အဲ့အခ်ိန္မွာ စားေသာက္ပြဲခင္းက်င္းျပီး စြန္းခ်န္(Sun Chen) ကိုေစာင့္လိုက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္က လႈပ္ရွားဖို႕အသင့္ေစာင့္ေနမယ္"

ထိုအၾကံအစည္တြင္ "ေဝေျမာင္"(Wei Miao) ႏွင့္ "ရွီေရွာ"(Shi Shuo) တို႕ကိုပါဝင္ေစျပီး အျပင္ဘက္တြင္ လုပ္ႏိုင္သည္တို႕ကိုလုပ္ေဆာင္ေစကာ "တင္းဖုန္း"(Ding Feng) မွ အတြင္းဘက္မွျပင္ဆင္ထားသည္။

တစ္ညေသာ္ မုန္တိုင္းဝင္ေသာေၾကာင့္ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားသည္ အျမစ္မွကြၽတ္ထြက္သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေန႕အခ်ိန္တြင္ မုန္တိုင္းမွာ ျပန္ျငိမ္သြားခဲ့သည္။ ထိုမနက္တြင္ ဧကရာဇ္၏ဆက္သားမွ နန္းေတာ္အတြင္းဝယ္ စားေသာက္ပြဲသို႕တက္ေရာက္ရန္ဖိတ္ေခၚစာပို႕လာသည္။ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ ထလိုက္ေသာအခါ သူ၏ေနာက္ေက်ာမွ တစ္ေယာက္ေယာက္ကတြန္းလိုက္သကဲ့သို႕ လဲက်သြားခဲ့သည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ထဲတြင္ထင့္ေနခဲ့ျပီး နန္းေတာ္သို႕ဝင္ေသာအခါ ကာကြယ္ရန္သက္ေတာ္ေစာင့္တို႕ကို ေခၚသြားခဲ့သည္။

အိမ္မွထြက္ေသာအခါ သူ႕မိသားစုတို႕က မသြားရန္ တားျမစ္ၾကသည္။

"မေန႕ညက မုန္တိုင္းတိုက္ျပီး ဒီေန႕မနက္မွာလည္း ေခ်ာ္လဲတာဟာ မေကာင္းတဲ့နိမိတ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စားေသာက္ပြဲကိုမသြားသင့္ဘူး"

သို႕ေသာ္ သူက ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ေပ။

"က်ဳပ္ညီေတြက စစ္တပ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ။ ဘယ္သူ က်ဳပ္နားကပ္ဝံ႕လဲ? တစ္ခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အိမ္ေတာ္ကေန မီးနဲ႕အခ်က္ေပးလိုက္ရုံပဲ"

ထို႕ေၾကာင့္ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ ေနရာယူကာ လွည္းယာဥ္ျဖင့္ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ သူ နန္းေတာ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ဝူဧကရာဇ္မွ ထလာျပီး သူ႕ကိုၾကိဳဆိုခဲ့သည္။ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ စားပြဲဝိုင္း၌ ျမင့္ျမတ္သည့္ေနရာကိုယူခဲ့သည္။ စားေသာက္ပြဲက်င္းပေနစဥ္ အေစာင့္တစ္ဦးဝင္လာသည္။

"အျပင္မွာ မီးေလာင္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္တာလည္းမသိဘူး"

"စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ ထြက္သြားၾကည့္ရန္ျပဳေသာအခါ ဧကရာဇ္မွ တားလိုက္သည္။

"ဘာအႏၲရာယ္မွမရွိပါဘူး။ ဒါကိုေျဖရွင္းဖို႕ တပ္သားေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္"

ထိုစဥ္ "က်န္းပု"(Zhang Bu) မွ လက္နက္ကိုင္အေစာင့္သံုးရာျဖင့္ဝင္လာသည္။ စားပြဲဝိုင္းတည္ခင္းရာေနရာသို႕ေျပးလာကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။

"သူပုန္ စြန္းခ်န္(Sun Chen) ကိုသတ္ဖို႕ က်ဳပ္မွာ အမိန္႕ေတာ္ပါတယ္"

ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ေလသည္။ သူသည္ ဝူဧကရာဇ္ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ကာ ေခါင္းကိုေျမျပင္ႏွင့္ေဆာင့္ျပီး ငိုခဲ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ့အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။ ကြၽန္ေတာ့ကို ေက်ာင္းက်ီကိုပဲ နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးပါ၊ အဲ့မွာ လယ္ယာအလုပ္ပဲလုပ္ေနပါ့မယ္"

ဝူဧကရာဇ္မွ ေဒါသျဖင့္

"ခင္ဗ်ားလက္ခ်က္ေၾကာင့္ေသခဲ့ရတဲ့ ထန္ယင္း(Teng Yin) ၊ လုကြၽီ(Lu Ju)၊ ဝမ္ခြၽန္း(Wang Chun) နဲ႕တျခားလူေတြကို နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးဖူးလား" ဟုျပန္ေမးခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ ေသဒဏ္ေပးရန္ အမိန္႕ခ်မွတ္လိုက္ျပီး "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ကိုဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္။ သူ႕လက္ေအာက္ငယ္သားတစ္ဦးမွ် သူ႕ကိုမၾကညီခဲ့ၾကေပ။

ထို႕ေနာက္ "က်န္းပု"(Zhang Bu) မွ အမိန္႕ေတာ္ကိုဖတ္ျပခဲ့သည္။

"စြန္းခ်န္(Sun Chen) တစ္ဦးတည္းသာ တရားခံျဖစ္ျပီး က်န္တဲ့လူေတြကို စစ္ေဆးေမးျမန္းမည္မဟုတ္"

"က်န္းပု"(Zhang Bu) ၏ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ဝူဧကရာဇ္သည္ ဇာမဏီငါးေကာင္ေမွ်ာ္စင္သို႕ တက္ခဲ့သည္။ "က်န္းပု"(Zhang Bu) ၊ "ေဝေျမာင္"(Wei Miao) ႏွင့္ "ရွီေရွာ"(Shi Shuo) တို႕မွ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ညီေနာင္တို႕ကို "စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) ေရွ႕ေမွာက္သို႕ေခၚေဆာင္လာျပီးေနာက္ ေသဒဏ္ေပးခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ထိုသူတို႕၏မိသားစုဝင္မ်ားကိုပါ သတ္ေစခဲ့ရာ လူရာေပါင္းမ်ားစြာေသဆုံးခဲ့သည္။ ထိုမွ်ႏွင့္မေက်နပ္ေသးပဲ "စြန္းကြၽန္း"(Sun Jun) ၏အုတ္ဂူကိုတူးေဖာ္ေစျပီး အေလာင္းကိုေခါင္းျဖတ္ေစခဲ့သည္။

ထိုသူတို႕ေၾကာင့္ ေသဆုံးခဲ့ရသည့္ "က်ဴးကဲခက္"(Zhuge Ke) ၊ "ထန္ယင္း"(Teng Yin) ၊ "လုကြၽီ"(Lu Ju) ၊ "ဝမ္ခြၽန္း"(Wang Chun) ႏွင့္အျခားသူတို႕အား ေကာင္းမြန္သည့္အုတ္ဂူမ်ားေဆာက္လုပ္ေစ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သစၥာရွိသူတို႕အား ဆုေပးႏိုင္ခဲ့ျပီး နယ္ႏွင္ဒဏ္ခံခဲ့ရသူတို႕အားလည္း အျပစ္မွလြတ္ကင္းေစကာ ျပန္လာေစခဲ့သည္။ ထိုအၾကံအစည္တြင္ ပါဝင္ခဲ့သူမ်ားအား ဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့ေလသည္။

ထိုေျပာင္းလဲမႈသတင္းသည္ ခ်န္တူးသို႕ေရာက္ေသာအခါ ဒုတိယဧကရာဇ္မွ ဂုဏ္ျပဳရန္အတြက္ ဝူျပည္သို႕သံတမန္ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ဝူဧကရာဇ္မွလည္း "ရႊယ္ရႊီ"(Xue Xu) ကို သံအမတ္အေနျဖင့္ ရွဴသို႕ေစလႊတ္ခဲ့ေလသည္။ "ရႊယ္ရႊီ"(Xue Xu) ျပန္လာေသာအခါ ဝူဧကရာဇ္မွ အေနာက္ဘက္ရွိအေျခအေနတို႕ကိုေမးျမန္းခဲ့သည္။

"တိုင္းျပည္ရဲ့ကိစၥမွန္သမွ်တို႕ဟာ ဟန္ေဟာက္(Han Hao) လို႕ေခၚတဲ့မိန္းမစိုးလက္ထဲမွာရွိပါတယ္။ အမႈထမ္းေတြအားလုံးက သူ႕ကိုအေဖလိုေမွ်ာ္ၾကည့္ေနရတယ္။ နန္းတြင္းမွာ အမွန္တရားဆိုတာ လုံးဝမၾကားရပဲ ျပည္သူေတြကေတာ့ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျပီး အားအင္ခ်ိနဲ႕ေနခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလုံးက ျပည္ပ်က္ေတာ့မယ့္ပုံျဖစ္ေနပါတယ္။ ေခါင္မိုးေပၚကငွက္ေတြကေတာ့ အေဆာက္အဦးၾကီးမီးကြၽမ္းေတာ့မွာ သိပုံမေပၚဘူး"

"စြန္း႐ိႈ႕"(Sun Xiu) မွသက္ျပင္းခ်ခဲ့သည္။

"က်ဳံးဝူမွဴးမတ္ၾကီး က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) သာ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနဦးမယ္ဆို ဒီလိုျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"

"စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) သည္ ေသခ်ာေပါက္ နန္းသိမ္းလိမ့္မည္ဟူေသာစာမ်ားေရာက္လာခဲ့ျပီး ထိုသို႕ျဖစ္လာျပီးေနာက္တြင္ ဝူႏွင့္ရွဴကိုတိုက္ခိုက္လိမ့္မည္ဟုသတင္းမ်ားၾကားခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွစ္ခုလုံး အသင့္ျပင္ထားရန္ လိုအပ္ခဲ့သည္။

ထိုစာမ်ားေရာက္လာေသာအခါ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ ေနာက္တစ္ၾကိမ္စစ္ခင္းရန္ ခြင့္ျပဳလႊာအလ်င္အျမန္ေတာင္းခံခဲ့သည္။ ခြင့္ျပဳမိန္႕ရရွိေသာေၾကာင့္ 'ေတာက္ပေသာျမင္ကြင္း' (က်င္ေယာက္ ပထမႏွစ္) (ေအဒီ၂၅၈) တြင္ တပ္ၾကီးသည္ ဟန္က်ဳံးသို႕ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ "ေလ်ာင္ဟြာ"(Liao Hua) ႏွင့္ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) တို႕ကို ေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ႏွင့္ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) တို႕ကို လက္ဝဲစစ္သူၾကီးမ်ား၊ "က်န္းရွဴ"(Jiang Shu) ႏွင့္ "ဖူခ်န္"(Fu Qian) တို႕ကို လက္ယာစစ္သူၾကီးမ်ားအျဖစ္တာဝန္ေပးခဲ့ျပီး "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ႏွင့္ "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) တို႕က ဗဟိုတပ္ကိုဦးေဆာင္ခဲ့သည္။

ပထမဆုံးပစ္မွတ္ႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး သေဘာထားကိုေမးျမန္းေသာအခါ "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) မွ

"တိုက္ခိုက္ဖို႕အသင့္ေတာ္ဆုံးကေတာ့ ခ်ီစန္းကလြဲျပီးတျခားမရွိပါဘူး။ ဒါကို ေရွ႕ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့ဗ်ဴဟာေတြကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ထြက္လမ္းကလည္း အဲ့တစ္လမ္းပဲရွိတယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ တပ္ၾကီးသံုးတပ္ခ်ီတက္ခဲ့ျပီး ေတာင္ၾကား၏အဝင္ဝနားဝယ္ စခန္းသံုးခုေဆာက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ လုံယိုမွတပ္သားတို႕ကို ခ်ီစန္း၌စစ္ေရးေလ့က်င့္ေပးေနခဲ့သည္။ ကင္းေထာက္တို႕မွ အေနာက္ပိုင္းတပ္တို႕ေရာက္လာေၾကာင္းသတင္းပို႕ေလသျဖင့္ ကုန္းျမင့္တစ္ခုေပၚကိုယ္တိုင္တက္ကာ ၾကည့္႐ႈခဲ့ေလသည္။ ရန္သူ႕စခန္းကိုျမင္ေသာအခါ သူဝမ္းေျမာက္သြားပုံေပၚသည္။

"က်ဳပ္ထင္တဲ့အတိုင္း လုပ္ထားတာပဲ"

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ ေဒသ၏အေျခအေနကိုေသခ်ာထည့္သြင္းစဥ္းစားခဲ့ျပီး ရွဴတပ္ၾကီးခ်ီတက္သည့္အခ်ိန္ႏွင့္စခန္းခ်သည့္အခ်ိန္တို႕တြင္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ထို႕အျပင္ ရန္သူတို႕ရပ္နားႏိုင္မည့္ေနရာတို႕ကိုခန္႕မွန္းကာ ေျမေအာက္လမ္းေၾကာင္းတူးထားေစခဲ့သည္။ ရွဴလက္ဝဲတပ္စခန္းသည္ ထိုေျမေအာက္လမ္း၏အေပၚတည့္တည့္တြင္ျဖစ္သည္။ ထိုစခန္းကို "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ႏွင့္ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) တို႕မွတာဝန္ယူခဲ့သည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ သား "တန္႕က်ဳံး"(Deng Zhong) ႏွင့္ "ရွီကြၽမ္း"(Shi Zuan) တို႕ကိုေခၚျပီး တပ္သားတစ္ေသာင္းစီျဖင့္ လက္ဝဲတပ္ကို ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္မွတိုက္ေစခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ "က်န္းလြန္"(Zheng Lun) ကိုတပ္ငါးရာႏွင့္  "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ၊ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) တို႕တပ္အေနာက္ဘက္ကိုေပါက္သည့္ ေျမေအာက္လမ္းမွတဆင့္သြားေစခဲ့သည္။

တပ္စခန္းအသစ္သည္ ကာကြယ္မႈမ်ားမလုပ္ရေသးေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ႏွင့္ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) တို႕သည္ တစ္ညလုံးသတိၾကီးစြာျဖင့္ တပ္သားတို႕ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေစသည္။ အခ်က္ေပးသံၾကားသည္ႏွင့္ လက္နက္ကိုကိုင္ျပီးထြက္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးတို႕က ျမင္းစီးရန္ျပဳသည့္အခ်ိန္တြင္ "တန္းက်ဳံး"(Deng Zhong) ႏွင့္  "ရွီကြၽမ္း"(Shi Zuan) တို႕က အျပင္ဘက္၊ "က်န္းလြန္"(Zheng Lun) က အတြင္းဘက္မွတိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ သံုးဘက္သံုးလံမွတိုက္ခိုက္ခံရေသာေၾကာင့္ "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ႏွင့္ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) တို႕သည္ မၾကာမီတြင္ပင္ မခုခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ထြက္ေျပးရသည္။

လက္ဝဲတပ္သည္ ရန္သူတို႕ဝိုင္းခံခဲ့ရသည္ကိုျမင္ေသာအခါ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ ျမင္းေပၚတက္ျပီး ဗဟိုတပ္၏အေရွ႕သို႕ထြက္လာခဲ့သည္။

"ဘယ္သူမွမလႈပ္ရွားၾကနဲ႕။ ျငိမ္ျငိမ္ပဲေနျပီး ရန္သူေတြအနီးကပ္လာရင္ ျမားနဲ႕ပစ္ပါ"

လက္ဝဲတပ္ကို မူလေနရာတြင္ပဲ ဆက္လက္ေနေစခဲ့သည္။ သူ၏ကာကြယ္မႈမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိေလသည္။ ေဝတပ္ၾကီးသည္ ဆယ့္ႏွစ္ၾကိမ္ခန္႕ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့ေသာ္လည္း ခုခံသူတို႕၏ျမားတို႕ေၾကာင့္ ျပန္ဆုတ္သြားခဲ့ရသည္။ မိုးစင္စင္လင္းေသာ္လည္း ရွဴတပ္မွာ ခိုင္မာဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဝတပ္တို႕ဆုတ္ခြာသြားရသည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) : "က်န္းေဝ(Jiang Wei) ဟာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ဆီက ပညာေတြရထားခဲ့တာပဲ။ သူ႕တပ္သားေတြက ညအခ်ိန္ဝင္စီးတာကို မတုန္မလႈပ္ပဲရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း တိုက္ပြဲကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႕ေျဖရွင္းတယ္။ သူက အရည္အခ်င္းရွိသူပဲ"

ေနာက္ရက္တြင္ "ဝမ္ဟန္"(Wang Han) ႏွင့္ "က်န္းပင္း"(Jiang Bin) ေရာက္လာျပီး သူတို႕အျပစ္ကိုဝန္ခံခဲ့ေသာအခါ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ

"ခင္ဗ်ားတို႕အျပစ္ထက္ က်ဳပ္အျပစ္က ပိုမ်ားပါတယ္။ က်ဳပ္က ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကို ေသခ်ာမေလ့လာခဲ့မိလို႕ျဖစ္ရတာ" ဟုေျပာခဲ့သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ စခန္းကိုပိုခိုင္ခံ့ေအာင္လုပ္ခဲ့ျပီး ေျမေအာက္လမ္းကို အေလာင္းတို႕ျဖင့္ပိတ္ထားေစသည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ကိုစိန္ေခၚခဲ့ရာ တစ္ဖက္မွလည္း ဝမ္းေျမာက္စြာလက္ခံခဲ့သည္။ တစ္ရက္ၾကာေသာ္ တပ္ၾကီးႏွစ္တပ္တို႕သည္ ခ်ီစန္းေတာင္ေရွ႕တြင္ ခင္လက်င္းထားခဲ့သည္။ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ဖန္တီးခဲ့ေသာ ရွစ္ေထာင့္ဝကၤပါဗ်ဴဟာကို ခင္းက်င္းထားသည္။ ထိုရွစ္ေထာင့္တို႕မွာ ေကာင္းကင္၊ ေျမၾကီး၊ ေလ၊ မိုးတိမ္၊ ငွက္၊ ေျမြ၊ နဂါးႏွင့္ က်ားတို႕ျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႕ခင္းက်င္းေနသည့္အခ်ိန္ဝယ္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ ရွစ္ေထာင့္ဗ်ဴဟာမွန္းသိေသာေၾကာင့္ သူ၏တပ္ကိုလည္း အမိန္႕မ်ားေပးခဲ့သည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ လွံကိုကိုင္ျပီး ထြက္လာခဲ့သည္။

"ခင္ဗ်ားကလည္း ရွစ္ေထာင့္ဗ်ဴဟာကို တုပႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုေရာ လုပ္ႏိုင္ရဲ့လား"

"ဒီဗ်ဴဟာကို ခင္ဗ်ားဟာလို႕ေခၚလို႕ရလား။ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုသိတယ္ထင္လို႕လား? က်ဳပ္က ဒီဗ်ဴဟာကိုခင္းႏိုင္မွေတာ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုလည္း သိတာေပါ့"

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ တပ္အတြင္းသို႕ျပန္ဝင္သြားကာ အမႈထမ္းတို႕ကိုအမိန္႕မ်ားေပးခဲ့ေလသည္။ ရွစ္ေထာင့္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေျခာက္ဆယ့္ေလးေထာင့္ျဖစ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သူအေရွ႕သို႕ျပန္ထြက္လာသည္။

"က်ဳပ္ရဲ့ေျပာင္းလဲမႈကဘယ္လိုလဲ"

"မဆိုးပါဘူး။ က်ဳပ္ရဲ့ဝန္းရံမႈဗ်ဴဟာကိုစမ္းၾကည့္မလား"

"ၾကည့္တာေပါ့"

တပ္ၾကီးႏွစ္တပ္တို႕သည္ စနစ္တက်လႈပ္ရွားခဲ့ျပီး "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ အတြင္းမွ အမိန္႕မ်ားေပးခဲ့သည္။ တိုက္ခိုက္သည့္အခါ သူ႕ဗ်ဴဟာတို႕ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ေပ။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ အလံျဖင့္အခ်က္ျပလိုက္သည္ႏွင့္ တပ္ၾကီးတစ္ခုလုံးသည္ ေျမြၾကီးေခြေနသကဲ့သို႕ေျပာင္းလဲသြားကာ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ကိုအလယ္တြင္ ဝိုင္းထားခဲ့သည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွေအာ္ဟစ္သံတို႕ကိုၾကားခဲ့ရျပီး "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ မည္သို႕ျဖစ္သြားသည္ကိုမသိေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့သည္။ မၾကာမီတြင္ ရွဴတပ္ၾကီးသည္ အနီးသို႕ကပ္လာျပီး သူ႕မွာလြတ္လမ္းမရွိေတာ့ေပ။

တပ္သားတို႕မွ ဝိုင္းေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကသည္။

"တန္႕အိုက္(Deng Ai) ၊ လက္နက္ခ်ပါ"

သူသည္ သက္ျပင္းခ်ျပီး

"တဒဂၤေထာင္လႊားမႈေၾကာင့္ က်န္းေဝ(Jiang Wei) ရဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ထဲဝင္သြားခဲ့တယ္"

ထို႕ေနာက္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္မွ တပ္တစ္တပ္ဝင္လာသည္။ ထိုတပ္မွ ေဝတပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ဝမ္းေျမာက္သြားေလသည္။ ထိုတပ္သည္ ရန္သူ႕၏ဗ်ဴဟာကိုဖိအားေပးခဲ့ျပီး "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ကိုလြတ္ေျမာက္သြားေစခဲ့သည္။ ထိုတပ္ေခါင္းေဆာင္မွာ "စီးမာဝမ္"(Sima Wang) ျဖစ္သည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏တပ္စခန္းကိုးခုတို႕ကိုရန္သူတို႕သိမ္းသြားေသာေၾကာင့္ ဆုတ္ခြာရေလသည္။ သူသည္ တပ္တို႕ကိုေဝျမစ္ေတာင္ပိုင္းသို႕ဦးေဆာင္သြားခဲ့ျပီး စခန္းခ်ခဲ့သည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ သူ႕ကိုလာကူသည့္သူအား ေမးခဲ့သည္။

"အဲ့ဝကၤပါကို ဘယ္လိုတိုက္ရမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုနည္းနဲ႕သိတာလဲ"

"က်ဳပ္ငယ္ငယ္တုန္းက စစ္ဗ်ဴဟာေတြကိုေလ့လာခဲ့ျပီး ရွီကြမ္းယြမ္(Shi Guangyuan) ၊ ေခြၽးက်ိဳးဖင္(Cui Zhouping) တို႕နဲ႕ရင္းႏွီးခဲ့တယ္။ သူတို႕က အဲ့ဗ်ဴဟာအေၾကာင္းကို ရွင္းျပခဲ့ဖူးတယ္။ က်န္းေဝ(Jiang Wei) က 'ေျမြပုံရစ္ေခြျခင္း' ဆိုတဲ့ဗ်ဴဟာကိုသုံးတာျဖစ္ျပီး အဲ့ဟာကိုဖ်က္ဖို႕တစ္ခုတည္းေသာနည္းက ေျမြေခါင္းကိုတိုက္ဖို႕ပဲ။ အဲ့ေခါင္းက အေနာက္ေျမာက္အရပ္မွာရွိေနခဲ့တယ္'

"က်ဳပ္က ဗ်ဴဟာေတြကိုေလ့လာခဲ့ေပမယ့္ ေျပာင္းလဲမႈအားလုံးကိုမသိခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားက သိတယ္ဆိုေတာ့ ရန္သူေတြသိမ္းသြားတဲ့စခန္းကိုျပန္သိမ္းႏိုင္မယ္"

"ကြၽန္ေတာ္သင္ယူခဲ့ရတာေလးနဲ႕ က်န္းေဝ(Jiang Wei) ကိုအႏိုင္မယူႏိုင္ေလာက္ဘူး"

"မနက္ျဖန္မွာ ခင္ဗ်ားက သူနဲ႕ယွဥ္ျပိဳင္ပါ။ သူ႕အာရုံက တိုက္ခိုက္တဲ့ဘက္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က ခ်ီစန္းရဲ့ေနာက္ေက်ာကိုဝင္တိုက္မယ္ဆို စခန္းေတြကိုျပန္သိမ္းႏိုင္လိမ့္မယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ရက္တြင္တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ေလသည္။ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ စိန္ေခၚစာကိုပို႕ခဲ့ရာ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) က လက္ခံခဲ့သည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ သူ႕အမႈထမ္းတို႕ကိုေျပာခဲ့သည္။

"က်ဳပ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဆီက ရခဲ့တဲ့လွ်ိဳ႕ဝွက္စာအုပ္မွာ ေကာင္းကင္ေျပာင္းလဲမႈကိုအေျခခံထားတဲ့ ဗ်ဴဟာခင္းက်င္းမႈေျပာင္းလဲျခင္းက ၃၆၅ မ်ိဳးရွိတယ္။ သူတို႕ဒီလိုလာစိန္ေခၚတာက လက္သမားနတ္ကို ဖ်င္နည္း၊ ထြင္းနည္းသင္ေပးသလိုပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီေနာက္ကြယ္မွာ အၾကံအစည္တစ္ခုခုရွိလိမ့္မယ္။ ဘာလည္းဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႕ခန္႕မွန္းႏိုင္မလား"

"ေလ်ာင္ဟြာ"(Liao Hua) : "သူတို႕ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕အာရုံကိုလႊဲထားျပီး ေနာက္ေက်ာကိုတိုက္ခ်င္လို႕ပဲ"

"ဟုတ္တယ္။ က်ဳပ္လည္း အဲ့လိုပဲျမင္တယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ ရန္သူတို႕အားတန္ျပန္တိုက္ခိုက္ရန္ "ေလ်ာင္ဟြာ"(Liao Hua) ႏွင့္ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) တို႕အား တပ္တစ္ေသာင္းျဖင့္ ေတာင္ကုန္းအေနာက္ဘက္သို႕ေစလႊတ္ခဲ့သည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ တပ္စခန္းကိုးခုမွတပ္သားတို႕ကိုစုစည္းကာ ေတာင္ကုန္း၏အေရွ႕ဘက္တြင္ ေနရာခ်ထားသည္။ "စီးမာဝမ္"(Sima Wang) က တဖက္မွေရာက္လာျပီး စကားေျပာရန္ထြက္လာခဲ့သည္။

"ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုစိန္ေခၚခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ့ဗ်ဴဟာကိုျပစမ္းပါ"

"စီးမာဝမ္"(Sima Wang) ကလည္း ဗ်ဴဟာကိုခင္းက်င္းခဲ့ရာ အ႒ဂံပံုထြက္လာသည္။

"ဒါက အ႒ဂံပံုလို႕သိတဲ့ဗ်ဴဟာပဲမဟုတ္လား။ ဘာမွမထူးဆန္းပါဘူး။ ဓားျပေတြသုံးတဲ့ဗ်ဴဟာသာသာပဲ"

"ခင္ဗ်ားလည္း သူမ်ားရဲ့ဗ်ဴဟာေတြကိုခိုးယူခဲ့တာမဟုတ္လား"

"ဒီဗ်ဴဟာမွာ ေျပာင္းလဲမႈဘယ္ႏွစ္ခုရွိလဲ"

"က်ဳပ္စီစဥ္ထားတာဆိုေတာ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုက်ဳပ္သိတာေပါ့။ ဗ်ဴဟာကိုးခုရဲ့တစ္ခုစီမွာ ေျပာင္းလဲျခင္းကိုးခုဆီရွိေတာ့ စုစုေပါင္းရွစ္ဆယ့္တစ္ခုရွိတယ္"

"စမ္းၾကည့္လွည့္ပါလား"

"စီးမာဝမ္"(Sima Wang) သည္ အတြင္းသို႕ဝင္သြားျပီး ေျပာင္းလဲမႈမ်ားလုပ္ေစခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ အျပင္သို႕ထြက္လာျပီး ထိုဗ်ဴဟာတို႕ကိုသိမသိ ေမးျမန္းခဲ့ေလသည္။

"က်ဳပ္ဗ်ဴဟာမွာ ေျပာင္းလဲမႈ ၃၆၅ မ်ိဳးရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားက ေရတြင္းထဲကဖားငယ္သာျဖစ္ျပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲမႈေတြမသိတဲ့လူပဲ"

"စီးမာဝမ္"(Sima Wang) သည္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားစြာရွိမွန္းသိသြားခဲ့ေသာ္လည္း မေလ့လာခဲ့ေပ။ ရဲရင့္သည့္ပုံစံဖမ္းကာ ေမာက္မာစြာျပန္ေျပာခဲ့သည္။

"က်ဳပ္ မယုံဘူး။ သက္ေသျပစမ္းပါ"

"တန္႕အိုက္(Deng Ai) ကိုေခၚလာမယ္ဆိုရင္ သူ႕ကိုျပမယ္"

"စစ္သူၾကီး တန္႕အိုက္(Deng Ai) မွာ အစီအစဥ္ေတြရွိေတာ့ ဒီလိုဗ်ဴဟာမ်ိဳးကိုဂ႐ုမစိုက္အားဘူး"

"ဘာအစီအစဥ္လဲ? က်ဳပ္ကိုဒီမွာတားထားျပီး ေနာက္ေက်ာကို လ်ပ္တျပက္တိုက္ဖို႕လား"

"စီးမာဝမ္"(Sima Wang) သည္ ထိတ္လန္႕သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ေရွ႕သို႕ခ်က္ခ်င္းထြက္ကာတိုက္ခဲ့သည္။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ကလည္း က်ာပြတ္ျဖင့္ အခ်က္ေပးခဲ့ျပီး ေတာင္ပံႏွစ္ခုမွတပ္မ်ားထြက္လာေလသည္။ ေဝတပ္သားတို႕ကိုဝိုင္းထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕ျပီး လက္နက္မ်ားပစ္ခ်ကာ ထြက္ေျပးကုန္သည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ ပထမဆုံးတိုက္ခိုက္မႈအတြက္ "က်န္းလြန္"(Zheng Lun) ကို အလ်င္အျမန္သြားေစသည္။ "က်န္းလြန္"(Zheng Lun) မွ ေတာင္ကုန္းအကြယ္နားေရာက္ေသာအခါ ေပါက္ကြဲမႈကိုျမင္လိုက္ရျပီး ဗုံသံတို႕ႏွင့္အတူ ကင္းပုန္းမ်ားထြက္လာသည္။ ထိုတပ္ကိုဦးေဆာင္သူမွာ "ေလ်ာင္ဟြာ"(Liao Hua) ျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္စကားေျပာဆိုျခင္းမရွိပဲ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးတို႕က ခ်က္ခ်င္းတိုက္ခိုက္ေလသည္။ ပထမအကြက္တြင္ပင္ "ေလ်ာင္ဟြာ"(Liao Hua) မွ "က်န္းလြန္"(Zheng Lun) ကိုခုတ္လိုက္သည္။

ထိုသို႕ျဖစ္လာမည္ဟု "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) က မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္ဆုတ္ေလသည္။ ထိုအခါ "က်န္းယီ"(Zhang Yi) ထြက္လာျပီး တစ္ဖက္မွတိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဝတပ္ၾကီးရွုံးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႕ကိုယ္တြင္ ျမားေလးေခ်ာင္းစိုက္မွန္သြားခဲ့သည္။ သူသည္ ျမစ္နားသို႕ေရာက္ေသာအခါ "စီးမာဝမ္"(Sima Wang) ႏွင့္ေတြ႕ျပီး မည္သို႕ဆုတ္ခြာမည္ကိုတိုင္ပင္၏။

သို႕ေသာ္ "စီးမာဝမ္"(Sima Wang) မွ တျခားနည္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္ရန္အၾကံေပးခဲ့သည္။

"လတ္တေလာမွာ ရွဴဧကရာဇ္ပစားေပးေနတဲ့ ဟြမ္ေဟာက္(Huang Hao) လို႕ေခၚတဲ့မိန္းမစိုးရွိတယ္။ သူက အဲ့မိန္းမစိုးအေပၚ အႂကြင္းမဲ့ယုံၾကည္ျပီး သူကေတာ့ အေပ်ာ္အပါးပဲမက္ေနခဲ့တယ္။ ဒီမိန္းမစိုးကိုအသုံးခ်ျပီးေတာ့ ဘုရင္နဲ႕စစ္သူၾကီးၾကားက ယုံၾကည္မႈပ်က္ျပားေအာင္လုပ္ရမယ္။ ဒီလိုဆို ဧကရာဇ္က စစ္သူၾကီးကိုျပန္ဆင့္ေခၚမွာပဲ။ အဲ့အခ်ိန္မွာမွ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆုံးရွုံးတာေတြကိုျပန္ရယူရမယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ အၾကံေပးတို႕ကိုစုေဝးခဲ့ျပီး မည္သူသည္ ရွဴျပည္သို႕သြားကာ "ဟြမ္ေဟာက္"(Huang Hao) ႏွင့္ေတြ႕လိုေၾကာင္းေမးခဲ့ရာ "တန္းကြၽန္း"(Dang Jun) ထြက္လာသည္။ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ ေရႊ၊ ပုလဲႏွင့္အဖိုးတန္ရတနာတို႕ကိုေပးလိုက္ျပီး ရွဴျပည္မွမိန္းမစိုးကို သစၥာေဖာက္ကာ ေဝျပည္ႏွင့္ပူးေပါင္းေအာင္လုပ္ေစသည္။ "တန္းကြၽန္း"(Dang Jun) သြားသည့္အခါဝယ္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ေဝျပည္သို႕ခိုလႈံလိုေၾကာင္း ေကာလာဟလမ်ားျဖန္႕ေစခဲ့သည္။

ထိုေကာလာဟလတို႕သည္ ခ်န္တူးသို႕ေရာက္သည့္အခါ အားလုံးက ယုံၾကည္ၾကေလသည္။ "ဟြမ္ေဟာက္"(Huang Hao) မွ ထိုသတင္းမွားတို႕ကို ဧကရာဇ္အား ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ရာမွ သံတမန္ကိုေစလႊတ္ျပီး စစ္သူၾကီးအား ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ျပန္ေခၚေစခဲ့သည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ရန္သူတို႕ထြက္တိုက္ရန္အတြက္ ေန႕စဥ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ရန္သူတို႕မွာ ခံစစ္ျဖင့္ေခါင္းမာစြာရပ္တည္ခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရန္သူတို႕တြင္ အၾကံအစည္တစ္ခုခုရွိလိမ့္မည္ဟု ေတြးေနခ်ိန္ဝယ္ ျမိဳ႕ေတာ္မွ ျပန္လာရန္ဧကရာဇ္၏အမိန္႕ေတာ္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ အေၾကာင္းအရင္းကိုမသိခဲ့ေသာ္လည္း အမိန္႕ေတာ္ကို မဆန္႕က်င္ႏိုင္ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ တပ္ဆုတ္ခဲ့ရေလသည္။ အၾကံေအာင္သြားျပီမွန္းသိေသာ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ႏွင့္ "စီးမာဝမ္"(Sima Wang) တို႕သည္ စခန္းတြင္းမွထြက္လာျပီး ဆုတ္ခြာေနသည့္ရန္သူကိုတိုက္ခဲ့ေလသည္။