သုံးႏိုင္ငံေခတ္(၁၁၁)

အခန္း(၁၁၁) "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ကို တစ္ပတ္႐ိုက္ခဲ့ျခင္း။

"က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) ကိုပုန္ကန္ခဲ့သည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ က်ဳံးထီတြင္စခန္းခ်ထားခဲ့ျပီး ေဝတပ္ၾကီးသည္ တိေတာက္အျပင္ဘက္တြင္ စခန္းခ်ထားသည္။ "ဝမ္က်င္း"(Wang Jing) သည္ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) ႏွင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) တို႕ကိုၾကိဳဆိုခဲ့ျပီး ရန္သူတို႕ဆုတ္ခြာသြားျခင္းကိုေအာင္ပြဲခံရန္ စားေသာက္ပြဲတည္ခင္းေစကာ တပ္သားတို႕ကိုဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) မွ ေဝဧကရာဇ္ "ေခ်ာင္ေမာင္"(Cao Mao) ထံသို႕ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကိုတင္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ အေနာက္ဘက္ကိုေအးခ်မ္းေစေသာစစ္သူၾကီးျဖစ္လာခဲ့သည္။ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) ႏွင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) တို႕သည္ သူတို႕တပ္မ်ားကို ယုံက်ိဳး၊ ရွီးက်ိဳးပတ္လည္တို႕တြင္ ေနရာခ်ထားသည္။

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ ဧကရာဇ္အား ေက်းဇူးတင္ျပီးေနာက္ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) မွ ဂုဏ္ျပဳစားေသာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့သည္။

"က်န္းေဝ(Jiang Wei) က ရွုံးနိမ့္သြားေတာ့ ညအခ်ိန္မွာထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လာရဲမွာမဟုတ္ဘူး"

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွျပဳံးျပီး

"သူျပန္လာပါလိမ့္မယ္။ သူျပန္လာရတဲ့အေၾကာင္းငါးမ်ိဳးရွိတယ္"

"ဘာေတြပါလိမ့္"

"ပထမအခ်က္က ရွဴတပ္သားေတြဟာ ျပန္ဆုတ္ခြာသြားေပမယ့္ သူတို႕ရဲ့ေအာင္ႏိုင္မႈအတြက္ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ယုံၾကည္မႈရွိေနျပီး က်ဳပ္တို႕တပ္ေတြကေတာ့ အင္အားနည္းျပီး စိတ္ပ်က္ေနၾကတယ္။ ဒုတိယက ရွဴတပ္ေတြဟာ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) ရဲ့အရွိန္အဝါနဲ႕သူ႕ေလ့က်င့္ေပးမႈေတြေၾကာင့္ အလြယ္တကူခ်ီတက္ႏိုင္ၾကတယ္။ က်ဳပ္တို႕စစ္သူၾကီးေတြကေတာ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္ေတြမတူၾကပဲ တပ္ေတြကိုေလ့က်င့္ထားပုံလည္း မတူဘူး။ တတိယကေတာ့ ရွဴတပ္သားေတြက သြားလာဖို႕ကိုသေဘၤာေတြသုံးေလ့ရွိေပမယ့္ က်ဳပ္တို႕က ကုန္းေၾကာင္းအတိုင္းသြားလာရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕တပ္သားေတြက ေအးေအးလူလူျဖစ္ေနေပမယ့္ က်ဳပ္တို႕တပ္ေတြက အေဝးၾကီးကခ်ီတက္လာေတာ့ ႏြမ္းေနၾကတယ္။ စတုတၳအခ်က္ကေတာ့ တိေတာက္၊ လုံရွီး၊ နန္အန္းနဲ႕ ခ်ီစန္းတို႕ဟာ ခုခံရလြယ္ကူတာေၾကာင့္ စစ္ေျမျပင္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ဖို႕သင့္ေတာ္တယ္။ အဲ့လိုသာဆို ရွဴတပ္ေတြက သူတို႕လုပ္ခ်င္တာကိုဖုံးကြယ္ထားႏိုင္ျပီး သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တိုက္ႏိုင္တယ္။ က်ဳပ္တို႕ကေတာ့ ေနရာအႏွံ႕မွာ စခန္းခ်ထားရမွာျဖစ္လို႕ တပ္ေတြကိုခြဲထားရမွာျဖစ္တယ္။ သူတို႕ေတြ တစုတစည္းတည္းလာတိုက္ရင္ က်ဳပ္တို႕တပ္ရဲ့တစိတ္တေဒသကိုပဲရင္ဆိုင္ရမွာ။ ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ သူတို႕ေတြ လုံရွီး၊ နန္အန္းဘက္ကလာမယ္ဆိုရင္ ခ်န္းမ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ့ရိကၡာေတြကို ရႏိုင္တယ္။ ခ်ီစန္းကိုေရြးရင္ေတာ့ အဲ့မွာ ဂ်ုံေတြရွိတယ္။ ဒီအခ်က္ငါးခ်က္ေၾကာင့္ သူတို႕ေတြ ေနာက္ထပ္စစ္ခ်ီလာမွာျဖစ္တယ္"

"ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) သည္ သူ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၏အျမင္ေၾကာင့္ အံ့အားသင့္သြားသည္။

"ခင္ဗ်ားရဲ့ထိုးထြင္းျမင္ႏိုင္စြမ္းက အံ့မခန္းပါပဲ။ ရန္သူေတြေအာင္ျမင္မွာကို စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူး"

ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးတို႕သည္ အသက္အရြယ္ကြာျခားေသာ္လည္း အရင္းႏွီးဆုံးမိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ အခ်ိန္ေပးကာ တပ္သားတို႕ကိုစစ္ေရးေလ့က်င့္ေစခဲ့ျပီး လ်ပ္တျပက္တိုက္ႏိုင္မည့္ေနရာတို႕တြင္ တပ္စြဲထားေစသည္။

က်ဳံးထီတြင္လည္း စားေသာက္ပြဲမ်ားက်င္းပေနၾကျပီး ေဝျပည္ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ တိုင္ပင္ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ "ဖန္က်န္း"(Fan Jian) မွကန္႕ကြက္ခဲ့၏။

"စစ္သူၾကီးရဲ့စစ္ဆင္ေရးေတြက အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေအာင္ျမင္မႈရသင့္သေလာက္မရခဲ့ဘူး။ ရန္သူေတြကို အႂကြင္းမဲ့မေအာင္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေယာင္းျမစ္မွာေတာ့ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ျပီး အစြမ္းျပႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခါထပ္တိုက္ဦးမွာလဲ? ေအာင္ျမင္မႈရာႏွုန္းနည္းနည္းပဲရွိျပီး ရွုံးသြားရင္ အားလုံးကိုစြန္႕လႊတ္လိုက္ရမွာျဖစ္တယ္"

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ

"ခင္ဗ်ားက ေဝျပည္ရဲ့ၾကီးက်ယ္မႈ၊ လူဦးေရထူထပ္မႈနဲ႕ ေအာင္ျမင္ဖို႕ၾကာျမင့္ခ်ိန္ကိုပဲျမင္ျပီး စစ္ေအာင္ႏိုင္မယ့္အေၾကာင္းအရင္းငါးခ်က္ကိုမျမင္ဘူး"

အားလုံးတို႕က ထိုအေၾကာင္းအရင္းတို႕ကိုေမးၾကသည္။

"ပထမဆုံးကေတာ့ ေယာင္းျမစ္မွာ ေဝတပ္ေတြအထိနာသြားၾကျပီး က်ဳပ္တို႕ကဆုတ္ခြာခဲ့ရေပမယ့္ ဆုံးရွုံးမႈေတြမရွိခဲ့ဘူး။ က်ဳပ္တို႕တိုက္မယ္ဆို ေအာင္ျမင္မွာပဲ။ ဒုတိယအခ်က္က က်ဳပ္တို႕က သြားလာဖို႕ကိုသြားလာဖို႕ကိုသေဘၤာေတြသုံးျပီး သူတို႕ကေတာ့ ကုန္းေၾကာင္းအတိုင္း ခ်ီတက္လာရတာျဖစ္တယ္။ တတိယကေတာ့ က်ဳပ္တို႕တပ္ေတြက ေလ့က်င့္ထားတာျဖစ္ျပီး ေဝတပ္သားေတြက လိုအပ္မွ စစ္ထဲဝင္ဖို႕ဆြဲေခၚခံရသူေတြျဖစ္တယ္။ အဲ့လိုလူေတြက က်ီးကန္းေတြလိုပဲ စည္းကမ္းတက်ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ စတုတၳအခ်က္ကေတာ့ က်ဳပ္တို႕က ခ်ီစန္းကသြားရင္ ေဆာင္းဦးရာသီမွာေပၚတဲ့ဂ်ုံေတြရွိတယ္။ ေနာက္ဆုံးအခ်က္ကေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ ေနရာအႏွံ႕မွာ စခန္းခ်ထားရမွာျဖစ္ျပီး က်ဳပ္တို႕က တစုတစည္းတည္းနဲ႕ၾကိဳက္တဲ့ေနရာကိုတိုက္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ သူတို႕ေတြက စစ္ကူေခၚဖို႕လည္း ခက္ခဲတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးကိုဆုံးရွုံးလိုက္ရင္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့အခြင့္ေကာင္းေပၚလာပါဦးမလား"

"ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) မွ

"တန္႕အိုက္(Deng Ai) က အသက္ငယ္ေပမယ့္ နက္နဲျပီးပရိယာယ္ႂကြယ္သူျဖစ္တယ္။ သူက အေနာက္ဘက္ကိုေအးခ်မ္းေစေသာစစ္သူၾကီးဆိုတဲ့တာဝန္ေအာက္က နယ္ပယ္ေတြကိုထိန္းသိမ္းဖို႕ျပင္ဆင္ထားမွာပဲ။ အရင္တစ္ခါကလို အလြယ္တကူ အႏိုင္ရမွာမဟုတ္ဘူး"

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ ေဒါသတၾကီးျဖင့္

"က်ဳပ္က ဘာလို႕သူ႕ကိုေၾကာက္ရမွာလဲ? ခင္ဗ်ားက ရန္သူကိုခ်ီးမြမ္းျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႕တပ္သားေတြရဲ့အစြမ္းအစကို အထင္မေသးသင့္ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ လုံရွီးကိုသိမ္းဖို႕ ဆုံးျဖတ္ျပီးျပီ"

မည္သူမွ် ဆက္ျပီး မကန္႕ကြက္ရဲၾကေတာ့ေပ။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ တပ္ဦးကိုတာဝန္ယူျပီး က်န္သူမ်ားသည္ အေနာက္မွ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရွဴတပ္တို႕သည္ က်ဳံးထီမွ ခ်ီစန္းသို႕ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။

ခ်ီစန္းသို႕မေရာက္ခင္ ေတာင္ကုန္းတို႕ကို ေဝတပ္မ်ားက သိမ္းထားေၾကာင္း သတင္းရရွိခဲ့သည္။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ ထြက္ျပီး ၾကည့္႐ႈရာ ေဝတပ္စခန္းကိုးခုသည္ ၾကီးမားေသာေျမြသ႑ာန္ တပ္စြဲထားသည္ကိုျမင္ရသည္။ ထိုသို႕တပ္ခ်ထားျခင္းမွာ စခန္းတစ္ခုကို တစ္ခု အလြယ္တကူ ပံ့ပိုးႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။

"ရွဟိုပါ့(Xiahou Ba) ေျပာတာမွန္တယ္။ ဒီစခန္းေတြခ်ထားတာဟာ ေကာင္းလြန္းေတာ့ က်ဴးကဲလ်န္႕(Zhuge Liang) လိုလူမ်ိဳးမွသာ လုပ္ႏိုင္မွာ"

သူသည္ စခန္းသို႕ျပန္သြားကာ အမႈထမ္းတို႕ကိုေျပာခဲ့သည္။

"က်ဳပ္တို႕ေတြခ်ီတက္လာတာကို သူတို႕သိမွာပဲ။ တန္႕အိုက္(Deng Ai) လည္း ဒီေရာက္ေနတယ္နဲ႕တူတယ္။ အခု ဒီစခန္းကေန ေန႕တိုင္း က်ဳပ္ရဲ့ေအာင္လံေတာ္ကိုသုံးျပီး ကင္းေထာက္ေတြ ေစလႊတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အျဖဴ၊ အနီ၊ အဝါ၊ အျပာ၊ အမည္း စတဲ့အေရာင္ေတြနဲ႕အလံေတြ၊ ဝတ္စုံေတြေျပာင္းျပီး သြားပါေစ။ ခင္ဗ်ားတို႕က သူတို႕အာရုံကိုရထားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က တုန္းထင္ကေနတဆင့္ နန္အန္းကိုတိုက္မယ္"

"ေပါင္စူး"(Bao Su) ကို ခ်ီစန္းေတာင္ေျခသို႕ေစလႊတ္ခဲ့ျပီး ပင္မတပ္ၾကီးသည္ စစ္ခ်ီတက္သြားေလသည္။ ရန္သူတို႕သည္ ခ်ီစန္းသို႕ေရာက္လာေၾကာင္း သိသည္ႏွင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ သူ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) ႏွင့္အတူ စခန္းခ်ထားခဲ့သည္။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ေသာ္လည္း ရန္သူတို႕သည္ ထိပါးလာျခင္းမရွိေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ သူလွ်ိဳမ်ားလႊတ္ျပီး ရွဴတပ္တို႕မည္သည့္ေနရာတြင္ ပုန္းေနေၾကာင္း စုံစမ္းေစေသာ္လည္း ရွာမေတြ႕ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ ေတာင္ထြတ္တစ္ခုေပၚတက္ကာ ၾကည့္႐ႈခဲ့သည္။

ျပီးေနာက္ သူ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

"က်န္းေဝ(Jiang Wei) က ဒီစခန္းမွာမရွိဘူး။ သူ နန္အန္းကိုသိမ္းဖို႕ထြက္သြားျပီ။ ဒီရွဴစခန္းထဲက တပ္သားေတြက ေန႕တိုင္းဝတ္စုံေျပာင္းျပီး က်ဳပ္တို႕ကိုလွည့္စားေနခဲ့တာ။ ရက္အေတာ္ၾကာေအာင္ သြားေနခဲ့တာေၾကာင့္ ျမင္းေတြလည္း ပင္ပန္းေနျပီး သူတို႕ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ထူးခြၽန္သူေတြမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာကိုတိုက္ခိုက္သင့္တယ္။ ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ တုန္းထင္လမ္းကိုသိမ္းႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး က်န္းေဝ(Jiang Wei) က ဆုတ္ခြာလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က နန္အန္းကိုသြားျပီး စစ္ကူေပးမယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဝူခ်န္ေတာင္ကိုသြားျပီး အဲ့ဒါကိုသိမ္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ရန္သူေတြက စန္းေကြ႕ကိုသိမ္းဖို႕လုပ္မွာပဲ။ အဲ့နားမွာ မတ္ေစာက္က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ေတာင္ၾကားရွိတယ္။ အဲ့ေနရာဟာ ကင္းပုန္းဝပ္ထားဖို႕ ေနရာေကာင္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲ့မွာေနျပီး က်န္းေဝ(Jiang Wei) ဝူခ်န္ေတာင္ကိုသိမ္းမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနမယ္"

"ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) : "က်ဳပ္ ဒီမွာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေနခဲ့ေပမယ့္ အဲ့ေနရာက စစ္ဗ်ဴဟာအတြက္အသုံးခ်ႏိုင္မယ္လို႕ မသိခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားက အင္မတန္ထူးခြၽန္တဲ့လူျဖစ္ျပီး ဒီအစီအစဥ္အတိုင္း ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမယ္"

"တန္႕အိုက္"(Deng Ai) သည္ တပ္ခြဲႏွစ္ခုျဖင့္ နန္အန္းသို႕ခ်ီတက္ခဲ့သည္။ မၾကာမီတြင္ ဝူခ်န္ေတာင္သို႕ေရာက္လာျပီး ရန္သူတို႕၏တိုက္ခိုက္မႈကိုမခံရပဲ စခန္းခ်ခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕သား "တန္႕က်ဳံး"(Deng Zhong) ႏွင့္ "ရွီကြၽမ္း"(Shi Zuan) တို႕ကို တပ္သားငါးေထာင္ျဖစ္ ေတာင္ၾကားနားတြင္ ပုန္းေနရန္လႊတ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ တုန္းထင္ႏွင့္နန္အန္းၾကားေရာက္ေနေလျပီ။  ဝူခ်န္ေတာင္နားေရာက္ေသာအခါ  "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) ဘက္လွည့္ျပီး

"ဒီေတာင္ကုန္းက က်ဳပ္တို႕အတြက္ အေရးပါတယ္။ ဒီေနရာနဲ႕နန္အန္းက နီးေနျပီမို႕ တန္႕အိုက္(Deng Ai) က လက္ဦးမႈယူျပီးသိမ္းသြားမွာစိုးရတယ္"

ထို႕ေၾကာင့္ ရန္သူတို႕မေရာက္မီ ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕ေရာက္ေအာင္ အလ်င္အျမန္သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ေပါက္ကြဲသံႏွင့္အတူ ဗုံသံတို႕ကိုၾကားလိုက္ရျပီး ေဝတပ္အလံမ်ားေပၚလာသည္။ ထိုအလံမ်ားၾကားဝယ္ ေခါင္းေဆာင္အလံတြင္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ဟူေသာ နာမည္ကိုေတြ႕ရသည္။

၎မွာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ပင္ျဖစ္သည္။ ရွဴတပ္သည္ ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ျပီး ေဝတပ္တို႕သည္ ေတာင္ကုန္းရွိေနရာအႏွံ႕မွေပၚလာခဲ့ရာ ရွဴတပ္မွာ မရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရွ႕ေျပးတပ္သည္ ရွုံးနိမ့္သြားခဲ့သည္။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ဗဟိုတပ္ျဖင့္ ကူညီရန္သြားခဲ့ေသာ္လည္း ေဝတပ္သားတို႕သည္ ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕ေျပးတက္သြားၾကေလသည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ေတာင္ေျခသို႕ျပန္ဆင္းလာကာ စိန္ေခၚခဲ့ေသာ္လည္း ရန္သူတို႕မွထြက္မလာေခ်။ ရွဴတပ္တို႕သည္ စတင္ဆဲေရးခဲ့ၾကျပီး တစ္ေနကုန္သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ မထူးျခားခဲ့ေပ။ ရွဴတပ္ၾကီးတပ္ေခါက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေဝတို႕မွ ဗုံတို႕ကိုတရၾကိမ္းတီးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕ထြက္မလာခဲ့ေပ။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ေတာင္ကုန္းေပၚတက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ကာကြယ္သူတို႕မွ ေက်ာက္တုံးတို႕ျဖင့္ပစ္ေသာေၾကာင့္ မတက္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္တြင္ ေနာက္တစ္ခါတက္ရန္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေတာင္ေျခတြင္ ရပ္နားခဲ့ျပီး သစ္၊ ေက်ာက္တုံးတို႕ျဖင့္အကာအကြယ္လုပ္ကာ စခန္းခ်ထားသည္။ ေဝတပ္တို႕မွထပ္လာေသာေၾကာင့္ ရွဴတပ္သားတို႕သည္ စခန္းေဟာင္းသို႕ျပန္ေျပးသြားခဲ့ရသည္။

ေနာက္ရက္တြင္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္သည့္လွည္းတို႕ျဖင့္ေရာက္လာကာ ထိုလွည္းတို႕ကိုဆင္ေျခေလ်ာတြင္ခ်ထားျပီး စခန္း၏ဗဟိုအျဖစ္ထားရွိခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ညအခါဝယ္ ေဝတို႕မွ မီးတုတ္တို႕ျဖင့္ ေရာက္လာျပီး မီး႐ိႈ႕ဖ်က္စီးခဲ့သည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကျပီး ထိုတိုက္ပြဲမွာ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ထိ ၾကာျမင့္ခဲ့သည္။

ထိုေနရာတြင္ စခန္းမခ်ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) ႏွင့္အတူ ေနာက္တစ္မ်ိဳးၾကံစည္ခဲ့သည္။

"နန္အန္းကိုမသိမ္းႏိုင္ရင္ ေနာက္အေကာင္းဆုံးေျခလွမ္းက စန္းေကြ႕ကိုသိမ္းဖို႕ပဲ။ အဲ့ဟာက နန္အန္းရဲ့ဂိုေထာင္ပဲျဖစ္တယ္"

ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) ကိုထားခဲ့ျပီး "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ လက္ေရြးစင္တပ္ဖြဲ႕တို႕ႏွင့္အတူ စန္းေကြ႕သို႕သြားခဲ့သည္။ တစ္ညလုံးခ်ီတက္ခဲ့ျပီး အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ျမင့္မားေသာေတာင္ၾကားနားေရာက္လာသည္။ လမ္းျပတို႕မွ ထိုေနရာကို ေက်ာက္တုံးၾကီးဟုေခၚေၾကာင္းေျပာသည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) : "နာမည္က ေနာက္ပိတ္ဆုံးဆိုတဲ့အသံနဲ႕ဆင္တယ္။ အဝမွာ တပ္တစ္တပ္ရွိမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္တို႕ေတြ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္"

ေရွ႕သို႕ဆက္သြားရန္သင့္မသင့္ ဒြိဟျဖစ္ေနစဥ္ ကင္းေထာက္တို႕ေရာက္လာျပီး ေတာင္ကုန္းမ်ားအေက်ာ္တြင္ ဖုန္မႈန္႕မ်ားကိုေတြ႕ျပီး စစ္တပ္မ်ားရွိသည့္လကၡဏာေတြ႕ရေၾကာင္းသတင္းပို႕ခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျပန္ဆုတ္ရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္၏။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ "ရွီကြၽမ္း"(Shi Zuan) ႏွင့္ "တန္းက်ဳံး"(Deng Zhong) တို႕၏တပ္ေရာက္လာကာ တိုက္ခိုက္ေလသည္။ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ တိုက္ခိုက္ေနရင္း ျပန္ဆုတ္ခြာရန္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ေပၚလာျပီး ရွဴတပ္ၾကီးကို သံုးဘက္သံုးလံမွရန္သူတို႕ဝန္းရံခဲ့သည္။ အႏၲရာယ္ၾကားေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္ဝယ္ "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) ေရာက္လာကာ ကူညီခဲ့ေသာေၾကာင့္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ေလသည္။

"က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ခ်ီစန္းကိုျပန္လိုေသာ္လည္း "ရွဟိုပါ့"(Xiahou Ba) မွ

"ခ်န္ထိုက္(Chen Tai) က ေပါင္စူး(Bao Su) ရဲ့တပ္ေတြကိုျဖိဳခြင္းလိုက္ျပီး စစ္သူၾကီးလည္း ေသဆုံးသြားတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ျပန္သြားလို႕မရေတာ့ဘူး။ တစ္ခုတည္းေသာလမ္းကေတာ့ ဟန္က်ဳံးကိုျပန္သြားဖို႕ပဲ"

တုန္းထင္လမ္းမွမသြားႏိုင္ခဲ့ေတာ့အခါ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ လမ္းငယ္ေလးမ်ားမွခ်ီတက္ခဲ့ရသည္။ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) မွ ရန္သူ႕ေနာက္တန္းကိုလိုက္လံတိုက္ခိုက္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွအမိန္႕ေပးထားႏွင့္ျပီး ေနာက္တန္းကိုကာကြယ္ရန္သြားခဲ့သည္။

မၾကာခင္မွာပင္ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) သည္ ေတာင္ကုန္းမ်ားမွေရာက္လာရာ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ကို ရန္သူတို႕ဝိုင္းသြားခဲ့သည္။ သူသည္ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာကိုတိုက္ခဲ့ေသာ္လည္း မထိုးေဖာက္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ လူေရာျမင္းပါပန္းေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူအေျခအေနမဟန္သည့္အေၾကာင္းကိုၾကားခဲ့ေသာ "က်န္းနီ"(Zhang Ni) သည္ ျမင္းသည္ေတာ္တပ္ႏွင့္အတူ ကူညီရန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ "က်န္းနီ"(Zhang Ni) သည္ ရန္သူတို႕ကိုထိုးေဖာက္ျပီး ဝင္လာသျဖင့္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) မွ ထြက္လာႏိုင္ခဲ့၏။ "က်န္းနီ"(Zhang Ni) သည္ သူ၏စစ္သူၾကီးကိုကယ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္မွာမူ စစ္ေျမျပင္တြင္က်သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ဟန္က်ဳံးသို႕ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။

ဟန္က်ဳံးမွ "က်န္းနီ"(Zhang Ni) ေသဆုံးသြားေၾကာင္းကို ဒုတိယဧကရာဇ္အား သတင္းပို႕ေစကာ ဧကရာဇ္သည္ က်န္ရစ္သူမိသားစုတို႕ကို သင့္ေတာ္ေသာဂုဏ္သိန္မ်ားေပးခဲ့ေလသည္။ ရွဴျပည္သူတို႕သည္ စစ္ပြဲအတြင္းဝယ္ မိမိတို႕၏ေဆြမ်ိဳးတို႕ကိုဆုံးရွုံးခဲ့ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) ကိုအျပစ္တင္ခဲ့ၾကသည္။  "က်န္းေဝ"(Jiang Wei) သည္ ကြယ္လြန္သြားေသာဝူရွန္သခင္၏ဥပမာအတိုင္း မိမိ၏ရာထူးကိုေလွ်ာ့ခ်ေစလိုေၾကာင္းႏွင့္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကိုမူ ဆက္လက္တာဝန္ယူလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။ သူ႕ကို ေနာက္တန္းစစ္သူၾကီးအျဖစ္ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်ခဲ့သည္။

ရန္သူတို႕ကိုတိုက္ထုတ္ႏိုင္ျပီးေသာအခါ "ခ်န္ထိုက္"(Chen Tai) ႏွင့္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) တို႕သည္ ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကျပီး စစ္ႏိုင္သူတို႕အား ဆုလာဘ္မ်ားေပးခဲ့သည္။ "ခ်န္ထိုက္ "(Chen Tai) သည္ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ျမိဳ႕ေတာ္သို႕တင္ျပခဲ့သည္။ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) မွ "တန္႕အိုက္"(Deng Ai) ကို ရာထူးတိုးျမင့္ေပးခဲ့ျပီး သားျဖစ္သူ "တန္႕က်ဳံး"(Deng Zhong) ကိုလည္း သခင္ရာထူးေပးခဲ့ေလသည္။

ေဝျပည္ က်န္႕ယြမ္တတိယႏွစ္(ေအဒီ ၂၅၆) တြင္ သကၠရာဇ္နာမည္ကို ႏွင္းရည္ခ်ိဳ(ကန္းလု) ဟုေခၚေဝၚေစခဲ့သည္။ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) သည္ စစ္တပ္မ်ားအားလုံးကိုထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ျပီး တိုင္းျပည္တစ္ခုလုံး၏စစ္ေသနာပတိျဖစ္လာသည္။ သူသည္ ခမ္းနားစြာေနခဲ့ေလသည္။ သူအျပင္ထြက္တိုင္း ျမင္းသည္ေတာ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ သံခ်ပ္ကာစစ္သားသံုးေထာင္တို႕က လက္လံကာကြယ္ရသည္။ အာဏာတို႕သည္ သူ႕လက္ထဲတြင္ရွိေသာေၾကာင့္ နန္းတြင္းညီလာခံကို နန္းေတာ္တြင္က်င္းပမည့္အစား သူ႕အိမ္ေတာ္တြင္က်င္းပရန္ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

ေနာက္ဆုံးေျခလွမ္းကိုလွမ္းရန္ သူ႕ေခါင္းထဲတြင္အျမဲေတြးေနခဲ့သည္။ စစ္သူၾကီး "က်ာေခြ႕"(Jia Kui) ၏သား၊ သူ၏လူယုံေတာ္ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) မွ နန္းတက္ရန္အစီအစဥ္ကိုေျပာလာခဲ့သည္။

"သခင္ၾကီးဆီမွာ အာဏာအစစ္အမွန္ရွိေနခဲ့ျပီး တိုင္းျပည္က မျငိမ္သက္ဘူး။ ဒါကိုျပဳျပင္ဖို႕ တစ္ခုတည္းေသာနည္းကေတာ့ သခင္ၾကီးကိုယ္တိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ျပီးေတာ့ ေထာက္ခံသူေတြဘယ္သူေတြရွိလည္းဆိုတာ စမ္းၾကည့္ဖို႕ပဲ"

"က်ဳပ္ ဒါကိုစဥ္းစားေနတာၾကာခဲ့ျပီ။ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ရဲ့သံတမန္အေနနဲ႕အေရွ႕ဘက္ကိုသြားျပီး ေသြးတိုးစမ္းၾကည့္ပါ။ ေရွ႕စစ္ပြဲမွာပါဝင္ခဲ့တဲ့တပ္သားေတြကိုေက်းဇူးတင္ဖို႕သြားတယ္ဆိုတဲ့ဆင္ေျခေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သြားပါ"

ထို႕ေၾကာင့္ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) သည္ ဟြိုင္ျမစ္၏ေတာင္ပိုင္းကိုသြားျပီး အေရွ႕ဘက္ကိုကာကြယ္ေသာစစ္သူၾကီး "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) ႏွင့္ေတြ႕ခဲ့သည္။

"က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ နန္ရန္ဇာတိမွၿဖစ္ျပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ ဝူရွန္သခင္ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ၏ညီဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူျဖစ္သည္။ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ ေဝျပည္တြင္အမႈထမ္းခဲ့ေသာ္လည္း "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္တြင္ ၾကီးမားသည့္ရာထူးမ်ားမရခဲ့ေပ။ "က်ဴးကဲလ်န္႕"(Zhuge Liang) ကြယ္လြန္သြားသည့္အခ်ိန္မွသာ သူ႕ရာထူးအတက္ျမန္ခဲ့ျပီး ယခုအခါ ေကာင္းဖင္သခင္၊ ဟြိုင္ျမစ္အေရွ႕ႏွင့္ေတာင္ပိုင္းစစ္သူၾကီးရာထူးကိုရယူခဲ့ျပီျဖစ္သည္။

"က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) သည္ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) ႏွင့္ေတြ႕ဆုံျပီး စစ္သည္တို႕၏စြမ္းေဆာင္မႈကိုဂုဏ္ျပဳရန္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္။ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) ကိုပ်ဴငွာစြာၾကိဳဆိုျပီး စားေသာက္ပြဲတည္ခင္းထားခဲ့ေလသည္။ ဧည့္သည္ႏွင့္အိမ္ရွင္တို႕အရက္ေသာက္စားေနၾကစဥ္ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) မွ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) ၏စိတ္သေဘာထားကိုစမ္းသပ္ခဲ့သည္။

"ခုေနာက္ပိုင္း ေလာ့ရန္ျမိဳ႕မွာ ဧကရာဇ္ဟာအုပ္ခ်ဳပ္မႈညံ့ဖ်င္းတာေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုျပီး လူေတြကေျပာၾကတယ္။ စစ္သူၾကီး စီးမာေက်ာင္း(Sima Zhao) ဟာ မ်ိဳးဆက္သံုးဆက္တိုင္ တိုင္းျပည္အတြက္အမႈထမ္းခဲ့တဲ့မ်ိဳးႏြယ္ကဆင္းသက္လာသူျဖစ္တယ္။ သူ႕စြမ္းေဆာင္မႈေတြနဲ႕ဂုဏ္သတင္းဟာ ေကာင္းကင္ေလာက္ျမင့္မားျပီး သူက ေဝျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕သင့္ေတာ္တယ္လို႕ေျပာၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားေရာ ဘယ္လိုထင္လဲ"

"က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ ထိုသို႕ေျပာဆိုသည္ကိုသေဘာမက်ေသာေၾကာင့္ ေဒါသျဖင့္ျပန္တုန္႕ျပန္ခဲ့သည္။

"ခင္ဗ်ားက ယြီက်ိဳးဇာတိ က်ာေကြ႕(Jia Kui) ရဲ့သားျဖစ္သလို ခင္ဗ်ားတို႕မိသားစုဟာ ေဝျပည္ရဲ့ေက်းဇူးေတြကိုခံစားခဲ့ရတာမဟုတ္လား။ ဒါေတာင္မွ ပုန္ကန္မႈအေၾကာင္းဟရဲေသးတယ္"

"က်ဳပ္က လူေတြေျပာတဲ့စကားကို ျပန္ေျပာရုံပါ"

"တိုင္းျပည္ၾကီးက အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္ေနရင္ ေျဖာင့္မတ္တဲ့လူဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ပင္ေပးရပါေစ၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမွာျဖစ္တယ္"

"က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) သည္ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ျပန္သြားျပီး အေၾကာင္းစုံကို "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) အားေျပာခဲ့သည္။

"စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) က အမ်က္ထြက္ျပီး "ဒီႂကြက္စုတ္ကမ်ား" ဟုဆိုေလသည္။

"က်ဴးကဲတန္႕(Zhuge Dan) ကို ဟြိုင္ျမစ္ေတာင္ပိုင္းတဝိုက္မွာ ေထာက္ခံသူေတြမ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီထက္ဆက္ထားမယ္ဆိုရင္ အႏၲရာယ္ျပဳလာႏိုင္တယ္"

"စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) သည္ ျပင္ဆင္မႈမ်ားလုပ္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ရန္က်ိဳးနယ္စား "ယြဲခ်န္"(Yue Chen) ထံ လွ်ိဳ႕ဝွက္စာတစ္ေစာင္ပို႕ခဲ့ကာ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) ထံလည္း စာပို႕ေစသည္။ ထိုစာထဲတြင္ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) အား အလုပ္သမားေရးရာဝန္ၾကီးအျဖစ္ခန္႕အပ္ေၾကာင္းဆိုထားသည္။ ထိုရာထူးကိုလက္ခံရန္ ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ျပန္ရမည္ျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) မွ ထိုစာသည္ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) လက္ခ်က္ျဖစ္မည္ဟု သိေသာေၾကာင့္ စာပို႕သူကိုေမးျမန္းခဲ့ရာ ထိုအေၾကာင္းကို "ယြဲခ်န္"(Yue Chen) သိေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္။

"သူက ဘယ္လိုသိတာလဲ"

"စစ္သူၾကီး စီးမာေက်ာင္း(Sima Zhao) က သူ႕ကိုစာတစ္ေစာင္ပို႕ခဲ့တယ္"

ထိုစာပို႕သူအား ေသဒဏ္ေပးခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ ကိုယ္ရံေတာ္အခ်ိဳ႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ရန္က်ိဳးသို႕ခ်ီတက္ေလ၏။ ျမိဳ႕တံခါးတို႕ကိုပိတ္ထားျပီး တံတားကိုလည္းတင္ထားသည္။ တံခါးဖြင့္ရန္ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း မည္သူမွျပန္မေျပာခဲ့ေပ။

"ဒီယြဲခ်န္(Yue Chen) က က်ဳပ္ကို ဒီလိုဆက္ဆံရဲတယ္ေပါ့"

"က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) မွ သူ႕တပ္သားတို႕အား ျမိဳ႕တံခါးကို အဓမၼဖြင့္ေစခဲ့သည္။ လက္ေအာက္ခံစစ္သူၾကီးဆယ္ဦးတို႕သည္ ျမင္းေပၚမွဆင္းျပီး က်ဳံးကိုေက်ာ္ကာ တံတိုင္းေပၚကိုတက္ခဲ့ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕ကိုဆန္႕က်င္သည့္လူမွန္သမွ်တို႕ကိုသတ္ခဲ့ျပီး ျမိဳ႕တံခါးကိုဖြင့္လိုက္၏။ ျမိဳ႕ထဲသို႕ဝင္လာၾကျပီးေနာက္ အိမ္တို႕ကိုမီး႐ိႈ႕ဖ်က္စီးကာ ျမိဳ႕ေတာ္ရုံးခန္းသို႕သြားခဲ့သည္။

ရန္က်ိဳးနယ္စားသည္ ေမွ်ာ္စင္တစ္ခုထဲတြင္ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ေသာ္လည္း "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) က ထိုေမွ်ာ္စင္ေပၚတက္ျပီး ရန္သူျဖစ္သူအား ေမာင္းမဲအျပစ္တင္ခဲ့သည္။

"ခင္ဗ်ားအေဖ ယြဲက်င့္(Yue Jin) က ေဝျပည္ရဲ့ဆုလာဘ္ေတြရထားတဲ့လူျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ဧကရာဇ္ကိုေက်းဇူးဆပ္ဖို႕မေတြးပဲ သူပုန္ စီးမာေက်ာင္း(Sima Zhao) ကိုကူညီေနတယ္"

"ယြဲခ်န္"(Yue Chen) စကားျပန္မေျပာႏိုင္မီ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) မွ သတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ေလာ့ရန္သို႕သဝဏ္လႊာတစ္ေစာင္ပို႕ကာ "စီးမာယီ"(Sima Yi) ၏ျပစ္ခ်က္မ်ားကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ စစ္ဆင္ရန္ ျပင္ဆင္မႈမ်ားလုပ္ခဲ့သည္။ ဟြိုင္ျမစ္၏ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္မွ ျပည္သူ႕စစ္တပ္မ်ားကိုစုေဆာင္းေစရာ တပ္သားတစ္သိန္းစုမိေလသည္။ ထို႕ျပင္ "ယြဲခ်န္"(Yue Chen) လက္ေအာက္မွ တပ္သားေလးေသာင္းတို႕ကလည္း လက္နက္ခ်ခဲ့၏။ သူသည္ ရိကၡာမ်ားလည္း ျပင္ဆင္ထားေစသည္။ ထို႕အျပင္ အၾကံေပး "ဝူကန္း"(Wu Gang) ကို ဝူျပည္သို႕ေစလႊတ္ကာ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့သည္။ ဝူျပည္၏ယုံၾကည္မႈကိုရရွိရန္ သားျဖစ္သူ "က်ဴးကဲက်င့္"(Zhuge Jing) ကို ဓားစာခံအျဖစ္လႊတ္ခဲ့၏။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ "စြန္းကြၽင္း"(Sun Jun) ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ျပီး ညီျဖစ္သူ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို ရယူထားခဲ့သည္။ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) သည္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူျဖစ္ျပီး သူအာဏာရေအာင္ၾကိဳးစားသည့္ခရီးလမ္းတေလွ်ာက္တြင္ အမႈထမ္းေပါင္းမ်ားစြာကိုသတ္ခဲ့သည္။ ထိုသူတို႕ထဲတြင္ စစ္သူၾကီး "ထန္ယင္း"(Teng Yin)၊ စစ္သူၾကီး "လုကြၽီ"(Lu Ju) ႏွင့္ ဝန္ၾကီး "ဝမ္ခြၽန္း"(Wang Chun) တို႕ ပါဝင္သည္။ ဝူဧကရာဇ္ "စြန္းလ်န္႕"(Sun Liang) သည္ ဉာဏ္ရည္ထက္ေသာ္လည္း သူ႕လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနခဲ့သည္။

သံတမန္ "ဝူကန္း"(Wu Gang) သည္ "က်ဴးကဲက်င့္"(Zhuge Jing) ကိုေခၚလာကာ ရွီတို႕တြင္ရွိေသာ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) ၏အိမ္ေတာ္သို႕သြားခဲ့သည္။ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ေရာက္လာသည္ကိုေမးျမန္းရာ "ဝူကန္း"(Wu Gang) မွရွင္းျပခဲ့သည္။

"က်ဴးကဲတန္႕(Zhuge Dan) ဟာ ရွဴျပည္ဝူရွန္သခင္ရဲ့ညီဝမ္းကြဲျဖစ္ျပီး ေဝျပည္လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းခဲ့သူပါ။ စီးမာေက်ာင္း(Sima Zhao) က ဧကရာဇ္ကိုနန္းခ်ျပီး လူေကာင္းေတြကိုဖိႏွိပ္ေနတာျမင္ေတာ့ ဒီအာဏာရွင္ကိုအျပစ္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတစ္ေယာက္တည္းရဲ့အင္အားနဲ႕မလုံေလာက္တာေၾကာင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရဲ့အကူအညီကိုလိုအပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ့စိတ္ရင္းကိုေဖာ္ျပဖို႕အတြက္ သူ႕သားျဖစ္သူ က်ဴးကဲက်င့္(Zhuge Jing) ကို ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္"

"ဝူကန္း"(Wu Gang) ၏ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာခဲ့ေလသည္။ "စြန္းခ်န္"(Sun Chen) မွ တပ္သားခုနစ္ေသာင္းႏွင့္အတူ စစ္သူၾကီးမ်ားေစလႊတ္လိုက္သည္။ "ခြၽမ္ယီ"(Quan Yi) ႏွင့္ "ခြၽမ္တြမ့္"(Quan Duan) တို႕ကို စစ္သူၾကီး၊ "ယြီခြၽမ္"(Yu Quan) ကို ေနာက္တန္းကာကြယ္ေရးမွဴး၊ "ထန္က်ီ"(Tang Zi) ႏွင့္ "က်ဴးယီ"(Zhu Yi) တို႕ကိုေရွ႕ေျပးတပ္ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ "ဝန္ခ်င္"(Wen Qin) တို႕ကို လမ္းျပတာဝန္မ်ားေပးအပ္ခဲ့သည္။ ထိုတပ္ၾကီးသည္ တပ္ခြဲသံုးခုခြဲကာ ေဝျပည္ကိုတိုက္ေလသည္။

"ဝူကန္း"(Wu Gan) သည္ ႐ိႈခြၽန္းသို႕ျပန္လာျပီး အဆင္ေျပသည့္အေၾကာင္းေျပာခဲ့သည္။ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) မွ အားလုံးအစီအစဥ္အတိုင္းျဖစ္ျပီဟုေတြးျပီး တိုက္ခိုက္ရန္ျပင္ေတာ့သည္။

ေလာ့ရန္ျမိဳ႕ကိုပို႕ခဲ့ေသာ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) ၏သဝဏ္လႊာသည္ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) ကိုေဒါသထြက္ေစခဲ့ျပီး ခ်က္ခ်င္းလက္စားေခ်လိုသည္။ သို႕ေသာ္ "က်ာခ်ဳံး"(Jia Chong) မွ သတိထားရန္ေျပာခဲ့သည္။

"သခင္ၾကီးက ဖခင္နဲ႕အစ္ကိုဆီက အာဏာကိုလႊဲယူခဲ့တာဆိုေတာ့ လူေတြက သခင္ၾကီးရဲ့အစြမ္းအစေတြမသိေသးဘူး။ သခင္ၾကီးသာ ျမိဳ႕ေတာ္ကထြက္ျပီး စစ္ေျမျပင္ကိုသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာအမုန္းေတြပြားလာမွာျဖစ္ျပီး အားလုံးကိုဆုံးရွုံးႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ ဧကရာဇ္မယ္ေတာ္ဆီသြားျပီးေတာ့ စစ္ခ်ီရင္ ဧကရာဇ္နဲ႕အတူလိုက္ပါခြင့္ေတာင္းပါ။ ဒါဆို ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဘူး"

"ဒါအၾကံေကာင္းပဲ"

"စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) သည္ နန္းေတာ္အတြင္းသို႕ဝင္ကာ မယ္ေတာ္ၾကီးထံေလွ်ာက္တင္ေလသည္။

"က်ဴးကဲတန္႕(Zhuge Dan) ကပုန္ကန္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ကြၽန္ေတာ့အေပါင္းအပါေတြက သူ႕ကိုႏွိမ္နင္းဖို႕ျပင္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရင္ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္ စစ္ခ်ီခဲ့သလို ယခုဧကရာဇ္ကိုလည္း စစ္ခ်ီခြင့္ေပးပါ"

ဧကရာဇ္မယ္ေတာ္သည္ ေၾကာက္လန္႕သြားေသာ္လည္း မျငင္းဆန္ရဲေပ။ ေနာက္ရက္တြင္ ေဝဧကရာဇ္ "ေခ်ာင္ေမာင္"(Cao Mao) ႏွင့္အတူ စစ္ထြက္ေစရန္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။  "ေခ်ာင္ေမာင္"(Cao Mao) မွ

"စစ္သူၾကီးရဲ့လက္ေအာက္မွာ တပ္ဖြဲ႕ေတြအားလုံးရွိျပီး ၾကိဳက္သလိုေစခိုင္းႏိုင္တာ။ ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္ကလည္း လိုက္ရတာတုန္း" ဟုေမးသည္။

"အရွင္မင္းၾကီးက မတုန္႕ေႏွးသင့္ပါဘူး။ အရွင္မင္းၾကီးရဲ့ဘိုးေဘးေတြဟာလည္း တိုင္းျပည္တစ္ခြင္ကိုလွည့္လွည္ခဲ့ျပီး တိုင္းျပည္ကိုတစ္စုတစ္စည္းတည္းျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ျပိဳင္ဘက္ေပၚတဲ့အခါတိုင္း သူတို႕ေတြက ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ အရွင္မင္းၾကီးကလည္း ေရွ႕ကဥပမာေတြအတိုင္း တိုင္းျပည္တစ္ခုလုံးကို စုရုံးသင့္ပါတယ္။ ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး"

"ေခ်ာင္ေမာင္"(Cao Mao) သည္ ဝန္ၾကီး၏အာဏာကိုေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ သေဘာတူခဲ့ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ႏွစ္ခုမွ စစ္တပ္ ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္းကိုထြက္ခြာရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ ေတာင္ပိုင္းကိုကာကြယ္ေသာစစ္သူၾကီး "ဝမ္က်ိ"(Wang Ji) ကို ေရွ႕ေျပးတပ္စစ္သူၾကီး၊ အေရွ႕ဘက္ကိုေအးခ်မ္းေစေသာစစ္သူၾကီး "ခ်န္ခ်န္း"(Chen Qian) ကို လက္ေထာက္ေရွ႕ေျပးတပ္စစ္သူၾကီး၊ "ရွိေပါက္"(Shi Bao) ကို ၾကီးၾကပ္ေရးအရာရွိႏွင့္ ဧကရာဇ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ရန္ ရန္က်ိဳးနယ္စား "က်ိဳးထိုက္"(Zhou Tai) ကို တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ စစ္တပ္ၾကီးသည္ လိႈင္းလုံးၾကီးကဲ့သို႕ အင္အားအလုံးအရင္းျဖင့္ ဟြိုင္ျမစ္ေတာင္ပိုင္းသို႕ခ်ီတက္ေလသည္။

ဝူျပည္၏ေရွ႕ေျပးတပ္စစ္သူၾကီး "က်ဴးယီ"(Zhu Yi) မွ ထိုတပ္တို႕ကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ျပီး ႏွစ္ဖက္လုံးမွတိုက္ခိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ "က်ဴးယီ"(Zhu Yi) သည္ အေရွ႕သို႕ထြက္လာျပီး စိန္ေခၚခဲ့ရာ "ဝမ္က်ိ"(Wang Ji) မွရင္ဆိုင္ခဲ့ျပီး သံုးကြက္ခန္႕တြင္ "ဝမ္က်ိ"(Wang Ji) ေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရသည္။ "ထန္က်ီ"(Tang Zi) ထြက္လာေသာ္လည္း သံုးကြက္ေျမာက္မွာပင္ ရွုံးသြားခဲ့ျပန္သည္။ "ဝမ္က်ိ"(Wang Ji) မွ အင္အားအလုံးအရင္းျဖင့္တိုက္ရန္ အမိန္႕ေပးလိုက္ရာ ဝူတပ္ၾကီးရွုံးနိမ့္သြားခဲ့ျပီး ဆယ့္ငါးမိုင္အကြာသို႕ဆုတ္ကြာ စခန္းခ်ထားရသည္။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕ရွုံးနိမ့္သြားေၾကာင္းကို ႐ိႈခြၽန္းသို႕အေၾကာင္းၾကားေစသည္။

႐ိႈခြၽန္းတြင္ရွိေသာ "က်ဴးကဲတန္႕"(Zhuge Dan) သည္ သန္စြမ္းေသာစစ္သည္တို႕ကိုဦးေဆာင္ကာ "ဝန္ခ်င္"(Wen Qin) ၏တပ္ႏွင့္ပူးေပါင္းခဲ့သည္။ "ဝန္ခ်င္"(Wen Qin) ၏သားႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ "ဝန္ရန္"(Wen Yang) ႏွင့္ "ဝန္ဟူ"(Wen Hu) တို႕လည္း ပါဝင္ေလ၏။ ထို႕ေနာက္ "စီးမာေက်ာင္း"(Sima Zhao) ကိုေခ်မႈန္းရန္ ခ်ီတက္ၾကေလသည္။